رویکرد تکراری غرب علیه ایران / تحریم برای آشوب یا آشوب برای تحریم؟

غرب در شرایطی که در برابر دستِ برتر ایران در مذاکرات رفع تحریم‌های وین بهانه‌ای ندارند به دنبال تحریک افکار عمومی و دعوت به آشوب در کشورمان برای ایجاد یک اهرم فشار است.

خبرگزاری مهر، گروه سیاست - محمد مهاجرانی: در روزهای پایانی تابستان و نخستین روزهای پاییز، پس از آنکه توجه همه‌ی رسانه‌ها به موضوع فوت خانم «مهسا امینی» جلب شد، دستگاه سیاست خارجی کشورمان به دستاوردهای مهم و بزرگی در عرصه جهانی و منطقه‌ای نائل شد که شاید کم‌تر مورد توجه رسانه‌ها قرار گرفت.

از طرف دیگر با توجه به آزادسازی بخشی از منابع ارزی خارجی کشورمان و همچنین آزادی یکی از جاسوسان سابقه‌دار آمریکایی، به نظر می‌رسد علی رغم نمایش همراهی خصمانه ایالات متحده با آشوب‌گران، دولتمردان این کشور همچنان به دنبال حصول توافقی جامع با تهران، البته بدون تأمین منافع ملت ایران هستند!

این رفتارهای دوگانه آمریکایی‌ها در حالی رقم می‌خورد که مقامات واشنگتن از ادامه مذاکرات سخن می‌گویند و همزمان به مانند اشباح، بدون نام و نشان در رسانه‌های خود از به بن بست رسیدن مذاکرات رفع تحریم‌ها سخن می‌گویند؛ از حمایت و پشتیبانی از ملت ایران سخن به میان می‌آورند، در حالی که بی‌سابقه‌ترین تحریم‌های ضدبشری و شدیدترین نوع محاصره اقتصادی را علیه ملت ایران اعمال کردند. در کلام از صلح و امنیت بین‌المللی حمایت می‌کنند اما در جوار تروریست‌های نادان سازمان منافقین از اقدامات آشوب‌طلبانه این جنایتکاران حمایت می‌کنند.

دومینوی تحریم‌ها به بهانه دفاع از آشوب‌گران چگونه شکل گرفت؟

در همین راستا در چند هفته گذشته، کشورهای غربی به سرکردگی ایالات متحده، تحریم‌های جدیدی را علیه کشورمان به بهانه‌ی تأمین امنیت توسط نیروهای امنیتی وضع کردند.

وزارت خزانه‌داری آمریکا، پلیس امنیت اخلاقی ایران را به «خشونت علیه زنان» متهم کرده و آن را در فهرست تحریم‌ها قرار داد. آمریکا در آن بیانیه، بدون اشاره به هیچ مستنداتی پلیس امنیت اخلاقی را بابت مرگ «مهسا امینی» مسئول دانسته است!

وزارت خزانه‌داری آمریکا علاوه بر این، 7 نفر از مقام‌های ارشد سازمان‌های امنیتی ایران - شامل پلیس امنیت اخلاقی، وزارت اطلاعات و امنیت، نیروی زمینی ارتش، نیروی مقاومت بسیج و نیروی انتظامی ایران - را نیز در فهرست سیاه مربوط به دفتر کنترل دارایی‌های خارجی این وزارتخانه قرار داد.

ادعای «بایدن» در حمایت از ملت ایران پوچ بود!

«جو بایدن» رئیس جمهور دموکرات ایالات متحده نیز در بخشی از بیانیه اخیر خود در خصوص اغتشاشات اخیر ادعا کرد که «ایالات متحده دسترسی ایرانی‌ها به اینترنت را از جمله تسهیل دسترسی بیشتر به پلتفرم‌ها و خدمات ایمن و خارجی، آسان‌تر می‌کند» و در ادامه اتهامات ضد ایرانی خود گفت: ایالات متحده همچنین مقامات و نهادهای ایرانی مثل پلیس (امنیت) اخلاقی را که مسئول به کارگیری خشونت برای سرکوب جامعه مدنی هستند، پاسخگو می‌داند.

البته به مانند ادوار گذشته صرفاً تحریم‌های ناجوانمردانه از «حمایت رئیس جمهور آمریکا از مردم ایران!» علیه ملت ایران اعمال شد.

این رفتار آمریکایی‌ها پیش‌تر و در جریان فتنه 88 نیز تکرار شد. در آن سال در جریان مذاکرات هسته‌ای و پس از آنکه «باراک اوباما» رئیس جمهور اسبق آمریکا دو نامه به رهبر معظم انقلاب ارسال کرد، به یک باره به سِمت حمایت از اغتشاش‌گران حرکت و بخش زیادی از تحریم‌های سنگین را پس از فتنه‌ی 88 علیه ملت ایران اعمال کرد.

