اربعین، بزرگ‌ترین اجتماع بشری و نهضت جهانی شدن مکتب اهلبیت و ظهور منجی بشریت
نهضت حسینی با پدیده جذاب و پرکشش اربعین، جهانیان تشنه کام عدالت و معنویت را با ابعاد زیبای اسلام ناب محمدی (ص) آشنا ساخته تا قیام مهدوی به یک مطالبه جهانی در آید.
به گزارش شبکه اطلاع رسانی راه دانا؛ به نقل از بلاغ؛ نمی‌توان هیچ قیام و نهضتی در تاریخ را سراغ آورد که بمانند عاشورا، اثربخش، تحول آفرین، شفاف و ذلالین در رسواسازی ستمگران و دین ستیزان، الگوی مبارزه با پلیدان و ایثار در مسیر الی الله و پذیرش هر پیامدی حتی دردناک‌ترین آن باشد.
هر ساله با فرارسیدن ایام اربعین سیدالشهدا جوش و خروش توصیف‌ناپذیری در میان دوست‌داران حسینی موج می‌زند. امام صادق (ع) در روایتی اشاره فرموده‌اند که حضرت اباعبدالله (ع) آخرین نفر از اصحاب کساء بودند که رخت بربستن ایشان از این دنیا مانند رفتن تمام آن ذوات مقدسه از دنیاست. همچنان که وجود شریف امام حسین (ع) و بقای حضرتش مانند بقای همه اصحاب کساست. حادثه بزرگ اربعین، یکی از نعمت‌های بزرگ خدای متعال به جامعه ماست که در سال‌های اخیر عاشقان زیادی را راهی دیار عشق و بندگی می‌کند و هزاران ارزش اخلاقی و انسانی و دینی را احیاء کرده و یا می‌پروراند. از معنویت و اخلاص گرفته تا احسان و اطعام و کمک به دیگران و تا استقامت و صبر و ایستادگی، همه و همه در اربعین می‌گنجد و معنایی دوباره می‌یابد. در کشور عراق از اقصی نقاط مختلف زائران حسینی پای پیاده راهی حریم عشق می‌شوند و عاشقانی دیگر کمر ارادت به خدمت‌گزاری آنان می‌بندند. هرچه در طول سال اندوخته‌اند در طبق عشق خالصانه خود می‌گذارند و در کمال تواضع و خاکساری تقدیم ارادتمندان حسینی می‌کنند. پس از سرنگونی صدام و صدامیان این سنت حسنه که دچار محاق تهدید و ارعاب بعثیان شده بود، دوباره جوشیدن گرفت و به همگان نشان داد حرارت این عشق مکنونه‌ی الهی در سینه‌ی مؤمنان بالله نه سردشدنی است و نه خاموشی‌پذیر. در چند سال اخیر غریو لبیک‌گویان حسینی به کشورهای مجاور به ویژه ایران عزیزمان رسید و جمعیت‌های انبوهی از دیار سلمان فارسی خود را در صفوف زائران سید و سالار شهیدان جای دادند و میهمان میزبانان آستان حسینی شدند. اربعین، رنگین کمانی از عاشقی مقدس
حضور پرچم‌ها، چهره‌ها، رنگ‌ها و آداب و رسوم گوناگون از کشورهای مختلف پنج قاره‌ی جهان، در مسیر راهپیمایی اربعین جلوه‌های زیبا، شگفت و وصف‌ناپذیری از عشق الهی حسین (سلام‌الله‌علیه) به رخ می‌کشاند که گویا تمام امواج شوم رسانه‌های سردمداران جاهلیت نوین را درمی‌نوردد و همراه آوای «حب الحسین یجمعنا» آبی بر آتش نمرودی‌شان می‌ریزد تا گلستان کربلا، لاله‌های خونین خود را در برابر چشم حق‌جویان عالم قرار دهد و معنای وحدت کلمه و ائتلاف شکاف‌ها و تفرقه‌ها مصداقی حقیقی یابد. اربعین یک فرصت ویژه است برای بازخوانی پیام بزرگ نهضت عاشورا، یک زمان استثنایی برای تجدید عهد با سرور آزادگان جهان. اربعین محل تلاقی شور و شعور است و زائران حسین (ع)، از دور یا نزدیک، هم از اقیانوس معرفت او سیراب می‌شوند و هم، در چشمه زلال شور او، غسل شهادت می‌کنند و عهد می‌بندند که در راه حق، از بذل جان دریغ نکنند.
