دوران دفاع مقدس در تاریخ انقلاب جاودانه خواهد ماند

امیر محمد رضایی روز یکشنبه در گفت و گو با خبرنگار ایرنا اظهار داشت: صدام در ساعت 14 روز 31 شهریورماه سال 59 با 194فروند جنگنده و حمله به تمامی مراکز حساس و کلیدی کشور در شهرهای مختلف طبل آغاز جنگ را نواخت تا جایی که شدت حملات هوایی در تهران نیز به مراتب از شهرهای دیگر بیشتر هم بود. وی ادامه داد: عراق در عملیاتی غافلگیرانه و گسترده و با تقلید از سبک و سیاق رژیم صهیونیستی، پایگاه‌های نیروی هوایی جمهوری اسلامی ایران را در عملیاتی برق آسا و با قدرتی کم مانند مورد حمله همه جانبه خود قرار داد و در این راه نیز زمان بسیار مناسبی را نیز برای حمله انتخاب کرده بود تا جایی که صدام و پیشینیانش تا آن تاریخ 104 درگیری با ایران را تجربه کرده و به طور تقریبی در همه موارد شکست خورده بودند. وی با بیان اینکه محاسبات صدام به دلایل مختلف برای درگیری و نبرد یکصد و پنجم دقیق‌تر بود، اظهار داشت: نخست آنکه بختیار در زمان کوتاه نخست وزیریش قراردادهای تسلیحاتی به ارزش 3.5 میلیارد دلار شامل صدها فروند هواپیما و انواع موشک را تنها در 10 روز و آن هم بدون پس گرفتن پول، لغو کرد و دوم آنکه در دوره انقلاب، ضربه سهمناک تیمسار دریادار احمد مدنی، عضو ارشد جبهه ملی و وزیر دفاع دولت بازرگان به ارتش بود که در آن زمان تعداد ارتشیان را به نصف کاهش و مدت سربازی را در آن شرایط سخت به یک سال کاهش داد. وی ادامه داد: طی مدت سال های 57 تا 59 پیوندهای مستشاری، لجستیکی، آموزشی و اطلاعاتی بین ایران، آمریکا و ناتو قطع و اتکای جمهوری اسلامی تنها به ته مانده انبارها و اندک فرماندهان و کادرهای باقیمانده بود و از دیگر سو، روند رو به گسترش شکاف بین رهبران، احزاب، سازمان‌ها و گروه‌های سیاسی در زمینه چگونگی مدیریت انقلاب و کشور، فراگیر و رسانه‌ای شده بود و همه این موارد بهترین مشوق برای صدام جهت حمله به ایران بود. این پیشکسوت عرصه جنگ با اشاره به اینکه جمهوری اسلامی در همان مقطع خود را درگیر چند جبهه کرده بود، تصریح کرد: درگیری ایران با آمریکا بر سر مساله گروگان ها، درگیری با اتحاد جماهیر شوروی به جهت اعتبار انگیزه‌های ایدئولوژیکی و نیز افغانستان، چنان که شعار مطرح، همیشگی و زبانزد مرگ بر آمریکا و شوروی مردم به ویژه پس از آغاز جنگ بود. این فرمانده ارتش اضافه کرد: حمله گسترده هوایی، دریایی و زمینی عراق در 31 شهریور محقق شد و با چنین شرایطی بسیاری از تحلیل گران نظامی نبرد عراق علیه ایران را کوتاه و به سود آن کشور ارزیابی کرده بودند اما غافل از اینکه آنان درک کامل و درستی از روحیه و توانایی جامانده ارتش و قوای مردمی در حال تشکیل را نداشتند. وی با بیان اینکه طراحان و برنامه‌ریزان عراقی، از جمله صدام دچار اشتباهی کلیدی در رویارویی با یک انقلاب شدند، گفت: کمتر نیرویی است که تاب تحمل و ایستادگی در برابر یک انقلاب زنده را داشته باشد آن هم انقلابی بر مبنای اعتقاد، مذهب و مردمی که برای بخستین مرتبه به نام جمهوری اسلامی در دنیا ظهور و بروز پیدا کرده بودند. به گفته وی، صدام سرمست از غرور کاذب خود و با 444 هزار نیرو، 2 هزار و 800 تانک، ده‌ها لشگر زرهی مکانیزه و پیاده، یک میلیون نیروی ذخیره، پشتیبانی اعراب قارونی، اطلاعاتی و لجستیکی کشورهای شوروی، چکسلواکی، آلمان شرقی و غربی، آمریکا، مصر، اردن و سودان به ایران حمله و دکترین او تصرف یک‌روزه آبادان و خرمشهرو سه روزه اشغال استان خوزستان و یک هفته‌ای اشغال تهران و سرنگونی حکومت ایران و اشغال کامل کشور و تجزیه آن برابر اهداف استکبار جهانی بود. امیر رضایی افزود: کمتر از یک شبانه روز از تک گسترده هوایی عراق در 31 شهریور 59 نمی‌گذشت که نخستین و بزرگترین عملیات هوایی تاریخ ایران و همچنین هفتمین عملیات برتر تاریخ هوایی جهان، بین‌النهرین را به لرزه در آورد. وی ادامه داد: در عملیات کمان 99 یا سایه البرز، 200 هواپیمای جنگنده بمب‌افکن، شکاری و موشک انداز در قالب چند اسکادران شرکت کردند که 140 فروندشان با گذر از مرز، تاسیسات، تجهیزات