واکنش اساتید به تحریم کلاس‌های درس در برخی دانشگاه‌ها / هدف اغتشاشات جلوگیری از پیشرفت کشور

گروه دانشگاه خبرگزاری دانشجو، پس از فوت خانم مهسا امینی و اتهاماتی که به نیروی انتظامی و گشت ارشاد زده شد با سوء استفاده ضد انقلاب شعله اعتراضات در برخی شهر‌های کشور زبانه کشید و فضای برخی دانشگاه‌ها نیز با برگزاری تجمعات اعتراضی ملتهب شد و در نتیجه متاسفانه شاهد جان باختن برخی نیرو‌های امنیتی و برقرار کننده نظم و امنیت و مردم و همچنین وارد شدن خسارت به اموال عمومی بودیم. در این میان انتظاری که وجود داشت این بود که اساتید دانشگاه به عنوان پرچمداران جهاد تبیین به روشنگری و آگاه سازی مردم و دانشجویان نسبت به اهداف شوم دشمنان برای ضربه زدن به نظام اسلامی بپردازند؛ اما برخی از اساتید به جای پرداختن به رسالت استادی خود با اهداف معاندین همسو شدند و تهدید کردند کلاس‌های مجازی خود را تا آزادی دانشجویان بازداشتی برگزار نمی‌کنند. نقش اساتید دانشگاه‌ها در گره گشایی از مسائل و مشکلات پیچیده کشور بر کسی پوشیده نیست و همه ما می‌دانیم که امروز بخش عمده‌ای از پیشرفت‌های کشور مدیون جهاد علمی اساتیدی است که در دانشگاه‌ها به امر مقدس تعلیم و تربیت و در بخش صنعت و تولید به رفع نیاز‌های این بخش‌ها مشغول هستند. از این رو انتظار جامعه این است که در برهه کنونی نیز اساتید دانشگاه به گونه‌ای عمل کنند که فتنه گران و معاندان نتوانند به اهدافی که برای آسیب رساندن به نظام اسلامی طراحی کرده اند دست یابند. با این اوصاف خبرگزاری دانشجو، به منظور بررسی اهداف پشت پرده اغتشاشات اخیر، نقش اساتید دانشگاه در مقابله با این فتنه و بهترین راهکار‌های بیان اعتراضات با عبدالرضا سیف، عضو هیئت علمی دانشگاه تهران، محمود بهمن آبادی، عضو هیئت علمی دانشگاه صنعتی شریف و لیلا ثمنی، عضو هیئت دانشگاه الزهرا (س) به گفتگو پرداخته که در ادامه مشروح این گفتگو را می‌خوانید. بهمن آبادی: اغتشاشگران سنخیتی با نظام ندارند و در این چند دهه نیز همواره تلاش کرده اند تا به انحاء مختلف از جمله بعد نظامی و اشکال دیگر مقابله به نظام ضربه بزنند؛ اما نتوانستند. با این اوصاف مرگ خانم مهسا امینی نیز اگر چه خیلی‌ها را متاثر کرد، اما چون معاندین موج سواری از این اتفاقات را به خوبی بلدند امروز نیز روی این موج سواره شدند و دارند عقده‌های خود را به انحاء مختلف خالی می‌کنند. معتقدم برای افرادی که حرف‌های خارج از سیاست‌های نظام دارند باید فضایی فراهم شود که این افراد نیز حرف‌های خود را بزنند، چون فراهم کردن این فضا می‌تواند خیلی از بغض‌هایی را که نسبت به نظام وجود دارد تخلیه کند. رهبر معظم انقلاب نیز همواره روی ایجاد چنین فضایی در قالب کرسی‌های آزاداندیشی تاکید کردند، اما اینکه چنین فضایی ایجاد نشده نشان می‌دهد که ما نتوانسته ایم در سطح دانشگاه‌ها این فضا را ایجاد کنیم. رهبر معظم انقلاب فرموده اند حتی اگر در مورد من هم صحبتی شد ایرادی ندارد و بگذارید آدم‌ها حرف‌های خود را بزنند؛ چون مشاهده وضعیت کشور از زاویه‌ها و