حادثه اربعین یک نقطه امیدواری برای کسانی است که دغدغه تمدن سازی اسلامی - ایرانی دارند و به دنبال نهادینه کردن ارزش‌های ناب اسلامی در جامعه هستند. چرا که در کمتر از یک دهه، پیاده‌روی اربعین در کشور به سرعت از مراحل مسئله و دغدغه و گفتمان عبور کرده و تبدیل به یک جریان قوی شده است؛ به طوری که هر ساله رشدی چشمگیر داشته و مشکلات و موانع مختلف را کنار می‌زند، تا جایی که انگاره‌های ناامنی نیز نتوانسته است مانع از رشد این حرکت مقدس شود.
حضور مشتاقانه و آگاهانه مردم در این سفر زیارتی که توام با هزینه و تحمل سختی‌های ناشی از پیاده‌روی، ازدحام و... است، نشانگر آن است که جامعه ظرفیت بالایی در پذیرش ارزش‌های دینی و اخلاقی دارد. رویداد اربعین حسینی، بیش از آن‌که برای ما یک فضای احساسی و عاطفی را رقم بزند، به دنبال ایجاد و تثبیت عقلانیت توحیدی در ماست؛ این‌که همه مخاطبان خودش را در مسیر حرکت واقعی قرار می‌دهد و به واقع، مسیری را که در حال طی کردن آن هستیم، اصلاح می‌کند. نهضت امام حسین (ع) آغاز شد تا همین مسیر را اصلاح کند؛ آن حضرت در ابتدای نهضت فرمود: من قیام کردم که امت جدم را اصلاح کنم. توجه داشته‌باشید که ارزش جانِ امام (ع) خیلی بالاست و به تعبیر امام هادی (ع)، همه امت باید فریاد بزنند که «بأبی أَنتَ وَ اُمی وَ نَفسی»، همه فدای تو! این چه اتفاق هولناکی است که در جامعه رخ داده و امام (ع) باید جانش را برای دفع خطر هزینه کند و جانش را بدهد تا بتواند فساد را از بین ببرد؟ خطری هولناک راه امام (ع) را تهدید می‌کند؛ جامعه در فسادی فراگیر فرو رفته‌است. امت پیامبراکرم (ص)، گرفتار نوعی بت‌پرستی مدرن شده‌اند؛ پیروی از ولی‌خدا و معصوم (ع) را رها کرده و به حکومت غیرخدایی دلخوش کرده‌اند. وقتی حکومت را به دست معصوم سپرده‌باشیم، او جامعه را به سوی خدا رهبری می‌کند، آدرسی که می‌دهد خدایی است؛ اما حالا شرایط بحرانی شده، خطر عظیم نفی توحید، جامعه را در برگرفته و امام حسین (ع) مأمور است، ولو با نثار جان مبارک خود، امت اسلامی را از این بلیه بزرگ نجات دهد. اربعین، عطیه الهی به بشریت معاصر
در هیچ کشور و مکتبی اعم از الهی و غیرالهی نمی‌توان کنگره‌ای بمثابه اربعین و پیاده‌روی میلیونها انسان دلداده و داوطلب را سراغ آورد که با تقبل انواع هزینه‌های مالی و جانی، پا به عرصه خطر بگذارند و با پیمودن ده‌ها و صدها کیلومتر خود را به معشوق خویش برسانند و در میان انواع تلاطمات روحی و روانی، به امنیت حقیقی دست یابند.
در شرائط کنونی جهان و برهم خوردن معادلات طبیعی و انسانی از سوی شیطان بزرگ امریکا و شرکای ذلیل او، که مهم‌ترین راهبرد آنان ایجاد تفرقه میان ملت‌هاست، اربعین به‌عنوان ریسمان وحدت و دلباختگی ملت‌ها به ارزش‌های متعالی انسانی و اسلامی، عطیه الهی به ابناء بشر در این وانفسای معنویت و غربت فضائل الهی است، که باید آن را قدر دانست و برای حفظ و تعمیق و فراگیری هرچه بیشتر آن برنامه‌ریزی‌های عالمانه و هوشمندانه کرد. اربعین، هدف اصلی دشمنان
به رغم تلاش‌های دشمنان اسلام و بشریت در نشر ظلم و فساد، آنچه که از سوی آنان مورد غفلت جدی قرار گرفته و حتی برای آن، تدبیر انحرافی اندیشیده‌اند، رویکرد ذاتی انسان‌ها به پاکی و طهارت و میل شدید به معبود و جلوه‌های الهی و مقدسات است، که نمونه أن را می‌توان پس از گذشت قریب 14 قرن در این روزهای اربعین مشاهده کرد.
