حواسمان باشد روغن ریخته را نذر امامزاده نکنند!

نصرت‌الله تاجیک، سفیر اسبق کشورمان در اردن و کاردار اسبق ایران در انگلیس، در وب‌سایت خبری خبرآنلاین در یادداشتی با عنوان «حواسمان باشد روغن ریخته را نذر امامزاده نکنند!» به لزوم تحلیل درست از آتش بس غزه و رژیم صهیونیستی پرداخته است.

او در این زمینه نوشت: عامل فرعی و بیرونی آتش بس برمی گردد به شرایط بین المللی و فشار‌های داخلی و دموکرات‌ها تا برای خود دستاورد بسازند و ترامپ که قدرت نمائی کند و مقداری هم فشار‌های داخلی. این آتش بس خیلی سریع و زودتر می‌توانست اتفاق بیفتد، هشت یا نه ماه پیش قابل دسترس بود ولی نتانیاهو و اهداف سیاسی اش به دلیل پرونده‌ها و مشکلاتی که در دادگاه اسرائیل دارد، مانع شد.

متأسفانه دموکرات‌ها در امریکا خیلی در این قضیه بد عمل کردند، آنها هم اهدافشان با اهداف اعلام نشده و اقدامات نتانیاهو که بخشی از مردم غزه را کوچ دهد و با تغییر بافت شهری و زیستی غزه، سرزمین سوخته بجا بگذارد همپوشانی داشت. به عبارتی آمریکا هم در شخم زدن غزه دخیل بود. ولی من فکر می‌کنم که نتانیاهو به اهداف خودش نرسیده است و به طبع در روز‌های آینده، خواهیم دید که یکسری از مشکلات در اسرائیل از جهت تضاد درونی به وجود خواهد آمد که نشان می‌دهد اهدافش متحقق نشد.

پس در وزن دادن عوامل و پارامتر‌های دخیل در تحقق آتش بس باید خیلی دقت کنیم. عامل خارجی از جمله فشار بایدن و ترامپ در رسیدن به این نقطه نقش دارند، ولی حواسمان هم باشد روغن ریخته را نذر امامزاده نکنند. اصل قضیه این بود که اسرائیل در باتلاق غزه ماند، این یک واقعیت است، دو دفعه غزه را از شمال تا جنوب شخم زد. ولی هنوز کارگاه‌های تسلیحاتی مقاومت در غزه دارند کار می‌کنند، همینطوری روزی چند نفر از نیرو‌های ارتش اسرائیل کشته می‌شوند و طولانی شدن جنگ ارتش را تحت فشار قرار داده و مشکل‌دار کرده است. از قبل هم تحلیلگران می‌گفتند که رفتن به غزه راحت است، اما بیرون آمدن از آن سخت است.

تاجیک با بیان اینکه آمریکا دست اسرائیل را باز گذاشته بود در ادامه این مطلب نوشت: بخشی از طولانی شدن جنگ هم به این دلیل بود که آمریکا دست اسرائیل و نتانیاهو را باز گذاشت و با دادن تسلیحات و با نشان دادن چراغ سبز، حتی به قیمت تهدید قضات دیوان بین المللی کیفری عامل موثری در ایجاد چنین حجمی از خسارت و نسل کشی بود. این کار خیلی سختی نیست که بفهمیم که نتانیاهو اینقدر هم دستش باز نیست که بتواند یک همچنین جنایتی را رقم بزند، ولی به هر صورت این اتفاق افتاد. نتانیاهو دنبال آن بود که از دو سه میلیون نفری که ساکن غزه هستند، یک میلیون را به کشور‌های همسایه کوچ دهد.

خوشبختانه هم اردنی‌ها مقاومت کردند و هم مصری ها. یعنی همین که مرز بسته شد و همکاری نشد، اثرگذار بود. در این مورد هم ابتدا آمریکا از اسرائیل حمایت می‌کرد و در یکی، دو سفر اول آقای بلینکن به منطقه تلاش کرد اردن و مصر را راضی کند، اما آنها نپذیرفتند. اما عامل اساسی مردم غزه بودند که پای فلسطین ایستادند و به عقیده من این ایستادگی و مقاومت باعث شد که اسرائیلی‌ها درمانده شوند. آنها نشان دادند مقاومت فقط نظامی نیست بلکه مولفه‌های آن مخصوصا باور به ایستادگی در مقابل ظلم و اشغال و حفظ وطن حرف اول را می‌زند.

قلعه‌ای که با خیانت فرو ریخت؛ روایت سقوط عباس‌آباد در نبرد ایران و روس

آخرین لحظات محمدرضا شاه در ایران

نواب صفوی که بود و چه کرد؟

چراغ سبز پزشکیان!