راه حل خروج جهان از بن بست اوکراین و خاورمیانه
اقتصادنیوز: دریای چین جنوبی و تنگه تایوان خطرناک هستند اما خوشبختانه در صلح به سر می برند. خبرهای خوبی از سانفرانسیسکو از دیدار نوامبر بین شی جین پینگ، رئیس جمهور چین و بایدن به گوش رسید.
به گزارش اقتصادنیوز، واکنش‌های چین به انتخابات تایوان در 13 ژانویه، محدودتر از آن چیزی بود که بسیاری انتظار داشتند. اکنون، خیلی به این بستگی دارد که پکن چگونه به اظهارات ویلیام لای در مراسم تحلیف ویلیام لای هنگامی که در ماه می رئیس جمهور تایوان می شود، واکنش نشان دهد. اگرچه خبرهای خوبی در بازارها وجود دارد: بیشتر اقتصاددانان یک فرود نرم را در سال 2024 پیش‌بینی می‌کنند. اما فرود سخت ژئوپلیتیکی می‌تواند مانع شود. ابزارها و فرآیندهایی برای رسیدگی به چالش های کلان اقتصادی وجود دارد. وقتی تورم بالاست، فدرال رزرو سیاست پولی و نرخ های بهره را تنظیم می کند و اغلب با موسساتی مانند بانک انگلستان و بانک مرکزی اروپا هماهنگ می شود. نتایج تضمین شده یکسان نیستند، از همین رو اقتصاددانان، سرمایه گذاران و سیاست گذاران درباره سیاست ها و پیامدهای آن بحث می کنند. با این حال، اگر نرخ های بهره بالاتر اقتصاد را کند کند و تورم را بدون ایجاد رکود کاهش دهد، فرود نرمی خواهیم داشت. در همین راستا نشریه فارین پالسی یادداشتی را منتشر کرده و همزمان به اهمیت دو مقوله اقتصاد و ژئوپلتیک اشاره کرده است. اقتصادنیوز، این یادداشت را در سه بخش ترجمه کرده که بخش نخست تحت عنوان«نبض بازارهای جهانی در اوکراین و خاورمیانه می تپد / چگونه جغرافیا اقتصاد را تحت تاثیر قرار داد؟» منتشر شد و در ادامه بخش دوم آمده است.
اوکراین در موقعیت باخت قرار دارد؟
جهانی که ما می شناسیم فعلا تحت رهبری ایالات متحده قرار دارد. آمریکا با همکاری متحدان و شرکای خود، امنیت و معماری اقتصادی بین‌المللی را بر عهده گرفته و از آن حمایت کرده. فرض دیگر این بود که هیچ کشور دیگری قصد و ظرفیت تغییر این نظم بین المللی تحت رهبری ایالات متحده را نخواهد داشت. با چالش هایی که برای رهبری ایالات متحده وجود دارد و نزدیکی فزاینده میان چین، ایران، روسیه و حتی کره شمالی، هیچ یک از این دو فرض را نمی توان بدیهی تلقی کرد. مفروضات ممکن است تغییر کرده باشند، اما مانند اقتصاد، هیچ چیز در ژئوپلیتیک اجتناب ناپذیر نیست. سال گذشته، برخی از پیش‌بینی‌کنندگان گفتند که احتمال رکود در سال 2023 صد در صد وجود دارد. آنها در اشتباه بودند. با این حال، فرود نرم به خودی خود اتفاق نمی افتد. جنگ در اروپا مانند یک سال پیش نیست. ضدحمله اوکراین در سال 2023 موفق نشد. کی یف در حالت تدافعی قرار دارد و بعید است در سال 2024 قلمرو قابل توجهی را پس بگیرد. روسیه در حال پیشروی است و اکنون 6 درصد از تولید ناخالص داخلی خود را صرف ارتش می کند که نسبت به 2.7 درصد در سال 2021 افزایش یافته است. در همین حال، همانطور که اریک اشمیت، مدیرعامل سابق گوگل هشدار داد، مسکو با تولید پهپادهای داخلی "در رقابت نوآورانه با کی یف قرار گرفته است. پس از چرخش به بازارهای آسیایی، مسکو هزینه تحریم های غرب را کاهش داده، در حالی که صندوق بین المللی پول اخیرا پیش بینی خود را برای رشد اقتصادی روسیه به 2.6 درصد افزایش داده است.