دیدگاه‌های مختلف می‌تواند تاثیر مثبت در اداره کشور داشته باشد؛ اما در این میان افرادی هستند که نمی‌خواهند این قضایا به خوبی پیش بروند از این رو حرف‌هایی را در ذهن آدم‌ها جا می‌دهند که باعث بازدارندگی می‌شوند مثلا می‌گویند حرف زدن فایده‌ای ندارد، این‌ها تصنعی است و کسی کاری نمی‌کند. معتقدم ما باید فضای آزاداندیشی را در دانشگاه فراهم کنیم و این فضایی است که یا تاکنون ایجاد نشده و یا اگر ایجاد شده خیلی محدود بوده است. ما در اداره کشور معصوم نیستیم که بخواهیم بگوییم اداره کشور بی اشکال است. در اداره کشور مشکل وجود دارد، اما همه باید دست به دست هم بدهیم و این مشکلات را حل کنیم و در برخی موارد نیز این اتفاق افتاده، ولی اقداماتی که شده خیلی کم است. معتقدم ما جز با تعامل و شنیدن حرف‌های هم در یک فضای آرام و مطلوب نمی‌توانیم کاری از پیش ببریم طبیعت دنیا هم همین است به گونه‌ای که اگر ما در یک فضای نامطلوب قرار بگیریم عقلانیت زیر سوال می‌رود و در نتیجه با جایگزین شدن موارد دیگری به جای عقلانیت فرصت تصمیم گیری صحیح را از دست می‌دهیم. در تجمعی که شنبه شب در دانشگاه صنعتی شریف صورت گرفت حدود 300 نفر دانشجوی معترض حضور داشتند و این در حالی است که دانشگاه صنعتی شریف دارای 12 هزار نفر دانشجوست؛ بنابراین تعداد دانشجویان معترض به حدود چهار پنج درصد می‌رسند پس نمی‌توان گفت تمام دانشجویان با این موضوع درگیر بوده اند. هتاکی‌ها و فحاشی‌هایی که در تجمع اخیر دانشگاه صنعتی شریف به دانشجویانی که با شعار‌های خود به دفاع از نظام می‌پرداختند صورت گرفت دون شان دانشجویان بود. اینکه تعدادی از دانشجویان جلودار این تجمع اعتراضی تلاش می‌کردند تا با رفتار خود طرف مقابل را به واکنش وادار کنند این نشان یک دانشجو نیست بلکه نشان آدم‌های لاابالی است که هدف آن‌ها معلوم نیست؛ البته بنده نمی‌خواهم بگویم تمام دانشجویان معترض این ویژگی را داشتند، چون فقط درصدی از این جمع به فحاشی و هتاکی می‌پرداختند و خیلی‌ها هم سکوت کرده بودند و حرفی نمی‌زدند. انصافا هر کسی فحاشی‌ها و هتاکی‌های تجمع اخیر دانشگاه صنعتی شریف را می‌شنید متوجه می‌شد که برخی از دانشجویان چطور دچار نزول اخلاق شده اند. با این وجود دانشجویانی که اعتراضی هم دارند باید صف خود را از دانشجویان هتاک جدا کنند و پشت سر این افراد نایستند. چرا باید اجاز داد تا چنین دانشجویانی جلودار تجمعات اعتراضی شوند تا با هتاکی‌ها و فحاشی‌های خود موجب خجالت زدگی سایر دانشجویان معترض شوند. بعد از این تجمع تعدادی از دانشجویان معترض که آدم‌های عاقلی هم بودند و حرف‌های خوبی هم می‌زدند نزد بنده آمدند و گفتند حرف‌هایی که در این تجمع زده شد حرف ما نبود که بنده به آن‌ها گفتم شما نمی‌توانید با حضور در چنین فضای آلوده‌ای خواسته‌های خود را بیان کنید. پیشنهاد بنده این است که معاونت فرهنگی دانشگاه صنعتی شریف فضایی را فراهم کند تا دانشجویان در مورد موضوعات مختلف با هم گفتگو کنند و اگر این اتفاق بیفتد قطعا دانشجویان با توجه به اشتراکات زیادی که بین آن‌ها