روزنامه‌های امروز در سرمقاله‌های خود چه نوشتند؟

به گزارش شبکه اطلاع رسانی راه دانا؛ با مرور سرمقاله و یادداشت‌های روز روزنامه‌های کثیرالانتشار کشور، مطالبی از جمله تحلیل جامع سید حسن نصرالله از تحولات اخیر منطقه، اشغالگری اسرائیل زیر ذره بین می‌رود، تقیه ممنوع به چشم می‌خورد.

کیهان: در مطلبی با عنوان «دست خود را باز کنیم» نوشت: نقش آمریکا، رژیم صهیونیستی، دولت عربستان، آلمان، فرانسه، انگلیس، بلژیک و بعضی دیگر از کشورها در اغتشاشات ایران کاملا واضح است و اسناد آن هم از جمله در بیانیه ششم آبان ماه جاری دو دستگاه ارشد اطلاعاتی کشور منتشر شده و - به جز دولت عربستان - خود این کشورها هم آن را تکذیب نکرده اند. این در حالی است که حمایت کشورها از اغتشاش در یک کشور، امنیت فعالیت عادی و ثانیا جان و مال مردم را تهدید می کند. از آنجا که غیرمتداول است و از پذیرش اخلاقی و سیاسی برخوردار نیست. در جریان انتخابات 2020 ریاست جمهوری آمریکا، مقامات واشنگتن، دولت های چین، روسیه و ایران را متهم کردند که در انتخابات این کشور ورود کرده اند و حال آنکه هیچ سندی برای آن وجود نداشت. چرا این ادعا مطرح شد؟ برای اینکه دخالت کشورهای خارجی در یک کشور برای تغییر روند سیاسی، واکنش منفی در مردم ایجاد می کند. اما در این صحنه رئیس جمهور آمریکا، نه در فضای سیاسی بلکه با حمایت از اغتشاشات و اقدامات جنایت کارانه، به فضای امنیتی ایران ورود کرده است و عجبا که وقتی او در تریبون عمومی می گوید: ما ایران را آزاد می کنیم، عده ای هنوز این موضوع را قابل تحمل ارزیابی می کنند!

وطن امروز: زینب درخشان در مطلبی با عنوان «تحلیل جامع سید حسن نصرالله از تحولات اخیر منطقه» این گونه نوشت: سخنرانی های علامه سیدحسن نصرالله، دبیرکل حزب الله همواره از اهمیت و جایگاه بالایی برخوردار است و رهبران منطقه و حتی جهان همواره با دقت و ظرافت بالا سخنان ایشان را پیگیری می کنند اما سخنرانی اخیر دبیرکل حزب الله با توجه به تحولات مهمی که طی هفته های گذشته در منطقه رخ داده است از جایگاه ویژه تری برخوردار است. برگزاری انتخابات پارلمانی در سرزمین های اشغالی و بازگشت نتانیاهوی تروریست به قدرت، برگزاری انتخابات میان دوره ای کنگره آمریکا، خروج میشل عون از کاخ بعبدا و اغتشاشات در ایران از تحولات مهمی بود که سیدحسن نصرالله با اشاره به آنها، تلاش کرد مواضع مقاومت را نسبت به آنها شفاف کند و نقشه راهی برای آینده بگشاید. سید در ابتدای سخنرانی خود به محوری ترین کلید واژه محور مقاومت یعنی شهادت اشاره کرد و از احمد قصیر به عنوان امیر شهادت طلبان نام برد. احمد قصیر شهید لبنانی ای بود که با حمله به ساختمان فرمانداری رژیم صهیونیستی بیش از 100 افسر اسرائیلی را هلاک کرد؛ عملیاتی که آریل شارون را بهت زده کرد و مهم ترین عملیات در نزاع عربی - اسرائیلی از نظر نوع، حجم و خسارت هایی که به دشمن صهیونیستی وارد کرد، شد.

