پدران و پسرانی که به جام جهانی رسیدند

به گزارش ایسنا، خبرآنلاین نوشت: «جام جهانی در کنار لیگ قهرمانان معتبرترین تورنمنت جهانی فوتبال است. این مسابقات از زمان افتتاحیه مسابقات در سال 1930 هر چهار سال یک بار، غیر از سال‌های 1942 و 1946 به دلیل جنگ جهانی دوم برگزار نشد. از سال 1930 تعدادی از خانواده‌ها افتخار متمایز حضور در تیم های ملی را با دو و حتی سه نفر در جام های جهانی مختلف داشتند. علاوه بر این، بعضی از زوج های پدر و پسر در مسابقات با تیم های ملی مختلف، اما به نام های یکسان، شرکت کردند! در گزارش زیر به بررسی این موضوع پرداخته ایم.

1- لوئیز پرز و ماریو پرز

لوئیس پرز گونزالس، متولد 1907، مهاجم مکزیکی بود و در جام جهانی فوتبال 1930 دو بار برای تیم ملی مکزیک مقابل فرانسه و شیلی بازی کرد. به هر حال، فرانسه و مکزیک اولین بازی جام جهانی اروگوئه 1930 و همچنین اولین بازی تاریخ جام جهانی بود. نوه او، ماریو پرز، نیز یکی از اعضای اصلی مکزیک بود که در سال 1970 مکزیک به یک چهارم نهایی جام جهانی رسید. ماریو یک مدافع بود و چهار بازی با پیراهن پنج شماره خود انجام داد.

2- مارتی ونتولرا و خوزه ونتولرا

مارتی ونتولرا در بارسلونا به عنوان یک کاتالان متولد شد و در زمانی که در اسپانیا زندگی می کرد برای سویا و بارسلونا (73 گل در 125 بازی) بازی کرد. او در جام جهانی 1934 ایتالیا شرکت کرد و در آنجا عملکرد فوق‌العاده‌ای از خود نشان داد و به مرحله یک چهارم نهایی صعود کرد. او آخرین بازی بین المللی خود را در سال 1936 انجام داد. با این حال، مارتی ونتولرا یک ملی‌گرای برجسته کاتالان و جمهوری‌خواه بود. با شروع جنگ داخلی، باشگاه بارسلونا در تور مکزیک، جایی که مارتین تبعید شد، شرکت کرد. او در اسپانیا ادامه داد و سپس به آتلانته رفت و در فصل 1940/41 به عنوان بهترین گلزن معرفی شد. او با آتلانته تا فصل 1949 با 43 سال سن بازی کرد. پسرش خوزه ونتولرا یک ملی پوش مکزیکی بود و در جام جهانی 1970 بازی کرد که باعث شد او تنها زوج پدر و پسری باشد که در دو جام جهانی با دو تیم مختلف شرکت کرده است.

3- راجر ریو و پاتریس ریو

پاتریس ریو مدافع تیم فوتبال نانت بود که بین سال‌های 1973 تا 1983 چهار عنوان قهرمانی را در اختیار داشت. او همچنین یکی از اعضای تیم فرانسه بود که در جام جهانی فوتبال 1978 شرکت کرد.

پدرش، راجر، یک فوتبالیست بین‌المللی فرانسوی بود که دو بار برای تیم ملی فرانسه در جام جهانی فوتبال 1934 بازی کرد.

4- دومینگوس داگویا و آدمیر داگویا

دومینگوس آنتونیو داگویا که در سال 1912 در ریودوژانیرو به دنیا آمد، در فینال جام جهانی فوتبال 1938 در چهار بازی برای برزیل بازی کرد. به گزارش اسکای اسپورت، او به عنوان یکی از بهترین مدافعان برزیلی تمام دوران شناخته می‌شود. او در بازی‌های جام جهانی در سال 1938 نقش مهمی در دفاع برزیل داشت، زیرا به کشورش کمک کرد در مسابقاتی که در فرانسه میزبانی شد، سوم شوند. پسرش، آدمیر داگویا، به لطف کنترل نزدیک و توانایی پاس‌های فوق‌العاده‌اش، او را O Divino (الهی) نامید. او در بازی نایب قهرمانی برای مقام سوم مقابل لهستان در جام جهانی فوتبال 1974 به عنوان بازیساز بازی کرد. او هنوز به عنوان یکی از بهترین بازیکنان تاریخ باشگاه شناخته می شود.

