ریشه‌های دشمنی صهیونیست‌ها با کشورهای مسلمان
به گزارش مشرق، فرهاد نظریان فعال رسانه در تلگرام نوشت:
دشمنی و کینه‌توزی یهودیان نسبت به اسلام و مسلمانان، ریشه در صدر اسلام و دوران حیات پیامبر اکرم (ص) دارد. این کینه، تنها یک اختلاف مذهبی نبود، بلکه بذر خصومتی عمیق را کاشت که در طول قرون متمادی، به ویژه در مقاطع حساس تاریخ، به شکل‌های گوناگون و ویرانگری سر برآورد. جنگ‌های صلیبی نماد بارز این تهاجم سازمان‌یافته بود؛ جایی که اروپاییان صلیب‌به دست، با تحریک و گاه همراهی برخی عناصر یهودی، به مدت قریب به دو قرن علیه جهان اسلام شمشیر کشیدند. قدس شریف، این قبله نخستین مسلمانان، صحنه قتل‌عام‌های وحشیانه و اشغالگری‌هایی شد که زخم آن بر پیکر امت اسلامی هرگز التیام نیافت.
این خصومت، اما، به عصر جنگ‌های صلیبی محدود نشد. در دوره‌های پسین، با حیله‌گری و فتنه‌انگیزی استعمار و همدستانش، دامنه این دشمنی به قلب جهان اسلام کشیده شد. ایجاد شکاف و جنگ‌های مکرر و خونین میان دو قدرت بزرگ شیعی و سنی آن زمان، یعنی ایران صفوی و امپراتوری عثمانی، نمونه‌ای آشکار از این سیاست تفرقه‌انداز بود. هدف؟ تضعیف و تجزیه قلمروهای وسیع اسلامی، سست کردن پایه‌های اتحاد مسلمانان و آماده‌سازی زمینه برای سلطه بیگانه.
صهیونیسم به‌عنوان یک ایدئولوژی سیاسی تجاوزگر، با محوریت استیلاطلبی و اشغال‌گری، مانع اصلی در برابر قدرت‌یابی و وحدت کشورهای مسلمان تشخیص داده شد. طرح شوم استعمار برای به بند کشیدن جهان اسلام، نقشی کلیدی در شکل‌گیری رژیم جعلی صهیونیستی داشت. امپراتوری عثمانی با دسیسه‌های استعماری (به ویژه نقشه‌های انگلیس) از هم پاشید. همزمان، با کودتایی انگلیسی، رضاخان بر اریکه سلطنت ایران تکیه زد تا این سرزمین کهن اسلامی را به حیاط خلوت منافع بیگانه تبدیل کند.
اشغال نظامی فلسطین توسط نیروهای اروپایی و صدور "وعده شوم بالفور" در سال 1917 میلادی، دروازه را برای هجرت سازمان‌یافته صهیونیست‌ها به سرزمین‌های اشغالی گشود. سرانجام، در سال 1948، این رژیم نامشروع، با پشتیبانی بی‌قیدوشرط قدرت‌های استعماری، موجودیت غیرقانونی خود را اعلام کرد و آرزوی دیرینه سلطه بر قلب جهان اسلام را علنی ساخت. هدف غایی؟ حذف هویت اسلامی و عربی فلسطین و گسترش نفوذ تا حاکمیت غیرمستقیم بر سایر کشورهای اسلامی.
در این تاریک‌ترین لحظات، پیروزی شکوهمند انقلاب اسلامی ایران به رهبری امام خمینی (ره) در سال 1357، همچون صاعقه‌ای آسمانی، معادلات استکبار و صهیونیسم را درهم شکست. این انقلاب، نقطه عطفی بی‌بدیل در تاریخ معاصر اسلام بود که بارقه‌های امید را در دل‌های مسلمانان جهان روشن کرد. ایران، پس از قرن‌ها، پرچمدار عزت، استقلال و شکوه اسلام شد و کانون مقاومتی پایدار در برابر زیاده‌خواهی‌های صهیونیسم و اربابانش گردید.
فرهنگ ناب ایثار و شهادت‌طلبی، که در هشت سال دفاع مقدس و به‌ویژه در فتح خیره‌کننده خرم‌شهر در تنها 12 روز متجلی شد، به جهانیان ثابت کرد که ملتی مسلمان و آگاه، با تکیه بر ایمان و اراده خویش، قادر است بدون اتکا به ابرقدرت‌ها، در برابر تجاوز دشمن تا بن دندان مسلح ایستاده و پیروز میدان شود. این مقاومت، تنها دفاع از خاک نبود؛ دفاع از کرامت اسلام، حرمت قدس شریف و حق تعیین سرنوشت ملت‌های مسلمان در برابر پروژه سلطه صهیونیستی بود.
*بازنشر مطالب شبکه‌های اجتماعی به منزله تأیید محتوای آن نیست و صرفا جهت آگاهی مخاطبان از فضای این شبکه‌ها منتشر می‌شود.