خدایا ما را به ماه رمضان آینده برسان
تهران - ایرنا - استاد حوزه در شرح دعای چهل و پنجم صحیفه سجادیه نوشت: امام سجاد (ع) در این دعا از خدا می‌خواهد تا توفیق درک ماه رمضان آینده را به او عطا کند و آن حضرت بتواند آن‌گونه عبادتی داشته باشد که زیبنده پروردگار است.
امسال درحالی به ماه مبارک رمضان و میهمانی الهی وارد شدیم که ویروس کرونا همچنان مردم را خانه‌نشین کرده؛ با وجود سختی‌های ناشی از قرنطینه و طرح‌های مرتبط آن می‌توان با استفاده از فرصت قرنطینه، مقدمات ورود به ضیافت الهی را با دعاهای امام سجاد (ع) فراهم کنیم. سیدالساجدین در دعای چهل و دوم، پس از ختم قرآن به راز و نیاز به درگاه الهی پرداختند که فرازهایی از این دعا را به منظور بهره‌برداری بیشتر هنگام تلاوت آیات الهی در ماه مبارک ذکر کردیم.
اینک بخش‌هایی از دعای چهل و پنجم صحیفه را مرور می کنیم؛ دعایی که امام سجاد (ع) در وداع از ماه رمضان زمزمه کردند ولی به سفارش برخی بزرگان این دعا را قبل از پایان یافتن این ماه الهی با گوش جان می‌شنویم تا قدر این ماه را بیش از پیش دریابیم و طعم بندگی را بهتر بچشیم و در زمان تلاوت قرآن با حضور قلبی بیشتر کلام الهی را بنوشیم.
صحیفه سجادیه پس از قرآن و نهج البلاغه به عنوان مهم‌ترین میراث مکتوب شیعه به نام‌های خواهر قرآن و انجیل اهل بیت مشهور است. امام سجاد (ع) بسیاری از معارف دینی مانند خداشناسی، جهان‌شناسی، انسان‌شناسی، فرشتگان، رسالت انبیا، جایگاه پیامبر (ص) و اهل بیت (ع)، گرامی‌داشت اعیاد، مسائل اجتماعی و اقتصادی و اشارات تاریخی را به زبان دعا مطرح کردند.
سیدالساجدین در دعاهای خود به نعمت‌های مختلف خدا اشاره کرده و درباره فضایل و رذایل اخلاقی، آداب دعا، تلاوت قرآن، ذکر، نماز و عبادت نکات فراوانی را بیان کرده‌اند و دعای بیستم صحیفه سجادیه به نام مکارم الاخلاق یکی از معروف‌ترین دعاهای آن حضرت است.
امام خمینی (ره) در وصیت‌نامه سیاسی الهی خود از صحیفه سجادیه به عنوان نمونه کامل قرآن صاعد یاد کرده و افزودند: صحیفه سجادیه از بزرگترین مناجات عرفانی در خلوتگاه انس است که دست ما کوتاه از نیل به برکات آن است؛ آن کتابی است الهی که از سرچشمه نورالله نشأت گرفته و طریقه سلوک اولیای بزرگ و اوصیای عظیم الشأن را به اصحاب خلوتگاه الهی می آموزد.
آیت الله حسن ممدوحی کرمانشاهی استاد حوزه در کتاب چهارجلدی شهود و شناخت به ترجمه و شرح صحیفه سجادیه پرداخته است و آیت الله عبدالله جوادی آملی مفسر قرآن کریم در مقدمه این کتاب از ممدوحی به صاحب علم صائب و عمل صالح یاد کرده است.
امام سجاد (ع) هنگام وداع با ماه مبارک رمضان اینگونه دعا کردند «خدایا! عذر ما را در کوتاهی‌های‌مان بپذیر و عمر ما را تا ماه رمضان آینده برسان و آن‌گاه که به ماه رمضان آینده رسیدیم، ما را به آن چه سزاوار بندگی توست و به آن چه باید در آن فرصت انجام دهیم، موفق بدار و در مدت این ماه مبارک و ایام ماه رمضان آینده، اعمال صالح و شایسته را برای ما مقدر بدار.»
ممدوحی نوشت: امام سجاد (ع) در این دعا از خدا می‌خواهد که ماه رمضان آینده را درک کند و در آن ماه، خدا را چنان که زیبنده اوست، پرستش کند. عمر، سرمایه بشری است؛ سرمایه‌ای که پیوسته رو به کاهش و نیستی است. بنابراین باید در مدت کوتاه عمر، اندوخته‌ای متناسب و سزاوار زندگی جاویدان ساخت.
وی افزود: هر کس از این مساله آگاه باشد، لحظه‌ای از عمر خود را به غفلت نمی‌گذراند و به اندازه زاد و توشه‌ای که برای ابدیت او لازم و کافی است، به آن ارزش می‌گذارد. در غیر این صورت، سرمایه عمر به هدر رفته و خسران و زیان بی پایان نصیب انسان می‌شود که متاسفانه بسیاری چنین هستند.
این استاد اخلاق ادامه داد: به همین دلیل قرآن عموم انسان‌ها را در سوره عصر مورد خطاب قرار داده و می‌فرماید «سوگند به زمان که طبیعت انسانی در زیان است، جز آن که ایمان توام با عمل صالح داشته باشد و در این زمینه دیگران را نیز سفارش به حق و سفارش به صبر در برابر حق بنماید.»
وی افزود: بر این اساس، سیدالساجدین (ع) از خدا خواسته که ماه رمضان آینده را درک کند تا از طریق آن رشد بیشتری تحصیل کند. زیرا به فرموده پیامبر اکرم (ص)«الدنیا مزرعه الاخره» دنیا جایگاه و مزرعه کشت برای آخرت است.
ممدوحی اضافه کرد: در حقیقت امام سجاد (ع) طلب عمر را برای ادراک و نیل به درجات کمال و غرض نهایی آفرینش، (بندگی خدا) درخواست کرده است. راستی چقدر تفاوت است بین کسی که بخورد تا زنده باشد و زنده باشد تا بهتر بخورد و بخوابد و کسی که می‌خورد و می‌خوابد تا زنده باشد و در زندگی خود کمال کسب کند؟!
*س_برچسب‌ها_س*