وجود دارد به همدمایی موثر خواهند رسید، اما با وجود اختلاف دمایی که اکنون وجود دارد نمی‌توان دیدگاه‌ها را با هم ترکیب کرد. انتظار بنده از دانشجویان دانشگاه صنعتی شریف در مواجهه با اتفاقاتی که در کشور رخ می‌دهد بیش از اینهاست، چون دانشجویان شریف جز بهترین دانشجویان کشور هستند. با این وجود اگر قرار باشد دانشجویان این دانشگاه مانند برخورد‌های صورت گرفته در تجمع اخیر با هم برخورد کنند بنده دیگر از کسانی که در خیابان‌ها دست به هر کاری می‌زنند توقعی ندارم و به آن‌ها حق می‌دهم. با توجه به اتفاقاتی که در دانشگاه‌ها افتاده طبیعی است که برخی بخواهند اساتید را نیز با این اتفاقات همراه کنند. دانشگاه صنعتی شریف نیز دارای حدود 500 عضو هیات علمی است که پنج شش نفر از آن‌ها با اتفاقات اخیر همراهی کردند؛ البته برخی از این اساتید به بنده گفتند از طرف شورای صنفی دانشگاه به ما گفته شده که کلاس مجازی خود را برگزار نکنیم و ما هم این کار را کردیم، ولی از هفته آینده کلاس‌های خود را برگزار می‌کنیم، چون ما مخالف برگزار نشدن کلاس‌ها هستیم. با این اوصاف آنگونه که در فضای مجازی گفته می‌شود که اساتید دانشگاه صنعتی شریف اعتصاب کرده اند دروغ محض است؛ مثلا در همین رابطه یکی از اساتیدی که در فضای مجازی به عنوان استاد معترض اسم او منتشر شده بود به بنده ایمیل زد و گفت من اصلا اعلام نکردم که کلاسم را برگزار نمی‌کنم من کلاس مجازی ام را تشکیل دادم. خیلی از اساتید دانشگاه صنعتی شریف انقلابی بوده و جبهه و جنگ را تجربه کرده اند با این وجود اساتید دانشگاه ما فرهیخته‌تر از این هستند که بخواهند خودشان را درگیر مسائل انحرافی کنند. به هر روی تعداد اساتیدی که در دانشگاه شریف با اتفاقات اخیر همراهی کردند و گفتند تا دانشجویان دستگیر شده آزاد نشوند کلاس‌ها را برگزار نمی‌کنند به تعداد انگشتان دست هم نمی‌رسد؛ البته دانشجویان بازداشتی دانشگاه شریف نیز همگی آزاد شده اند و اتفاق خاصی نیفتاده است. ثمنی: در مورد پشت پرده اغتشاشات نظر‌های مختلفی مطرح می‌شود که یکی از منطقی‌ترین و قابل قبول‌ترین نظرات خشمگین بودن دشمنان ایران اسلامی از موفقیت‌ها و رو به رشد بودن کشور ایران در تعاملات بین المللی همچون عضویت در پیمان شانگ‌های و پیشرفت در فناوری‌هایی همچون هسته‌ای است و همچنین توسعه و اتحاد شیعیان جهان در حضور میلیونی اربعین و حواشی آن، دل دشمنان را به درد آورده بود تا جایی که توسل به دروغ‌های شاخ دار هم کاری از پیش نبرد. از این رو دشمنان مترصد فرصتی بودند که دشمنی خود با حکومت نظام اسلامی در ایران را ابراز کنند و نیرو‌های آموزش دیده از قبل خریداری شده را به وسط میدان برای اعتراض و کشت و کشتار روانه کنند. اصلا برای ما قابل باور نیست که برخی‌ها باقصد دفاع از خون یک هم وطن که ناخواسته و نهایتا غیرعمد فوت شده است، دست به قتل دسته جمعی ده‌ها هم وطن آن هم با قصد و عمد بزنند و با خسارت مادی و معنوی و مزاحمت خیابانی و ایجاد ناامنی عمدا شهروندان را آزار دهند. واقعیت این است که همواره برخی اساتید غربگرا که با پول ملت ایران در دانشگاه‌های خارج درس خوانده و مقهور غرب شده و بجای ادای دین انسانی و اسلامی، نسخه‌هایی را علیه نظام پیچیده و در حال خیانت به ملت و حکومت اسلام گرای ایران هستند، همسو با دشمنان به دنبال فرصت‌هایی برای ضربه زدن هستند. وضعیت این اساتید روشن است و باید بدانند که مسامحه با آن‌ها مدت دار است و نه دائمی...