نمی‌توانم پارک بروم؛ جزو 4 رئیس فدراسیونی هستم که من را می‌شناسند!
رئیس فدراسیون بدمینتون گفت: موضع خاصی به صحبت‌های پولادگر ندارم اما برای توسعه این رشته نیاز به حمایت بیشتری داریم.
به گزارش مشرق، محمدرضا پوریا در حاشیه مجمع انتخاباتی فدراسیون بدمینتون درمورد اظهارات محمد پولادگر، اظهار داشت: پولادگر رئیس بنده و همیشه راهنما است. موضع خاصی به این صحبت‌ها نمی‌گیرم اما 40 سال است در بدمینتون هستم و اگر قرار است توسعه انجام شود، این رشته نیاز به حمایت بیشتری دارد و باید به آن نگاه ویژه‌ای شود. حدود 17 سالن اختصاصی داریم. تا امروز 7 نامه از استان‌ها دریافت کرده‌ایم. مثلا در خراسان سالن با همیاری مردم ساخته شده اما آن را در اختیار بخش خصوصی گذاشته‌اند. در یزد هم این اتفاق برای سالن ما افتاده است. در کردستان کرباسیان فونداسیون سالن را زده است. همه سالن‌های ما در اختیار بخش خصوصی قرار گرفته است. روز گذشته برای سالن زنجان به مدیرکل نامه نوشتم. این وضعیت درست نیست. سالن شهید شیرودی 44 سال اختصاصی برای فدراسیون بوده و قبل از سالن افراسیابی که برای بدمینتون بود، این سالن در اختیارمان قرار داشت.
وی افزود: ساختمان اداری و خوابگاه این فدراسیون را کرباسیان درست کرده اما اکنون آن را به بخش خصوصی اجاره داده‌اند. الان باید چه کار کنم وقتی سالن تهران را در اختیار ندارم. مجبور هستم اردوی تیم ملی را در شهرستان محلات که فردی به نام لاریجانی در آنجا مشغول برنامه‌ریزی است، برگزار کنیم. سالن نیست. در ابتدا باید زیربنا را بسازیم. من نایب رئیس و عضو هیات رئیسه کنفدراسیون هستم. همه جا را دیدم که امکانات دارند اما برای برنامه‌ریزی یک اردوی داخلی فضا ندارم. از الان همه کشورهای منطقه از من اردو و امکانات مجانی خواسته و می‌خواهند فضایی را در نظر بگیریم. بدمینتون را در جهان و آسیا به عنوان یک رشته صاحب‌نظر می‌شناسند اما از لحاظ بودجه در وضعیت خوبی قرار نداریم.
رئیس فدراسیون بدمینتون تصریح کرد: حتی در تقسیم‌بندی بودجه ما را در گروه 3 قرار می‌دهند. بدمینتون با 200 هزار نفر طرفدار و راکت به دست چه ربطی به چهار رشته راکتی دیگر دارد که جمعیت‌شان شاید به 5 هزار نفر هم نرسد. ما مقداری مظلوم واقع شده‌ایم. مسابقات بین‌المللی دهه فجر را 32 دوره است برگزار می‌کنیم اما برای گرفتن بودجه اختصاصی هنوز باید بدوم. یعنی از الان باید تلاش کنم تا با توجه به اینکه آورده خود فدراسیون برای این مسابقات بالای 2 میلیارد بوده است، یک میلیارد هم از بودجه دولتی کمک نگرفته‌ام. این تورنمنت جایزه 25 هزار دلاری دارد و اگر کمک نکنند، پس از 32 سال تعطیل خواهد شد و می‌گوییم توان برگزاری نداریم. احتیاج داریم سقف بودجه جداگانه برای ما درنظر بگیرند زیرا سالی 2 مسابقه بین‌المللی در ایران برگزار می‌شود و آیا نباید 5 میلیارد برای این مسابقات اختصاصی در نظر گرفته شود؟
پوریا ادامه داد: 3 ماه مانده به مسابقات باید هر روز با وزارت ورزش و کمیته ملی المپیک بجنگم تا برای فدراسیون بودجه در نظر بگیرند. این کار مشکل است. از شخص وزیر ورزش ممنون هستم زیرا سال گذشته همت و تلاش‌های او به ما واقعا کمک کرد و مجانی سالن افراسیابی را در اختیار ما گذاشت. اگر خودش پای کار نبود، نمی‌توانستیم مسابقات را در تهران برگزار کنیم. خودش یک میلیارد بودجه اختصاصی در اختیار من قرار داد. او شخصیت علمی و ورزشی دارد که می‌داند باید چگونه برنامه‌ریزی شود. تشکر می‌کنم که در امر برگزاری مسابقات دهه فجر با حضور 25 کشور در سال گذشته در تهران برگزار کنم. طبق دستور او سالن افراسیابی یک هفته‌ای آماده شد. احساس می‌کنم حوزه معاونت قهرمانی، همگانی و سایر دوستان با توجه به اینکه بدمینتون یک رشته همگانی و قهرمانی است، باید نگاه ویژه‌ای داشته باشند.
وی خاطرنشان کرد: نمی‌توانم در یک پارک راه بروم زیرا جزء 4-3 رئیس فدراسیونی هستم که من را می‌شناسند. وقتی به پارک می‌روم می‌گویند راکت نداری به ما بدهی. باید به حدی راکت داشته باشم که وقتی می‌خواهم به یک پارک بروم حدود 500 راکت توزیع کنم اما واقعا راکت نداریم. تنها فدراسیونی هستیم که از روز اول تا الان هنوز حتی به استان‌ها، رایگان وسیله توزیع می‌کنیم.
رئیس فدراسیون بدمینتون درپاسخ به این سوال که به صورت مثال رئیس فدراسیونی مثل علیرضا دبیر با وجود رو در رو شدن با همه، در نهایت حق کشتی را می‌گیرد و به نظر می‌رسد خودش هم باید وارد چنین فازی شود، گفت: حتما ما هم باید به این شکل عمل کنیم تا بیشتر سهمیه بگیریم. باید این روش را دنبال کنیم و مدام برویم و بگوییم نداریم تا کمبود بودجه را جبران کنیم.
پوریا درمورد اینکه آیا بدمینتون به بازی‌های آسیایی اعزام نمی‌شود، اظهار داشت: هنوز می‌گویند در حال تصمیم‌گیری هستیم اما فردا قرار است کارشناسان فنی در آخرین جلسه شرکت کرده و تصمیم‌گیری کنند. توقع داریم این کار انجام شود زیرا در غیر این صورت بازیکن حدود 18 سال من یعنی علی حیاتی آسیب خواهد دید. بازیکنی که با این سن همه نفرات 27 یا 28 ساله را برده و در آینده حتما به المپیک می‌رود. هزینه هم برای این کار انجام می‌دهم زیرا نخبه است و از الان برای المپیک پاریس روی او برنامه‌ریزی خواهم کرد. اعزام را هم صورت خواهم داد. از کمیته و وزارت می‌خواهم حیاتی و یک دختر را به هانگژو اعزام کنند.
وی درخصوص اینکه با این تفاسیر بدمینتون همچنان نمی‌تواند در بازی‌های آسیایی مدال بگیرد، توضیح داد: اگر امکانات و زیرساخت‌ها را در اختیار ما بگذارند یا دست کم فضایی که خودمان داریم به ما بدهند و به بخش خصوصی ندهند، حتما برنامه‌ریزی خواهیم کرد.