سوغات عمان در راه است؟
برخی شواهد و نشانه‌ها از فعال شدن کانال سنتی مذاکرات ایران و آمریکا حکایت دارد. بر اساس گفته‌های یک عضو کمیسیون امنیت ملی، سلطان عمان قرار است در روزهای آینده به ایران بیاید و در عین حال حامل خبر خوشی برای تهران خواهد بود. «دنیای‌اقتصاد» تلاش کرده است به این پرسش پاسخ دهد که سوغات بن‌طارق چیست؟
عمان، میانجی‌گر سنتی میان ایران و آمریکا بار دیگر فعال شده است تا چنانچه فضا فراهم باشد بتواند گامی در جهت بهبود مناسبات تهران و واشنگتن بردارد. اما داستان میانجی‌گری عمان از کجا آب می خورد؟ عصر روز سه شنبه علی علیزاده، عضو هیات‌رئیسه کمیسیون امنیت ملی و سیاست خارجی مجلس شورای اسلامی در تشریح نشست کمیسیون متبوعش با حضور وزیر امور خارجه گفت: «آقای امیرعبداللهیان در جلسه امروز درباره مذاکرات هسته ای گفت، مقامات عمانی اخیرا بارها تمایل خود را برای ایفای نقش میانجی‌گری بین ایران و آمریکا برای به سرانجام رساندن مذاکرات هسته ای بیان کرده اند؛ در همین راستا پادشاه این کشور اعلام کرده که در تلاش است با پیام هایی که میان مقامات ایران و آمریکا تبادل می‌کند، در آینده ای نزدیک و با خبری خوش به ایران سفر کند.» همچنین ابوالفضل عمویی، سخنگوی کمیسیون امنیت ملی و سیاست خارجی مجلس شورای اسلامی هم روز سه‌شنبه با اشاره به حضور وزیر امور خارجه در جلسه این کمیسیون گفت: «یکی ازموضوعات مطرح شده در جلسات مربوط به مباحث مذاکرات هسته‌ای بود؛ آقای امیرعبداللهیان اشاره داشت که مسیر مذاکرات همچنان باز است و تبادل پیام از طریق واسطه‌ها صورت می‌گیرد؛ درباره تبادل زندانیان این توضیح داده شد که ایران از موضع انسانی به این موضوع توجه کرده و واسطه‌هایی از کشورهای منطقه فعال است و ما آمادگی داریم در صورت تامین خواسته‌های جمهوری اسلامی ایران و زندانی‌های ایرانی هم آماده بازگشت به کشور شوند، موضوع را دنبال کنیم.»
دستورکارهای احتمالی سلطان در تهران
احتمالا یکی از دستورکارهای سفر آتی هیثم بن طارق آل سعید، سلطان عمان که بعد از فوت سلطان قابوس این مهم را برعهده گرفت، اتمام پروژه انتقال زندانیان است. یعنی این گزینه مطرح است که شاید وی می خواهد در این سفر پروژه توافقات تاکتیکی را پیگیری کند؛ یعنی توافق موقت یا توافق بر سر تبادل زندانیان. مساله تبادل زندانیان یکی از گزینه هایی است که این روزها بسیار مطرح است؛ همچنان‌که یک هفته پیش رسانه آمریکایی ان بی سی در خبری به نقل از چهار منبع آگاه نوشت: «دولت جو بایدن در حال مذاکره غیرمستقیم با ایران برای تبادل زندانیان است؛ اما مشخص نیست که توافق نهایی به دست آید.» خبری که توسط نورنیوز رسانه نزدیک به شورای عالی امنیت ملی نیز تایید شد و در این رابطه نوشت: «سخنگوی وزارت خارجه آمریکا به شکل ضمنی گزارش ان‌بی سی را درباره مذاکره برای زندانیان این کشور و اموال مسدود شده ایران تایید کرد. با درخواست واشنگتن و موافقت تهران، مذاکرات غیرمستقیم و نتیجه بخش انجام شده اما نهایی شدن توافقات در حال مذاکره نیازمند صداقت و عدم سیاسی کاری آنهاست.»
در کنار مساله تبادل زندانیان، بحث توافق موقت نیز از سوی رسانه های آمریکایی بسیار مورد توجه است و در هفته‌های اخیر اندیشکده های آمریکایی چند بار بحث توافق موقت را مطرح کردند. باربارا اسلاوین روز جمعه گذشته در مطلبی در اندیشکده آمریکایی «استیمسون سنتر» از پیشنهاد توافق موقت برای لغو تحریم فروش نفت ایران به اروپا و آسیا در قبال محدود کردن فعالیت هسته ای سخن گفت. یک هفته قبل تر نیز اندیشکده «کوئینسی» در مطلبی به قلم ساموئل هیکی به منافع توافق موقت برای ایران و غرب پرداخت.