5- توماس بالکازار و خاویر هرناندز گوتیرز و خاویر هرناندز بالکازار

توماس بالکازار به عنوان یک اسطوره در مکزیک به دلیل حضور در "کامپئونیسیمو" در تیم تاریخی گوادالاخارا که در 10 سال هشت عنوان قهرمانی را به دست آورده یاد می‌شود. علاوه بر این، او در 22 سالگی به گلزنی در سوئیس در سال 1954 مقابل فرانسه افتخار می‌کرد. همان طور که در عنوان متوجه شدید، توماس و خاویر هرناندز نام‌های خانوادگی متفاوتی دارند زیرا توماس پدر شوهر خاویر هرناندز است که در جام جهانی فوتبال 1986 نیز عضو تیم مکزیک بود. ضمناً خانواده توماس عضو دیگری نیز به عنوان بازیکن فوتبال دارند! نوه او خاویر هرناندز بالکازار که در سطح جهانی با نام مستعار چیچاریتو شناخته می‌شود او نیز در جام جهانی یک گل به ثمر رسانده. چیچاریتو درست مانند پدر بزرگش وقتی 22 سال داشت در جام جهانی آفریقای جنوبی 2010 گل زد.

6- چزاره مالدینی و پائولو مالدینی

چزاره مدافعی بود که در طول دوازده فصل حضورش در میلان، چهار قهرمانی لیگ سری آ و یک جام اروپا را به دست آورد. او همچنین در جام جهانی 1962 شیلی برای ایتالیا بازی کرد. علاوه بر این، او مربی تیم ملی ایتالیا در فرانسه 1998 و پاراگوئه در سال 2002 ژاپن و کره جنوبی بود. پائولو، 'ایل کاپیتانو'، اسطوره دیگری است که تمام 25 فصل دوران حرفه ای خود را در سری آ با میلان گذراند، قبل از این که در 41 سالگی در سال 2009 بازنشسته شود. او 25 جام را با میلان به دست آورد: پنج بار لیگ قهرمانان اروپا، هفت قهرمانی سری آ، یک کوپا ایتالیا، پنج قهرمانی سوپرکاپ ایتالیا، چهار قهرمانی سوپرجام اروپا، دو جام بین قاره‌ای، یک جام باشگاه‌های جهان. او متأسفانه در جام جهانی 2006 در تیم ملی ایتالیا شرکت نکرد، در حالی که جام بر سر بازیکن ایتالیایی بالا می رفت. با این وجود، پائولو 126 بازی برای تیم ملی ایتالیا انجام داد و در چهار جام جهانی فوتبال شرکت کرد.

7- مانوئل سانچز مارتینز و مانوئل سانچز هونتییوئلو

مانوئل سانچز مارتینز اسطوره رئال مادرید بود که در طول ده فصل در 213 بازی لالیگا بازی کرد. او همچنین به عنوان مدافع تیم ملی اسپانیا در جام جهانی فوتبال 1966 انگلستان شرکت کرد. مانوئل سانچز هونتیوئلو، درست مانند پدرش، لباس رئال مادرید و تیم ملی اسپانیا را به تن کرد. به عنوان تنها بازیکن از بین پنج عضو کوئینتا دل بویتره که تمام دوران حرفه‌ای خود را با رئال مادرید بازی کرد، در بیش از 700 بازی رسمی برای باشگاهش حضور داشت و در سال 1990 ایتالیا به عضویت تیم ملی اسپانیا درآمد.

