محتوای نمایش‌خانگی نیازمند پوست‌اندازی / ارشاد تمرکزش روی سینما باشد نه نمایش‌خانگی / با اکران‌آنلاین مقابله نکنیم

گروه فرهنگ و هنر خبرگزاری دانشجو؛ بامداد امروز (شنبه) هفتادمین قسمت از برنامه سینمایی هفت با حضور منصور سهراب پور، محمدرضا مصباح، کارشناسان رسانه، بهرام عظیمی، صادق جوادی (کارشناس و کارگردان انیمیشن روباه) روی آنتن شبکه سوم سیما رفت.

بررسی مشکلات شبکه نمایش خانگی

منصور سهراب پور، تهیه کننده در ابتدای این بخش گفت: یک موضوع کلی دارم اینکه اساسا زمانی که تصمیماتی در زمینه نمایش خانگی گرفته شده اساسا صحبت کردن در این مورد فایده دارد یا خیر؟ من یک کار سینمایی در سال 87 میساختم که سفارش دهنده آن سازمان صدا و سیما بود. هنوز در آن فضا قرار نگرفته بودم ولی وقتی استارت سینمایی زده شد دیدم چه قدر کار خوبی است که برای صدا و سیما کار سینمایی ساخته شود و اقدام درستی بود. وی ادامه داد: در مورد نحوه سریال سازی در این ایام به شدت انتقاد دارم ولی حمایت ارشاد لازم است و باید خوراک فرهنگی لازم به جامعه تزریق شود. وی گفت: معتقدم که حتما سازو کارهایی در وزارت ارشاد بوده در زمینه نمایش خانگی ولی خوب نقصان هم داشته است که بحث آن جداست. ولی در قانون آنچه که من تحقیق کردم این است که نمایش خانگی میتواند در مسیر وزارت ارشاد با سازو کارهایی حرکت کند. سهراب پور خاطرنشان کرد: 12 سال است که نمایش خانگی فعال است و بخش خصوصی وارد شده و هزینه کرده است. حالا که تلویزیون وارد شده، خود تلویزیون باید یک راهکاری برای ادامه این مسیر معرفی کند. الان که گفته شده فعلا متوقف شود نه وزارت ارشاد متصدی است نه صدا و سیما. انتظار این را داشتم که وقتی در یک موضوعی دو نهاد دچار اشکال هستند حداقل به موازات این اشکال راهکارهایی سازماندهی شود که برنامه ای داشته باشند. آنچه که من تحقیق کردم این است که هیچ برنامه برای آن وجود ندارد و این جای نقد دارد. وی ادامه داد: نااگزیر هستیم که این مسیر را طی کنیم. سینماگر اگر کار خود را بلد باشد حتما مخاطبین سینما استقبال میکنند و بازگشت مالی دارد. فکر میکنم که با توجه به گذشته ما، این مسیری که داشت طی میشد اگر یک پالایشی بشود میتواند مسیر خود را طی کند. این حوزه پر اهمیت ترین شکل فعالیتش این بود برای مخاطبینی که شبکه های فارسی زبان خارج از مرزها را دنبال میکنند یک سرگرمی بود. چه طور ممکن است که یک وزارت خانه یک حوزه ای را تاسیس کند آن را به نوجوانی برساند و یک دفعه سلب مسئولیت کند؟ این به نظر من مسیر درستی نیست. این تهیه کننده گفت: در وزارت ارشاد و تلویزیون فکری شده که اگر این مخاطبان را از دست بدهند سر از کجا در می آورند؟ آنچه که میدانم سلب مسئولیت و سکوت سازمان سینمایی و صدا و سیما و بیکاری افرادی است که در این حوزه فعالیت میکردند. محمدرضا مصباح، تهیه کننده هم در این خصوص گفت: تصور من این است که این اتفاق اجتناب ناپذیر و نیاز جامعه کاملا قابل درک بود. متاسفانه ما در کشور با آزمون و خطا رو به رو هستیم یک کاری را شروع میکنیم بعد می رویم می بینیم نتیجه چه شده است. در زمینه نمایش خانگی سیاست گذاری و کار کارشناسی درستی صورت نگرفت و چشم اندازی برای آن تعریف نشده بود. وی گفت: اوایل بیشتر نگاه تجاری مطرح بود و نگاه هنری زیاد معنا نداشت. معتقدم که نمایش خانگی در حوزه محتوا نیاز به یک پوست اندازی دارد. ما نیاز داریم به یک نگاه متفاوت، اگر قرار باشد به تلویزیون بیاید و یک شبکه ای شود مانند سایر شبکه های تلویزیون خوب چه اتفاقی برای آن میافتد؟ نگاه اگر اصلاح نشود یک انحصار اشتباه به وجود می آید. این تهیه کننده گفت: در قانون وقتی یک پدیده مخاطب فراگیر دارد باید طبق قانون عمل شود. اگر نمایش خانگی در اختیار تلویزیون قرار بگیرد باید دید چه چیز آن قرار است تغییر کند؟ من نگفتم که کار غیر قانونی بوده بر اساس تفسیری که اتفاق افتاده به این نتیجه رسیدند که باید در اختیار صدا سیما قرار بگیرد به خاطر فضای دسترسی آن که به تلویزیون نزدیک تر است. ما به مسیری رفتیم که نمایش خانگی اهداف ما را تامین نکرده است چون دارد به سینما ضربه میزند. چون کارگردان خوب و تهیه کنندگان به سمت سینمای خانگی کشیده میشوند به خاطر برگشت سرمایه و دستمزد. قتی این اتفاق افتاد و وزارت ارشاد نتوانست نتیجه بگیرد، کارشناسان امر باید فکر درستی داشته باشند. وی تصریح کرد: اگر وزارت ارشاد تمرکزش روی سینما باشد اتفاق بهتری می افتد، چون نمایش خانگی عملا به سینما ضربه زیادی زد. عملا دستمزد بازیگرها چند برابر شد در این وضعیت هم ارشاد سکوت کرد و هم صدا و سیما و هیچ کدام صحبتی نکرده اند. وی در پایان گفت: تغییر سلیقه مدیران که در سازمان سینمایی هم حضور پیدا میکنند یکی از دلایل نابه سامانی است. در حوزه نمایش خانگی اگر توقفی صورت گرفته، به نظر من اگر یک شورای مشترک از صدا و سیما و سازمان سینمایی تشکیل شود آینده بهتری دارد.