و پایگاه‌های نظامی دشمن در کرکوک، موصل، رشید، حبانیه، ناصریه، شعیبیه، کوت و المثنی را هدف قرار داده و 60 فروند نیز کار پشتیبانی عملیاتی را برعهده داشتند. وی، انهدام 4 فروند میگ 21، 2 فروند میگ 23، یک فروند سوخوی 17 و یک فروند ایلیوشین -76 به همراه انهدام سازه‌های فرودگاهی عراق را تنها بخش کوچکی از عملیات سایه البرز دانست و افزود: در 15 فروردین 60 پیچیده‌ترین عملیات هوایی ایران و در ژرف‌ترین ناحیه باختری عراق به نام عملیات H3 (پیچیده ترین عملیات شناخته شده هوایی)، نیروهای هوایی جهان را به شگفتی واداشت. به گفته این امیر ارتش، طی این عملیات، پایگاه الولید در ناحیه مرزی عراق - اردن منهدم و فانتوم‌های ایرانی با گذر از همه سرزمین خاوری - باختری عراق 48 پرنده میگ، توپولوف، میراژ، سوخو، آنتونوف و بالگرد دشمن را انهدام و کادرهای آلمانی، مصری، اردنی و عراقی را نابود کرده و بدون دادن تلفات به آسمان ایران بازگشتند. امیر رضایی تصریح کرد: نیروی هوایی ایران 18 ساعت پس از تک عراق، تا آخرین روز جنگ، با وجود ضعیف شدن گام به گام، همواره پیشتاز ماند و با هزاران عملیات تهاجمی، دفاعی، رهگیری و پشتیبانی ثابت کرد که آسمان ایران به هیچ دشمنی واگذار شدنی نیست. وی ادامه داد: عراق همچنین دارای شرایط نامناسب دریایی و دارای کرانه دریایی کوتاه، کم عمق و نیازمند لایروبی مداوم بود که یکی از مهمترین علل فشار حکومت‌های مختلف عراق به همسایگان و حتی اقدام به لشگرکشی و جنگ با ایران و کویت، همین تنگنای سرزمینی بوده، یعنی دسترسی آسان به کرانه‌های مناسب دریایی و رهایی از خفگی. این مسوول ارتش یادآور شد: راه دیگری که عراق برای دسترسی بهتر به دریا برگزیده بود، ساخت درازترین اسکله جهان، یعنی البکر و الامیه که کار صدور نفت خام را برعهده داشتند و در واقع برای پهلوگیری شناورهای با آبخور بالا و با هزینه بسیار گزاف ساخته شده بود. وی اضافه کرد: عراق در عین حال برای پاسداری از این اسکله‌ها و تداوم شریان صدور نفت خام، نیروی دریایی مجهزی با قدرت مانور بالا، متشکل از قایق‌های کلاس اوزای شوروی و ناوچه‌های P-6 تهیه کرده و در صدد تکمیل آن از راه خرید ناوچه‌های ایتالیایی بود. وی یادآور شد: اما عراق از آغاز روزهای تحمیل جنگ تا پایان آن، هرگز فرصت پاسداری از سواحل، بنادر و ترمینال نفت خود را به دست نیاورد تا جایی که تنها در یک روز، یعنی 7 آذرماه 59 و در عملیات مروارید برای همیشه کاسه کوزه و عربده‌هایش را در خلیج فارس جمع و جور کرده و برای همیشه و تا پایان جنگ، به عمق خشکی پناه برد. وی با بیان اینکه نیروی دریایی ایران تا سال 57 دستکم 50 تا 60 سال از دیدگاه ساختار - سازمانی، آموزش، تجهیزات، توانایی مانور و دارا بودن تفنگداران دریایی از دیگر کشورهای منطقه جلوتر بود، افزود: از سوی دیگر، عرصه دریا و نبرد دریایی، دستکم تا سال 59 مانند عرصه هوایی، به طور مطلق در اختیار نداجا بود چرا که هنوز نیروهای مردمی در آن زمان تشکل نیافته و ورود به این عرصه، نیازمند تخصص پیچیده‌ای بود. امیر رضایی یادآور شد: عملیات مروارید پس از عملیات‌های اشکان و صفری در 4 آذرماه کلید خورد اما در 7 آذر، نبرد واقعی آغاز شد و قهرمانان نداجا در این روز توانستد در عملیاتی شگفت، پیچیده و همه جانبه‌ای را ضمن برقراری هماهنگی با نیروی هوایی، عراق را برای همیشه از ورود به دریا منع کنند. به گفته وی، ناوچه‌های کلاس کمان ایران و رنجرهای نادر نداجا در جهان طی آن روزها با نابودی و غیر قابل استفاده کردن کردن 13 شناور عراقی و با بهره‌گیری از موشک‌های ام جی ام - 65 ماوریک و تخریب بنیادهای حساس و حیاتی اسکله‌های البکر و الامیه، راه صدور نفت عراق از بندر ام‌القصر را ببندند. وی اضافه کرد: در این عملیات نیز دستکم 5 اوزال کلاس شوروی، 4 فروند P-6 و سه فروند شناور، یک فروند بالگرد سوپرفرلیون،6 فروند میگ 23, یک فروند میگ21، چند سایت موشک زمین به هوا و چند ترمینال صدور نفت عراق به طور کامل نابود و عراق تا پایان جنگ عرصه دریا را به ایران واگذار کرد.