مانوئل سانچز یکی از تنها سه زوج پدر و پسری بود که قهرمان جام ملت‌های اروپا / لیگ قهرمانان اروپا شد (به همراه چزاره و پائولو مالدینی و کارلس و سرخیو بوسکتس).

8- ژان ژورکائف و یوری ژورکائف

ژان ژورکائف که در اوایل دوران حرفه ای خود یک مهاجم بود، در نیمه دوم دهه 1960 یک مدافع مشهور در فوتبال فرانسه بود. او تنها برای سه باشگاه از جمله لیون، مارسی و پاریس اف سی و همچنین تیم ملی فرانسه در جام جهانی فوتبال 1966 بازی کرد.

پسر او، یوری، فوتبالیست تهاجمی‌تر از ژان بود و به عنوان هافبک تهاجمی و مهاجم برای باشگاه‌های زیادی در فرانسه، ایتالیا، آلمان، انگلیس و ایالات متحده خدمت کرد. مهم تر از همه، او بخش مهمی از فرانسوی ها بود، در حالی که آنها جام جهانی فوتبال 1998 و یورو 2000 یوفا را بردند.

9- میگوئل رینا په په رینا

بیایید به یک خانواده فکر کنیم، پدر و پسر هر دو حرفه دروازه بانی سطح بالایی دارند! میگوئل که بیش از 300 بازی لالیگا انجام داد، عمدتاً برای بارسلونا و اتلتیکو مادرید - در سال 1966 در جام جهانی انگلیس عضو تیم ملی اسپانیا بود، حتی اگر در طول مسابقات روی نیمکت منتظر بازی بماند. په په شاهد باشکوه ترین دوران تیم ملی اسپانیا بود. آنها اولین جام جهانی خود را در سال 2010 و همچنین دو قهرمانی در مسابقات یورو در سال های 2008 و 2012 به دست آوردند.

10- پابلو فورلان و دیگو فورلان

پابلو که برای تعدادی از باشگاه‌ها در آمریکای جنوبی بازی کرد، بازیکن دفاعی تیم ملی اروگوئه در جام جهانی فوتبال 1974 آلمان بود. حتی اگر بین سال‌های 1966 و 1976 چندان در تیم ملی اروگوئه حضور نداشت، نقش فعالی در قهرمانی‌های داخلی تیم‌هایش در لیگ و قهرمانی کوپا لیبرتادورس داشت.

دیگو بر خلاف پدرش پیراهن را در باشگاه ها و تیم ملی به عنوان مهاجم پوشید. او در کنار عملکرد و جوایز قابل توجه خود - مانند پیچیچی و کفش طلای اروپا - در دوران حرفه ای باشگاهی خود، بیش از 100 بازی پیراهن اروگوئه را بر تن کرد و به لطف موفقیت هایش در تیم ملی به عنوان یکی از بهترین بازیکنان اروگوئه در تمام دوران ها شناخته می شود. او با به ثمر رساندن 5 گل بهترین گلزن مشترک جام جهانی 2010 بود که اروگوئه به مقام چهارم رسید و جایزه توپ طلا را به عنوان بهترین بازیکن مسابقات دریافت کرد. علاوه بر این، او با عملکرد بالای خود در پیروزی اروگوئه در کوپا آمه ریکا 2011 به میدان آمد.

11- نیکولای لوپسکو و اونوت لوپسکو

نیکولای لوپسکو که ده فصل برای راپید بوکورشی و پنج فصل در طول دوران حرفه‌ای خود برای آدمیرا واکر بازی کرد، لوگوی رومانی را برای 74 بازی بر روی سینه خود حمل کرد و به عنوان مدافع در جام جهانی فوتبال 1970حضور یافت. اونوت، پسر نیکولای، بین سال های 1986 تا 2002 در لیگ یک، بوندسلیگا، سوپر لیگ ترکیه و لیگ حرفه ای عربستان به عنوان هافبک بازی کرد. او در 74 بازی 6 گل برای تیم ملی رومانی به ثمر رساند و همچنین در یورو 1996 انگلیس و یورو 2000 در بلژیک و هلند شرکت کرد.