با «اکران آنلاین» مقابله نکنیم

اما در ادامه میز فیلم سینمایی پسر کشی با حضور محمدهادی کریمی (کارگردان) و بازیگر نقش نخست این فیلم برگزار شد، که کریمی در ابتدا گفت خیلی خوشحالم که فیلم را دوست داشتید. به هر حال یک قصه ای در ذهن من شکل گرفته بود که پازل های آن طی سال ها در ذهن من چیده شده بود و در نهایت یک شمایی را در ذهن من درست کرد. وی گفت: دوست داشتم سینمایی که در دهه 60 دیدم و با آن عاشق فیلمسازی شدم در ذهن مخاطبان هم شکل بگیرد سینمایی که قصه میگفت و سعی می کرد بدون دیده شدن کارگردان خود اثر دیده شود و متاسفانه در طی سال های بعد از بین رفت و کمرنگ شد. کریمی ادامه داد: واقعا تعمد داشتم که داستانی روایت کنم که گریم و صحنه هم نقش داشته باشد چون مدتهاست ندیدم. وقتی میگویم گریم یعنی جزئی از کار. ژاله صامتی بازی خیلی درخشانی ارائه کرد. او همیشه بازی برون گرایانه دارد ولی در پسر کشی خیلی درون گرایانه بازی کرد. همه تیم بازیگری که در فیلم هستند به نظرم در این فیلم تکرار قبل نبودند. شهناز نصرتی برای اولین بار جلوی دوربین آمد و به نظرم بازی درخشانی داشت، به هر حال امیدوارم راهکارهای قانونی برای جلوگیری از قاچاق فیلم صورت بگیرد و قانون کپی رایت را اجرا کنیم چون هرچه دیرتر انجام شود به ضرر ماست. وی افزود: نکته دوم اینکه قانون باید درست باشد. جریمه تخلف قاچاق فیلم 500 هزار تومان است که تناسبی با جرم ندارد و باعث میشود که جدی گرفته نشود. این 500 هزارتومان جریمه 20 سال پیش است. بعضی از مخاطبین فکر میکنند که اگر فیلمی را در تلگرام ببینند به نسخه اصلی دست پیدا کردند در صورتی که اینگونه نیست نسخه هر دو فیلم یکی است. اکران آنلاین یک آپشن است به نظرم برخی فیلم ها در فضای آنلاین بهتر دیده می شود. کرونا این فضای اکران آنلاین را تسریع کرد و بهتر است که با آن مقابله نکنیم. وی در پایان گفت: نفی سینما و اکران آنلاین همزمان با هم اشتباه است. امیدوارم از فیلم ما در اکران آنلاین حمایت شود. از تهیه کننده صادق یاری و تمام عوامل فیلم تشکر میکنم که من را در ساخت این فیلم یاری کردند. آرمان درویش بازیگر این فیلم هم گفت: تقریبا عادت دارم به این روش کارگردان فیلم. ایمانی که به شخصه به دکتر کریمی دارم و می دانم فیلم در ذهن دکتر ساخته شده و برای من ساده بود. کارگردان روزانه پلان ها را میگفت و فضای سکانس را برای ما تشریح میکرد.

