چرا اگر سپاه نبود؛ کشور هم نبود؟ / چهل و سه سال عدالت خواهی راستین و دشمنان آن!
چهل و سه سال پس از تأسیس این نهاد مردمی که چشم امید مظلومان و خار چشم دشمنان است.
سرویس سیاست مشرق - هفتاد روز پس از پیروزی انقلاب اسلامی، امام خمینی (ره) دستور تآسیس بزرگترین و مهمترین نهاد و نیروی حافظ انقلاب را صادر کردند. در شرایطی که هنوز بخش‌های ساختاری و ضروری تشکیل یک نظام سیاسی هنوز شکل دقیقی به خود نگرفته و بسیاری از عوامل رژیم سابق همچنان سازمان بروکراسی کشور را تشکیل می‌داد، دستور تشکیل سپاه پاسداران انقلاب اسلامی اهمیت فراوانی داشت.
در آن روزها کسی فکر نمی‌کرد که نهادی که امام راحل روی تشکیل آن اصرار داشت، قرار است در آینده ای نه چندان دور ماجراهایی بزرگ را رقم زده و دست توانای جوانان مومن و متعهد انقلابی شگفتی خلق کند. شاید تنها آن پیر فرزانه بود که باور داشت که قرار است با تشکیل سپاه پاسداران در دوم اردیبهشت ماه 1358 می‌تواند تحولات بزرگی را نه تنها در حیات انقلاب، بلکه در جغرافیای منطقه پهناور غرب آسیا و جهان و حتی فضارقم زند. نیرویی که در طول 43 سال گذشته مهمترین و بیشترین نقش‌ها را در حراست از انقلاب اسلامی ایفا کرده است.
برخی ایده تأسیس سپاه پاسداران انقلاب اسلامی را به شهید بزرگوار بهشتی و برخی نیز تشکیل سپاه را پیشنهاد شهید محمد منتظری می‌دانند ولی در دست نوشته خونینی که از جیب شهید مطهری در زمان شهادتش پیدا شده است، ظاهراً پیشنهاد تشکیل یک نیروی انقلابی برای حفاظت و پاسداری از انقلاب اسلامی از پیشنهادهای مطرح این شهید بزرگوار بوده است.
اما رهبر معظم انقلاب، دقیق‌ترین خبر را در این خصوص مطرح کرده است: «بنده آینده سپاه را یک آینده بسیار مبارکی می‌بینم. این سازمان متولد شده با انقلاب، از برکات شخص امام است. اگر امام این مسئله را دنبال نمی‌کردند، سپاه شاید به وجود نمی‌آمد و یا به این گسترش و صحه قدرت نمی‌رسید. این وضعیت سپاه از برکات شخص امام است و وضعیت بسیج، این سازمانی که جزو برکات سپاه و برکات انقلاب و برکات شخص امام بزرگوار است»
اگر سپاه نبود، کشور هم نبود
از همان سپیده دم پیروزی انقلاب اسلامی سپاه پاسداران طلیعه دار حفظ و حراست از کیان کشور و انقلاب جهانی خمینی کبیر بوده است. کور کردن چشم عوامل گروهکی دشمن در کردستان، ترکمن صحرا، آمل و بلوچستان و خوزستان و نیز کشف و خنثی کردن توطئه‌های بین المللی از جمله پاکسازی خطوط خوارج زمان و منافقین از سپاه نیرویی بی بدیل ساخته است.
امروز که کارنامه خدمات سپاه را در عرصه‌های مختلف مرور می‌کنیم، تازه به فلسفه تشکیل این نهاد مردمی که امام راحل، وجود او را با وجود کشور قیاس می‌کردند و می‌فرمودند: «اگر سپاه نبود، کشور هم نبود»، «من از سپاه راضی هستم و به هیچ وجه نظرم بر نمی‌گردد.»، پی می‌بریم و اینکه چرا امام عزیز ما که عالمی خود را بدهکار او می‌دانستند و می‌دانند، خطاب به رزمندگان و فرزندان این ملت فرمودند: «اینجانب از راه دور دست و بازوی قدرتمند شما را که دست خداوند بالای آن است می‌بوسم و بر این بوسه افتخار می‌کنم». یا چرا امامی که خودشان در عرش عرفان، ایمان و محبوبیت قرار داشتند، فرمودند: «ای کاش من یک پاسدار بودم».
چهل و سه سال پس از تأسیس این نهاد مردمی که چشم امید مظلومان و خار چشم دشمنان است، گذشته و اگر آن روز امام عزیزمان بی تعارف رضایت قلبی شان را از فرزندان خود با آن جملات به یاد ماندنی ابراز می‌کردند. اکنون نیز با گذشت چند دهه از آن تاریخ، ذره‌ای ازعلاقه رهبری انقلاب و ولی فقیه زمان نسبت به سپاه کاسته نشده است که رهبر عظیم الشأن انقلاب، فرمودند: «شما فرزندان عزیز من هستید، از شما 100 درصد راضی هستم». این یعنی کارنامه سپاه در طول این 40 سال کارنامه درخشانی بوده است و هر روزی که گذشته بر درخشش این کارنامه افزوده شده است.
این کارنامه چه ویژگی‌هایی داشته که دو رهبر در طول 40 سال با وجود استحاله بخش‌هایی از نظام و گرفتار شدن برخی در چرب و شیرین‌های زندگی و پست و مقام ها، استوار بر راهی که در دوم اردیبهشت 58 انتخاب کرده و دست بیعت با ولی شان داده بودند، ایستاده و ذره‌ای عقب نشینی نکرده‌اند.
عدالت خواه راستین انقلاب اسلامی و دشمنان آن!