این‌گونه نیست که اربعین حسینی مصون از تهاجمات سازماندهی شده توانسته باشد امروز به شکل کنونی به دستمان رسیده باشد. ماجرای اربعین، که مترصد احیا و نشر و جهانی‌سازی آرمان سیدالشهداء است، از نخستین سال وقوع فاجعه بزرگ کربلا، مورد شدیدترین یورش‌های تبیینی و روایی قرار گرفت و دشمنان سعی بلیغ داشته و دارند تا نسبت به هر قطعه نهضت اباعبدالله الحسین (ع)، تشکیک و تردید ایجاد کنند و آنچنان دنیایی از حواشی را آوار این تلخترین رخداد کنند تا روح حماسه و درس آموزی از آن را قربانی اختلاف روایت‌ها کنند. بنابر شواهد فراوان تاریخی و نوع رفتار کنونی دشمنان انقلاب اسلامی و معالم دینی، برنامه‌ریزی همه جانبه‌ای از سوی امریکایی‌ها و متحدانش علیه کنگره جهانی اربعین در دست اجراء است که با همه امکانات بویژه در عرصه رسانه‌ها و شبکه‌های مجازی به تخریب این خیزش عاشقانه قیام کرده و بالطبع در این زمینه ورود بیشتر و نافذتری خواهد داشت، که جریان کرونا توانست موقتاً نگرانی مستکبران از تعمیق و گسترش پیاده‌روی اربعین را کاهش داده است. بدین جهت، جبهه حسینی نیز با محوریت جمهوری اسلامی باید برای تزاید اقبال عمومی و غنی‌سازی این حرکت جهانی برنامه‌ریزی دقیق در همه عرصه‌ها بعمل آورده و به اجراء گذارد؛ چراکه اربعین بزرگ‌ترین و تاثیرگذارترین حرکت فرهنگی در جهان بویژه در ایران اسلامی است که تاثیرات آن طی سال در رویکرد جامعه مشهود می‌باشد. به گفته صاحب‌نظران مسائل اجتماعی، حضور افراد به‌خصوص جوانان در پیاده‌روی اربعین نقش اساسی در نوع نگاه فردی و اجتماعی آنان بر محور سبک و سیره سیدالشهداء و حضرت ابوالفضل‌العباس علیهم‌السلام دارد. اربعین دارای شاخصه‌های کامل برای ایجاد جاذبه‌های جذاب در پیوند همه ملل بویژه محبان اهلبیت دارد که سرمایه‌گذاری دولت‌های اسلامی پیرامون آن یک اقدام انقلابی می‌باشد. درس‌های بدون حذف و اضافه سیدالشهداء
واقعیت تاریخی این حقیقت را پیش روی‌مان قرار می‌دهد که دشمنان نهضت حسینی نتوانستند جلوی نشر و گسترش این نهضت را بگیرند، چراکه به رغم همه تضییقات و جنایات و انحرافات، همچنان هودج نهضت اباعبدالله الحسین (ع) در مسیر تنویر افکار جهانیان در همه زمان‌ها و مکان‌ها به پیش می‌رود که پیروزی انقلاب اسلامی ایران و گسترش اندیشه‌های اهلبیتی آن و اوج سال به سال پیاده‌روی اربعین نمونه ثابت شده این حقیقت می‌باشد. اما آنچه که مورد نظر سیدالشهداء بوده، مانایی و پیروی نسلها از مشی و سبک زندگی آن حضرت بویژه در امر خودسازی، مبارزه با مفاسد و مفسدان بویژه احیای فریضتین «امربمعروف و نهی از منکر» بوده که این دغدغه‌های سالار شهیدان در تمام لایه‌های نهضت، خود را به خوبی نشان می‌دهد.
