وقتی مدیران شهری جلوی شادی طبیعی مردم را می‌گیرند / پروژه‌های پرهزینه و لاکچری که ایده‌های ناموفق نشاط مصنوعی را در خود می‌پرورانند + تصاویر
درحالی مدیران شهری هزینه های هنگفتی برای تولید شادی مصنوعی و با تبلیغات هدایت شده صرف می کنند که در اتفاقی جالب توجه که در روز برفی تهران رخ داد از شادی طبیعی که از کانون گرم خانواده ها ریشه گرفته است، جلوگیری به عمل آوردند.
به گزارش شبکه اطلاع رسانی راه دانا؛ تفرجگاه ها و فضای سبزی شهری از جمله مکان هایی هستند که برای تغییر روحیه و ایجاد نشاط در کالبد شهری طراحی و ساخته شده اند. اغلب برای به نتیجه رسیدن این پروژه ها هزینه های بیشتری صرف ساخت این مکان ها می شود و در ادامه برای تبلیغات و آشناسازی مردم با این تفرجگاه‌ها هزینه‌های دیگری مصرف می شود. با این حال برای ایجاد نشاط در جامعه خصوصا در کالبد سخت شهری این اماکن از ضروریات جامعه امروز هستند.
اراضی عباس آباد که امروز از آن با عنوان منطقه ویژه عباس آباد و قطب فرهنگی و گردشگری پایتخت یاد می‌شود یکی از تفرجگاه‌هایی است که سرمایه زیادی جهت تجهیز و همچنین نگهداری از آن صرف می شود. این اراضی با وسعتی در حدود 600 هکتار یکی از مهم‌ترین پروژه‌های توسعه فضاهای فرهنگی و سبز هم از لحاظ وسعت و هم از لحاظ کیفیت محتوایی و عملکردی در مقیاس کلانشهری و ملی به حساب می‌آید. این مجموعه بزرگ که تحت مدیریت شرکت نوسازی اراضی عباس آباد وابسته به شهرداری تهران به بهره برداری رسیده است، شامل فضاهای متعددی با کاربری گردشگری و تفرجگاهی، هنری، مذهبی، علمی، ادبی و... است که در تناسب با یکدیگر و کلان مجموعه شکل گرفته است. اراضی عباس آباد که اکنون به عنوان نگین سبز تهران شناخته می‌شود، در گذشته ای نه چندان دور، تنها تپه‌های خاکی بود که هیچ کاربردی برای شهروندان تهرانی نداشت اما با تغییر رویکرد مدیریت شهر تهران از یک نهاد صرفا خدماتی به یک نهاد اجتماعی رفته رفته تبدیل به قطب گردشگری و فرهنگی پایتخت ایران اسلامی می شود. ماجرای روز برفی مردم تهران و خراب کردن نشاط طبیعی آنان اخیرا اخباری از روز برفی تهران به گوش رسیده است که مدیریت این مجموعه تفریحی با طناب کشی و به نوعی حصارکشی از حضور مردم در بخش هایی طبیعی این اراضی جوگیری کرده است. مردمی که شاداب و سرخوش از بارش برف برای گذراندن یک روز با نشاط برفی در کنار خانواده به این تفرجگاه طبیعی رفته بودند با این طناب و حصار مواجه شدند و ناامیدانه به خانه برگشتند. در این خصوص حتی برخی از مردم در شبکه های اجتماعی به گلایه از این موضوع پرداختند. گلایه روزنامه نگار همشهری (ارگان رسانه‌ای شهرداری) از حصارکشی میان مردم و طبیعت برفی جالب اینجاست که تفرجگاه عباس آباد همواره با تبلیغات های پرطمطراق در حوزه های مختلف همراه بوده است و مدیران این تفرجگاه همواره سعی کرده اند که با برگزاری برنامه های فرهنگی مانند کنسرت و جشنواره های ملی مختلف روحیه نشاط را در این اراضی ایجاد کنند اما زمانی که به طور طبیعی این انگیزه برای نشاط جامعه آنهم در حوزه خانوادگی بوجود آمده است، با طناب‌کشی و محدود کردن مردم در این حوزه از آن جلوگیری می کنند. جالبتر این که توان مدیریت این مجموعه فرهنگی و تفریحی صرف ایجاد انگیزه‌های مصنوعی در جامعه می شود اما وقتی نشاط و انگیزه های طبیعی بوجود می آید از آن جلوگیری می شود. این درحالی است که وقتی به اهدف و مصاحبه های مسئولان مربوطه رجوع می کنیم اغلب مطرح می کنند که باید فضاهای ایجاد آرامش و شادی در این مجموعه ایجاد شود. برای این منظور هم از کنسرت ها، جشنواره های ملی و حضور خوانندگان و هنرمندان استفاده می کنند. در همین رابطه، «محمد جواد حق شناس»، رئیس کمیسیون فرهنگی و اجتماعی شورای اسلامی شهر