علیرغم شکست‌ها، عوامل متعددی همچنان به نفع اوکراین است، حتی اگر دورنمای پیروزی در بهترین حالت مبهم به نظر برسد. بدون حتی یک آمریکایی در جنگ و با هزینه 5 درصد از هزینه های دفاعی سالانه ایالات متحدهآمریکا تخمین می زند که مسکو 90 درصد از نیروی نظامی خود را در سال 2022 از دست داده است. اوکراین در حال برنده شدن در نبرد دریای سیاه است. کریدور غلات خارج از اودسا در شش ماه اول سال گذشته برای ارسال بیش از 33 میلیون تن غلات و مواد غذایی باز بود که دو سوم آن به کشورهای در حال توسعه رفت. اوکراین زیرساخت های تحت کنترل روسیه از جمله اطراف کریمه را هدف قرار داده است. کی یف همچنین در حال گسترش پایگاه صنعتی دفاعی خود با راه اندازی مجمع صنایع دفاعی با 252 شرکت از 30 کشور است. این در حالی که اروپا در تقویت زیرساخت های دفاعی خود کند عمل کرده است. هزینه های دفاعی اروپا در سال 2022 6 درصد افزایش یافت که توسط دموکراسی های خط مقدم مانند فنلاند، لیتوانی، سوئد و لهستان رهبری می شد. با این حال، اکثر اعضای ناتو به تعهد ولز در سال 2014 مبنی بر صرف 2 درصد از تولید ناخالص داخلی خود در امور دفاعی ناکام هستند و حتی پیش بینی می شود که هزینه های دفاعی ایالات متحده به عنوان درصدی از تولید ناخالص داخلی طی 10 سال آینده از 3.1 درصد در سال 2023 کاهش یابد. ب اوکراین بدون کمک غرب نمی تواند کشوری با وسعت 28 برابر آن و با جمعیتی بیش از سه برابر بزرگتر را مهار کند. به همین ترتیب، امنیت اروپایی - چه رسد به جهانی - نمی تواند با کاهش قابلیت های بازدارندگی حفظ شود.
در خاورمیانه، سؤالات اصلی در مورد «روز بعد» در غزه، یا زمان و چگونگی توقف حملات انصار الله در دریای سرخ و نیروی مقاومت است. با این حال، بازگشت به گذشته، لازم نیست اتفاق بیفتد. پیمان ابراهیم پابرجاست. کشورهای سنی خلیج فارس بر روی پروژه های تحولی مانند چشم انداز 2030 عربستان سعودی متمرکز شده اند، زیرا آنها تلاش می کنند تا اطمینان حاصل کنند که پیشرفت اقتصادی شان تا حد ممکن تحت تأثیر ژئوپلیتیک قرار نمی گیرد. علیرغم آنچه در دریای سرخ اتفاق می افتد، تعامل این گروه از بازیگران با جامعه تجاری بین المللی تا حد زیادی بدون وقفه است. در مورد قطر هم همینطور است. عاملی که مانع از پرتاب شدن منطقه به پرتگاه می شود، ادغام اسرائیل و کشورهای خلیج فارس است. این امر مستلزم همکاری با شرکایی مانند امارات و عربستان سعودی است که مذاکرات دفاعی را با واشنگتن از سرگرفته و مقامات ارشد آنها گفته‌اند که همچنان به فرایند عادی‌سازی رابطه با اسرائیل علاقه دارند. دریای چین جنوبی و تنگه تایوان خطرناک هستند اما خوشبختانه در صلح به سرمی برند. خبرهای خوبی از سانفرانسیسکو از دیدار نوامبر بین شی جین پینگ، رئیس جمهور چین و بایدن به گوش رسید. واکنش‌های چین به انتخابات تایوان در 13 ژانویه، محدودتر از آن چیزی بود که بسیاری انتظار داشتند. اکنون، خیلی به این بستگی دارد که پکن چگونه به اظهارات ویلیام لای در مراسم تحلیف ویلیام لای هنگامی که در ماه می رئیس جمهور تایوان می شود، واکنش نشان دهد.
همچنین بخوانید ما را در شبکه‌های اجتماعی دنبال کنید