، اما برخی اساتید که جاهلانه با دشمنان ملت و حکومت ایران مخرج مشترک گرفته اند باید هوشیار باشند و هر چه زودتر راه خود را روشن و متمایز کنند. بهترین راهکار برای بیان اعتراض این است که ادبیات اعتراض منطقی و سلیم و به دور از آشفتگی باشد. اول باید حرف منطقی زد و دوم باید منطقی حرف زد. مسئله‌ای که وجود دارد این است که هنوز مشخص نیست اعتراض واقعی چیست. به صورتی که اگر از معترضین بپرسیم دقیقا به چه مساله‌ای اعتراض دارید وجه مشترکی ندارند و اصلا موضوعات اعتراضشان منطقی ندارد؛ پس بیان اعتراض هم منطقی ندارد. این چه منطقی است که اعتراض به اعمال قانون با انجام افعال غیر قانونی و برهم زدن نظم و امنیت همراه باشد. بنده در جمع بندی عرض کنم که غرب استعمارگر تاب تحمل از هم پاشیدن هیمنه خود در مقابل نسخه مقاومت ایرانی و مقهور شدن نسخه‌های ماتریالیستی و لیبرالیستی خود در مقابل نسخه رهبری دینی قائم به رهبر در ایران را ندارد. اکنون هیمنه و حیثیت غرب متاثر از بحران انرژی و آب و غذا در تقابل با انتشار الگوی موفق مقاومت به کشور‌های مستعمر فرهنگی و اقتصادی غرب قرارگرفته است. پیروزی‌های پی در پی ایران در تعاملات بین المللی در تقابل با تحریم‌های اقتصادی و حرکت عظیم خودجوش دینی اربعین حسینی در تقابل با تهاجم فرهنگی، تاب آوری را از سیاستمداران غربی سلب کرده است. بدیهی است تنها راهکار غرب شکست خورده از ده‌ها سال تهاجم فرهنگی و تحریم اقتصادی، حمایت همه جانبه و ایجاد انسجام و اتحاد میان دشمنان داخلی و خارجی ایران در بهره برداری از مرگ یک بانوی هموطن ایرانی علیه امنیت، آرامش و وحدت در ایران است؛ لذا در این شرایط از اساتید متعهد و متخصص دانشگاه‌های تهران بخصوص بانوان اندیشمند و فرهیخته انتظار می‌رود تا در راستای تبیین هر چه بهتر و بیشتر جایگاه زن در اسلام و ایران به عنوان مدافع حقیقی و واقعی از زنان در تامین امنیت جسمی، روحی، جنسی و عاطفی آنان و مقایسه آن با جایگاه محقر زن در غرب با بیان واقعیت‌ها در به فلاکت و اسارت کشاندن، بردگی جسمی، روحی و جنسی زنان و همچنین زمینه سازی ارتقای سواد رسانه‌ای عوام و خواص با استفاده از ظرفیت‌های دانشگاهی در عین توجه به موضع گیری‌ها برای پرهیز از بازی در پازل دشمن و مخرج مشترک گرفتن با آن‌ها ضرورت‌های فوری را کشف و به منصه ظهور برسانند. سیف: اغتشاشات اخیر نیز ریشه خارجی دارد، چون از مدت‌ها قبل سرویس‌های جاسوسی مانند CIA و موساد، وهابی ها، کومله ها، دموکرات‌ها و منافقین همه با هم نقشه کشیده بودند تا در کشور به ایجاد ناامنی و آشوب بپردازند به این امید که مردم با آن‌ها همراهی کنند. اگرچه برخی گروه‌های داخلی فریب آن‌ها