نکته اساسی نهضت حسینی، اختلاط جدایی ناپذیر اهداف و آرمانهای این نهضت با نام حسین ابن علی (ع) است. این اهداف دارای درسنامه ثابتی است که توسط خود امام و اسرای کاروان حسینی تدوین و تبیین گردیده بود و مفاد آن با گذشت 14 قرن نیز دچار آسیب نشده و همچنان بمانند آب زلال کوهساران کام تشنه بشریت را سیراب می‌کند. دشمنان در ترویج خرافات و تحمیل انحرافات، از ناآگاهی مردم عاشق سیدالشهداء استفاده می‌کنند. آنها با بهره گیری از عمق احساسات پاک حسینی جامعه و تاکید مفرطانه بر عزاداری‌های افراطی از جمله قمه‌زنی، سعی می‌کنند اهداف ظلم ستیزانه نهضت عاشورا را تحت‌الشعاع قرار داده و آن آرمان بلند اباعبدالله الحسین (ع) را به فراموشی بسپارند، که اگر چنین شود، با این عزاداری و پیاده‌روی اربعین حتی دشمنان نیز مشکلی نخواهند داشت و با آن همراهی و حمایت خواهند کرد.
طبیعی است که نکته پرجاذبه قیام سالار شهیدان در همه اعصار برای همه نسلها، قیام در برابر انحراف از اسلام ناب و مبارزه با فساد و مفسدان بوده است که اگر این شاخصه های ارزشی را از نهضت حسینی بردارند، دیگر اینهمه فداکاری و ایثار در راه دین و اعتقادات چه ارزشی می‌تواند داشته باشد؟!. امروز با حس دانایی و جستجوی حقیقت بویژه در میان جوانان، کسی نمی‌تواند انگیزه‌های قیام اباعبدالله الحسین (ع) را انکار و تحریف کند. در منابع تاریخی همه مورخان بوضوح بیانات و شعارهای سیدالشهداء ذکر شده که مکرر اظهار فرمودند برای اصلاح امور امت جدشان و احیای امربمعروف و نهی از منکر و مبارزه با تحریف دین جدبزرگوارش نهضت را آغاز کرده و در آخرین گفتگویش با امام زین العابدین اظهار فرمودند که سلامشان را به شیعیانش برساند و به آنها بگوید که در پیگیری راه و آرمانش تا قیامت تلاش کنند. سیدالشهداء احیای محاسن و زیبایی‌های معروف را منوط به ازبین بردن منکر و مقابله با منکران و فاسدان ذکر فرمودند. بدین جهت، خود که عین و ذات معروف بود را ناسازگار با جرثومه فسادی همچون یزید می‌دانست و اظهار فرمود که پیروان او هیچگاه نباید با همانند یزید دوران خود کنار بیایند و آنها را تحمل کنند تا چه رسد به تایید و حمایت!.
اربعین، فرصت طلایی برای بازخوانی و بازتولید نهضت حسینی به‌خصوص برای نسل جوان، که بشدت شیفته قیام سیدالشهداء هستند، باید باشد.
اربعین که نقطه امید امامان معصوم برای ظهور منجی عالم بشریت است تا دوران رجعت پس از ظهور رخ دهد، از سوی دشمنان اسلام ناب محمدی (ص) به دقت مورد مطالعه و مداقه قرار دارد و آنها جلوتر از اربعینیان حرکت و توصیه‌های پیچیده می‌کنند، چراکه رمز بقای منحوس خود را در نابودی نهضت اربعین و رنسانس اربعین می‌دانند.
اربعینی که با دو نفر آغاز شد...
اربعین سال 61 هجری کربلا تنها 2 زائر داشت «جابربن عبدالله انصاری» صحابی گرانقدر رسول‌الله (ص) به همراه شاگردش «عطیه عوفی» نخستین زائران حرم امام حسین (ع) بودند که پس از واقعه عاشورا و شهادت سرور و سالار شهیدان و یارانش از مدینه رهسپار عراق شدند و روز بیستم صفر به کربلا رسیدند. «سید بن طاووس» از علمای برجسته شیعه، داستان زیارت جابر و عطیه از کربلا را نقل کرده و زیارتنامه‌ای را که جابر با آن، امام و شهدا را زیارت کرده، آورده است.
1382 سال قمری از اربعین حسینی می‌گذرد. در 1444 هجری قمری و 1401 هجری شمسی کربلا در اربعین حسینی میزبان میلیونها عاشق و دلباخته سرور و سالار شهیدان از اقصی نقاط جهان است.
