چرا واشنگتن به حملات شبه نظامیان واکنش محتاطانه نشان می‌دهد؟

در حالی که بیش از افزون بر 15 حمله تا حد زیادی بی‌اثر بودند، اکنون حداقل 60 پرسنل آمریکایی جراحات جزئی را گزارش کردند. به گفته پنتاگون، اینها اغلب آسیب های مغزی ناشی از انفجار بود و همه سربازان به محل خدمت بازگشته اند. در واکنش به این حملات، ایالات متحده خط ظریفی را طی کرد، به طوری که ارتش ایالات متحده تنها سه بار پاسخ داد، در حالی که دولت بایدن تلاش می کند تا تلاش ها را برای بازدارندگی شبه نظامیان بدون تحریک درگیری گسترده تر در خاورمیانه متعادل کند.

به گفته پنتاگون، شبه نظامیان مورد حمایت ایران از 17 اکتبر 61 حمله به پایگاه ها و تاسیساتی که پرسنل آمریکایی در عراق و سوریه در آن مستقر هستند، انجام داده اند. از این تعداد 29 مورد در عراق و 32 مورد در سوریه بوده است. ایالات‌متحده طبق توافق با دولت بغداد حدود 2000 سرباز آمریکایی در عراق و حدود 900 سرباز در سوریه دارد. این نیروها عمدتا برای مقابله با داعش است، اما با استفاده از پادگان التنف در منتهی‌الیه جنوب بر مستشاران ایرانی فعال نظارت می کنند. آخرین جهش در حملات، 10 روز پس از تهاجم 7 اکتبر آغاز شد که طی آن حداقل 1200 نفر کشته شدند.

پاسخ نظامی خشونت آمیز اسرائیل باعث کشته شدن هزاران غیرنظامی گرفتار در غزه شده و تهدیدهای تلافی‌جویانه طیفی از گروه های مورد حمایت ایران از جمله حزب الله لبنان، حوثی های مستقر در یمن و شبه‌نظامیان در عراق و سوریه را تقویت کرده است. این تهدیدها پس از انفجار بیمارستانی در غزه در 17 اکتبر که منجر به کشته شدن صدها غیرنظامی شد، تشدید شده است. به گزارش آسوشیتدپرس، عمده حملات به پایگاه ها و تاسیسات توسط پهپادها یا موشک های انتحاری در یک جهت انجام شده است. در حملات اولیه که بین 17 تا 21 اکتبر به پایگاه هوایی الاسد در عراق و التنف روی داد، تعداد زیادی جراحات، به‌ویژه آسیب های مغزی رخ داد.

در این میان یک پیمانکار آمریکایی در حالی که در پی حمله احتمالی هواپیمای بدون سرنشین به دنبال پناهگاه بود، دچار حمله قلبی شد و درگذشت. با خلأ قدرت و سال‌ها درگیری داخلی پس از تهاجم به رهبری ایالات‌متحده به عراق در سال 2003، شبه نظامیان در عراق رشد کرده و تکثیر شده اند که برخی از آنها توسط ایران حمایت می شوند. یک دهه بعد، زمانی که داعش به عراق حمله کرد، تعدادی از شبه‌نظامیان تحت حمایت ایران زیر چتر نیروهای الحشد الشعبی گرد هم آمدند و با داعش مبارزه کردند.

این گروه ها شامل عصائب اهل الحق، گردان های بدر و گردان های حزب الله، گروهی جدا از حزب الله لبنان بودند. تعدادی از شبه نظامیان عراقی نیز در سوریه فعالیت می کنند. پس از آغاز جنگ بین اسرائیل و حماس، جمعی از گروه های تحت حمایت ایران خود را تحت عنوان مقاومت نوین اسلامی در عراق طبقه بندی کردند و آخرین موج حملات را به پایگاه هایی که نیروهای آمریکایی در عراق و سوریه در آن مستقر هستند، آغاز کردند. این حملات محمد شیاع السودانی نخست وزیر عراق را در موقعیت دشواری قرار داد. او در حالی که با حمایت گروه های مورد حمایت ایران به قدرت رسیده است، خواهان ادامه روابط خوب با ایالات متحده است و از ادامه حضور نیروهای آمریکایی در کشورش حمایت کرده است. به نوبه خود، آنتونی بلینکن، وزیر امور خارجه آمریکا، در دیدار با السودانی در ماه جاری، نسبت به عواقب تداوم حمله شبه‌نظامیان مورد حمایت ایران به تاسیسات آمریکا در عراق و سوریه هشدار داد.