اطلاعات: در یادداشتی با عنوان «خسته از نگاه کوتاه مدت» چنین نوشت: گرچه این روزها در هر محفل و مجلسی سخن از اعتراض و تنش و اغتشاش و نارضایتی و شکوه و شکایت و دخالت بیگانگان و سواستفاده دشمنان و تحرکات تجزیه طلبان و مسائلی از این قبیل است و کمتر به ریشه های اقتصادی انباشت بحران های مختلف اجتماعی توجه می شود اما غفلت از آن هم چندان عاقلانه نیست.

ایران: لاله مهرزاد در مطلبی با عنوان «اشغالگری اسرائیل زیر ذره بین می رود» این گونه نوشت: عضای سازمان ملل جمعه شب قطعنامه ای را به تصویب رساندند که بر مبنای آن از دیوان بین المللی دادگستری واقع در لاهه درخواست شده است به وضعیت اشغالگری اسرائیل در اراضی اشغالی فلسطین رسیدگی و نظر مشورتی خود را درباره آن اعلام کند؛ درخواستی که به اذعان رسانه های رژیم صهیونیستی به معنای محاکمه شدن اسرائیل در دیوان بین المللی دادگستری است. به گزارش خبرگزاری رویترز، ریاض المالکی، وزیر خارجه فلسطین در بیانیه ای خبر داد: کمیته چهارم مجمع عمومی سازمان ملل که کمیته رسیدگی به استعمارزدایی است، با درخواست فلسطین برای اعلام رأی خود درباره حقیقت اشغالگری اسرائیل و ارسال دادخواستی به دیوان بین المللی دادگستری برای رسیدگی به این مسأله موافقت کرد و در نهایت قطعنامه ای را در این خصوص به تصویب رساند. بنابر اطلاعاتی که وی منتشر کرده، این قطعنامه مورد حمایت 98 تن از اعضای سازمان ملل از جمله بحرین، مصر، اردن، روسیه، عربستان، اوکراین و امارات قرار گرفته و 17 عضو نیز از جمله امریکا، استرالیا، اتریش، کانادا، جمهوری چک، ایتالیا، آلمان و شماری از جزایر کوچک پسیفیک به آن رأی منفی داده اند. در این نشست همچنین نمایندگان 52 کشور عضو سازمان ملل به مصوبه یاد شده، رأی ممتنع دادند. المالکی با ابراز خرسندی از قطعنامه تصویب شده و توصیف آن به عنوان یک پیشرفت دیپلماتیک و قانونی برای فلسطین، تأکید کرد: این اقدام فلسطین را وارد عصر جدیدی برای پیشبرد پرونده جنایات جنگی اسرائیل در مجامع بین المللی خواهد کرد.

جام جم: علی حسن حیدری در یادداشتی با عنوان «تقیه ممنوع» نوشت: تقیه قبل از آن که یک برنامه اسامی باشد، تا کتیک، روش عقلانی و منطقی حساب شده برای صیانت از دین و اصول اسام در مرتبه اول و حفظ جان و مال مومنان در مرتبه دوم است. از این رو، برحسب موارد و موقعیت های مختلف، تقیه زمانی مباح، گاهی واجب و گاهی حرام است. تقیه واجب، در صورتی است که برای موضوعی کم اهمیت و بدون فایده، جان انسان مومن به خطر بیفتد. در جایی که تقیه، موجب ترویج باطل و گمراه کردن مردم و تقویت ظلم و ستم شود، حرام و ممنوع است. تقیه، نقطه مقابل نفاق و دورویی است. تقیه کننده، انسانی عاقل، هوشمند، زمان شناس و شجاع است. تقیه یک اصل برای تضمین حیات دین است نه ابزاری به منظور توجیه حیات سیاسی دنیوی. تقیه با محافظه کاری، نفاق و دورویی متفاوت است. تقیه، مصداق روشن سیاست و کیاست دینی است؛ بنابراین تقیه به معنای ضعف، ترس و محافظه کاری نیست، بلکه یک وسیله مؤثر برای مبارزه مدبرانه، معقول و منطقی علیه باطل است.