تحلیل رهبر انقلاب از رفتارشناسی آمریکایی‌ها هنگام فتنه 88

حضرت آیت الله خامنه‌ای رهبر انقلاب اسلامی نیز در جریان یکی از سخنرانی‌های خود با اشاره به این موضوع تاکید کردند: در دولت قبل از اینها که ظاهرشان خیلی اتوکشیده‌تر و بهتر از اینها بود، اوباما یک نامه‌ی «فدایت شوم» برای ما نوشت و ما هم بعد از مدتی یک جوابی به او دادیم و بلافاصله نامه‌ی دوم را نوشت؛ من می‌خواستم باز هم جواب بدهم که در این بین فتنه‌ی 88 پیش‌آمد کرد؛ خوشحال رفتند سراغ فتنه‌گرها و دفاع از فتنه، حمایت از فتنه. آنهایی که حالا ظاهرشان، ظاهر این جوری بود، باطن‌شان این بود که به مجرد اینکه فتنه‌ای اینجا راه افتاد، همه‌ی آن حرف‌هایی که قبلاً زده بودند، آن اظهار ارادت‌ها، کأنه فراموششان شد و به جریان فتنه علیه جمهوری اسلامی ملحق شدند.

در آمریکای شمالی، کانادا نیز به تأسی از آمریکا و متحدانش به ابزار تحریم متوسل شد و در این خصوص تحریم‌هایی را علیه 9 نهاد و 25 نفر مقام ارشد ایرانی و اعضای سپاه پاسداران و همچنین ممانعت از سفر 10 هزار نفر از اعضای سپاه پاسداران به خاک این کشور اعمال کرد.

این اقدام کانادا نیز در حالی صورت می‌گیرد که این کشور در سال‌های گذشته همواره مقصد شماره‌ی یک تبهکاران اقتصادی ایرانی بوده و هیچگاه برای پناه دادن به این افراد پاسخی برای افکار عمومی ملت ایران نداشته است.

کنعانی: در پس ویترین حقوق بشری کانادا، کودک کشی و بی‌توجهی به انسانیت خودنمایی می‌کند

ناصر کنعانی سخنگوی وزارت امور خارجه کشورمان در پاسخ به ادعاهای کانادا در موضوع حقوق بشر، گفت: جهانیان هنوز روایت‌های غم انگیز جدا کردن اجباری بیش از 150 هزار کودک بومی از خانواده‌هایشان و رسوایی حدود یک سال پیش کشف گورهای دسته جمعی صدها تن از این کودکان در حیاط مدارس مسکونی کانادا را از یاد نبرده‌اند!

وی می‌گوید: سخن‌پراکنی در مورد دیگر کشورها و پنهان شدن پشت موضوعات ادعایی علیه دیگران، این حقیقت را عوض نمی‌کند که در پس ویترین حقوق بشری یکی از نزدیک‌ترین متحدان دولت آمریکا، کودک کشی و بی‌توجهی به انسانیت خودنمایی می‌کند.

البته با توجه به تمایل شدید اخیر کشورهای اروپایی برای تأمین انرژی از طریق کشورمان پس از انجام توافق لغو تحریم‌ها، کانادا به دنبال برهم زدن این مسئله و جانشینی خود به عنوان تأمین کننده انرژی در اروپا است، از این رو به هنگام دمیدن به آتش آشوب در ایران و تشویق اروپاییان برای قطع روابط خود با ایران، صرفاً منافع اقتصادی خود را در سر می‌پروراند.

بورل: آشوب با اعتراض تفاوت دارد!

اما در قاره سبز، پارلمان اروپا در هفته گذشته ضمن دخالت در امور داخلی ایران، قطعنامه‌ای غیر الزام آور درباره اغتشاشات در ایران تصویب کرد. این اقدام پارلمان اروپا در حالی صورت گرفت، که جوزف بورل در گفتگوی تلفنی با حسین امیرعبداللهیان وزیر امور خارجه کشورمان گفت: می‌پذیرم که آشوب و تروریسم موضوعی است که با اعتراضات مسالمت آمیز که باید پاسخ مناسبی به آن داده شود، تفاوت دارد.