تهران با اشاره به اینکه اراضی عباس آباد ذخیره‌ای ارزشمند و گنجینه قیمتی برای تهران است، گفت: «ما باید از چنین فضاهایی برای ایجاد آرامش و تبدیل شهر به موقعیتی که شهروندان وقتی وارد آن فضا می‌شوند با خاطره ای خوب از آن خارج شوند، بهره ببریم. بنابراین در این حوزه می توانیم روی اراضی عباس آباد حساب ویژه باز کنیم.» همچنین «سید محمدحسین حجازی»، مدیر عامل منطقه فرهنگی و گردشگری عباس‌آباد گفت: «مردم به تفرجگاه برای گردشگری نیاز دارند. منطقه عباس‌آباد بر این بستر سعی کرد رخدادهای ملی خود را براساس المان و بسترسازی خاص معرفی کند. لذا این مجموعه سعی کرد خط سیر گردشگری ویژه‌ای را آغاز کند که با حضور سازمان میراث فرهنگی و گردشگری و با ایجاد یک شورای گردشگری محقق شد و امیدواریم که برای فضای گردشگری و تفرجگاهی بتوانیم به نتایج مطلوبی دست پیدا کنیم.» این درحالی است که کارشناسان با انتقاد از رویکردهای خشک و مصنوعی مدیران شهری در این حوزه با بیان اینکه تفکر آنان باعث شده این تفرجگاه‌ها بیشتر به مکان‌های لاکچری و غیرعمومی و تنها برای برخی از اقشار خاص تبدیل شود و دسترسی و استفاده عموم مردم از این تفرجگاه‌ها محدود شود از رویکرد آنان نسبت به مسئله شادی عمومی انتقاد می کنند. مثال این موضوع هم همان اتفاقی که در روز برفی برای استفاده مردم از این اراضی افتاد. در همین رابطه، «سید امیر منصوری»، کارشناس طراحی شهری درباره بهره مندی مردم تهران از این مجموعه می گوید: «متاسفانه به حیات اجتماعی اراضی عباس آباد پرداخته نشده و کانسپتی که برای عباس آباد درنظر گرفته شده اجازه نمی دهد عباس آباد وارد عرصه زندگی فعال شهری شود.» وی با اشاره به حصارهای مدیریتی در این حوزه ایجاد شده است، بیان می کند:«اگر سیاست ما نگهداری یک زون بی دفاع با هزینه های نجومی و ساخت باغ کتاب لاکچری که به درد مردم شهر نمی خورد است، اقدامات فعلی توجیه پذیر است اما اگر قرار است این اراضی در خدمت مردم و برای حل مشکلات شهر باشد، این اقدامات راه حل روشنی نیست. کلیت فضای عباس آباد متعلق به 9 میلیون شهروند تهرانی است که توسط نهادهایی مانند وزارت ارتباطات، شرکت عباس آباد و مصلی و تصرف و تبدیل به امپراتوری هایی شده که مردم را از استفاده از آن محروم کرده است.» این کارشناس مدیریت شهری با بیان اینکه وقتی هیچ فردی برای تعاملات اجتماعی به این مجموعه مراجعه نمی کند، نمی‌توان مدعی بود که این یک فضای جمعی است، گفت: «می بایست اراضی از یک جزیره ایزوله به یک جای عمومی تبدیل شود و مردم بصورت خودبه خود در آنجا فعالیت اجتماعی داشته باشند نه صرفا با برنامه ریزی مسئولین، بنابراین راه حلی که برای اراضی عباس آباد داده شده نا تمام است و نتوانسته بصورت اتوماتیک زندگی اجتماعی را جذب کند.» انتقادات کارشناسان به مدیریت محدودیت آمیز اراضی عباس آباد در حالی است که «محمد حسین حجازی» مدیرعامل شرکت نوسازی عباس آباد در جای دیگر بیان می کند: «شرکت نوسازی عباس آباد یک استحکام قانونی دارد و رویکردها و فعالیت های ما در راستای خدمت به مردم است. برنامه هایی مانند کنسرت خیابانی و برنامه پیاده روی خانوادگی را با حضور حداکثری مردم داشتیم که تداوم هم خواهد داشت.» با این حال نشاط شهری پروژه است که اغلب به طور خودجوش ایجاد می شود و در این حوزه مردم بایستی با آزادی های لازم بتوانند به طور طبیعی از مواهب طبیعی و فرهنگی استفاده کنند. اما به نظر می رسد که مدیریتی که در این حوزه وجود دارد با محدودیت سازی شادی مردم و هزینه ساز کردن آن سعی می کند، به نوعی با نگرش محدود به آیین نامه‌ای و مدرسه ای در حوزه مدیریتی خود این شادی را تفسیر و به اجرا بگذارد که شاهد ایجاد اخلال هایی در حوزه نشاط اجتماعی و شهری هستیم. انتهای پیام /