وی گفت: این کار دومین تجریه همکاری من با دکتر کریمی است. یادم نمی آید حرفی را صریح به مخاطب بزند. یک خوف و رجا را برای بیننده ایجاد میکند تا مخاطب خودش را جایگزین کند به جای تک تک بازیگران و همزاد پنداری با شخصیت ها داشته باشد. خود من در ابتدا فکر نمیکردم که پسر کشی در فضای آنلاین مخاطب زیادی داشته باشد ولی بعدا که از خانوداده پرسیدم متوجه شدم مخاطب با آن همراه شده است. چون ظرفی پر از قصه است و هرکسی قصه خود را برداشت و همراه شده است.

انیمیشنی که فدای تحریم ها شد!

میزگرد بررسی انیمیشن روباه در ادامه برنامه با حضور بهرام عظیمی و صادق جوادی (کارگردان) برگزار شد که عظیمی گفت: روباه را بارها دیده ام. در خیلی از جشنواره ها رقیب بودیم که ایشان برنده شدند. چند بار هم من داور بودم و آنجا روباه را دیده ام. من هم معتقدم انیمیشن دو بعدی خیلی هنری تر هست هرچند که کارهای سه بعدی حیرت انگیز ترند. کار آقای جوادی خیلی عجیب و غریب است. عجیبت تر هم این است که ایشان یک نفره یک تیم هستند. ریتم کار و سر و شکل کار واقعا خوب است و کار در جشنواره های خارجی جوایز بسیاری هم برده است. همه چیر کار از انیمیت و ریتم و تایمینگ فوق العاده است. اما سوال من این است که چگونه روباه جان بخشی شده است، جان بخشی کردن برای حیوانات واقعا سخت است. کاری که ما ایرانی ها از آن فراری هستیم. صادق جوادی در توضیح پرسش های عظیمی گفت: خود من اولین باری که این قصه را شنیدم جا خوردم. خودم را جای آن حیوان گذاشتم و حس کردم کار شگفت انگیزی می شود. این قصه دائما تکرار می شد. برای انیمیت روباه هم مستند زیاد دیدم چون در باغ وحش روباه وجود ندارد و برای من هم امکان رفتن به طبیعت وجود نداشت. از روی مستند ها الگو برداری کردم. اوایل حرکات شبیه حرکت سگ شده بود. به قدری کار کردیم که بالاخره به نقش روباه رسیدیم. بهرام عظیمی در ادامه گفت: این فیلم جوایز زیادی برده که البته پول جایزه را به علت تحریم نداده اند. فیلم در مجموع قابل قبول است اما داستان به شدت درگیر کننده و قابل تحسین است. نوع روایت هم بی نظیر است. بدون حتی یک دیالوگ فیلم می تواند با همه مخاطبین در سراسر جهان ارتباط برقرار کند. در ایران هرچند به انیمیشن ساز احترام می گذارند اما واقعا اعتباری به او نمی دهند.