پاسخگو باشید، "نه" به شیوه کلانتری

به گزارش شبکه اطلاع رسانی راه دانا؛ به نقل از شبکه خبری تهران نیوز: دوم تیر ماه 1400 است، 25 نفر از خبرنگاران رسانه‌های کشور برای تهیه گزارش از احیای دریاچه ارومیه به منطقه سفر کرده‌اند، اتوبوس در مسیر بازگشت و در نزدیکی شهرستان نقده در جاده روستای دشت قوره واژگون می‌شود.

21 تن از خبرنگاران مصدوم و راهی بیمارستان می‌شوند، اما متاسفانه در این میان دو تن از بانوان رسانه‌های کشور خانم‌ها ریحانه یاسینی و مهشاد کریمی خبرنگاران حوزه محیط زیست خبرگزاری‌های ایرنا و ایسنا جان خود را از دست می‌دهند. جامعه رسانه‌ای کشور در شوک بزرگی فرو می‌رود، اگرچه مسوولان سازمان محیط زیست می‌گویند اتوبوس حامل خبرنگاران نقص فنی نداشته، اما در نهایت نقص فنی ترمز عامل وقوع سانحه اعلام می‌شود. خبرنگاران هنوز در شوک از دست دادن همکارانش هستند که عیسی کلانتری در جمعشان حاضر شده و سخنانشان را می‌شود، نحوه نشستن رئیس سازمان محیط زیست در جمع چند تن از بانوان خبرنگار سوژه رسانه‌ها شده و موج عظیمی از انتقادات کاربران فضای مجازی را رقم می‌زند. کلانتری علنا عذرخواهی کند هجمه‌ها نسبت به محیط زیست به همینجا ختم نمی‌شود و در ادامه خانواده‌های داغ‌دار دو خبرنگار فقید با انتقاد از بی‌تفاوتی محیط زیست حتی در ابراز همدردی با آنان، خواستار عذرخواهی علنی کلانتری می‌شوند. کلانتری اما در مقابل انتقادات وارده نسبت به نحوه نشستن او در مقابل خبرنگاران داغدیده جبهه گرفته و می‌گوید "گفت نحوه نشستن همیشگی من همین‌طور است". او در واکنشی تاریخی نسبت به سانحه تصادف خبرنگاران علاوه بر رد هرگونه اظهارنظر مبنی بر وجود نقص فنی در اتوبوس به همین اندازه اکتفا کرده و گفته: "متاسفانه، اتفاق است دیگر، می‌افتد. والا هیچ قصوری نبوده. شما وقتی می‌خواهید ماشینی را اجاره کنید، معاینه فنی و بیمه می‌خواهید". رئیس سازمان محیط همچنین به راه افتادن هجمه‌ها علیه نحوه نشستن او را شیطنت خبرنگاران دانسته و در پاسخ به یکی از خبرنگاران مبنی بر انتظارها از ادب و احترام مسوولان و دولتمردان در مواجهه با مرم می‌گوید:"این حرف‌های مزخرف را بعضی همکاران شما در می‌آورند. نحوه نشستن من مثلا چطور بود؟ نحوه نشستن همیشگی من، همینطور است. چه عذرخواهی؟ برای چه؟ چه اتفاقی افتاده که عذرخواهی کنیم"؟ اگرچه امیدواریم حادثه اتوبوس خبرنگاران و خاطره بی‌پروایی سازمان محیط زیست در عدم انتقادپذیری نسبت به قربانی شدن سفیران فرهنگی کشور برای نمایش شو تبلیغاتی این سازمان آخرین یادگاری دولت فعلی برای مردم باشد، اما حافظه تاریخ خاطرات تلخ بسیاری را از این دولت در حافظه‌اش نگه خواهد داشت. آنچه حضور کلانتری در جمع خبرنگاران را پرحاشیه و سیل انتقادها را روانه‌اش کرده، نه تنها ایراد به نحوه ناصحیح نشستن او که نیافتن هیچ رد و نشانه‌ای از ناراحتی و اظهار تاسف و همدردی با خانواده‌های دو خبرنگار فقید درگذشته است. همدردی با مردم از نوع "تدبیر و امید" بیایید حاشیه‌سازی‌های اخیر کلانتری را بهانه کرده و به مرور گوشه‌هایی از هنرنمایی دولتی‌ها در ابراز همدردی با مردم بپردازیم. اصلا چطور است خاطراتمان را با تلخی زلزله کرمانشاه آغاز کنیم، آنجا که جهانگیری هنگام ورود به چادر زلزله‌زدگان حتی زحمت بیرون آوردن کفش‌های گلی‌اش را به خود نداد و با آن سیمای بی‌شباهت به حال و روز مردم آن دیدار به دیدارشان رفت. دیگر بماند اینکه در چهره‌اش هیچ رد و اثری از ناراحتی و یا نگرانی از وضعیت اسفبار زلزله‌زدگان