غرقی: سیاستهای آمریکا در لابیها تعیین میشود؛ ترامپ کارهای نیست
مرتضی غرقی، کارشناس مسائل آمریکا در گفتگو با خبرنگار سیاسی خبرگزاری دانشجو، درباره ادعای ترامپ مبنی بر اینکه در صورت پیروزی در انتخابات ظرف سه هفته با ایران به توافق خواهد رسید، گفت: آنچه اکنون در صحنه سیاسی ایران و آمریکا میگذرد کلاف سیاسی پیچیدهای است که یک رشته آن در دست ایران، یک رشته آن در دست آمریکا و سایر رشتهها در دست اسرائیل، عربستان کارخانههای اسلحه سازی و... است.
وی افزود: اساسا این طور نیست که ترامپ رأسا تصمیم به رابطه با ایران بگیرد و موفق شود. رئیس جمهور در حقیقت مجری سیاستهایی است که در کنگره آمریکا به تصویب میرسد. بر این اساس سیاستهای کلی آمریکا در لابیهایی انجام میشود که ترامپ در آن اساسا دخل و تصرفی ندارد.
این کارشناس مسائل آمریکا با اشاره به فرصت 50 روزه تا انتخابات آمریکا گفت: ترامپ براساس تعداد روزهای باقیمانده تا انتخابات به هر حربهای متوسل میشود تا بتواند نظر مردم آمریکا را برای انتخاب مجدد جلب کند در بازهای از زمان طرح معامله قرن را مطرح کرد تا بتواند لابی آیپک را راضی کند و امروز به دنبال حمایت مخالفین جنگ است و دم از توافق سه هفتهای با ایران میزند.
وی با بیان اینکه این روشها بلافاصله بعد از انتخاب مجدد وی در انتخابات تغییر کرده و عملکرد ترامپ براساس کارنامه چهار سال قبل وی محقق خواهد شد، گفت: اساسا بعد از پیروزی انقلاب اسلامی هر رئیس جمهوری که در آمریکا روی کار آمد تغییری در برخوردهای اصولی خود با ایران نداشته و اساسا در حالت عادی روسای جمهوری در آمریکا در مورد مسائل منطقه و سیاست خارجی تصمیمگیر نیستند کمااینکه در مورد مسئله مهمی به اسم برجام اگر تصمیمات دولت کافی بود بعد از تغییر دولت این توافق نامه به این سادگی از بین نمیرفت، اما از آنجا که برجام به تصویب کنگره آمریکا نرسیده بود پس از روی کار آمدن دولت جدید ترامپ به سادگی از آن خارج شد.
غرقی در پایان خاطرنشان کرد: اساسا به نظر نمیرسد با وجود رژیم صهیونیستی، جمهوری اسلامی بتواند در منطقه با آمریکا به تفاهم برسد، چون رژیم صهیونیستی اجازه نمیدهد رابطه ایران و آمریکا به شرایط نرمال برسد، چون در این صورت اسرائیل به بهانه ایران هراسی نمیتواند به اعراب نزدیک و به آنها اسلحه بفروشد از طرف دیگر شرایط در منطقه به گونهای است که اگر رابطه ایران و آمریکا بهبود یابد آمریکا تمام بهانه خود را برای دشمنی کشورهای مرتجع منطقه با ایران از دست میدهد و با این حساب آمریکا هیچ گاه متحدین سنتی خود را که منافع مادی و استراتژیک فراوانی از کنار آنها کسب میکند را کنار نخواهد گذاشت.