ناصر کنعانی سخنگوی وزارت امور خارجه کشورمان در واکنش به این قطعنامه گفت: پارلمان اروپا با صدور این قطعنامه نشان داد که به رفتار گزینشی خود در قبال ملت بزرگ ایران ادامه می‌دهد، زیرا یک‌بار هم دیده نشد که این پارلمان به رغم ادعاهای پرطمطراق، قطعنامه‌ای حقوق بشری در مخالفت با تحریم‌های ضد بشری حداکثری علیه مردم ایران صادر کند.

در قطعنامه‌ی غیرالزام آور اتحادیه اروپا نکته‌ی مهم دیگری نیز وجود داشت و بنابر ادعای «الدار مامدوف» یکی از مشاوران کمیته روابط خارجی پارلمان اروپا که گفته بود «تلاش‌ها برای استفاده از اعتراضات ایران برای به تعلیق درآوردن مذاکرات برجامی در پارلمان اروپا ناکام ماند.»

به گفته مشاور سیاسی سوسیال دموکرات‌ها در کمیته روابط خارجی پارلمان اروپا، متممی که خواستار تعلیق مذاکرات برجامی شده بود با 469 رأی مخالف و 88 رأی موافق مواجه شد و تصویب نشد.

وی در صفحه شخصی خود در فضای مجازی درباره مخالفت اکثریت اعضای پارلمان اروپا با این متمم نوشت: «حمایت قاطع از جوزف بورل به منظور ادامه تلاش‌هایش جهت حصول به توافق در مذاکرات وین است.»

در آخرین اقدام از مجموعه‌ی تحریم‌های خصمانه به بهانه‌ی اتفاقات اخیر در ایران، روز گذشته (دوشنبه) دولت انگلیس در بیانیه‌ای اعلام کرد تحریم‌های جدیدی را علیه «پلیس امنیت اخلاقی و مقامات ارشد امنیتی و سیاسی ایران» اعمال کرده است.

در این بیانیه ضمن طرح اتهامات علیه پلیس امنیت اخلاقی ایران، آمده است: «بریتانیا پلیس امنیت اخلاقی ایران را به طور کامل و همچنین رئیس آن محمد رستمی چشمه‌گچی و حاج احمد میرزایی رئیس بخش تهران (رئیس پلیس امنیت اخلاقی تهران) را تحریم کرد».

سومین احضار سفیر انگلیس در تهران، پس از اعمال تحریم انگلیس

پیرو اعلام تحریم‌های خود سرانه و بی اساس انگلیس علیه چند مقام و واحدی از یک نهاد جمهوری اسلامی ایران، سفیر این کشور برای چندمین بار در روزهای گذشته، توسط مدیرکل غرب اروپا به وزارت امور خارجه احضار شد. در این ملاقات مراتب اعتراض شدید جمهوری اسلامی ایران به انگلیس به دلیل مداخله در امور داخلی جمهوری اسلامی ایران به سفیر اعلام و اقدام مداخله جویانه این کشور قویاً محکوم شد.

بنابراین با توجه به بیانات حضرت آیت الله خامنه‌ای در مراسم مشترک دانش آموختگی دانشجویان دانشگاه‌های افسری نیروهای مسلح که تاکید کردند: «با صراحت می‌گویم این حوادث طراحی آمریکا، رژیم صهیونیستی و دنباله‌روهای آنها است. مشکل اصلی آنها با ایران قوی و مستقل و پیشرفت کشور است. ملت ایران در این حوادث کاملاً قوی ظاهر شد و در آینده نیز هر جا که لازم باشد، شجاعانه وارد میدان خواهد شد.» غرب در شرایطی که در برابر دستِ برتر ایران در مذاکرات رفع تحریم‌های وین بهانه‌ای ندارند به دنبال تحریک افکار عمومی و دعوت به آشوب در کشورمان برای ایجاد یک اهرم فشار و تغییر وضعیت این مذاکرات به نفع خود است.

تحریم و آشوب، دو لبه‌ی چانه‌زنی در مذاکرات

تحریم‌ها طبق اذعان افرادی نظیر «ریچارد نفیو» که از معماران سیاست‌های تحریمی است، برای اینکه بتواند به شکل برگ‌های چانه‌زنی در مذاکرات مورد استفاده طرف‌های غربی قرار بگیرد، باید از طریق ایجاد «نارضایتی‌های عمومی» و تهدید به براندازی، محاسبات مسئولان حکومت را عوض کند و آن‌ها را برای اعطای امتیاز تحت فشار قرار دهد. این سیاست همواره به مانند دست چُدنی زیر دستکش مخملی، در صدر سیاست‌های آمریکا علیه ملت‌های مستقل وجود دارد و در زمان خروج آمریکا از برجام، برای اعمال فشار به کشورمان، اغتشاشاتی با هدایت واشنگتن در کشور رخ داد.