نجات از خواری در قیامت با عمل به قرآن
تهران - ایرنا - یک استاد حوزه در شرح دعای چهل و دوم صحیفه سجادیه نوشت: عمل کردن به قرآن می‌تواند ما را از خواری و ذلت قیامت نجات بخشد.
کم کم به ماه مبارک رمضان و میهمانی الهی نزدیک می شویم ولی ممکن است ویروس کرونا همچنان در کشور باقی مانده باشد و تا رسیدن ماه رمضان مجبور باشیم با احتیاط عمل کرده و در خانه بمانیم. بنابراین، شاید بهتر باشد فرصت خانه نشینی و قرنطینه را غنیمت شمرده و با دعاهای امام سجاد (ع) مقدمات حضور در ضیافت الهی را فراهم کنیم، از دعاهای چهل و دوم تا چهل پنجم صحیفه سجادیه می توان توشه ای برداشت تا هنگام ورود به ماه مبارک طعم بندگی را بهتر بچشیم و در زمان تلاوت قرآن با حضور قلبی بیشتر کلام الهی را بنوشیم. دعای چهل و دوم صحیفه سجادیه دعای ختم قرآن امام سجاد (ع) است؛ ولی می‌خواهیم قبل از تلاوت قرآن در ماه مبارک رمضان از دعای سیدالساجدین توشه برچینیم تا شاید در میهمانی ماه رمضان بهره بیشتری نصیبمان شود. صحیفه سجادیه پس از قرآن و نهج البلاغه به عنوان مهم‌ترین میراث مکتوب شیعه به نام‌های خواهر قرآن و انجیل اهل بیت مشهور است. امام سجاد (ع) بسیاری از معارف دینی مانند خداشناسی، جهان‌شناسی، انسان‌شناسی، فرشتگان، رسالت انبیا، جایگاه پیامبر (ص) و اهل بیت (ع)، گرامی داشت اعیاد، مسائل اجتماعی و اقتصادی و اشارات تاریخی را به زبان دعا مطرح کردند.
سیدالساجدین در دعاهای خود به نعمت‌های مختلف خدا اشاره کرده و درباره فضایل و رذایل اخلاقی، آداب دعا، تلاوت قرآن، ذکر، نماز و عبادت نکات فراوانی را بیان کرده اند و دعای بیستم صحیفه سجادیه به نام مکارم الاخلاق یکی از معروف‌ترین دعاهای آن حضرت است.
امام خمینی (ره) در وصیت نامه سیاسی الهی خود از صحیفه سجادیه به عنوان نمونه کامل قرآن صاعد یاد کرده و افزودند: صحیفه سجادیه از بزرگترین مناجات عرفانی در خلوتگاه انس است که دست ما کوتاه از نیل به برکات آن است؛ آن کتابی است الهی که از سرچشمه نور الله نشأت گرفته و طریقه سلوک اولیای بزرگ و اوصیای عظیم الشأن را به اصحاب خلوتگاه الهی می آموزد. امام سجاد (ع) دعای چهل و سوم را هنگام رویت هلال ماه رمضان نجوا می کردند و دعاهای چهل و چهارم و چهل و پنجم را هنگام ورود و وداع با این ماه می خواندند. آیت الله حسن ممدوحی کرمانشاهی استاد حوزه در کتاب چهارجلدی شهود و شناخت به ترجمه و شرح صحیفه سجادیه پرداخته است. امام سجاد (ع) هنگام ختم قرآن در دعای چهل و دوم اینگونه دعا کردند «خدایا! به واسطه قرآن در آن لحظه که به حساب ایستاده ایم، به بیچارگی ایستادن ما رحم کن و آن گاه که از پل دوزخ عبور می کنیم و مضطرب هستیم و قدم ها لرزان است، ترحم بفرما و قبل از انگیزش روز قیامت، تاریکی قبور ما را روشن کن و از سختی های روز قیامت و احوال آن نجات بخش»
ممدوحی نوشت: امام سجاد (ع) در این قسمت برای نجات از پیامدهای قیامت به قرآن توسل جسته است. بازگشت این سخن به آن است که قرآن و عمل به آن می تواند ما را از خواری و ذلت در قیامت نجات بخشد؛ عمل به قرآن، این توانایی را به ما می بخشد که از پل قیامت عبور کنیم؛ جایی که خواه ناخواه باید از آن عبور کنیم، با ثبات تمام و یا با تحمل اضطراب و لرزش. زیرا ریزش مردم در وادی جهنم آن چنان انبوه و حیرت زاست که تمام وجود عابر به سختی می لرزد.
وی گرفتاری های قیامت را تحمل‌نشدنی دانست و به بیان حدیثی از امام صادق (ع) پرداخت که «آن گاه که به حساب همه رسیده می شود و اهل جهنم به جهنم واصل و بهشتیان به جنت می خرامند، بر جهنمیان ندا سرمی دهند که دیگر مرگ در کار نیست و شما همیشه زنده و در عذاب خواهید بود و نیز به بهشتیان گفته می شود ای ساکنان حرم امن و امان که در مینوی دل انگیز جای گرفته اید، برای همیشه و به طور جاویدان برقرار هستید.»
این استاد اخلاق اضافه کرد: بنا بر این در ایامی که فرصت فکر کردن و کار به ما ارزانی شده، به خوبی از آنها بهره مند شویم اما متاسفانه گوش شنوا اندک است و هر کس به اکثریت می نگرد و می بیند همه برای تامین زندگی چند روزه خود در تلاشند و غفلت اکثریت، گویی خود سخت غفلت آور است.
به یاد دارم در یکی از شهرستان ها زلزله رخ داد و در آن لحظات آن چنان وحشت در مردم ایجاد شده بود که هر کس عزیزترین عزیزان خود را رها کرده و به سوی نقطه امنی می گریخت. از این رو شایسته است لحظه ای فکر کنیم و آن چه را درباره قیامت گفته اند به خاطر آوریم و بدانیم آنچه را قرآن کریم و پیشوایان ما گفته اند، تحقق خواهد یافت.
ممدوحی اضافه کرد: قدری تلاش کنیم و از تعلقات خود کاسته و برای زندگی امن و امان در آن روز که هیچ دستگیره ای جز عمل صالح نیست و انسان به هر کجا پناه برد، جز تنش هلاک کننده در میان نیست، بکوشیم تا در فرصت باقی مانده پرده غفلت را از دیدگان خود بزداییم که فردا دیر است و پشیمانی سودی ندارد.
*س_برچسب‌ها_س*