اگر برزیل شورای نگهبان داشت داسیلوا تایید صلاحیت می شد؟
به گزارش اقتصادنیوز، عصرایران در این باره نوشت: دلیل آن البته روشن است: هر قدر رییس‌جمهوری شکست خورده در انتخابات (ژاییر بولسونارو) پیرو سیاست‌های ضد ایرانی دونالد ترامپ بود، «لولا داسیلوا» رییس جمهوری منتخب و نامزد پیروز در دوران ریاست جمهوری خود (2003 تا 2010) سابقه دوستی با ایران را دارد و در سفر به تهران در دوران احمدی‌نژاد میانجی مناقشه هسته‌ای هم شد.
البته برخی معتقدند میانجی‌گری و حمایت او از برنامه هسته‌ای ایران بیش از آن که در چپ‌گرایی و سیاست‌های ضد‌آمریکایی او ریشه داشته باشد به قصد نجات صنایع دام‌داری برزیل بود کما این که قرارداد قابل توجه فروش گوشت برزیلی با ایران را امضا کرد و محصول آن طی سال‌های گذشته به تن اغلب ما نشسته است!
اصل استقبال اصول‌گرایان ایرانی یا هر ایرانی دیگراز پیروزی «لوییس ایناسیو لولا داسیلوا» قابل انتقاد نیست، به این دلیل که هر چه از تعداد سیاست‌مداران ترامپی در دنیا کاسته شود به سود دموکراسی و صلح و امنیت جهانی است و چپ‌گرایی داسیلوا از جنس فیدل کاسترو و حتی دانیل اورتگا ی نیکاراگوآ نیست و همچنین بعید است برزیل را به متحد پوتین و روسیه تبدیل کند و بیشتر عدالت‌خواه است و مهم‌تر از همه برآمده از انتخاباتی «واقعی» است که در پی رقابتی فشرده پیروز شده است.
با این حال 5 پرسش را می‌توان طرح کرد:
1. با توجه به محکومیت او به 9 سال و 6 ماه زندان پس از 7 سال ریاست جمهوری کشور 250 میلیونی برزیل که البته با رأی دادگاه استیناف تا پایان مدت در زندان نماند، اگر در برزیل هم شورای نگهبانی بود که نظارت استصوابی اعمال می کرد آیا بخت شرکت دوباره در انتخابات و بازگشت به کاخ ریاست جمهوری را داشت؟
2. بازگشت رییس جمهوری سابق به قدرت که زندانی هم شده بود تصویر بهتری از برزیل در اذهان جهانیان ترسیم می‌کند یا این که در کشوری سه رییس جمهوری سابق آن با‌قانون و بی‌قانون از بازگشت به قدرت منع شوند؟
3. اگر مجال حضور حامیان لولا داسیلوا در انتخابات ریاست جمهوری برزیل سلب شده بود آیا احتمال اعتراض آنان به سیاست‌های رییس جمهوری که در فقدان این ساز و کار به قدرت می‌رسید یا در قدرت می‌ماند از طُرُقی غیر صندوق وجود نداشت؟
4. ذوق‌زدگان داخلی فراموش نکنند سیاست‌مداران خارجی از دوری و نزدیکی به تهران اهداف ایدیولوژیک ندارند ولو مانند داسیلوای برزیل چپ‌گرا یا مثل اردوغان اسلام‌گرا (از نوع اِخوانی و نه انقلابی) باشند و مثال قرارداد فروش گوشت برزیلی به ایران در دوره احمدی‌نژاد و قرارداد خرید گاز از ایران در دوره سلف آقای اردوغان (مرحوم نجم‌الدین اربکان) و در جریان سفر به تهران در زمان ریاست جمهوری مرحوم هاشمی رفسنجانی گویاست.
5. اگر برای بازگشت آقای داسیلوا به کاخ ریاست‌جمهوری برزیل به این خاطر خوش‌حال‌اند که رقیب خود را - که متحد و دنباله رو دونالد ترامپ در آمریکا بود - شکست داده چرا در سال 99 بر کسانی که در ایران از پیروزی رقیب ترامپ بر او خرسند بودند خرده می‌گرفتند. به یاد آوریم صدا وسیمای ایران در فاصله 13 آبان 99 تا اول بهمن 99 به گونه‌ای خبررسانی می‌کرد که در انتخاب بایدن تشکیک کند. فقط به این خاطر که نگران احیای برجام و کاندیداتوری جواد ظریف و بازگشت ایران به شرایط عادی ناشی از برجام در سه سال 94 تا 97 بودند؟
همچنین بخوانید