مجموعه کامل حدیث پیامبر اکرم (ص) و امامان درباره روز عرفه

به گزارش خبرنگار فرهنگی خبرگزاری دانشجو، 14 تیر روز قلم نام گرفته است. در این مطلب به احادیثی از ائمه معصومین علیهم السلام درباره این موضوع اشاره شده است که در ذیل به آن‌ها اشاره خواهد شد.

پیامبر اکرم (ص): ما مِن یَوم أکثَرَ أن یُعتِقَ اللَهُ فِیهِ عَبدَاً مِنَ النارِ مِن یَومِ عَرَفَهَ خداوند در هیچ روزی به اندازه روز عرفه، بندگان را از آتش دوزخ نمیرهاند صحیح مسلم، ج 4، ص 107.

پیامبر اکرم (ص): انَ اللَهَ یُباهِی مَلائِکَتَهُ عَشِیَهَ عَرَفهَ بِأهلِ عَرَفَهَ فَیَقولُ: اُنظُروا الی عِبادی أتَونی شُعثاً غُبراً خداوند در غروب عرفه نزد فرشتگانش به اهل عرفه میبالد و میگوید: "بندگانم را بنگرید! ژولیده و غبار آلود، نزد من آمدهاند مسند أحمد، ج 2، ص 224.

پیامبر اکرم (ص): أعظَمُ أهلِ عَرَفات جُرماً مِنِ انصَرَفَ و هُوَ یَظُنُ أنَهُ لَن یُغفَرَ لَهُ گناه کارترین فرد در عرفات کسی است که از آنجا باز گردد در حالی که گمان میبرد آمرزیده نخواهد شد بحار الأنوار، ج 99، ص 248.

امام علی علیه السلام: مِنَ الذُنوبِ ذُنوب لاتُغفَرُ الا بِعَرَفَات برخی از گناهان جز در عرفات بخشوده نمیشوند دعائم الاسلام، ج 1، ص 294.

امام صادق علیه السلام: تَخَیَر لِنَفسِکَ مِنَ الدُعاءِ ما أحبَبتَ واجتَهِد، فانَهُ (یَومَ عَرَفَه) یَومُ دُعاء و مَسألَه هر چه میخواهی برای خود دعا بخوان و [در دعا کردن] بکوش که آن روز [روز عرفه] روز دعا و درخواست است التهذیب الأحکام، ج 5، ص 182.

احادیث در مورد فضیلت روز عرفه

امیر مؤمنان علی (ع) درباره راز وقوف در عرفات فرمود: «عرفات، خارج از مرز حرم است و مهمان خدا باید بیرون دروازه، آن‌قدرتضرع کند تا لایق ورود به حرم شود».[1]

امام سجاد (ع) در حدیثی فرمود: عصر روز عرفه و ظهر روز دهم که حاجیان در منا حضور دارند، خدای سبحان به فرشتگان مباهات می‌کند و می‌فرماید: «اینان بندگان من هستند که از راه‌های دور و نزدیک با مشکلات بسیار به اینجا آمده و بسیاری از لذت‌ها را بر خود حرام کرده و بر شن‌های بیابان‌های عرفات و منا خوابیده‌اند و این‌گونه با چهره‌های غبارآلود، در پیشگاه من اظهار ناتوانی و خواری می‌کنند. اینک به شما اجازه دادم تا آنان را ببینید. آنگاه فرشتگان حق به اذن خداوند بر دل‌ها و اسرار نهان آنها آگاه می‌شوند.[2]

از امام صادق (ع) سؤال شد: عرفات را چرا عرفات نامیده‌اند؟

حضرت فرمود: «جبرئیل، حضرت ابراهیم را روز عرفه به این مکان آورد، چون ظهر فرا رسید، جبرئیل گفت: ای ابراهیم! به گناه خود اعتراف کن و مناسکت را بیاموز! چون جبرئیل گفت اعتراف کن! این سرزمین عرفات نامیده شد».[3]

پیامبر اکرم (ص) می‌فرماید: «خداوند در هیچ روزی به اندازه روز عرفه، بندگان خود را از آتش جهنم آزاد نمی‌کند».[4]

«در میان گناهان، گناهانی است که جز در عرفات بخشیده نمی‌شود».[5]

«هنگامی که مردم در عرفات وقوف می‌کنند و حاجت‌های خود را با گریه و زاری درخواست می‌کنند، خداوند نزد فرشتگان به این مردم افتخار می‌کند و به فرشتگان خطاب می‌کند: آیا نمی‌بینید که بندگان من از راه‌های دور و غبارآلود به‌سوی من آمده‌اند و مالشان را در راه من خرج کرده‌اند و بدن‌ها را خسته کرده‌اند؟ به عزت و جلالم سوگند! گناهکارانشان را به نیکوکارانشان می‌بخشم و آنها را از گناه پاک می‌کنم، مانند روزی که از مادر متولد شده‌اند».[6]

«آنگاه که در عرفات وقوف کنی، چنانچه گناهانت به تعداد شن‌های شنزار یا ستارگان آسمان یا قطره‌های باران باشد، خداوند آنها را خواهد بخشید».[7]

نقل است از رسول خدا (ص) پرسیدند:‌

چه کسی از اهل عرفات، گناهش از همه بزرگ‌تر است؟ حضرت فرمود: «کسی که عرفات را درک کرده باشد و گمان کند خداوند او را نیامرزیده است».[8]

امام سجاد (ع) در روز عرفه صدای نیازمندی را شنید که گدایی می‌کرد. به او فرمود: «وای بر تو! آیا در مثل چنین روزی از غیر خدا درخواست می‌کنی، درحالی‌که در این روز برای بچه‌هایی که در شکم مادران هستند، امید سعادت و خوشبختی می‌رود».[9]

امام باقر (ع) فرمود: «هیچ‌کس (چه نیکوکار و چه بدکار) در عرفات وقوف نمی‌کند، مگر اینکه خداوند دعایش را مستجاب می‌کند».[10]

پی نوشت ها: [1]. اصول کافی، ج 4، ص 224. [2]. همان، ج 96، ص 259. [3]. همان، ج 74، ص 402. [4]. جبل الرحمه، جدای از کوه‌های اطراف خود، در سرزمین عرفات قرار دارد. رسول اکرم (ص) برتخته سنگی از این کوه ایستاد و خطبه معروف عرفات را ایراد کرد. همچنین، سالار شهیدان امام حسین (ع) دعای بلند روز عرفه را در دامنه این کوه خواند. [5]. نک: مفاتیح الجنان، اعمال روز عرفه. [6]. آیت‌الله جوادی آملی، صهبای حج، ص 415. [7]. کافی، ج 4، ص 316؛ علل الشرایع، ج 2، ص 436. [8]. سنن الکبری، ج 5، ص 192. [9]. جعفریات، ج 114، ص 415. [10]. تنبیه الغافلین، ص 489.