امام حسین (ع) الگوی قرآنی صبر در مقابل مشکلات
تهران - ایرنا - مدیر مجتمع آموزش عالی قرآن وحدیث گفت: امام حسین (ع) در مقابل بزرگترین ناملایمات و مشکلات به گونه ای عمل کردند که خدا از او راضی بود و سیدالشهدا (ع) نیز از خدا رضایت داشت و امروز این رفتار سرمشقی برای همه ملت ایران است.
حجت الاسلام محمدعلی رضایی اصفهانی روز شنبه ضمن تبریک اعیاد شعبانیه به ویژه سالروز میلاد امام حسین، حضرت ابوالفضل و امام سجاد علیهم السلام به خبرنگار معارف ایرنا گفت: امروز ما در شرایط یک امتحان الهی قرار گرفته ایم که برای بشریت نیز امتحانی بزرگ محسوب می شود.
وی وضعیت کنونی جامعه را مصداق آیه 155 سوره بقره دانست و افزود: خداوند همه مردم به ویژه ما مسلمانان را با مال، جان و ترس امتحان می کند و در آیه دوم سوره عنکبوت نیز تاکید شده که «آیا مردم اینگونه فکر می کنند که وقتی بگویند، مومن شدیم، آنان را رها می کنیم و مورد آزمایش قرار نمی دهیم»
رضایی افزود: در آیه سوم عنکبوت نیز تاکید شده که امت های قبل از شما نیز امتحان شدند و شما را نیز آزمایش می کنیم تا مشخص شود چه کسانی صادق هستند و چه کسانی صادق نیستند و چه کسانی ایمان دارند و صبوری به خرج می دهند.
نویسنده کتاب قرآن و امام حسین (ع) با استناد به قسمت آخر آیه 155 سوره بقره گفت: خدا به هر کسی که در برابر مشکلات و سختی ها مقاومت کند، بشارت می دهد و این افراد کسانی هستند که هرگاه دچار مصیبت مالی یا جانی شوند، می گویند ما از خداییم و به سوی خدا باز می گردیم وصلوات ورحمت الهی بر آنان نازل می شود.
وی افزود: امام حسین (ع) نیز در چنین امتحانی قرار گرفت ولی آزمونی بسیار بالاتر از امتحانی که ما در آن قرار گرفته ایم. یعنی آن حضرت، هم با شهادت خود، فرزندان، خویشاوندان و یارانش مورد آزمایش قرار گرفت و هم اموالش به غارت رفت و حضرت زینب (س) و خاندانش به اسارت گرفته شدند که یک امتحان بزرگ الهی بود ولی نکته مهم این است که امام حسین (ع) در این امتحان سربلند بیرون آمدند و مصداق آیات پایانی سوره فجر قرار گرفتند.
رئیس مجتمع آموزش عالی قرآن و حدیث جامعه المصطفی افزود: امام حسین در آیات پایانی سوره فجر بر طبق احادیث مربوطه اینگونه معرفی شده اند که آن حضرت «راضیه» و «مرضیه» بودند. یعنی سیدالشهدا در این آزمایش ها به گونه ای عمل کردند که هم خدا از او راضی بود و هم او از خدا رضایت داشت که این رفتار، سرمشقی برای امروز همه ملت ا یران است.
رضایی در تشریح این دو واژه گفت: امام حسین (ع) در این مصیبت و امتحان بزرگ الهی در روز عاشورا طوری عمل کرد که خدا از تمام افعال، گفتار و کردارش راضی بود. یعنی کوچکترین ناسپاسی و نافرمانی نسبت به ساحت قدس الهی از آن حضرت دیده نشد. لذا سیدالشهدا مورد رضایت الهی بود و خودش نیز از خدا راضی بود. چون می دانست این مشکلات و مصیبت ها دارای پاداش های بزرگی است.
این استاد حوزه علمیه قم افزود: ما نیز باید اینگونه باشیم و بدانیم چنین آزمون ها و بلاهایی برای افراد عادی یک امتحان است ولی برای افراد با ایمان، صبور و شکرگزار نعمت های الهی موجب درجه و کمال و رشد می شود.
وی اضافه کرد: این سرمشقی برای مشکلات امروز است تا همچون امام حسین در مقابل مشکلات صبور و مقاوم باشیم و دچار لغزش نشویم و ناسپاسی نکنیم. از طرف دیگر به یکدیگر کمک کنیم و نسبت به همدیگر مهربان باشیم تا هم مورد رضایت الهی باشیم و هم ما از خدا راضی باشیم.
نویسنده تفسیر قرآن مهر افزود: امام حسین در لحظات آخر و زمانی که صورت خود را به روی خاک گذاشتند، فرمود خدایا به رضای تو راضی هستم و زمانی که از حضرت زینب پرسیدند که کوفه و مشکلات و اسارت ها را چگونه می بینی، گفت چیزی جز زیبایی ندیدم.
