کرونا علی رغم تمام مشکلات اما کانون خانواده ها را گرمتر کرد

به گزارش شبکه اطلاع رسانی راه دانا؛ به نقل از کردتودی، علی‌رغم ایجاد مشکلاتی همچون بیماری، قرنطینه، مرگ عزیزان، تعطیلی امرآموزش و کسادی کار برخی از مشاغل، اما بار دیگر «خانواده» را گرد هم آورد و به جایگاه اصلی خود بازگرداند.

در دنیای پر مشغله امروز خانه تنها محلی برای استراحت و اقامت شده، مادر مشغول کارهای منزل یا فعالیت‌های اجتماعی، پدر غرق در اخبار و فضای مجازی یا کارهای عقب افتاده و فرزندان نیز در عالم تلویزیون و بازی‌های رایانه‌ای در محیطی به نام خانه در کنار هم حضور دارند در حالی که زندگی کردن به صورت کامل فراموششان شده است.

شیوع ویروس کرونا شرایطی پیش آورده تا خانواده سالم و سرزنده که درگیر این بیماری نبوده و در قرنطینه‌های بیمارستانی به سر نمی‌برند بار دیگر به یکدیگر نزدیک شده و اوقات خوشی را در کنار هم سپری کنند.

برخی مسئولان و کارشناسان سازمان بهزیستی از بالا رفتن میزان خشونت خانگی در ایران ابراز نگرانی می کنند اما در سوی دیگر ماجرا، جامعه شناسان و صاحبنظرانی هم هستند که اعتقاد دارند قرنطینه تمرینی است برای یافتن نقاط ضعف در روابط خانوادگی و نزدیکتر شدن آدم ها به یکدیگر است.

 قرنطینه، تمرینی برای یافتن نقاط ضعف در روابط خانوادگی و حس صمیمیت به یکدیگر است

لیلا ارشدی کارشناس زنان و امور خانواده در استان کردستان در گفتگو با خبرنگار کردتودی عنوان کرد: در دوران بعد از کرونا شاهد بودیم که مردها بیشتر از قبل در بین اعضای خانواده های خود حضور داشتند و این باعث ایجاد صفا و صمیمیت در بین آنها شد هر چند که می توان آنها را دو سر قضیه مورد بررسی قرار داد.

وی گفت: اگر خشونتی درایام قرنطینه از طرف زوجین نسبت به خودشان یا فرزندانشان باشد به علت پایین بودن کیفیت ارتباطی است: «اگر در خانواده ای پیش از قرنطینه زوجین از نظر روانی سالم بوده اند و مبانی ارتباطی درست و صمیمی وجود داشته، قطعا این وضعیت در زمان قرنطینه هم کم و بیش ادامه یافته است.»

وی ادامه داد: هر چند می توان از دو سر قضیه به این موضوع پرداخت، زیرا با وجود اینکه مردان اکثرا برای کار رفتن در بیرون از منزل وقتشان را سپری می کنند با ماندن در به فکر معیشت و تعطیلی مشاغل هستند، لذا اینها باعث یک سری مشکلات برای مرد خانه می شود و ممکن است که زود خشمگین شود.

وی افزود: ترس از آینده، مشکلات معیشتی و اقتصادی، ترس روانی از ابتلا به کرونا و همچنین کاهش تاب آوری در خانه ها به دلیل ماندن زنان و مردان در کنار هم به صورت شبانه روزی و همین طور دوری از اقوام از عواملی است شاید تا حدی باعث افزایش درگیری ها در فضای خانه شود اما همه ی اینها در افرادی هم که تاب تحمل را نداشته باشند در دوران قبل از کرونا و شاید پس کرونا هم وجود داشته باشد لذا مدیریت خانواده باید طوری باشد که صمیمیت در بین انها روز به روز افزایش پیدا کند.

ارشدی عنوان کرد: برای خانواده‌های دارای فرزند، گذراندن زمان بیشتر با هم فرصت خوبی برای ارتباط بیشتر والدین و فرزندان خواهد بود. برای سالم‌ماندن در هنگام شیوع ویروس کرونا، اعضای خانواده باید با کمک به یکدیگر و ایجاد احساس امنیت، مثبت‌اندیشی و حفظ ذهنیت سالم، منبع اصلی حمایت برای هم باشند.

وی ادامه داد: حفظ یک فضای خانوادگی آرام و دلنشین برای ایجاد احساس امنیت در اعضای خانواده از اهمیت اساسی برخوردار است لذا این نکته خیلی مهم است که اعضای خانواده یکدیگر را حمایت کنند و ارتباط مستمر بین افراد یکی از راه‌های کاهش استرس در هنگام شیوع بیماری است.

ارشدی اضافه کرد: یکی از مسائل قرنطینه تخلیه نشدن بار جسمی و روانی است که با ورزش در خانه و ایجاد تحرک می توان آنرا کنترل کرد. از کارهای دیگر می توان به یادگیری یک فعالیت در این زمان، مطالعه و بازی دسته جمعی که باعث افزایش ترشح دوپامین در مغز می شود نام برد و یکی از مهم ترین کارها نیز البته محدود کردن استفاده از رسانه و شبکه های اجتماعی است.»

اما مهم ترین نکته از نظر این کارشناس زن و خانواده؛ تعریف زمان و مکان خصوصی در زمان قرنطینه است: «یادتان باشد اینکه تمام روز با همه اعضای خانواده دسته جمعی کاری را انجام بدهید اصلا مناسب نیست و باید حتما تنهایی هم کار کنید. باید به حریم خصوصی مکانی افراد خانواده احترام بگذاریم و اگر این مکان وجود ندارد باید زمانی را که فرد مشغول کاری به تنهایی است احترام او را رعایت کنیم؛ سراغش نرویم، صدایش نکنیم و از او چیزی نخواهیم حتی اگر در دیدرس ما باشد.» او در نهایت تقسیم عادلانه کار خانه و زمان گذاشتن برای کودکان را مهم می داند.

کرونا، میهمان ناخوانده‌ای است که با همکاری مردم، ماندن در خانه و رعایت نکات بهداشتی به زودی از بین خواهد رفت و خاطرات تلخش را نیز با خود خواهد برد، اما باید این فرصت‌های کرونایی را مغتنمی شمرده و زمان بیشتری را برای در کنار خانواده بودن اختصاص دهیم.

شاید کرونا آمد تا نعمت‌هایی را که غرق در آن بوده و یا به آن عادت کرده و بی ارزشش می‌خواندیم و حتی گاهی برای نادیده گرفتن و تغییرش دست به هر کاری می‌زدیم، به رخ ما بکشد.

بیائیم خوشی‌ها را ابتدا در جمع خانواده تقسیم کنیم، حرمت والدین را بیش از پیش نگهداریم، به فرزندان که شیرینی و برکت زندگی‌اند بیشتر بها داده و دل‌ها را به یکدیگر نزدیک کنیم زیرا موفقیت خانواده مایه سرفرازی کشور و تزلزل نظام خانواده، فروپاشی جامعه را در پی‌خواهد داشت.

انتهای پیام /