بزرگترین ویژگی کارنامه درخشان سپاه را باید در اطاعت‌پذیری از ولی فقیه، خدمت بی منت به مردم، نهراسیدن از دشمن، دوری از زرق و برق‌های اغواکننده، حق‌طلبی و طرفداری از حقانیت دین، انقلاب و مردم، تلاش و باور به اینکه ما می‌توانیم و ده‌ها ویژگی دیگر که هر کدام از آن‌ها سرفصل نوینی را پیش روی ما قرار می‌دهد. همین ویژگی‌هاست که روزی سپاه را در سیل و طوفان برای حمایت از مردم گسیل می‌کند و روزی دیگر، در مقابل دشمنی همچون صدام که با تحریک و پشتیبانی آمریکا و قدرت‌های بزرگ به خاک کشورمان تجاوز کرده هشت سال تا پای جان می‌ایستد. سپاه پس از دفع خطر دشمن، مأموریتش را پایان یافته تلقی نمی‌کند و عرصه سازندگی کشور را بر خود واجب می‌داند و از سد سازی گرفته تا ساخت بزرگترین پالایشگاه و خودکفایی کشور از واردات بنزین و هزاران فعالیت ریز و درشتی که کتاب‌ها باید برای آن نوشت.
امروز سپاه افتخار آن را دارد با کوباندن سرامریکایی‌ها در عین الاسد، اربیل و آب‌های خلیج فارس به سنگ، دشمن را از فکر تعرض به خاک این کشور ناامید کرده و ضمن ایجاد امنیت در کشور، الگویی برای ملت‌های منطقه باشد تا از این پس بدانند آن هیمنه دروغین شکست ناپذیر امریکا، بیش از هر زمان دیگر شکست پذیرتر شده است.
اکنون ملت ایران سپاه را نقطه اتکای خود در امنیت، همراه استوار خود در پیشرفت و خودکفایی کشور، یاور و کمک خود در کاهش مشکلات معیشتی و بهداشتی و در کل حافظ جان، مال و امنیت خود می‌دانند. ارزیابی‌ها از کارنامه درخشان سپاه از زمان تأسیس تاکنون، نشان می‌دهد سپاه نگهبانی موفق و سربلند برای انقلاب اسلامی، امین و وفادار به امامین انقلاب، فدایی مردم ایران، پشتیبان مستضعفان جهان و دشمن مستکبران عالم بوده است و با توجه به روحیه انقلابی و شهادت‌گونه، هیچ‌گاه در این مسیر منحرف نخواهد شد.
کارکردهای سپاه از زمان تشکیل تاکنون حفظ تمامیت ارضی به خصوص در دوران دفاع مقدس، نوسازی و سازندگی اقتصادی با محوریت قرارگاه خاتم‌الانبیاء، شکل بخشیدن به عمق استراتژیک نظام با هدایت بسیج، تقویت فرهنگ انقلابی و خلق الگوی مدیریت جهانی، حفاظت از اساس انقلاب با حضور در عرصه امنیت‌سازی و بازدارندگی و نخبه‌سازی و نخبه‌پروری است. سپاه با پنج نیرو در همه عرصه‌های نظامی فعال است و البته بیرون از این حوزه نیز به فعالیت‌های عمرانی می‌پردازد و در اقتصاد کشور نقش دارد. البته برای رسیدن به این نقطه فرازونشیب‌های زیادی پشت سر گذاشته شده است.
با همه این ویژگی‌های ذاتی در سپاه پاسداران مهمترین اصل درعمر پاک و شجره طیبه آن اصل «عدالت خواهی راستین» است، که این نیروی انقلابی را از تمام عناصر حاکم بر انقلاب اسلامی مجزا می‌کند. در همه دوران تاریخ اسلام تنها اصحاب جملی و نهروانی نیستند که به اسم «عدالت» پیمان شکنی کرده و ساز خروج از حاکمیت زده و حرمت ولایت را شکسته‌اند، بلکه پس از آن‌ها نیز گروهک‌هایی در بطن تاریخ شکل گرفته و فرزند راستن آن فته سازان بوده‌اند، امثال اکبر گودرزی و حبیب آشوری از جمله همان جریان‌هایی هستند که به اسم عدالت بر حریم ولایت اسلامی چنگ زده و راه عبدالله بن وهب راسبی و یزید بن حصین را رفته اند! سرنوشت همگی نیز مشابه بوده و در نهایت دست به سلاح برده اند. این گروه های به ظاهر عدالت خواه از ابتدای تاریخ اسلام تا انقلاب‌اسلامی تنها مجرم به بدعت گذاری و مسلح شدن علیه ولایت فقیه نیستند!
دامنه توطئه آن‌ها شعاعی تا عمق «شبهه سازی» دارد، که اگر امثال معاویه در مسجد شام علی (ع) را متهم به تارک الصلاه می کردند، بذرش را کسانی ریختند که در مسجد کوفه نهیب عدالت‌خواهی دروغین و حکمیت تحمیلی سر می‌دادند... اگر امیرالمونین علی (ع) آن روز مدافعی برای دفاع از حریم عدالت خود نداشته و در مسجد کوفه آنان را «نامردان تاریخ» خواند، امروز سپاه پاسداران یک تنه در برابر فتنه این دست فرقانی ها و فرزندان ناخلف آن‌ها ایستاده و اجازه نخواهد داد نئوفرقانی بار دیگر فتنه امثال اکبر گودرزی را تکرار کنند. در شرح بازجویی‌هایی لبه جا مانده از گروه فرقان در زندان اوین آمده است که برخی از این تروریست اهل نماز شب و عبادت عمیق نیز بوده اند! این روزها همه آنهایی که از غیرت سپاه زخم حورده اند، در آشکار و پنهان «سپاه هراسی» می‌کنند.
