پلنگ سیاهی که دنیا را محو تماشای خود کرد + عکس و فیلم

سرویس ورزش مشرق - اوزه‌بیو داسیلوا فریرا (Eusbio da Silva Ferreira)، پلنگ سیاه پرتغال، تنها یک بار در جام جهانی فوتبال حضور پیدا کرد، اما همین یک بار کافی بود تا این مهاجم 24 ساله با گل‌هایی سرنوشت‌ساز و درخششی کم‌نظیر نام خود را در دفتر تاریخ جام جهانی ابدی سازد.

اوزه‌بیو که به "پلنگ سیاه" مشهور بود، تبار موزامبیکی داشت و در 25 ژانویه 1942 در این کشور به دنیا آمد. اوزه بیو فوتبال را در 15 سالگی در باشگاه اسپورتینگ لورنزو مارکز، شعبه‌ای از باشگاه اسپورتینگ لیسبون پرتغال آغاز کرد. بنفیکا، بزرگ‌ترین رقیب تیم لیسبونی، اوزه‌بیو را پس از ورودش به اروپا به خدمت خود درآورد. کاشف او و بزرگ‌ترین حامی‌اش نیز مربی آن زمان بنفیکا، بلا گاتمن بود.

تیم ملی فوتبال پرتغال در سال 1966 برای نخستین بار به دور نهایی رقابت‌های جام جهانی راه یافت. این تیم در آن رقابت‌ها شگفتی‌ساز شد و در نهایت پس از انگلیس و آلمان به مقام سوم رسید. اوزه‌بیو با 9 گل زده به‌عنوان آقای گل مسابقات برگزیده شد.

از او به‌عنوان بهترین فوتبالیست تاریخ پرتغال یاد می‌شود. اوزه‌بیو که در صف خطرناک‌ترین مهاجمان تاریخ فوتبال قرار دارد، در فهرست بهترین فوتبالیست‌های قرن جایگاه نهم را به خود اختصاص داد.

بسیاری از کارشناسان اوزه‌بیو را در سال‌های اوج درخشش (نیمه نخست دهه 1960 میلادی) پس از پله (چپ در تصویر) فوتبالیست برتر جهان می‌دانند.

او با زدن 9 گل برای پرتغال در مسابقات جام جهانی 1966 انگلیس، آقای گل شد و نام خود را در دفتر تاریخ این رقابت‌ها برای همیشه ثبت کرد.

در دور گروهی جام جهانی، تیم پرتغال موفق شد، 3 بر 1 مجارستان را مغلوب کند، 3 بر صفر از سد بلغارستان بگذرد و 3 بر 1 هم برزیل، یعنی مدافع عنوان قهرمانی را به زانو در آورد. جالب توجه این که اوزه‌بیو در دیدار پرتغال مقابل برزیل، دو بار دروازه پله و یارانش را باز کرد. در دیدار برابر کره شمالی در یک چهارم نهایی در حالی که پرتغال 3-0 عقب بود اوزه بیو با زدن 4 گل کولاک کرد تا پرتغال 5-3 پیروز و راهی مرحله بعد شود. او در سال 1970 به عنوان اولین فوتبالیست جایزه مرد سال اروپا را دریافت کرده و در سال 1973 نیز این افتخار را تکرار کرد.

تصویر اوزه‌بیو روی سکه‌های "پادشاهان فوتبال" هم نقش بسته است. این سکه‌های یادبود با تصویر بسیاری از ستارگان فوتبال جهان ضرب شده‌اند. این ستاره بزرگ در پی مصدوم شدن از ناحیه زانو، در سال 1978 سرانجام به فعالیت حرفه‌ای خود خاتمه داد. او پس از جدایی از بنفیکا (1975) تا خداحافظی از مستطیل سبز (1980) با پیراهن باشگاه‌هایی از کانادا، آمریکا و مکزیک بازی کرد.

اوزه‌بیو ستاره‌ای بود که به تیم ملی فوتبال پرتغال قدرت و اعتماد به نفس لازم را برای حضور در رقابت‌های بین المللی بخشید. این مهاجم پرتوان در 64 بازی که برای پرتغال انجام داد، مجموعا 41 گل به ثمر رساند.

اوزه‌بیو و یورگن کلینزمان، ستاره فوتبال آلمان، چهارم ژوئیه 2004 در ورزشگاه "لوز" لیسبون در سال 1975 اروپا را ترک کرد و به تیم بوستون مینتمن در لیگ فوتبال آمریکای شمالی پیوست. تنها بعد از هفت بازی و زدن دو گل، به تیم مکزیکی سی. اف. مونتری منتقل شد. در اینجا هم مدت زیادی نماند و در سال 1976 به لیگ آمریکای شمالی برگشت و به عضویت تیم تورونتو متروس - کرواتیا درآمد. برای این تیم کانادایی 18 گل در 25 بازی زد و قهرمانی آمریکای شمالی را به دست آورد. پس از این فصل به تیم بیرا مار پرتغال رفت و یک بار دیگر به آمریکای شمالی و تیم لاس وگاس کوئیک سیلور رفت. این تیم را هم بعد از 17 بازی و زدن 2 گل ترک کرد. یک ماه در تیم تومار پرتغال بازی کرد و یک مرتبه دیگر به آمریکا رفت و در تیم دسته دومی نیوجرسی آمریکن بازی کرد. 26 ژوئیه 1966؛ چشمان اشک‌بار اوزه‌بیو پس از شکست تیم پرتغال از انگلیس در ورزشگاه ومبلی در نیمه‌نهایی جام جهانی

اوزه‌بیو در سال 1980 به پرتغال برگشت و مربی تیم جوانان بنفیکا شد. در سال 1987 کمک مربی تیم بزرگسالان شد و با این تیم درسال‌های 1988 و 1990 به فینال جام باشگاه‌های اروپا رسید. در هر دو بازی اما، بنفیکا مغلوب و نایب قهرمان شد. از سال 1992 اوزه‌بیو به عنوان مشاور برای بنفیکا و نیز برای فوتبال پرتغال فعالیت می‌کرد. در پرتغال و نیز خارج از مرزهای این کشور محبوب فوتبال‌دوستان بود.

2 ستاره فوتبال پرتغال؛ اوزه بیو و کریس رونالدو

وی بر اثر مشکلات تنفسی و قلبی صبح روز یکشنبه 5 ژانویه 2014 در سن 71 سالگی در شهر لیسبون درگذشت.

فیلمی از لحظات درخشش اوزه‌بیو در جام جهانی 1966 را در ادامه ببینید:

دانلود