ناتوانی مردم درخرید 89درصد از خانه هایی که امسال در تهران ساخته می شوند!
اقتصادنیوز: آپارتمانهایی که در نیمه اول امسال برای ساخت آنها در تهران، جواز صادر شد، تقریبا 3 برابر «حداکثر قدرت خرید خانه اولیها» مساحت دارد.
به گزارش اقتصادنیوز روزنامه دنیای اقتصاد نوشت : تازه ترین گزارش از بازار ساختوساز در پایتخت حکایت از فاصله عمیق میان متراژ مورد تقاضای خانه اولی ها با میانگین مساحت واحدهایی که در سالجاری برای آنها پروانه ساختمانی صادر شده است، دارد. در حالی که استطاعت خرید متقاضیان مسکن خانه اولی با قیمت واحدهای زیر 50 مترمربع تناسب دارد، میانگین مساحت هر واحد مسکونی که در 6ماهه نخست امسال جواز ساخت دریافت کرده است به حدود 145 مترمربع می رسد. خانه اولی ها با توجه به متراژ رایج در ساختوسازهای جدید، این خانه ها را «فضایی» می نامند که هیچ تناسبی با قدرت خرید آنها ندارد.
بر اساس گزارشی که یک مقام رسمی در شهرداری تهران به تازگی ارائه کرده است، در 6ماهه نخست امسال نزدیک 6 هزار پروانه ساختمانی در پایتخت صادر شده که زیربنای ناخالص این تعداد پروانه بیش از 4میلیون و 250هزار مترمربع بوده است. همچنین بر اساس این گزارش در مدت زمان 6ماهه نخست سال 1402 در مجموع برای 23هزار و 560 واحد مسکونی پروانه ساختمانی صادر شده است. بنابراین متراژ ناخالص هر واحد مسکونی که امسال برای آن جواز ساخت صادر شده است که از نسبت بین زیربنای کل به تعداد واحد مسکونی به دست می آید، معادل 180 مترمربع بوده است. از طرفی به طور متوسط معادل 20درصد از متراژ زیربنا در ساخت وسازهای شهری به مشاعات اختصاص دارد و به این ترتیب با کسر این مقدار از زیربنای کل، میانگین متراژ خالص واحدهای مسکونی که در نیمه نخست سالجاری برای آنها جواز صادر شده است، معادل 145 مترمربع برآورد میشود.
یک واحد آپارتمان 140 تا 150 مترمربعی در تهران در حقیقت یک واحد سه خوابه است که اگرچه میتواند گزینه مطلوب سکونت هر شهروندی در پایتخت به شمار بیاید، اما تناسبی با قدرت خرید عموم متقاضیان مسکن ندارد. تا پاییز سال گذشته که آمار رسمی از نبض معاملات و قیمت مسکن در تهران منتشر می شد، میانگین مساحت خانه های معاملهشده در پایتخت حدود 90 مترمربع برآورد می شد و در این بین سهم معاملات واحدهای تا 60 مترمربع از کل معاملات مسکن به مراتب از دیگر گروه های متراژی بیشتر بود.اما اکنون در نبود این آمار که ماه هاست منتشر نمیشود و صرف نظر از اینکه با توجه به جهش قیمت مسکن در زمستان پارسال، به احتمال زیاد حتی متوسط مساحت در واحدهای معامله شده پایتخت نیز قدری کاهش پیدا کرده است، خط کش های دیگری وجود دارد که نشان می دهد سیاستگذاری موفق و نتیجه بخشی برای رونق تولید مسکن مصرفی متناسب با استطاعت خرید متقاضیان خانه اولی وجود ندارد و از نگاه بازار و مصرفکنندگان، مساحت خانه های در حال ساخت «فضایی» است.
هرچند سکونت در یک واحد آپارتمان سه خوابه برای یک خانوار معمولی سه تا چهارنفره، مطالبه گزافی نیست و اگر بخواهیم شاخص های رفاه در بخش مسکن را مدنظر قرار دهیم، احتمالا به همین حدود متراژ می رسیم، اما واقعیت امروز بازار مسکن در شهری مثل تهران ایجاب می کند که سیاست کوچک سازی در پیش گرفته شود تا حداقل شرایط برای خرید اولین خانه از سوی متقاضیان مسکن فراهم شود.
در سال های اخیر از یکسو به واسطه رشد شدید قیمت مسکن و در مقابل رشد ناچیز درآمدها که دست کم از نیمه دهه 90 به بعد تناسبی با جهش مسکن نداشته است به انضمام مساله افت شدید قدرت خرید وام مسکن سبب شده که خرید یک واحد آپارتمان بزرگ متراژ با مساحت 140 تا 150 مترمربع حتی به مخیله خانه اولی ها و حتی برخی خانه دومی ها (متقاضیان تبدیل به احسن واحدهای مسکونی مصرفی) خطور نکند.
همچنین بخوانید