مدافع حرمی که برای پیدا شدن پیکر شهید جواد محمدی گوسفند قربانی کرد!/ همسر شهید: "آقا جواد" در منطقه عملیاتی هم به من آرامش می‌داد

به گزارش شبکه اطلاع رسانی راه دانا؛ به نقل از صاحب نیوز؛ صحبت از مدافعان حرم، آسان نیست؛ همان هایی که از همسر، فرزند، سایر اعضای خانواده و لذت های دنیوی دل کندند تا ذره ای از حریم عقیله بنی هاشم توسط مزدوران داعشی تصاحب نشود. برخی از این دلاورمردان در خاک غریب به فیض و درجه رفیع شهادت نائل آمدند و برخی دیگر هم اکنون جانباز هستند و در قید حیات؛ اما این حیات کجا و آن حیات! چه بسا در راه اهلبیت به شهادت برسی و در جنت العلی باشی....

چیزی که میخواهیم درباره آن صحبت کنیم، نه افسانه است و نه قصه ای که مادر بزرگ و پدر بزرگ ها برایمان روایت می کنند تا از آن الگو بگیریم؛ شهادت واقعیتی است که در زندگی ما جریان دارد و همه ما با تمام وجود درکش کرده ایم. درک کرده ایم که برای وطن، اسلام، انقلاب و دیگر آرمان هایمان شهدایی داده ایم که اکنون دلتنگشان هستیم.

پس از پایان جنگ تحمیلی و هشت سال دفاع مقدس ملت شجاع ایران، نبردی دیگر در سرزمین اسلام آغاز شد، نبردی که تکفیری‌های داعشی آغاز کننده آن بودند اما پایان دهنده آن رزمندگان و شهدای مقاومت؛ کسانی چون سپهبد شهید حاج قاسم سلیمانی و شهید ابومهدی المهندس.

مردان سرزمین ما از بی احترامی به حریم حضرت زینب کبری (س) تاب نیاوردند و برای دفاع به پا خواستند، دفاعی جانانه که سبب شد دشمن در برابرشان کم بیاورد. در این نبرد هم مانند هشت سال دفاع مقدس، شهدایی تقدیم حضرت زینب (س) کردیم، شهدایی که عاشق و شیفته شهادت و در آرزوی آن بودند و خانواده های آنها نیز همراهی شان کردند. خانواده هایی که به خواسته و اعتقادشان احترام گذاشته و با همه عشق و دلتنگی، آنها را راهی سرزمینی کردند که می‌دانستند ممکن است برگشتی در کار نباشد و در غرب به شهادت برسند.

چهارمین شهیدی که محبوب دلهاست

یکی از این شهدای مدافع حرمی که عاشق شهادت و عقیله بنی هاشم بود و در همین راه نیز به شهادت رسید، «شهید مدافع حرم جواد محمدی» است. او اهل محله دینان شهر درچه از توابع شهرستان خمینی شهر اصفهان است. نام جهادی او «محرم» است.

شهید مدافع حرم جواد محمدی چهارمین شهید مدافع حرم شهر درچه است، او 29 مرداد ماه سال 1362 دیده به جهان می گشاید و پنجشنبه 11 خرداد ماه سال 1396 به سوریه می رود. "آقا جواد" سه شنبه 16 خرداد ماه 1396 با اصابت گلوله به پا و پهلویش همزمان با 11 ماه مبارک رمضان در استان حماه سوریه به فیض شهادت نائل می آید و پس از شهادتش، پیکر مطهرش به دست رزمندگان مدافع حرم نمی رسد و بعد از گذشت 25 روز چشم انتظاری به وطن باز می گردد و پس از تشییع باشکوه در شهر درچه، در گلزار شهدای امامزاده حمیده و رشیده خاتون این شهر آرام می گیرد.

ماجرای نذر یک مدافع حرم برای پیدا شدن پیکر "آقا جواد"

یکی از همرزمان شهید مدافع حرم «جاسم حمید» با نام جهادی ابواحمد روایت می‌کند که ابواحمد علاقه خاصی به شهید جواد محمدی داشت. زمانی که وی به شهادت رسید، ابواحمد مراسم دعای توسل برگزار کرد تا اهلبیت نظر کرده و بتوانند پیکر جواد را پیدا کنند. وی یک گوسفند هم نذر کرد تا پس از پیدا شدن پیکر جواد قربانی کند. پس از پیدا شدن پیکر مطهر شهید جواد محمدی ابواحمد نیز گوسفند را قربانی و گوشت آن را بین نیرو‌ها توزیع کرد.

شهید تشنه لب

شهید جواد محمدی در فیلمی که بعد از شهادتش منتشر شد گفته بود «اگر خدا لطف کرد و شهادت را نصیبم کرد، بنده از آن شهدایی هستم که حتما یقه بی‌حجاب‌ها را خواهم گرفت». در قسمتی از مصاحبه با همسر شهید آمده است: «اگر جواد لباس شهادت را به تن نمی‌کرد در حقش جفا شده بود، زیرا اخلاق و کردارش برای شهادت پرورش یافته بود».

خانم سلیمانی در ادامه می گوید: دلتنگش بودم، ولی شب آخر و قبل از شهادتش دلشوره عجیبی داشتم، ولیکن آقا جواد در منطقه عملیاتی هم به من آرامش می‌داد و می‌گفت اینجا همه چیز آرام است. اصلا دلشوره نداشته باش. سوریه که می‌رفت حتما با من تماس تلفنی داشت به نحوی که ما ساعت یک بعد از ظهر روز سه‌شنبه، شانزدهم خرداد با هم صحبت کردیم و آقا جواد چند ساعت بعد از آن یعنی قبل از اذان مغرب با زبان روزه به شهادت می‌رسد. ظهر روز چهارشنبه از طرف دایی‌ام خبردار شدم که آقا جواد مجروح شده و تیر به دستش خورده اما بعد گفتند نه، تیر به پهلویش خورده و بیهوش است و بعد از مدتی خبر شهادتش را به من دادند و آن زمان بود که متوجه شدم، جواد به آرزویش رسید و مانند، با لب تشنه به شهادت رسیده است.

تنها یادگار "آقا جواد"

از شهید جواد محمدی تنها یک فرزند دختر به نام فاطمه که در زمان شهادت پدر 5 ساله بود و اکنون 10 سال دارد به یادگار مانده است.

همسر شهید می گوید: آقا جواد قبل از رفتنش به سوریه، قصه حضرت رقیه (س) را برای فاطمه گفت و بعد در مورد سفرش برای فاطمه توضیح داد؛ حالا در روزهای نبودنش فاطمه بارها قصه را در ذهن خود مرور و با پدرش درد و دل می‌کند.

شهید جواد محمدی و همه شهدای مدافع حرم قبل رفتن آخرین قصه خود را گفتند و بار سفر بستند، آخرین قصه جواد برای فرزندش بود، قصه‌ای از دختری بنام رقیه (س) که تا همیشه درس بزرگی برایش خواهد بود چرا که از زبان قهرمان زندگی‌اش شنیده است.

آخرین قصه‌ها روایت شد و جوانان، پدران، برادران و همسران این سرزمین راهی شدند و به آرزوی دیرینه خود رسیدند و در این راه هرگز تردید نکردند، باید آنقدر استوار باشیم که راهشان را ادامه دهیم، دلتنگی‌ها بسیار است اما به غروری که مردان ما به ما هدیه کردند می‌ارزد.

انتهای پیام /