بن سلمان از توافق با ایران چه هدفی دارد؟
یاسمین فاروق در سایت اندیشکده کارنگی نوشت: پس از هفت سال خصومت نظامی و دیپلماتیک، دو قدرت خلیج فارس توافق کردند تا بر اساس مجموعه ای از قوانین بینالمللی و دو قرارداد دوجانبه امضا شده در سالهای 1998 و 2001، برای حل اختلافات خود تلاش کنند. به گزارش «انتخاب»، در ادامه این مطلب آمده است: بیشتر تحلیلها بر نقش رو به رشد چین در خاورمیانه در بحبوحه رقابت قدرت جهانی متمرکز شده است. اما انگیزه...
این توافق، تفاوت بین روابط عربستان سعودی با چین و مشارکت آن با روسیه را برجسته میکند. وقتی صحبت از سیاست خارجی به میان میآید، مهمترین توافق بین روسیه و عربستان سعودی، توافق اوپکپلاس است. در واقع، توافق روسیه برای فروش تجهیزات نظامی پیشرفته و قابلیت های جنگ سایبری ایران در ازای پهپادهای ایران که در اوکراین از آنها استفاده کرده است، تهدیدی مستقیم برای امنیت عربستان سعودی است. توافق 10 مارس به عربستان سعودی در دور کردن چین از محور بالقوه روسیه - ایران - چین که ممکن بود اقدامات ایران در منطقه را تقویت کند و قدرت بیشتری برای فرار از تحریم های آمریکا و تصاحب سهم بازار نفت سعودی در چین بدهد، سهمی میدهد. این توافق را باید تلاش عربستان برای محافظت از خود در برابر گرفتار شدن در میانه تنشهای غرب با ایران، روسیه و چین دانست. در حال حاضر، عربستان سعودی تصمیم دارد با یک عمل گرایی در برابر ایران برخورد کند. بر اساس این منطق، عربستان سعودی بر همزیستی در خلیج فارس و ترکیبی از رقابت و مهار چشم دوخته است. ریاض باید پیوند پیچیده بین انتظارات ایران برای سود اقتصادی ناشی از تنشزدایی با عربستان سعودی و تشدید تحریمهای تحت رهبری ایالات متحده بر همکاری اقتصادی با ایران را مدیریت کند. ریاض همچنین نیاز به کاهش احتمال سرایت جنگ در سایه اسرائیل با ایران و کاهش تاثیرپذیری از روابط رقابتی ایران با امارات متحده عربی دارد. در حال حاضر، به نظر میرسد که هر دو دولت در ریاض و تهران عزم این را دارند که به یکدیگر نزدیکتر شوند.
همچنین بخوانید