در روزهای منتهی به اربعین میلیون نفر از سراسر جهان خود را به عراق می‌رسانند و ده‌ها کیلومتر مسیر شهر نجف به کربلا را با پای پیاده طی می‌کنند تا خود را به قطعه‌ای از بهشت برسانند. در این میان، مسیر هر چقدر خطرناک‌تر و تهدیدهای تکفیری‌ها هرچقدر بیشتر می‌شود، شوق پیوستن به بزرگ‌ترین راهپیمایی جهان نیز افزایش می‌یابد. سال 2003 بود که با فروپاشی رژیم بعث عراق و از بین رفتن حاکمیت صدام بر این کشور در حالی که دولت بوش سعی داشت عراق خسته از جنگ و ویرانی را به یک مدل دموکراسی لیبرال غربی در منطقه آشوب زده غرب آسیا تبدیل کند حادثه‌ای دیگر رخ داد.
در اربعین سرور و سالار شهیدان صدها هزار شیعه عراقی از شهرهای مختلف بصره، بغداد، نجف، سامرا، و... به سمت کربلا راهی شدند و در میان بهت و حیرت سربازان اشغالگر آمریکایی اولین راهپیمایی بزرگ اربعین تاریخ را به نام خود رقم زدند. در اربعین سال 2003 بر اساس برآوردها نزدیک به 3 میلیون عراقی حضور داشتند در حالی که در اربعین سال‌های بعد؛ بر اساس گزارش رسانه‌های عراقی و البته رسانه‌های بین‌المللی تعداد زائران اربعین حسینی از 20 میلیون نفر فراتر رفت و این مراسم تبدیل به باشکوه‌ترین گردهمایی جهان شد و درست به همین دلیل است که پیاده‌روی اربعین از سطح یک عزاداری در محدوده کشور عراق و یا حتی منطقه غرب آسیا خارج شده و ابعادی بین‌المللی به خود گرفته است.
پرسش‌های زیادی درباره این حادثه عظیم مطرح است؛ چرا با وجود احتمال حملات تروریستی و خطر تکفیری‌های سلفی میلیونها انسان این تهدیدات را به جان می‌خرند و با جان دل راهی پیاده‌روی اربعین می‌شوند. چرا با وجودی که پیاده‌روی اربعین مختص شیعیان است ولی هزاران نفر از پیروان سایر مذاهب امت اسلامی و حتی پیروان سایر ادیان مثل مسیحیت خود را به کربلا می‌رسانند و در این مراسم باشکوه شرکت می‌کنند؟ چرا اهل سنت عراق در مسیر نجف تا کربلا تمام امکانات مادی و معنوی خود را در اختیار زائران اربعین می‌گذارند و در خدمت رسانی به آنها از یکدیگر سبقت می‌گیرند؟ و بالاخره این که چرا باشکوه‌ترین و بزرگ‌ترین گردهمایی جهانی از سوی رسانه‌های منطقه‌ای و جهانی با سانسور مواجه می‌شود؟. اهل بیت محور وحدت
پاسخ به پرسش‌های فوق شاید سهل و ممتنع باشد اما پاسخی هست که همه پاسخ‌ها به این چراها را به هم متصل می‌کند. پیامبر خاتم حضرت محمد مصطفی (ص) در ماه‌های پایانی عمر با برکت خود جملاتی را به اصحاب خود نقل می‌کنند که شیعه و سنی بر صحت انتساب آن بر حضرت پیامبر صحه گذاشته‌اند. پیامبر می‌فرمایند: «من در میان شما دو چیز باقی می‌گذارم که اگر آنها را دستاویز قرار دهید، هرگز گمراه نخواهید شد: کتاب خدا و عترتم که اهل بیتم هستند.ای مردم بشنوید! من به شما رساندم که شما در کنار حوض بر من وارد می‌شوید، پس من از شما درباره رفتارتان با این دو یادگار ارزشمند سؤال خواهم کرد، یعنی کتاب خدا و اهل بیتم» بخشی از مشکلات و زخم‌های دردناک امت اسلامی که اربعین می‌تواند درمان آنها باشد دقیقا به حدیث ثقلین برمی‌گردد پیامبر (ص) می‌فرمایند امت اسلامی در صورتی مسیر سعادت و خوشبختی را طی خواهند کرد و به بیراهه، ضلالت و گمراهی نخواهند افتاد که به قرآن و اهل بیت(ع) تمسک جویند. زایش داعش، القاعده، احرارالشام، جبهه النصره و.. در میان امت اسلامی و کشورهای مسلمان درست به خاطر دور شدن مسلمانان از مکتب اهل بیت است چرا که تنها اهل بیت قرآن ناطق و مفسر آن هستند. زیارت اربعین و 16 محور آن
امام حسن عسکری (ع)، در روایتی مشهور، شرط ایمان را در پنج محور مشخص کرده که یکی از آنها «زیارهالاربعین» است؛ البته منظور از زیارت اربعین، فقط حضور در کربلا و برنامه‌های ارزشمندی مانند پیاده‌روی اربعین نیست؛ همه این‌ها شکوه و جایگاه خودش را دارد، اما اصل زیارت اربعین، ارتباط برقرار کردن با سیدالشهدا (ع) و پیام قیام جاودانه اوست. به همین دلیل، ما نباید خودمان را به گفتن «السلام علیک یا اباعبدا...(ع)» و خواندن زیارات معروف، محدود کنیم و به این‌ها قانع باشیم.
