جریان دائمی تنها نقشه راه زاینده رود است
اصفهان - ایرنا - عضو هیات علمی دانشگاه آزاد اسلامی استان اصفهان گفت: زاینده رود یک نقشه راه بیشتر ندارد، آن هم جریان دائمی از ابتدا تا انتهاست.
محمد کوشافر روز سه شنبه در گفت و گو با ایرنا اظهار داشت: مستندات، مصوبات و نقشههای زیادی برای زاینده رود وجود دارد، اما این مصوبهها و نقشهها باید بر پایه مستندات علمی اجرایی شود.
وی با اشاره به تشکیل کارگروه احیای زاینده رود در مرداد 99 برای تهیه نقشه راه این رودخانه ادامه داد: اقدام مناسب دولت برای احیای زاینده رود جای تشکر دارد، اما مسوولان باید اقدام لازم در این زمینه را از خود شروع کنند.
نقشه راه مدیریت حوضه آبریز زاینده رود عنوان طرحی است که با هدف حل مشکلات و احیای زاینده رود پس از ماهها بررسی، اوایل مرداد امسال در جلسه کارگروه احیای رودخانه زاینده رود به ریاست اسحاق جهانگیری معاون اول رییس جمهوری به تصویب رسید.
فرونشست زمین در اصفهان یکی از پیامدهای بحران آب و زاینده رود است
عضو هیات علمی دانشگاه آزاد اسلامی استان اصفهان خاطرنشان کرد: فرونشست زمین یکی از پیامدهای بحران آب و زاینده رود در اصفهان است که میتواند منشاء آسیبهای مهمی برای مناطق مسکونی، صنعتی، خطوط انتقال نیرو و آثار تاریخی باشد.
وی با بیان اینکه خسارتها و آسیبهای فرونشست زمین با برگشت ناپذیر کردن منابع آب زیرزمینی، دائمی میشود بیان کرد: بر اساس گزارش سازمان نقشه برداری کشور، فرونشست زمین از عوامل خطر آثار تاریخی اصفهان از جمله پل خواجو، میدان نقش جهان و سی وسه پل است.
عضو هیات علمی دانشگاه آزاد اسلامی استان اصفهان با بیان اینکه اکنون به همتی بیش از پیش برای حفظ میراث فرهنگی و زاینده رود نیاز داریم گفت: نگهداری و حفظ میراث فرهنگی و آثار تاریخی یک وظیفه عمومی است و جایگاه خاصی در زمینه اشتغال زایی و درآمدهای ارزی کشور بدون ایجاد آلودگیهای قابل توجه زیست محیطی دارد.
زایندهرود به طول بیش از 400 کیلومتر بزرگترین رودخانه منطقه مرکزی ایران است که از کوههای زاگرس مرکزی بویژه زرد کوه بختیاری سرچشمه گرفته و در کویر مرکزی ایران به سمت شرق پیش میرود و به تالاب گاوخونی در شرق اصفهان میریزد.
این رودخانه که علاوه بر جاذبه تفریحی و فرهنگی، همواره نقشی مؤثر در کشاورزی و اقتصاد منطقه مرکزی کشورمان و هستی تالاب گاوخونی داشته است، در دهههای اخیر به علت کمبود بارشها، خشکسالیهای متوالی، تراکم جمعیت و افزایش برداشت به یک رودخانه فصلی تبدیل شد و در پایین دست در فصول گرم بویژه تابستان با خشکی مواجه شده است. کاهش چشمگیر منابع آبی و خشکی زایندهرود اکنون در صدر چالشهای فراروی این استان نظیر آلودگی هوا، ترافیک، فرونشست زمین و زیست محیطی است که به تاکید کارشناسان و مسوولان امر باید برای برونرفت این معضل اساسی فراگیر برنامهریزی علمی و عملی پایدار با اجرای طرحهای تامین آب صورت گیرد.
*س_برچسبها_س*