جوان: محمدصادق فقفوری در مطلبی با عنوان «اره سراغ بی بی رفت!» چنین نوشت: در انتهای اغتشاشات دو ماه گذشته، چه دستاوردی بالاتر از این که دو رسانه فارسی زبان خارجی اکنون همه گفته های جبهه انقلاب را پیرامون خودشان تأیید می کنند؟! تجزیه طلبی، وطن فروشی و تضعیف مردم ایران با پول خارجی، کارویژه بی بی سی و ایران اینترنشنال بود که دلسوزان نظام و انقلاب از مدت ها پیش آن را هشدار می دادند، اما اکنون این مواجب بگیران خود بی بی سی و ایران اینترنشنال هستند که با صدای رسا تأیید کرده اند ما کارمندان شبکه های فارسی زبان وطن فروشیم و با تجزیه طلبی به دنبال تضعیف مردم ایران بودیم! وطن فروشی و تجزیه طلبی ایران؛ این ماحصل دعوای روباه و کفتار است! بی بی سی و ایران اینترنشنال حاال آنچنان به هم مشغولند و علیه هم افشاگری می کنند که کناره گیری رعنا از ایران در این بین گم شده است. وطن فروشی، درد مشترک همه ایرانیانی است که روی دیدن آرامش و پیشرفت ایران را ندارند و با ثروت ملکه، مالیات انگلیسی ها و پول سعودی به ترویج خشونت و اغتشاش می پردازند. این درد حالا از گزارش ها و پست های خود بی بی سی و ایران اینترنشنال بیرون زده است.

جمهوری اسلامی: در مطلبی با عنوان «بازسازی اعتماد آسیب دیده» نوشت: اگر نام آنچه در نزدیک دو ماه اخیر در کشور گذشت را فتنه بگذاریم، دور از واقعیت نیست. در این نام گذاری فعلا به اینکه چه کسی فتنه را به پا کرده و چه کسی گرفتار فتنه شده است، کاری نداریم. البته این هم مهم است و نمی توانیم خود را در چنین عارضه خسارتباری بی طرف بدانیم، ولی اکنون در صدد توجه دادن به نکته دیگری هستیم که از این قبیل مباحث مهم تر است و حتی ما که بدون اندکی تردید معتقدیم حساب معترضان را باید از حساب موج سواران و اغتشاشگران که عوامل برپا کردن فتنه هستند جدا دانشت، توجه به بعضی موضوعات را مهم تر از پرداختن به اینکه چه کسی بانی این فتنه است بدانیم.

صمت: حمیدرضا یعقوبی آوینی در سرمقاله ای با عنوان «اقدامات متناسب با اهداف نیست» این گونه نوشت: برخی کارشناسان حمل ونقل معتقدند ترانزیت، برون داد یک زنجیره عوامل کالا در حوزه سیاست خارجی، تجاری، اقتصادی و... است و وقتی ارتباطات بین المللی قوی در کنار زیرساخت های مناسب، سیاست ها، قوانین و مقررات هماهنگ شده و حضور در موافقتنامه های بین المللی موردنیاز حوزه حمل ونقل وجود نداشته باشد، ترانزیت امکان پذیر نیست و این دیدگاه که ترانزیت می تواند جایگزین نفت شود، به یک خودفریبی بزرگ تبدیل شود، چراکه این موارد از اقدامات اجرایی و اولیه در راه اندازی عملیاتی کریدورهای بین المللی و تبدیل شدن ایران به حلقه اتصال میان غرب و شرق است. مگر میزان سرمایه گذاری در صنعت حمل ونقل در برابر صنعت نفت در کشورمان چقدر است؟! ترانزیت یک مبحث فرابخشی است و سازمان های متعددی درگیر آن هستند. کریدور شمال به جنوب از مسیر ایران به نسبت بقیه مسیرها، هم به لحاظ هزینه حمل و هم به لحاظ زمان، حدود 40 درصد صرفه جویی دارد، اما اینکه چرا این مسیر هنوز فعال نشده؛ به دلیل تحریم ها، برخی سیاست های گمرکی و زیرساخت های کم و نامناسبی است که در این مسیر وجود دارد.