نگاهی به زیارت اربعین که میراث وجود مقدس امام صادق (ع) برای ماست، نشان می‌دهد که آن‌حضرت در پی تبیین فرهنگ عاشوراست. از همه عزیزان و عاشقان اباعبدا...(ع) تمنا دارم که فقط به خواندن زیارت اربعین اکتفا نکنند و به دنبال مطالعه و درک معنای بلند این زیارتنامه مهم و پر از پیام و آگاهی باشند. در این زیارتنامه، امام صادق (ع) به محورهای متعددی توجه کرده‌است که من در این‌جا به 16 محور مهم اشاره می‌شود و از همه خوانندگان می‌خواهیم که با دقت بیشتر، به شناخت این محورها در متن زیارتنامه بپردازند.
محور نخست - سلام و عرض ادب به محضر سیدالشهدا (ع): زیارت با عرض ارادت و سلام به پیشگاه مقدس امام حسین (ع) آغاز می‌شود؛ می‌فرماید: این سلام کردن، هم اعلام شناخت مخاطب راجع به آن وجود مقدس است و هم، افتتاح باب معرفت که با سلام، برکت بیشتری می‌یابد.
محور دوم - حسین‌شناسی: بلافاصله بعد از سلام خدمت آقا، جایگاه آن حضرت مورد توجه واقع می شود؛، پروردگارا! من شهادت می‌دهم که او ولی تو و فرزند ولی تو و برگزیده تو و فرزند برگزیده توست. ادامه این فراز، مجموعه گسترده‌ای از صفات امام حسین (ع) را برای شما آشکار می‌کند که آن وجود مقدس دربرگیرنده آن هاست.
محور سوم - نهضت‌شناسی (اجرای نهضت): نهضت امام حسین (ع) چگونه و با چه مشخصاتی آغاز شد و امام (ع) چگونه این مسیر را طی فرمود؟ می‌خوانیم: آن‌حضرت در مسیر قیام، چنان همه جوانب را در نظر گرفت که عذری برای کسی باقی نماند. او تا آخرین حد ممکن برای اتمام حجت تلاش کرد. یعنی امام حسین (ع) در مسیر اجرایی نهضت، تا آخرین لحظه حیات، جهاد تبیین را ترک نکرد و روشنگری را کنار نگذاشت.
محور چهارم - نهضت‌شناسی (اهداف نهضت): در متن زیارت اربعین، به وضوح با هدف اصلی قیام اباعبدا...(ع) آشنا می‌شویم. می‌فرماید: امام حسین (ع) جانش را نثار کرد تا مردم، از جهالت و سرگردانی نجات پیدا کنند و راه را از بیراهه تشخیص دهند.
محور پنجم - دشمن‌شناسی: زیارت اربعین، در باب دشمن‌شناسی، اشارات بسیار مهمی دارد؛ در فرازهای مختلف به این موضوع بسیار مهم پرداخته شده‌است. در یکی از این فرازها می‌خوانیم: کسانی در برابر حق ایستادند و با آن دشمنی ورزیدند که فریب دنیا را خورده و خودشان را به هوای نفس فروخته‌بودند؛ این‌ها از نشانه‌های دشمنان راه خداست.
محور ششم - مقاومت تا آخرین لحظه: این‌که باید تا کی و کجا ایستادگی و در برابر تحریم و تهدید مقاومت کنیم، موضوع مهمی است. امام صادق (ع) درباره میزان مقاومت امام حسین (ع) در برابر تحریم و تهدید می‌فرماید: امام حسین (ع) تا آخرین قطره خونش مقاومت کرد و تن به ذلت تسلیم نداد.