السودانی سپس به تهران سفر کرد و با مقامات عالی ایران دیدار کرد، دیداری که مقامات آمریکایی آن را یک اتفاق مثبت ارزیابی کردند. یک مقام شبه‌نظامی مورد حمایت ایران گفت که السودانی «فشار زیادی» بر شبه‌نظامیان برای انجام حملات طی دیدار بلینکن اعمال کرد. وی افزود السودانی در مقابل متعهد شده است که آمریکایی ها را تحت فشار قرار دهد تا به شبه‌نظامیانی که حملات را انجام داده اند پاسخ قاطعانه ندهند. از زمان حمله 7 اکتبر، دولت بایدن کشتی های جنگی، جت های جنگنده، سیستم های دفاع هوایی و نیروهای بیشتری را به خاورمیانه منتقل کرده است تا گروه های مسلح را از گسترش درگیری منصرف کند. اما واکنش نظامی آمریکا به حملات به نیروهایش بسیار کم بود. در 27 اکتبر، جنگنده های آمریکایی دو انبار اسلحه و مهمات را در شرق سوریه در نزدیکی البوکمال بمباران کردند.

در 8 نوامبر، جت های جنگنده بمب هایی را روی یک انبار اسلحه در نزدیکی میسلون در دیرالزور پرتاب کردند. در 12 نوامبر، حملات هوایی آمریکا یک مرکز آموزشی و یک خانه امن را در منطقه بلبل در المیادین هدف قرار داد. در داخل دولت ایالات‌متحده نگرانی هایی وجود دارد که رویکرد انتقام جویانه‌تر می‌تواند منجر به تشدید خشونت و تحریک حملات مرگبارتر شود. پنتاگون می گوید این حملات به انبارهای نظامی این گروه آسیب رساند و سایت ها را غیرقابل استفاده کرد، اما منتقدان می گویند که واکنش ایالات متحده در مقایسه با 60 حمله و تلفات آمریکایی کمرنگ تر است و مهم‌تر از آن، به وضوح نمی‌تواند گروه ها را بازدارد.

اگرچه نزدیک به نیمی از حملات به پایگاه های ایالات متحده در عراق بود، اما ایالات متحده حملات هوایی تلافی‌جویانه را تنها علیه سایت هایی در سوریه انجام داد. پنتاگون با بیان اینکه ایالات‌متحده در حال حمله به سایت هایی است که تاثیر مستقیم تری بر تهران دارد، از تصمیم های حمله دفاع می کند. مقامات می گویند هدف، فشار بر ایران است تا به شبه‌نظامیان بگوید حملات را متوقف کنند. آنها همچنین می گویند این مکان ها به این دلیل انتخاب شده اند که انبارهای سلاح و مراکز لجستیکی هستند که توسط شبه نظامیان مورد استفاده قرار می گیرند و حذف آنها توانایی های تهاجمی را از بین می برد.

با این حال، یکی از دلایل اصلی تمرکز ایالات متحده بر سوریه این است که ایالات متحده نمی خواهد با انجام حملاتی در داخل مرزهای خود، دولت عراق را که می‌تواند منجر به کشته یا زخمی شدن عراقی ها شود، به خطر بیندازد. در اوایل ژانویه 2020، ترور سردار قاسم سلیمانی منجر به تنش روابط با دولت عراق شد و جرقه‌ای را برای خروج همه نیروهای آمریکایی از این کشور برانگیخت. ایالات متحده حضور خود در عراق را در جنگ علیه داعش، توانایی خود در حمایت از نیروهای سوریه و تداوم نفوذ خود را در منطقه حیاتی می داند.

• گابارد: همین حالا باید از عراق و سوریه خارج شویم
• ادعای بزرگ ترامپ درباره داعش
• دیپلماسی عربی در محک جنگ غزه
• قربانی ناخواسته جنگ غزه و اسرائیل / تنش در سوریه اتفاقی است؟
• افشای نقشه اسرائیل در جنگ غزه؛ واشنگتن به پای خود شلیک می‌کند!