را خوردند و به ایجاد اغتشاش، بلوا، آتش زدن قران، افتادن به جان مردم و دست زدن به اقداماتی بدتر از داعشی‌ها رو آوردند. با توجه به تهمت‌هایی که به نیروی انتظامی زده شد برخی‌ها تلاش کردند تا پلیس را تضعیف کنند و از طرفی قوه قضاییه نیز در برخورد با آشوبگران خوب عمل نکرده و باید سریع‌تر و قاطع‌تر با مخلان امنیت ملی به عنوان مفسد فی الارض برخورد کند. معتقدم نیرو‌های نظامی و انتظامی وظیفه خود را در برخورد با اغتشاشگران به خوبی ایفا کرده‌اند، اما قوه قضاییه و دستگاه‌های دیگر با این قضیه سخت، براندازانه و پیچیده خیلی نرم با مدارا و سهل نگارانه برخورد کرده‌اند. اتفاقاتی که در کشور شاهد آن هستیم چند وجهی، ترکیبی، پیچیده و خیلی حساب شده هستند که نشان می‌دهد دشمنان خیلی روی آن‌ها کار کرده اند تا بتوانند آن را در کشورمان اجرا کنند، اما برخورد ما با این اتفاقات خیلی سطحی بوده و آن گونه که باید به صورت عمیق و قوی برخورد نکرده‌ایم. اکثر اساتید دانشگاه‌ها بصیرت دارند و تهدیدات را میشناسند، اما تعداد کمی نیز هستند که در پازل دشمن بازی می‌کنند. این اساتید خیلی سطحی و ظاهر بین بوده و احساسی عمل می‌کنند و در نتیجه گرفتار فضای مجازی می‌شوند. با توجه به مجازی شدن کلاس‌های درس دانشگاه‌ها امروز 90 درصد کلاس‌ها به صورت مجازی در حال برگزاری هستند؛ اما قطعاً تعداد کمی از اساتیدی که فریب خوردند و در پازل دشمن بازی میکنند به زودی می‌فهمند راه به جایی نمی‌برند؛ بنابراین توصیه بنده به این اساتید این است که کسی که در جمهوری اسلامی استاد دانشگاه است باید آنقدر فهم و شعور داشته باشد که از ارکان مملکت و تمامیت ارضی کشور دفاع کند. سوال بنده این است که استادی که به تمامیت ارضی و هویت ملی احترام نمی‌گذارد در زمین چه کسی بازی می‌کند؟ این اساتید که نمی‌توانند بگویند ما استاد دانشگاه آمریکا هستیم هرچند که اساتید آمریکایی هم نسبت به قانون اساسی و کشورشان حساسیت دارند. با تاسف باید بگوییم اساتیدی که با اهداف معاندین همراهی کردند فریب خوردند و انتظار هم این است که آن‌ها از راهی که پایان آن ندامت و نابودیست به دامن جامعه اساتید که اکثریت آن‌ها با بصیرت بوده و با جریانات کور و هدایت شده منافقین و ضد انقلاب همراهی نکردند، برگردند. بدون شک وظیفه یک اساتید دانشگاه این است که افراد فریب خورده را نیز آگاه کنند و آن‌ها را به سمت مسائل ملی هدایت کنند. اعتراضات مردم نسبت به مسائل مختلف به حق است و مردم حق دارند اعتراض خود را بیان کنند؛ البته در دولت سیزدهم که رئیس جمهور به صورت میدانی در میان مردم حضور پیدا می‌کند و در اتاق مسئولان به روی مردم باز است مردم می‌توانند به صورت حضوری حرف خود را بزنند؛ همچنین اقشار دانشجویی و فرهنگی کشور نیز می‌توانند مطالبات خود را در رسانه‌های مختلف مطرح کنند. با این وجود هرج و مرج، آشوب، تخریب و آسیب رساندن به مردم و اموال عمومی کار هیچ کس جز مزدوران اجاره‌ای و افراد ضد انقلاب، ضد دین و ضد کشور نیست و قطعا این افراد نیز جز شکست راه به جایی نخواهند برد.