فرودگاهی که تنها نام «بینالمللی» را یدک میکشد
در سال 1378، عملیات ساخت فرودگاه بینالمللی شهرکرد به اتمام رسید و نخستین پرواز این فرودگاه در همان سال و توسط شرکت هواپیمایی ایران ایرتور به مقصد تهران و نخستین پرواز بینالمللی در سال 1381 به مقصد کشور کویت انجام شد.
برقرار بودن پروازها مسئله مهم و حیاتی برای مردم هر استان است و بی شک افزایش پروازهای داخلی و خارجی میتواند تاثیر بسزایی در رونق گردشگری، ارتباطی و اقتصادی هر منطقه داشته باشد.
فرودگاه بینالمللی شهرکرد از ابتدا با فراز و نشیبهای متعددی روبرو بوده است، باند این فرودگاه پروزاهای داخلی و خارجی همچون کویت و مشهد را در کارنامه خود دارد اما در حال حاضر تنها به پرواز شهرکرد - تهران و بالعکس اکتفا کرده و کم رونق شده است.
چندی پیش استاندار چهارمحال و بختیاری در دیدار با معاون توسعه مدیریت و منابع انسانی وزارت راه و شهرسازی خواهان حمایتهای کشوری در خصوص افزایش تعداد پروازها در این استان شد و توضیح داد: متاسفانه پروازهای این فرودگاه کنسل شده و یک پرواز باقیمانده تنها با تعداد کمی مسافر انجام میشود، فرودگاه شهرکرد نیازمند یک تغییر است.
عباسی با اشاره به ورود یک سرمایهگذار برای ایجاد چند پرواز داخلی و خارجی و تعمیر هواپیما در فرودگاه شهرکرد، گفت: چندین جلسه متوالی با وزیر راه و وزیر تعاون، کار و رفاه اجتماعی برگزار شد، اما این سرمایهگذار بنا به دلایلی نتوانست مجوزات لازم برای خریداری هواپیما و راهاندازی ایرلاین را اخذ کند.
استاندار چهارمحال و بختیاری ادامه داد: در صورت راهاندازی چند پرواز یا یک ایرلاین مختص استان میتوان روند افزایش باند فرودگاه و توسعه آن را دنبال کرد، اما قبل از آن باید پروازها رونق بگیرد.
سروش سلیمی، مدیر فرودگاه شهرکرد در گفتوگو با ایسنا با بیان اینکه ارتباط تنگاتنگی میان صنعتی بودن شهرها و افزایش تعداد پروازها وجود دارد، اظهار کرد: این دو لازم و ملزوم یکدیگر بوده و میتوان گفت صنعتی بودن شهر بسیار مهم است، اگر مراکز علمی، گردشگری و صنایع در شهرهای این استان گسترش یابد، یقینا تقویت سیستم هواپیمایی را در پی خواهد داشت چرا که جابجایی کارشناسان و بسیاری از شاغلان این حوزهها از طریق این پایانهها صورت میگیرد.
وی در خصوص افزایش تعداد پروازهای این فرودگاه گفت: ظرفیت راهاندازی پرواز به شهرهای قطب اقتصادی کشور در این فرودگاه وجود دارد، اما باید گفت که این فرودگاه نیازمند حمایت مسئولان برای افزایش تعداد پروازها است، هرچند مسائل اقتصادی و پس از آن شیوع ویروس کرونا سبب مشکلآفرینی برای فرودگاههای کل کشور شده است، اما باید گفت که سیستم هواپیمایی وابسته به مسائل اقتصادی است.
مدیر فرودگاه شهرکرد به پروازهای این فرودگاه اشاره کرد و توضیح داد: از ابتدا برنامه بر این بود که به منظور رونق پروازهای این فرودگاه یک نوبت صبح پرواز به مقصد تهران و یک نوبت برای شب در روز شنبه هر هفته انجام شود، این مسئله به مدت سه سال انجام شد، بهعلاوه پرواز مشهد مقدس نیز از تیرماه سال 95 آغاز و تا مهر 97 ادامه یافت، پرواز کشور کویت نیز تا مدتی دایر بود که پس از مسائل دیپلماتیک لغو شد، اما علت اصلی کاهش تعداد پروازهای این فرودگاه که همه مسائل را تحت پوشش خود قرار میدهد، افزایش نرخ ارز و در نتیجه کاهش استقبال شرکتهای هواپیمایی برای اختصاص پرواز به این فرودگاه است.
وی با گلایهمندی از مردم استان که سفرهای هوایی خود را از استان مجاور انجام میدهند، گفت: بارها بسیاری از پروازها با حداقل مسافر برقرار شده اما این موضوع صرفه اقتصادی برای شرکتهای هواپیمایی ندارد.
مدیر فرودگاه شهرکرد با اشاره به اینکه متولی پرواز، شرکتهای هواپیمایی هستند، تصریح کرد: شرکتها در مکانی که تسهیلات به آنها واگذار میشود سرمایهگذاری میکنند اما در مجموع به دلیل افزایش نرخ ارز تعداد هواپیماهای شرکتها نیز تنزل پیدا کرده است.
سلیمی با بیان اینکه خوشبختانه پروازهای فرودگاه شهرکرد از اردیبهشتماه سال جاری به حالت عادی پیش از انتشار ویروس کرونا بازگشته است، گفت: 24 پرواز (ورودی و خروجی) در ماه وجود دارد که به مقصد تهران بوده و در سهنوبت شنبهشب، صبح سهشنبه و چهارشنبهشب انجام میشود، از ابتدای سال جاری تاکنون تعداد 72 پرواز ورودی و خروجی از این فرودگاهثبت شده که بهدنبال آن 2337 مسافر از این پایانه ورود و خروج داشتهاند، جمع بار جابجاشده از این فرودگاه نیز 9384 کیلوگرم بوده است.
وی در پایان به مسافران توصیه کرد که برای پروازهای خود از یک هفته قبل برنامهریزی کنند، چرا که شرکتهای مربوطه پروازهای خود را چک کرده و اگر تعداد مسافر کم باشد بهدلیل کاهش زیاندهی آن پرواز را لغو میکنند.
سلیمی در پاسخ به این سوال که برنامه شما در خصوص افزایش تعداد پروازهای چیست؟ خاطرنشان کرد: نگهداری پرواز از هر امری مهمتر است و خوشبختانه این سیاست در این فرودگاه حفظ شده است.
انتهای پیام