محور هفتم - رهبری قیام: این‌که رهبری قیام باید چگونه باشد؟ چه ویژگی‌هایی داشته‌باشد و مواضع و دیدگاه‌هایش چگونه تنظیم و ارائه شود هم، اهمیت زیادی دارد. در زیارت اربعین، شما هم رهبر را می‌شناسید و هم مواضعش را یک به یک در می‌یابید و به آن شهادت می‌دهید.
محور هشتم - ثمره نهضت الهی: امام صادق (ع) می‌فرماید: گواهی می‌دهم که خداوند به وعده‌اش درباره تو عمل کرد، کسانی را که یاری‌ات نکردند نابود فرمود و قاتلان تو را دچار عذاب کرد. ثمره نهضتی که برای خدا باشد همین است، این‌که قطعاً پیروزی با توست، هرچند که سرت را بالای نیزه ببرند و استخوان‌هایت را زیر سُم اسبان خُرد کنند.
محور نُهُم - معرفی مدار حرکت: در زیارت اربعین می‌خوانیم: شهادت می‌دهم که تو بر عهدت با پروردگار وفادار بودی و در راه او جهاد کردی؛ هر کس که می‌خواهد مانند حسین (ع) باشد، باید بر مدار عهد الهی وارد صحنه شود و البته مطمئن باشد که در چنین حالتی، قطعاً پیروزی با اوست.
محور دَهُم - برائت از دشمنان: انسان نمی‌تواند هم در جبهه حق باشد و هم در جبهه باطل؛ این نفاق است، یک تضاد رفتاری است. از این رو می‌بینید که در زیارت اربعین، بعد از مقدمات و شناخت‌های گوناگون، بلافاصله می‌خوانیم: سه گروه لعن می‌شوند و باید از آن ها برائت جُست؛ کسانی که امام (ع) را به شهادت رساندند، افرادی که به آن حضرت ظلم کردند و گروهی که به این جنایت بزرگ، یعنی به شهادت رسیدن امام حق، راضی بودند.
محور یازدهم - تجدید بیعت: خدایا شهادت می‌دهم که من با دوستان حسین (ع) دوست هستم و با دشمنان او، دشمن. یعنی که من، فقط زائر آن‌حضرت نیستم، آمده‌ام برای تجدید بیعت. با قرائت این جملات، شما در اربعین حسینی، با سیدالشهدا (ع) بیعت می‌کنید و راه او را برتر از هر راه دیگر می‌دانید و این، چیزی فراتر از زیارت است و باید به آن بیعت گفت.
محور دوازدهم - اعلام سابقه رهبری: در متن زیارت اربعین می‌خوانیم: اقرار می‌کنیم به این‌که رهبری امام حسین (ع) در این قیام، یک رهبری الهی است، منسوب به خداست و رهبری این قیام، صبغه خدایی دارد.
محور سیزدهم - توجه به جریان امام‌شناسی: مطابق محتوای زیارت اربعین، امام حسین (ع) یک استثنا نیست بلکه متعلق به جریان خاصی است که از بعثت و غدیر شروع می‌شود و تا ظهور امام عصر (عج) ادامه دارد.
محور چهاردهم - ویژگی‌های خاص: امام حسین (ع) صاحب ویژگی‌های مهمی است که باعث می‌شود امام برحق باشد؛ می‌فرماید: و برای آن حضرت، شش ویژگی خاص بر می‌شمرد که هر کدام به صورت مجزا، قابل مطالعه و بررسی است.
محور پانزدهم - استمرار امامت خاص: می‌فرماید: شهادت می‌دهم که تو یکی از پرچمداران راهِ حق هستی و پس از تو، امامانی که از نسل تو خواهند بود، اساس تقوا، نشانه هدایت و حجت اهل دنیا هستند. یعنی این حرکت از طریق فرزندان تو و استمرار امامت خاص، تداوم پیدا می‌کند تا به نتیجه نهایی برسد.
محور شانزدهم - بیعت نهایی: ما در زیارت اربعین، یک تجدید بیعت داریم که مربوط است به همراهی با امام (ع) در پذیرش حق و باطل، اما یک بیعت نهایی هم داریم که بر اساس آن، اقرار می‌کنیم توفیق حرکت توحیدی عالم، به دست شما اهلبیت (ع) است؛ این‌که تمام پیروزی‌ها، به خواست پروردگار، به شما باز می‌گردد. انتهای پیام /