نبود و اصولا نمی‌شد در تصاویر دوربین عکاسان اثری از ابراز همدردی را ثبت و ضبط کرد. از سید حسن روحانی رئیس جمهور دولت تدبیر و امید هم تصاویری از این دست در ذهن‌هایمان باقی مانده، از نحوه حضورش در جمع زلزله‌زدگان آن هم در شرایطی که بادیگاردها و نیروهای امنیتی به نحوی دور و اطرافش را احاطه کرده بودند که گویی نه در جمع مردم زلزله‌زده بلکه در فضایی امنیتی محاصره شده است. حیف نباشد در خاطره بازی با آقای روحانی یادی نکنیم از حضور متفاوت او در جمع کارگران در آن برنامه تبلیغاتی که به مناسبت هفته کارگر ترتیب داده شده بود. آقای رئیس جمهور که تجربه ملاقات با مردم از درون خودرو را داشت، این بار هم از داخل خودروی در حال حرکت از میان کارگران عبور کرد و تنها از دور به رویشان لبخند زده و برایشان دست تکان داد. بدون شک کارگران بینوایی که حضور رئیس جمهور را برای بیان دغدغه‌ها و مطالباتشان به فال نیک گرفته بودند، تا همیشه تصویر آن لبخند تصنعی و همیشگی آقای روحانی از درون خودروی لوکس حامل رئیس جمهور را در یاد و خاطرشان خواهند داشت. مایه تاسف است که بگوییم نمونه‌های بسیاری از این دست از دولتمردان دولت تدبیر و امید در حافظه مردم باقی است، از خاطره دیدار آن پیرمرد بیمار با وزیر بهداشت وقت و نسخه جادویی قاضی‌زاده که او را بی‌نیاز از فیزیوتراپی دانسته و شدیدا به ماساژ درمانی توصیه کرد، از دیگر تصاویر ماندگار است. واکنش عباس آخوندی وزیر وقت نسبت به سانحه برخورد قطارهای مسافربری و حاشیه‌های ماندنی‌اش تا باز هم برخورد تند و پرخاشگرانه او با یکی از خبرنگاران باعث شد مردم از آن پس تصوری خشن و تندخود از جناب وزیر در ذهن داشته باشند. تدبیری‌ها رکورددار بداخلاقی با خبرنگاران شاید اکنون وقتش باشد در آخرین روزهای عمر دولت و به بهانه درگذشت دو تن از خبرنگاران کشورمان علاوه بر یادآوری برخی فیگورهای دولتمردان در روزگار تلخ‌کامی‌های مردم، سانحه تصادف خبرنگاران و نحوه رفتار و پاسخگویی رئیس سازمان محیط زیست را بهانه‌ای برای مرور صحنه‌های بداخلاقی‌های تدبیری‌ها با خبرنگاران کنیم. ابتدا از آقای اکبر ترکان مشاور رییس جمهور و دبیر شورای عالی مناطق آزاد در دولت یازدهم آغاز می‌کنیم که در تاریخ 29 خرداد ماه 1393 با حضور در یکی از برنامه های تلویزیونی خطاب به مجری می گوید «شما قبل از فهمیدن موضوع اظهار نظر نکنید» گول چهره همیشه خندان محمدباقر نوبخت را نخورید، او به عکس ظاهر آرامش در راهروی مجلس با تندی خطاب به خبرنگار پارلمانی مجلس گفت: «دوربین‌تان را خاموش کنید؛ اگر این را پخش کنید شما را تعقیب قضایی می‌کنم.» عباس آخوندی را باید به حق یکی از حاشیه‌سازهای دولت تدبیر خواند، او 16 فروردین 96 به جای اسخگویی به سوال یکی از بانوان خبرنگار میکروفون را از دست او گرفت و با تندی و عصبانیت گفت: «شما حرفه ای نیستید و از خبرنگاری سر در نمیارید برید بابا، خبرنگار باید یک جو عقل داشته باشد» سیدحسن قاضی‌زاده هاشمی وزیر وقت بهداشت و درمان نیز روز 10 خرداد 96 در حیاط پاستور در پاسخ به سوال یکی از خبرنگاران اینگونه جواب داد: «شما مگر مزدورید؟ هر چرتی را که به شما می‌دهند نباید بپرسید». تا چند وقت دیگر پرونده دولت دوازدهم بسته می‌شود، اما چه بسیار خاطرات تلخی که از آن‌ها به یادگار خواهیم داشت، تلخی‌های بورس و بازار سرمایه، گرانی مسکن، تورم‌های سرسام‌آور، مشکلات معیشتی، بیکاری و هزار و یک درد دیگر را که بار سنگینش تا مدت‌ها بر شانه مردم سنگینی می‌کند. انتهای پیام /*