شجاعی: انتشار اسامی ابربدهکاران بانکی باعث افزایش نظارت عمومی میشود / لزوم برخورد با مدیران بانکی متخلف + فیلم
گروه اقتصادی خبرگزاری دانشجو - مهران شفاعتی؛ مدتی است که انتشار لیست اسامی تعدادی از ابربدهکاران بانکی نقل محفل بسیاری از رسانههای کشور شده است. ابربدهکارانی که در فضای تیره و تاریک اقتصادی کشور، تسهیلات کلانی را دریافت کردند و در بازپرداختش به بیت المال به وعده خود عمل نکردند. درحالی که بانکها برای پرداخت تسهیلات و وامهای خرد به مردم، تضامین و وثایق زیاد و گاهی عجیب و غریبی را دریافت...
گروه اقتصادی خبرگزاری دانشجو - مهران شفاعتی؛ مدتی است که انتشار لیست اسامی تعدادی از ابربدهکاران بانکی نقل محفل بسیاری از رسانههای کشور شده است. ابربدهکارانی که در فضای تیره و تاریک اقتصادی کشور، تسهیلات کلانی را دریافت کردند و در بازپرداختش به بیت المال به وعده خود عمل نکردند. درحالی که بانکها برای پرداخت تسهیلات و وامهای خرد به مردم، تضامین و وثایق زیاد و گاهی عجیب و غریبی را دریافت میکنند، اما کمترین تضمین را برای پرداخت وامهای کلان از یک فرد سفارش شده و نورچشمی میخواهند که در نوع خود یک بی عدالتی بزرگ محسوب میشود و نتیجه این بی عدالتی ایجاد فساد در سیستم بانکی و پولی کشور شده است. فسادی که مصداق بزرگ آن را میتوان در انتشار لیست ابربدهکاران بانکی مشاهده کرد! شاید شما فقط شخص وام گیرنده را مقصر همه این بلایا و فساد در سیستم بانکی ایران بدانید، اما کسی که با یک امضای طلایی، این وامهای کلان را در اختیار نورچشمیها قرار داده است هم به همان اندازه مقصر است. برهمین اساس نیز عباس آرگون؛ نایب رئیس کمیسیون بازار پول و سرمایه اتاق بازرگانی تهران معتقد است: در کنار افشای اسامی کسانی که تسهیلات کلان بانکی دریافت کردند، نیاز است اسامی افرادی که به راحتی میلیاردها تومان از منابع بانکی متعلق به مردم و کشور را در اختیار برخی از افراد خاص قرار دادهاند، نیز افشا شود، تا مشخص شود که عاملان این ماجرا چه کسانی هستند. با توجه به مطالب مطرح شده، حسن شجاعی علی آبادی؛ رئیس کمیسیون اصل 90 مجلس شورای اسلامی با موضوع بررسی انتشار اسامی ابربدهکاران بانکی ما به گفتگو پرداخته است که در ادامه تقدیم میشود. در شرایطی که دسترسی عموم مردم به تسهیلات بانکی بسیار دشوار است و بانکها برای پرداخت وامهای خرد، وثایق و تضامین بسیار زیادی را درخواست میکنند، اما عدهای معدود یکسری تسهیلاتی زیادی را دریافت میکنند و در بازپرداخت آن، به وعده خودشان عمل نمیکنند. به نهظر شما چرا این بی عدالتی و عدم توازن در سیستم بانکی کشور ما وجود دارد. لیستی که درحال حاضر وزارت اقتصاد به عنوان لیست ابربدهکاران بانکی منتشر کرده، اقدام مثبتی است، ولی ناقص بود. زیرا وزارت اقتصاد تسهیلات کلان امهال شده را در این لیست نیاورده است و فقط تسهیلات کلان مشکوک الوصول را آورده است. بسیاری از این تسهیلات گیرندگان کلان، چون قدرت رایزنی با بانکها را دارند، به راحتی تسهیلات کلان خود را امهال میکنند و چه بسا تعداد قابل توجهی در لیست تسهیلات گیرندگان کلانی قرار دارند که وامهای خود را امهال کرده اند و در لیست تسهیلات مشکوک الوصول قرار ندارند. این اقدام وزارت اقتصاد که فقط تسهیلات کلان مشکوک الوصول را منتشر کرده، اقدام ناقصی است و وزارت اقتصاد باید لیست همه کسانی که تسهیلات کلان را با قدرت رایزنی یا معاملات پشت پرده دریافت کردند و امکان امهال تسهیلات را داشته اند و در لیست تسهیلات مشکوک الوصول نیستند را منتشر کند. بانکها علاقه خاصی به این دارند که تسهیلات کلان پرداخت کنند و طبیعتا تسهیلات خرد، زحمت فراوانی دارد و دستاورد کمی برای بانکها به بار میآورد. به همین دلیل بانکها علاقه ذاتی به این دارند که خودشان را درگیر وامهای خرد نکنند و در تعامل و درگیری زیاد با مردم قرار نگیرند. به عنوان مثال اخیرا هم یک دلیل دیگری برای این موضوع ایجاد شده بود که علاقه مردم برای دریافت تسهیلات خرد کمتر شده بود، به این دلیل که در سال گذشته بانک مرکزی مقرراتی را تحت عنوان کنترل رشد ترازنامه بانکها به بانکها ابلاغ کرد که براساس این مقررات، سقفی را برای خلق نقدینگی در بانکها مشخص کرد. بانکها به جای اینکه برای رعایت این سقف، تسهیلات کلان را محدودتر کنند، متاسفانه روبه این آوردند که وامهای خرد را به مردم ندهند و ما در سال گذشته شکایات فراوانی را از مردم دریافت کردیم که وقتی برای دریافت وامهای خرد به بانکها مراجعه میکردند، بانکها این وامها همچون وام ازدواج را در اختیار مردم قرار نمیدادند. بانک ه با این اقدام میخواستند به حاکمیت القا کنند که ما باید سقف خلق نقدینگی را رعایت کنیم و یا اینکه دیگر وامهای خرد را نمیدهیم. این اقدام، درست نبود و کمیسیون اصل 90 در این موضوع ورود پیدا کرد و تاکید کردیم که بانکها موظف رعایت سقفشان هستند و این وامهای خرد گاهی گرههای بزرگی از زندگی تعداد زیادی از مردم باز میکند، حتما باید اعطا کنند. بانکها با این کار میخواتند حاکمیت را تحت فشار قرار دهند تا کنترل رشد ترازنامه را انجام ندهند.