دوشنبه 5 آذر 1403

نوع تشکیل فراکسیون اکثریت؛ مشکل اصلی میان صدر و الاطار

خبرگزاری دانشجو مشاهده در مرجع
نوع تشکیل فراکسیون اکثریت؛ مشکل اصلی میان صدر و الاطار

به گزارش گروه بین‌الملل خبرگزاری دانشجو، محمد دشتی تحلیلگر مسائل عراق در یادداشتی نوشت: در روز‌های اخیر نیز صدر طی توییتی اعلام کرد که از این مذاکرات کنار کشیده و به متحدین خود یعنی ائتلاف السیاده و حزب دموکرات اجازه داد که با نیرو‌های سیاسی دیگر مذاکره کنند و به این نیرو‌های سیاسی نیز 40 روز فرصت داد که با السیاده و دموکرات به توافق برسند. در واقع هدف صدر از این کار انداختن توپ در زمین الاطار است و می‌خواهد که این پیام را به آنان برساند که یا خودشان دولت را تشکیل دهند یا اگر از این کار عاجز هستند، خودش دولتی را با السیاده و دموکرات تشکیل خواهد و آنان نیز حق مانع تراشی را ندارند وگرنه الاطار در این صورت مسئول معطل نگه داشتن کشور خواهد بود. البته هنگامی که صدر چنین اولتیماتومی می‌دهد یعنی مطمئن است که دو متحد سنی و کرد وی سر عهد و پیمانشان با او خواهند ماند و این صرفا یک مانور رسانه‌ای از طرف صدر علیه الاطار است، اما در هر حال در سیاست همه چیز ممکن است و الاطار با وجود شانس کم شاید بتواند در این زمینه کاری کند خصوصا که اخیرا هم اختلافاتی میان الحلبوسی و حاکم الزاملی نایب رئیس اول مجلس از فراکسیون صدری‌ها پیش آمده و هنوز نیز به طور کامل حل نشده است. البته در این صورت یعنی جذب السیاده یا حزب دموکرات به سوی الاطار یک اشکال از نظر پایگاه اجتماعی و مردمی پیش می‌آید و آن موضوع اتهامات الاطار و رسانه‌های آن به این دو طرف سنی و کرد مبنی بر دست نشاندگی آنان برای امارات و غرب و آمریکا و ترکیه و رژیم صهیونیستی و سپس ائتلاف با آنان است که به طور کل این یکی از اشکالات مهم رسانه‌ای در میان نیرو‌های طرفدار ایران می‌باشد که در اکثر اوقات کار رسانه‌ای آنان در لحظه می‌باشد و مع الاسف خالی از آینده نگری و دور اندیشی است. سناریو‌های تشکیل دولت درخصوص وضعیت فعلی باید گفت که اصل مشکل میان طرفین درخصوص چگونگی تشکیل فراکسیون اکثریت است، زیرا صدر می‌خواهد فراکسیونی اکثریت با حضور متحدان سنی و کرد خود تشکیل دهد، اما در مقابل الاطار می‌خواهد فراکسیونی اکثریت با حضور فقط خودشان و صدر تشکیل دهند همچنین راه دوم صدر در این زمینه تشکیل فراکسیونی با الاطار، اما بدون حضور المالکی است که الاطار با این مورد نیز موافق نیست.

همچنین دومین اختلاف بزرگ بر سر وزارت کشور است، زیرا صدر خواستار این وزارتخانه است که سابقا همیشه دست سازمان بدر بوده است. هدف صدر نیز از این موضوع این است که این وزارتخانه امنیتی را به وسیله‌ای برای ساکت کردن مخالفان شیعه خود تبدیل کند.

در هر حال از نظر نگارنده الاطار یا باید به دولتی توافقی با حضور تمامی اعضای الاطار با صدر برسد و یا این که به معارضه مشروط با وی برود، اما به هیچ وجه من الوجوه نباید به دولتی توافقی که بخشی از الاطار در آن باشد با صدر دست یابد.