طی 8 سال جنگ، کلید عرصه‌های آسمان و دریا تحت کنترل نهاجا و نداجا 

امیر رضایی، هدف استراتژیک صدام را چیرگی بر خوزستان دانست و گفت: عراق در زمین و در تاکتیک خود کلیدی‌ترین نقطه یعنی دزفول - اندیمشک را هدف قرار داده بود چرا که اگر دهانه شمالی خوزستان را تحت کنترل می‌گرفت فروپاشی خوزستان به زعم آن کشور شدنی بود تا جایی که شاید این هدف از فتح خرمشهر نیز برایش ارزشمندتر بود. وی ادامه داد: به همین دلیل، ارتش عراق پس از گذر از مرز و چیرگی بر دشت عباس به کرخه رسید و صدام برای دستیابی به دزفول - اندیمشک، با استعداد یک لشگر کامل زرهی - مکانیزه زبده و نیز یک تیپ مستقل ویژه و با پشتیبانی گسترده هوایی، جسر نادری را هدف گرفت و پس از تصرف این پل، دیگر هیچ سدی در برابر عراق نبود، یعنی در واقع کلید چیرگی بر خوزستان با تصرف پل نادری، در دستان عراق قرار می‌گرفت. وی با بیان اینکه در آن روزها، هنوز خبری از سازماندهی و آموزش تخصصی نیروهای مردمی نبود، تصریح کرد: در روزهای آغاز دفاع مقدس، دستکم 16 یا 17 گروه و سازمان مردمی، ضمن حفظ نام و نشان خود، به جبهه‌ها سرازیر شدند. ولی اغلب آنان بی‌تجربه بودند و فاقد تجهیزات لازم. وی اضافه کرد: حماسه جسر نادری، حماسه جاویدان لشگر 92 زرهی خوزستان بود تا جایی که گروه رزمی 37 و گردان‌های 138 و 141 به تنهایی ضمن حفظ این پل حیاتی، با شهامت و انگیزه‌ای باورنکردنی توانستند با پشتیبانی هوانیروز، از توان آفندی محیرالعقول دشمن سر تا پا حرفه‌ای، کاسته و سپس آنان را میخکوب کنند و این در حالی بود که نسبت توان آفند کننده به پدافندگر، 15 به یک بود و آن چه مایه شجاعت و ایستادگی این 2 گردان و گروه رزمی شده بود، علاوه بر حس سرشار میهن دوستی، تخصص رزمی و انضباط و اتحاد، هوانیروز بود. امیر رضایی اضافه کرد: هوانیروز، با بهره گیری از بالگردهای کبری، پس از شناسایی دقیق نقاط قوت دشمن و واحدهای پیشتازش، مانند صاعقه بر سر دشمن فرود آمده و با پرتاب دقیق موشک‌ها، این 2 لشگر و تیپ مستقل زبده را پشت جسر نادری زمین گیر کرده و فرماندهان حرفه‌ای عراق، گیج و منگ و شگفت زده شده بودند. به گفته وی، در تمامی مناطق شمال غرب‌، غرب، جبهه میانی و جنوب ایستادگی و مقاومت رزمندگان اسلام، به سلحشوران ارتش جمهوری اسلامی ایران باعث شد استراتژی و دکترین صدام با شکست مواجه و در دستیابی به اهداف خودناکام بماند و در ماه‌های اولیه هجوم عراق نسبت به تثبیت دشمن و جلوگیری از پیشروی‌های ان اقدامات کوبنده انجام دهند. امیر رضایی یادآور شد: از پنجم مهر سال 60 تا سوم خرداد سال 61، طی چهار عملیات رزمندگان اسلام نه تنها عراق را در موقعیت پدافندی قرار داده و خود ابتکار عمل را در دست گرفتند بلکه به طور تقریبی سرزمین ایران را از کنترل بیگانگان پاک کردند.

• جنگ تحمیلی
• استان قزوین
• هفته دفاع مقدس

• چهلمین سال دفاع مقدس