12- یان فرهین و گرت فرهین

یان فرهین به عنوان هافبک تیم های اندرلخت و بیرشات 33 بازی ملی برای تیم ملی فوتبال بلژیک انجام داد و در جام جهانی فوتبال 1970 و یورو 1972 شرکت کرد.

گرت فرهین که به عنوان مهاجم برای لیرز، اندرلخت و کلوب بروژ بازی می کرد، نماینده فرانسه 1998 و کره جنوبی و ژاپن 2002 و همچنین یورو 2000 بود که در بلژیک برگزار شد.

13- خولیو مونترو و پائولو مونترو

خولیو مونترو کاستیو مدافع تیم ملی اروگوئه در جام جهانی فوتبال 1970 و جام جهانی فوتبال 1974 بود. او همچنین در مجموع 68 بازی در کوپا لیبرتادورس بین سال های 1966 و 1973 انجام داد، در حالی که برای لیورپول مونته ویدئو، ناسیونال و سی ای ایندیپندنت بازی می کرد.

پسر او، پائولو، حرفه دفاعی خود را در پنیارول آغاز کرد و از آنجا نیز بازنشسته شد. او شاهد چهار قهرمانی در سری آ با یوونتوس بود و با تیم ملی فوتبال اروگوئه در جام جهانی فوتبال 2002 شرکت کرد.

14- آندرس لیندروت وتوبیاس لیندروت

آندرس که بیشتر به عنوان مربی کار کرده، در طول دوران حرفه ای خود به عنوان هافبک برای تیم های سوئدی و المپیک مارسی در لیگ 1 بازی کرد. آندرس که در 40 بازی با تیم ملی سوئد دو گل به ثمر رساند، در جام جهانی فوتبال 1978 نیز عضو سوئد بود.

توبیاس که به عنوان یک دینام در خط هافبک شناخته می شود، در دو تورنمنت جام جهانی فوتبال در سال های 2002 و 2006 شرکت کرد. طبق مشخصات وی در ویکی پدیا، او در یک بازی در جام جهانی 2002 14.6 کیلومتر دوید و این را می توان در نظر گرفت. که یک نمایش غیرعادی دویدن برای یک فوتبالیست معمولی به حساب می آید.

15- روی اندرسون و پاتریک اندرسون و دنیل اندرسون

روی اندرسون که به مدت 15 سال یک مدافع میانی قوی برای مالمو بود، در جام جهانی 1978 سه بازی انجام داد. دو پسر او، پاتریک و دنیل نیز فوتبالیست های سوئدی بودند که برای تیم ملی سوئد بازی های ملی انجام دادند.

پاتریک که پسر بزرگ روی بود، در طول دوران فوتبالی خود در تیم های سطح بالای اروپا مانند بایرن مونیخ، بارسلونا، بلکبرن روورز و بوروسیا مونشن گلادباخ و همچنین مالمو به عنوان مدافع بازی کرد. همراه با بایرن مونیخ در فصل 2000-2001 قهرمان لیگ قهرمانان اروپا شد، در حالی که او در ضربات پایانی پنالتی را از دست داد. اندرسون در مجموع 96 بازی برای تیم ملی سوئد چهار گل به ثمر رساند و مدال برنز جام جهانی فوتبال 1994 را به دست آورد. اندرسون همچنین در جام جهانی فوتبال 2002، قهرمانی اروپا 1992 و یورو 2000 به عنوان عضوی از تیم سوئد شرکت کرد.

برخلاف پدر و برادر بزرگترش، دنیل یک هافبک دفاعی است که می توانست به عنوان مدافع میانی نیز بازی کند. او در تیم های مالمو، باری، ونزیا، کیه وو و آنکونا بازی کرد. او یکی از اعضای تیم ملی سوئد برای دو جام جهانی فوتبال در سال‌های 2002 و 2016 و همچنین دو قهرمانی اروپا در سال‌های 2000 و 2008 بود.

