رخش بهار: تمام مشکلات تئاتر را نباید گردن کرونا انداخت /«شنل» را روی صحنه تئاتر می‌برم
کارگردان نمایش «شنل» گفت: من کارشناس حوزه مدیریت فرهنگی نیستم نمیتوانم نظر دقیقی دهم، اما به عنوان یک کارگردان به نظرم در دوران کرونا می توانست برای گروه‌های تیاتری و سینمایی تسهیلات به مراتب بهتری در نظر گرفته شود. همه در این دوران گفتند که کرونا مشکل اصلی تئاتر و سینما بوده اما به نظر من نمیتوان همه چیز را گردن کرونا انداخت.
میلاد رخش بهار در گفت‌وگو با میزان، پیرامون آخرین فعالیت‌های خود در عرصه تئاتر گفت: در حال حاضر در حال تمرین نمایش شنل هستیم تا به امید خدا در سال جدید اجرا ببریم. این اثر تا اوایل سال آینده تمرینات خود را ادامه می‌دهد و امیدوارم در نهایت به محصول قابل قبولی برسیم.
- بیشتر بخوانید:
- برای مشاهده آخرین اخبار از سینمای ایران اینجا کلیک کنید
وی درباره دلیل پرداختن به نمایشنامه «شنل» افزود: سال 94 بود که از طریق مرحوم میلاد حاجی زاده و آناهیتا قرچه برای ایفای نقش یکی از کاراکتر‌های این نمایش آشنا شدم. اما متاسفانه بنا به دلایلی روند تولید این نمایش به نتیجه‌ای نرسید؛ لذا در سال 98 از طریق احسان زیورعالم نویسنده اثر مطلع شدم که دیگر خانم قرچه علاقه‌ای به ادامه تولید این نمایش ندارند؛ بنابراین با هماهنگی احسان زیورعالم تصمیم به تولید این نمایش با شیوه‌ی اجرایی دیگر گرفتیم.
کارگردان نمایش «شنل» در همین رابطه ادامه داد: پس از نزدیک به حدود 4 ماه تمرین زمانی که اثر برای اجرا آماده بود با شیوع ویروس منحوس کرونا و تعطیلی سالن‌های نمایش پروژه نیمه تمام ماند. با وجود واکسیناسیون گسترده و رعایت اصول بهداشتی تصمیم به آماده سازی مجدد و اجرای اثر گرفتم. البته متاسفانه مرحوم میلاد حاجی زاده دیگر بین ما نیست.
وی نمایش «شنل» را مناسب برای زمانه فعلی دانست و اضافه کرد: نمایش شنل به علت ماهیت ضد جنگی که دارد برای همه‌ی زمان هاست، اما در این زمانه که اکثر همسایگان کشور عزیزمان متاسفانه درگیر جنگ و خون ریزی هستند و سال گذشته جنگ آذربایجان و ارمنستان و به تازگی جنگ روسیه با اکراین هم شکل گرفته نشان از لزوم اجرای اینگونه نمایش هاست. من به شخصه معتقد هستم تأثیرگذاری یک اثر هنری میتواند سال‌ها پس از تولید اثر صورت بگیرد، اما اگر اثر تولید شده برای زمانه خود باشد؛ به شرط دیده شدن، میتواند تأثیرگذاری بسزایی داشته باشد.
رخش بهار درباره فعالیت هنری در دوران کرونا اظهار کرد: در این دو سال گذشته من در تولید 6 فیلم کوتاه حضور داشتم و یک فیلم کوتاه هم به صورت مشترک کارگردانی کردم. به شخصه میتوانم بگم تولید یک اثر نمایشی بسیار سخت‌تر از تولید یک اثر تصویری است. اما به طور کلی ترس از کرونا بسیار روان ما را در طول تولید یک اثر به هم میریزد. طبیعی است، چون کار هنری یک کار گروهی است.
وی درباره وضعیت تئاتر و سینما در دوران کرونا اظهار کرد: من کارشناس حوزه مدیریت فرهنگی نیستم نمیتوانم نظر دقیقی دهم، اما به عنوان یک کارگردان به نظرم در دوران کرونا می توانست برای گروه‌های تیاتری و سینمایی تسهیلات به مراتب بهتری در نظر گرفته شود. همه در این دوران گفتند که کرونا مشکل اصلی تئاتر و سینما بوده اما به نظر من نمیتوان همه چیز را گردن کرونا انداخت.
این کارگردان جوان سینما و تئاتر درباره آینده هنر تئاتر بعد از دوران کرونا افزود: آینده درخشانی میتوانیم متصور باشیم. این را بعد از واکسیناسیون لمس کردیم. بازخورد به مراتب حتی بهتر از ماه‌های منتهی به آخر سال 98 بود. در همین راستا خود من هم برای سال آینده برنامه های زیادی دارم. قبل‌تر مذاکراتی برای تهیه کنندگی یک اثر نمایشی دیگر داشته ام که به احتمال قوی بعد از اجرای نمایش شنل خواهد بود. بعد از آن هم برای ساخت اولین فیلم سینمایی به کارگردانی خودم وارد پیش تولید شویم.