تحلیل رزمایش مثلث چرا!

به گزارش مشرق، کانال ایتای ابوقاسم نوشت:

تحلیل رزمایش مثلث چرا

رزمایش دریایی ایران، روسیه و چین در اقیانوس هند گام دیگری برای درک پیشامدهای قطعی در حوزه آبی اقیانوس هند در چند سال آینده است.

وقتی بخواهیم یک رزمایش این چنینی را تحلیل کنیم باید به همه ابعاد بهم پیوسته روابط راهبردی کشورهای مذکور بپردازیم

مهم ترین پیام این رزمایش حضور نظامی آمریکا در اقیانوس هند است که محور سه گانه ایران_روسیه_چین نسبت به آن نگرانی های جدی دارند چینی ها این حضور را بیش از ایران و روسیه به ضرر منافع خود از دریای چین جنوبی تا مکران می بیند مساله ای که عملا چین را مجاب به بازگشت تاریخی به جاده ابریشم در غرب جغرافیای خود کرده است. چین برای مهار کلان راهبرد آمریکا_هند_استرالیا_ژاپن_کره جنوبی در ایندوپاسفیک درصدد تنوع سازی مسیرهای تجاری خود در منطقه شد.

بیش از 85 درصد مبادلات تجاری چین از طریق تنگه مالاکا میان دوکشور سنگاپور و اندونزی عبور می کند و هندی ها در جزایر نزدیک به این تنگه پایگاه های نظامی تاسیس کردند.

بنابراین چینی ها با قسمت خشکی جاده ابریشم و همچنین سرمایه گذاری در پاکستان برای ترانزیت مستقیم با هند مسیر مالاکا را تنوع سازی خواهند کرد تا شرایط را برای این منطقه که در سال های آینده به کانون اصلی تحولات اقتصادی و تجاری تبدیل خواهد شد مهار کنند.

نگرانی مشترک هند و آمریکا حضور گسترده چین در حیاط خلوت هند است، چینی ها با خرید بنادر و سرمایه گذاری در بخش های صنعتی و زیرساخت های کشورهای میانمار و بنگلادش و سریلانکا و مالدیو و گوادر پاکستان عملا هند را محاصره اقتصادی کردند تا از هژمونی آن ها و آمریکا در حوزه اقیانوسیه جلوگیری کنند

البته محور آمریکا و هند نیز در این مناسبات منطقه ای راهبرد سرمایه گذاری در کشورهای کم برخورداری نظیر سریلانکا و مالدیو و بنگلادش را پیش گرفته اند و در صدد رقابت با چین هستند.

اما نسبت هند با روسیه و ایران کاملا متفاوت از چین هست و هند از روابط خوبی با ایران و روسیه برخوردار هست و این روابط آثار خود را در کریدور شمال_جنوب با مشارکت این سه کشور نشان داده است. چسبندگی اقتصادی و تجاری میان روسیه و ایران با هند نشان دهنده فهم راهبردی از آینده موازنه اقتصادی در اقیانوسیه است که البته به بازی هوشمندانه تری از سوی تهران نیاز دارد

در نگاه کلان رزمایش چین و ایران و روسیه برای تضعیف حضور آمریکا ارزیابی می شود اما طبیعتا چینی ها از آن برای سیگنال به هند بهره‌برداری خواهند کرد موضوعی که اساسا قابل مقایسه با روابط نسبتا پایدار ایران و روسیه با هند نیست وهندی ها بخوبی متوجه این معادله هستند.

ایران در حوزه بندر چابهار و مکران ابتکار دوگانه شرقی غربی را بازی می کند و اصرار بر سرمایه گذاری هندی ها در چابهار برای حفظ تعادل سیاسی با غرب در حوزه اقیانوسیه ارزیابی می شود

البته متغیرهای زیادی وجود دارد که ایران را به نقطه حضور هندی ها در چابهار رسانده است موضوعی که چینی ها در گوادر پاکستان دنبال می کنند و مسیر ابریشمی خود در آسیای جنوبی را در پاکستان و بندر گوادر نهایی کردند.

چینی ها می دانند سیاست کریدوری آن ها آثار بیرونی خود را در رفتار ایران با هند گذاشته است و هندی ها برای حفظ تعادل قدرت با چین و رسیدن به آسیای مرکزی و قفقاز جنوبی و روسیه و اروپای شرقی به ایران و روسیه نیاز واقعی دارند و نمی توانند آن را کنار بزنند.

بنابراین سیاست اتخاذ شده در چابهار برای حفظ تعادل شرقی یا غربی شدن روابط ایران و همچنین سایر مولفه های ترانزیتی که آرایش جدیدی در اقیانوسیه پیدا کرده اند و آثار خود را گذاشته قابل تایید است اما بستگی به تصمیم گیری های آینده اطراف این داستان دارد.

هندی ها در قفقاز جنوبی بازی مشابهی با ایران و فرانسه و یونان برای حمایت از ارمنستان و مخالفت با تغییرات ژئوپولتیکی در این ناحیه دارند موضوعی که برای چینی ها اهمیت خاصی ندارد و در آن مداخله نکردند

*بازنشر مطالب شبکه‌های اجتماعی به منزله تأیید محتوای آن نیست و صرفا جهت آگاهی مخاطبان از فضای این شبکه‌ها منتشر می‌شود.