آموختن و آموزش دادن در مکتب اسلام از جایگاه مهمی برخوردار است

حجت السلام تقوایی در مورد اهمیت علم آموزی در دین مبین اسلام و جایگاه آن در لسان حضرت رسول (ص) و ائمه اطهار (ع) اظهار کرد: اندیشه، علم، آموختن و آموزش دادن در مکتب اسلام از جایگاه مهمی برخوردار است به گونه‌ای که پیامبر (ص) فرموده اند: «دانش را طلب کنید ولو اگر در چین باشد» این سخن حکایت از اهمیتی دارد که دین مبین اسلام برای دانش قایل است. هُوَ الَذِی بَعَثَ فِی الأُمِیِینَ رَسُولاً مِنهُم یَتلُوا عَلَیهِم آیاتِهِ وَ یُزَکِیهِم وَ یُعَلِمُهُمُ الکِتابَ وَ الحِکمَهَ وَ اِن کانُوا مِن قَبلُ لَفِی ضَلال مُبِین [2] او کسی است که در میان جمعیت درس نخوانده پیامبری از خودشان برانگیخت که آیاتش را بر آن‌ها بخواند و آن‌ها را تزکیه کند و به آنان کتاب (قرآن) و حکمت بیاموزد، هرچند پیش از آن در گمراهی آشکاری بودند.

وی افزود: توجه فوق العاده پیامبر اسلام (ص) و مکتب به مساله علم و علم آموزی است. شاید در هیچ مکتبی به اندازه اسلام این قدر ارزش برای جایگاه علما وجود نداشته باشد؛ در آثار بزرگان و اندیشمندان ایران نیز این مساله به شکل ویژه‌ای مورد توجه قرار گرفته است از جمله شهید مرتضی مطهری که در کتاب «خدمات متقابل اسلام و ایران» نسبت به این مساله توجه کرده و این سخن از پیامبر (ص) که فرمودند: «علما چراغ‌های زمینند و جانشینان پیامبران و وارثان من و پیامبران هستند» را مورد بررسی قرار داده است.

حجت السلام تقوایی از سیره حضرت رسول (ص) در مورد علم آموزی گفت: پیامبر (ص) حتی در برخی جنگ‌ها که معمولا از سوی کفار، آتش آن شعله ور می‌شد (دین مبین اسلام هرگز از جنگ طرفداری نکرده است. اگر در مکتب پیامبر (ص) می‌بینیم که بخشی از عمر حضرت (ص) در مبارزه با مشرکان سپری شده، در مقام واکنش و دفاع بوده است. آن قدر که اسلام به صلح اندیشیده است هیچ مکتبی چنین جایگاهی را برای صلح در نظر گرفته است) شرط آزادی اسرای دشمن را آموختن سواد به 10 مسلمان ذکر می‌کرد.

حجت السلام تقوایی ادامه داد: اساسا یکی از دلایل معجزه بودن مبعوث شدن پیامبر (ص) این است که حضرت (ص) خواندن و نوشتن نمی‌دانست، اما معجزه اش قرآن بود، قرآنی که در فصاحت نظیر ندارد و بعد از حضرت رسول (ص) نیز ائمه اطهار (ع) اهل قلم و نوشتن آن را تالیم دادند. حضرت امیر (ع)، امام حسن (ع)، امام حسین (ع) دارای تالیفاتی بودند. شایان ذکر است امام محمدباقر (ع) و امام صادق (ع) که مکتب علمی را پایه گذاری کردند تالیفاتی داشتند.