توافق موقت مزایایی برای هر دو طرف دارد؛ به نوشته اندیشکده کوئینسی از جمله مزایای این توافق برای غرب موارد زیر است؛ محدودیت خلوص غنی سازی اورانیوم و ذخیره آن. بعید است ایران بخش بزرگی از اورانیومی را که انبار کرده به خارج ارسال کند، زیرا این ذخایر را به عنوان اهرمی برای یک معامله بزرگ‌تر می داند، اما مسدود کردن رشد آن می‌تواند معیاری قابل اندازه گیری برای ایجاد اعتماد باشد اگر چه باز هم بعید است که با یک توافق موقت به سطح برجام بازگردیم، اما مسدود کردن توانایی ایران برای تحقیق و توسعه سانتریفیوژ های پیشرفته، پیشرفت برنامه غنی سازی را متوقف می‌کند. به گزارش کوئینسی مابه ازای این اقدامات برای ایران نیز بیان شده است؛ از جمله اینکه ایران باید فورا احساس آرامش اقتصادی کند، زیرا اقدامات متقابل هسته ای می‌تواند فورا تحت تاثیر قرار گیرد. یکی از گزینه ها این است که گروه 1+5 معافیت های نفتی را به برخی کشور ها - مانند کشور هایی که از از دست دادن نفت روسیه متاثر شده اند - بدهد تا نفت خام ایران را وارد کنند. گزینه دیگر لغو انسداد دارایی های ایران است که در بانک‌های خارج از کشور مانند کره جنوبی و ژاپن نگهداری می‌شود. مسلما، چنین ترتیبات موقتی بسیار شبیه برجام اولیه است
شاید سفر سلطان عمان را بتوان در این قالب تحلیل کرد که مسقط تلاش دارد در این مقطع زمانی که تنش ها بین تهران و غرب به‌ویژه به دلیل جنگ اوکراین بالا گرفته از طریق جوش دادن توافقات تاکتیکی (توافق موقت و تبادل زندانیان) مدیریت کند و در میان‌مدت زمینه را برای بازگشت ایران و آمریکا به میز مذاکره جهت توافق بلندمدت فراهم آورد. بنابراین هدف کوتاه‌مدت عمان، مدیریت تنش ها و دست یافتن به توافقات تاکتیکی مثل تبادل زندانیان و توافق موقت است. البته در خبر تبادل زندانیان که از طریق رسانه ها منتشر شد به واسطه گری قطر و انگلیس اشاره شده بود. با این حال این گمانه نیز دور از تصور نیست که عمان به دلیل پیشینه ای که در مساله واسطه گری بین تهران و واشنگتن دارد برای نهایی کردن این پروژه بخواهد وارد عمل شود.
احیای برجام چه می‌شود؟
هدف میان مدت مسقط و دیگر بازیگران فعال را می‌توان احیای مذاکرات هسته ای عنوان کرد؛ زیرا احیای برجام مقدماتی نیاز دارد که هنوز طرفین به آنها دست نیافته اند. در همین رابطه روز سه‌شنبه آنتونی بلینکن، وزیر خارجه آمریکا با اشاره به اینکه دیپلماسی همچنان بهترین راه برای حل مساله هسته ای ایران است، تاکید کرد اما فعلا این تلاش ها در اولویت قرار ندارند، زیرا ایران به شکل معناداری مشارکت نمی کند. بنابراین تلاش برای احیای برجام در این مقطع کنونی حداقل از سوی یکی از طرفین پیگیری نمی‌شود. هنوز اختلافاتی بین طرفین باقی مانده که احیای برجام را با دشواری هایی مواجه کرده است؛ به عنوان مثال تکلیف مسائل پادمانی و تضمین ها مشخص نیست و تا زمانی که این مسائل حل و فصل نشود نمی‌توان به احیای برجام در کوتاه‌مدت امید داشت.
البته سفر احتمالی پیش روی رافائل گروسی، مدیرکل آژانس به ایران اگر نتایج مثبتی داشته باشد ممکن است فضا را برای احیای مذاکرات کمی تلطیف کند. اما اگر این سفر نتایج مثبتی نداشته باشد و در نشست آتی شورای حکام نیز بار دیگر علیه ایران قطعنامه ای صادر شود، شرایط احیای مذاکرات هسته ای بسیار دشوارتر خواهد شد. از این رو در این وضعیت نمی‌توان از میانجی‌گری برای احیای برجام سخن گفت و شاید سلطان عمان نیز در سفر آتی اش بخواهد برای این پروسه زمینه چینی کند که زمینه چینی برای احیای برجام نیز همان توافقات تاکتیکی است تا طرفین برای توافق نهایی آماده شوند.
زمینه چینی برای توافق بزرگ؟
در چنین فضایی اگر تنش ها بین ایران و طرف غربی به‌ویژه آمریکا تاحدودی کاهش یابد و فشار نخبگان و افکار عمومی برای عدم‌مذاکره با ایران نیز کمی متعادل تر شود، شاید در میان‌مدت راهی برای یک توافق پایدارتر بین تهران و واشنگتن در حوزه هسته‌ای و سایر موضوعات فراهم شود. زیرا افکار عمومی در غرب به دلیل بحث جنگ اوکراین و استفاده از پهپادهای ایرانی توسط روسیه با هرگونه توافق بزرگ مخالف هستند. از این رو شاید اگر توافق بزرگ با تهران را در ابتدا در قالب توافقات کوچک‌تر مانند تبادل زندانیان و توافق موقت پیگیری کرد، برای همه طرف ها باشد.
--> اخبار مرتبط