16- میگوئل آنخل آلونسو و ژابی آلونسو

میگل آنخل که به عنوان هافبک عمدتا برای رئال سوسیداد و بارسلونا بازی می کرد، در جام جهانی فوتبال 1982 در اسپانیا عضو تیم ملی اسپانیا بود.

پسران او میکل و ژابی راه پدرش را دنبال کردند و هافبک های حرفه ای رئال سوسیداد در سن سباستین شدند. در حالی که میکل در طول دوران حرفه ای خود پیراهن تیم ملی اسپانیا را نپوشید. ژابی - برادر کوچک - شاهد باشکوه ترین دوران تیم ملی اسپانیا بود. آنها اولین جام جهانی خود را در سال 2010 و همچنین دو پیروزی در قهرمانی اروپا، 2008 و 2012 به دست آوردند. او برای لیورپول، رئال مادرید و بایرن مونیخ بازی کرد و در طول دوران حرفه ای خود دو قهرمانی لیگ قهرمانان اروپا را به دست آورد.

17- یان کوژاک و یان کوژاک

یان کوژاک که در تمام دوران حرفه‌ای خود به عنوان هافبک عمدتاً در لیگ چک اسلواکی بازی کرد، در جام جهانی فوتبال 1982 و یورو 1980 شرکت کرد. علاوه بر این، اسلواکی به یورو 2016 راه یافت که به معنای اولین حضور اسلواکی در این مسابقات است، در حالی که یان سرمربی تیم ملی اسلواکی بود.

پسر او، یان، به عنوان هافبک تهاجمی برای تیم های مختلف در اسلواکی، فرانسه، انگلیس، یونان و ازبکستان بازی کرد. در حالی که او در سال 2010 برای اولین بار در جام جهانی اسلواکی به میدان رفت، دو گل با تیم ملی اسلواکی به ثمر رساند که هر دو در برابر سن مارینو بود.

18- ولادیمیر اسمولارک و اوزبیوش اسمولارک

ولادیمیر اسمولارک مهاجم لهستانی بود که در تیم‌های ویدزو لودز، لژیا ورشو، آینتراخت فرانکفورت، فاینورد و اوترخت بازی کرد. او در جام جهانی فوتبال 1982 و 1986 حضور داشت و در هر تورنمنت یک گل به ثمر رساند.

اوزبیوش در هلند بزرگ شد زیرا پدرش برای فاینورد و اوترخت در لیگ هلند بازی می کرد. به این ترتیب او در فاینورد حرفه ای شد و سپس برای بوروسیا دورتموند، راسینگ سانتاندر، بولتون واندررز بازی کرد. اسمولارک یک ملی پوش لهستانی از سال 2002، برای جام جهانی فوتبال 2006 انتخاب شد اما موفق به زدن گلی نشد. او به عنوان مهاجم تیم ملی لهستان در جام جهانی فوتبال 2006 و یورو 2008 شرکت کرد.

19- چا بوم کئون و چا دو ری

چا بوم کئون در طول دوران حرفه ای خود برای دارمشتات، فرانکفورت و لورکوزن بازی کرده است. او به دلیل دوران درخشانش در بوندسلیگا و تیم ملی، از سوی فدراسیون بین المللی تاریخ و آمار فوتبال، عنوان بازیکن قرن آسیا را دریافت کرد. چا نماینده کره جنوبی در سال 1986 مکزیک بود. او 135 بار برای تیم ملی بازی کرد و 58 گل به ثمر رساند که بهترین گلزن تاریخ کره جنوبی است.

چا دو - ری به عنوان پسر یک مهاجم افسانه ای در آلمان به دنیا آمد و به عنوان بازیکن دفاع راست بیشتر در بوندسلیگا بازی می کرد. او به تیم ملی کمک کرد و در جام جهانی فوتبال 2002 که در کشورش و ژاپن برگزار شد به نیمه‌نهایی صعود کرد. او همچنین نماینده تیم ملی خود در جام جهانی فوتبال 2010 بود.