عضو هیات علمی جامعه المصطفی ادامه داد: این جمله حضرت زینب یعنی این که هر چه از دوست رسد نیکوست. حال ممکن است یک روز مصیبت از دوست برسد و یک روز نعمت ولی انسان باید در مقابل معبود و معشوق خود که خداست تسلیم باشد. البته این مساله منافاتی با رعایت مسائل بهداشتی ندارد که آن نیز واجب و لازم است و باید در خانه بمانیم تا این چرخه ویروس کرونا شکسته شود و باید با مسئولان بهداشتی همکاری کرد.
وی ضمن تجلیل از کادر پزشکی و بهداشتی و همچنین نیروهای جهادی در مقابله با ویروس کرونا گفت: ما باید جنبه معنوی این مساله را نیز درنظر بگیریم که اینها امتحان الهی است و در مقابل امتحان ها نباید ناشکیبایی کنیم بلکه شاکر نعمت های الهی باشیم و از خدا بخواهیم بلاها و مشکلات را برطرف کند.
نویسنده کتاب منطق تفسیر قرآن ادامه داد: در روایات داریم که دعا امواج بلا را برطرف می کند و می توانیم با توسل به ذات مقدس الهی، قرآن کریم و اهل بیت علیهم السلام از خدا بخواهیم که مشکلات را بر ما آسان کند. بلکه آنها را به فرصت تبدیل کند وزمینه جهش های علمی و معنوی ما قرار دهد.
زندگی امام حسین (ع) بر مبنای قرآن بود
رضایی اصفهانی با اشاره به سیره قرآنی امام حسین (ع) اظهار داشت: سیدالشهدا (ع) به تلاوت و آموزش قرآن اهمیت می دادند و رفتارهای آن حضرت مبانی قرآنی داشت. مثلا کنیزی شاخه گلی را به عنوان هدیه به امام حسین (ع) داد و آن حضرت نیز آن کنیز را آزاد کردند و آیه 86 سوره نساء را قرائت کردند که «اگر کسی برای شما هدیه ای آورد، شما پاسخی بهتر به او بدهید.»
وی افزود: قرآن مبنای حرکت امام حسین (ع) و کارهای آن حضرت بود. قیام سیدالشهدا در کربلا مبانی قرانی داشت و آن حضرت بر اساس آیات جهاد حرکت کردند و در این راه به شهادت رسیدند.
امام حسین (ع) و تفسیر ایات قرآن
رضایی اظهار داشت: امام حسین آیاتی از قرآن را تفسیر کردند ولی همه مطالبی که امام فرموده به دست ما نرسیده است. چون در زمانی زندگی می کردند که حکومت بنی امیه یک فضای خفقان ایجاد کرده بود و تا زمان امام سجاد اجازه نگارش و نشر معارف اهل بیت را کمتر می دادند.
وی افزود: تفسیر حدود 20 آیه از سیدالشهدا به دست ما رسیده که این آیات را در کتاب قرآن و امام حسین (ع) جمع آوری کردم.
نویسنده تفسیر قرآن مهر ادامه داد: امام در کلام خود به آیات قرآن استناد می کردند که موارد بسیاری در خطبه های آن حضرت به ویژه در بین راه مدینه تا مکه و از مکه تا کربلا نقل شده است.
امام حسین (ع) از منظر 110 آیه قران
این مفسر و مترجم قران اضافه کرد: برخی آیات راجع به امام حسین روایت دارد که ما بیش از 110 آیه و روایات مربوط به آن را در کتاب قرآن وامام حسین جمع آوری کردیم که دسته اول تفسیر برخی از این آیات مانند آیه تطهیر، مباهله است که بر اساس شان نزول و احادیث مربوط به سیدالشهداست.
رضایی اصفهانی افزود: دسته دوم مربوط به آیاتی است که امام حسین مصداق کامل یا اکمل آن آیات است. یعنی یکی از مصداق های مهم آن آیات یا مهمترین مصداق است. مانند آیات پایانی سوره فجر که این سوره به سوره امام حسین نیز مشهور است.
وی افزود: طبق روایات، امام حسین (ع) به عنوان مصداق کامل نفس راضیه، مرضیه و مطمئنه در آیات پایانی سوره فجر آمده است ولی مانعی وجود ندارد که پیامبر و اهل بیت نیز مصداق این آیات باشند.
این استاد جامعه المصطفی افزود: دسته سوم را آیاتی تشکیل می دهد که تاویل و باطن آن درباره امام حسین (ع) است. یعنی ظاهر آیه دلالتی ندارد ولی در آن مورد حدیث داریم. مثلا آیه 107 سوره صافات از این قبیل آیات است.
وی ادامه داد: ظاهر «وفدیناه بذبح عظیم» درباره حضرت اسماعیل است و قرار بود توسط پدرش حضرت ابراهیم قربانی شود که خدا گوسفندی را به جای او قرار داد و اسماعیل به عنوان ذبح عظیم و قربانی بزرگی بود که خدا پذیرفت و طبق روایات، باطن این آیه امام حسین است.
رضایی افزود: برخی آیات نیز مربوط به مناسبت هایی است که آن حضرت در آن حضور داشتند یا شان نزول هایی که نقل شده مرتبط با آن حضرت بوده یا برخی مباحث تاریخی با آن مرتبط است.
*س_برچسب‌ها_س*