کم کم غروب ماه خدا دیده می شود
با چشم برهم زدنی به انتهای ماه مبارک رمضان رسیدیم و آرام آرام به لحظات پایانی ماه میهمانی خدا نزدیک می شویم و باید گفت که خوشا بحال آنان که از این ماه بهترین بهره را بردند.
به گزارش شبکه اطلاع رسانی راه دانا؛ به نقل از پایگاه خبری تحلیلی قم فردا، انگار همین دیروز بود که برای ورود به ماه مبارک رمضان آماده می شدیم و خوشحال بودیم که بار دیگر توفیق درک ماه مبارک رمضان را پیدا کردیم اما در حال حاضر ثانیه به ثانیه در حال نزدیک شدن به لحظات پایانی ماه مبارک رمضان هستیم. در این ماه بندگان مهمان خداوند بودند و هیچ ماهی بهتر از این ماه نیست. لحظهبهلحظه این ماه برای عبادت کنندگان دارای حسنه است به نوعی که در این ماه خوابیدن، نفس کشیدن هم دارای حسنه است اما اندک اندک در حال نزدیک شدن به پایان این ماه بابرکت هستیم و آرام آرام باید آماده خداحافظی با ماه مبارک رمضان باشیم. خوشابحال کسانی که از این ماه و فرصت بهترین استفاده را کرده و برای آخرت خود بیشترین حسنه را جمع کردند چرا که مشخص نیست در سرنوشت ما در شب های قدر چه تقدیر شده است که آیا ما برای ماه مبارک رمضان سال آینده زنده هستیم و یا نه. در این ماه زیبا که سفره رحمت و مهربانی خداوند پهن بود در حال جمع شدن است و حسرت آن برای کسانی است که شاید نتوانستند به آن اندازه که انتظار داشتند از این ماه بهره ببرند و بر این موضوع وجود ویروس کرونا و بسته بودن اماکن مذهبی بیش از پیش تاثیرگذارده است. اما در این ماه شاید بهتر از هر ماه دیگری توانستیم با تشنگی به یاد لب تشنه ارباب بی کفن امام حسین (ع) و با گرسنگی به یاد فقرا و نیازمندانی که شاید در همسایگی ما باشند بیفتیم و مقداری از رنج آنها را درک کنیم امام سجاد (ع) در دعای وداع می فرمایند: «درود بر تو ای همسایهای که دلها بر اثر عبادت و بندگی در آن نرم و فروتن گردید و گناهان بر اثر آمرزش و عفو خدای بزرگ در آن کم شد. درود بر تو! چه بسیار گناهان را محو کردی و چه بسیار زشتیها را پوشاندی». در این ماه شب های قدر را که بالاتر از هزار ماه ارزش دارد را داشتیم، در این ماه مناجات شعبانیه و سحر را داشتیم، در این ماه ثواب ختم قرآن با خواندن یک آیه از قرآن را داشتیم و بسیاری از موارد دیگر که همه و همه برای صیقل دادن روح و جان ما بود و باید سعی کنیم بعد از ماه این زیبای باطن و روح از بین نرود. جابر بن عبدالله انصاری میگوید: در جمعه آخر ماه رمضان نزد رسول خدا (ص) رفتم، هنگامی که چشم آن حضرت بر من افتاد فرمود: ای جابر! این جمعه آخر ماه رمضان است. پس با آن وداع کن و بگو: «خدایا! این رمضان را آخرین روزه ما قرار نده و اگر چنین مقرر کردی، ما را مورد رحمت خود قرار ده و محروممان مساز». هر کس این را بگوید، به یکی از دو امر نیکو میرسد: یا آنکه طول عمر مییابد و ماه رمضان بعدی را درک میکند و یا آنکه مورد بخشش و رحمت خدا قرار میگیرد. چه خوب است که ما هم از خدا همین را بخواهیم. کم کم غروب ماه خدا دیده می شود صد حیف ازین بساط که برچیده می شود در این بهار رحمت و غفران و مغفرت خوشبخت آن کسی ست که بخشیده می شود انتهای پیام /