20- ولادیمیر وایس و ولادیمیر وایس

درست مانند یان کوزاک، ولادیمیر وایس پدر و پسر دیگری بودند که نماینده چکسلواکی و اسلواکی در جام‌های جهانی فوتبال بودند.

پدر وایس یک هافبک بود و در دوران فوتبالش در لیگ های چک و اسلواکی بازی کرد. او در حالی که 19 بازی ملی برای چکسلواکی و همچنین 12 بازی ملی برای اسلواکی انجام داد، در جام جهانی 1990 برای چکسلواکی شرکت کرد.

پسر وایس که دوران حرفه‌ای او در منچسترسیتی آغاز شد، یک وینگر است و سپس به بولتون واندررز، رنجرز، اسپانیول، پسکارا و المپیاکوس پیوست. او چهار سال است که در باشگاه های قطری بازی می کند. ولادیمیر از سال 2009 به تیم ملی اسلواکی خدمت کرده است و در جام جهانی فوتبال 2010 و یورو 2016 نماینده اسلواکی بوده است. علاوه بر این، او اولین گل اسلواکی را در مسابقات قهرمانی فوتبال اروپا به ثمر رساند.

21 - دنی بلیند و دالی بلیند

دنی بلیند که به عنوان مدافع برای اسپارتا روتردام و آژاکس بازی می کرد، در یک دوره ده ساله 42 بازی ملی برای هلند انجام داد و در جام های جهانی 1990 و 1994 و همچنین یورو 1992 و یورو 1996 نماینده هلند بود.

دالی یک مدافع پیچیده است که می تواند به عنوان هافبک دفاعی، دفاع چپ و مدافع میانی بازی کند. دالی همچنین بازیکن فعال تیم ملی هلند است و مدال برنز جام جهانی فوتبال 2014 را به دست آورد.

22- احمدرضا عابدزاده و امیر عابدزاده

احمدرضا عابدزاده (متولد 4 خرداد 1345، آبادان) دروازه‌بان سابق تیم ملی فوتبال ایران و باشگاه استقلال تهران و باشگاه پرسپولیس تهران است. او به همراه تیم ملی فوتبال ایران به قهرمانی در مسابقات فوتبال بازی‌های آسیایی 1990 در پکن و دو مقام سومی در جام ملت‌های آسیا در سال‌های 1988 و 1996 رسیده‌است و همراه با تیم ملی به جام جهانی 1998 صعود کرده است. او همچنین همراه با باشگاه استقلال تهران به قهرمانی جام باشگاه‌های آسیا دست پیدا کرده‌است. او با تیم پرسپولیس چهار بار و با استقلال تهران یک بار به مقام قهرمانی در بالاترین رده لیگ فوتبال ایران دست یافته‌است.

امیر عابدزاده در سال 2012 به باشگاه فوتبال پرسپولیس پیوست. او در فصل اول حضورش در تیم پرسپولیس یعنی در زمان سرمربیگری مانوئل ژوزه و یحیی گل محمدی فرصت بازی کردن در بازی‌های رسمی را به علت وجود سنگربان کارکشته برزیلی یعنی نیلسون کوریا جونیور پیدا نکرد. او در فصل دوم هم چند هفته ابتدایی را با تیم بزرگسالان تمرین کرد اما با نظر علی دایی سرمربی وقت تیم و موافقت خودش به تیم امید پرسپولیس ملحق شد. او نسبت به مدیران پرسپولیس نارضایتی داشت. او توسط کی‌روش برای آماده‌سازی جام جهانی 2018 روسیه به تیم ملی دعوت شده است. وی در سال 21-2020 بهترین دروازه‌بان فصل لیگ حرفه ای پرتغال شد. او با تیم ملی ایران به جام جهانی 2022 قطر راه پیدا کرد.»

انتهای پیام