فروپاشی تصویر ساختگی غرب با کرونا

به گزارش شبکه اطلاع رسانی راه دانا؛ حنیف غفاری در گفتگو با خبرنگار مرصادنیوز در مورد چرایی ناکارآمدی غرب در کنترل بحران کرونا اظهار داشت: پیش از شیوع ویروس کرونا در کشورهای اروپایی و آمریکا یک باور و تلقی نزد افکار عمومی غرب و دنیا به غلط به وجود آمده بود مبنی بر اینکه نظام لیبرالیسم و نظام سرمایه داری غربی روش های ممکن برای مواجهه با غیر قابل پیش بینی ترین بحران‌ها را بلد است و رفتار سیاستمداران آمریکا و اروپا هم بر همین مبنا استوار بود.

وی افزود: ترامپ معتقد است آمریکا به اندازه ای بزرگ است که هیچ خطری چه قابل پیش‌بینی و چه غیر قابل پیش بینی نمی‌تواند این کشور را به زانو درآورد و همچنین سران کشورهای اروپایی نیز چنین نظری داشتند؛ ساختاری که بر مبنای آن معاملات خود را استوار کرده اند به اندازه محکم است که توان مقابله با انواع بحران های بالقوه و بالفعل را دارا است.

این کارشناس مسائل بین‌الملل تصریح کرد: این باور به عنوان باوری ثابت وجود داشت تا زمان شیوع ویروس کرونا فرا رسید که در مرحله مواجهه اولیه با بحران، سیاستمداران غرب به جای مهار کرونا در سطح حداقلی آن را تشدید کردند به گونه‌ای که در آمریکا و انگلیس این موضوع مشهودتر بود در واقع ترامپ ویروس کرونا را به مسخره گرفته و بوریس جانسون هم که خود مبتلا به کرونا شد رعایت توصیه های بهداشتی و درمانی را بی اهمیت دانست و می گفت با افراد کرونایی دست می دهد.

غفاری گفت: در حال حاضر به جایی رسیده ایم که شاهد ابتلای بیش از یک میلیون نفر به کرونا در اتحادیه اروپا و 800 هزار نفر در آمریکا هستیم.

وی افزود: ممکن است شاخص معادلات داخلی و محاسبات ایدئولوژیک در کشورهای غربی تغییر کند در واقع شیوع ویروس کرونا در آمریکا و اتحادیه اروپا مولد یک سری منازعات و دیالکتیک هایی است که حداقل تا یک دهه جهان غرب با آن دست و پنجه نرم خواهد کرد.

این کارشناس مسائل بین‌الملل عنوان کرد: این منازعات در دو جنس زیربنایی و ساختاری و روبنایی قابل تقسیم بندی است که از منظر زیربنایی نظام فکری بر سر این مسئله به چالش کشیده می‌شود و در واقع ساختارها متعاقب این دغدغه های فکری هدف قرار خواهد گرفت.

غفاری گفت: در نظام نئولیبرالیسم، سرمایه بر افراد ارجحیت دارد و ثروت خمیر مایه قدرت است و می‌تواند رفتار انسان‌ها را تنظیم کند اما این نسبت ها در حال حاضر به هم ریخته است.

وی تصریح کرد: با برآورد میزان قربانیان و وضعیت و نسبت تعریف شده در نظام سرمایه‌داری در می‌یابیم که شاهد ایجاد نوعی دگردیسی ناخواسته از سوی سران کشورهای غربی هستیم البته سران این کشورها نمی‌خواستند این وضعیت ایجاد شود و نسبت‌ها و مرزهایی که کشورهای سرمایه‌گذاری بین افراد جامعه تعریف کرده بودند به این گونه خلط شود.

این کارشناس مسائل بین‌الملل افزود: بحث روبنایی ماجرا نیز اینگونه است که شیوع کرونا دولتهای مستقر در کشورهای غربی و احزاب مخالف را هدف قرار داده؛ در آمریکا همواره قدرت بین دو حزب دموکرات و جمهوری‌خواه دست به دست می شد و در کشورهای اروپایی بین جریان محافظه کار و سوسیالیست و سوسیال دموکرات، اما عموم مردم ناکارآمدی این جریان ها را در شیوع ویروس کرونا مشاهده کردند.

غفاری بیان کرد: حتی مخالفان دولت های مستقر که احزاب رقیب بودند نسخه ای برای مقابله با کرونا و بهبود شرایط ارائه نکردند. در هر حال آنچه در جریان شیوع کرونا رخ داد اثبات شکاف و فاصله بین تصویر خودساخته غرب و واقعیت درونی کشورهای غربی بود، این فاصله به اندازه ای زیاد است که توجیه آن از سوی سیاستمداران غربی و صاحبان فکری و بانیان مکتب نئولیبرالیسم و سرمایه‌داری عملا امکان پذیر نیست.

وی افزود: همین باعث می‌شود در دوران پسا کرونا شاهد ایجاد نوعی دوران گذار در غرب باشیم اما اینکه مختصات این دوران چه خواهد بود، به رخدادهایی که در آینده اتفاق خواهد افتاد، بستگی دارد.