کارلوس کی‌روش نیست
اتفاق تأثیرگذار، ولی «سفارش» به تمدید قرارداد با کارلوس کی‌روش از نهاد‌های بالاتر است. در واقع فدراسیون فوتبال که با توجه به انتقادات به خوبی پی برده بود کی‌روش دیگر برای فوتبال ایران پاسخ‌گو نیست، به تنهایی در این زمینه تصمیم‌گیر نبوده و نیست. کی‌روش در جام جهانی به دلخواه دولت در کنفرانس‌های خبری‌اش حرف زد و همین مورد فارغ از نتایجی که او به دست آورده، زمینه‌ساز «توصیه» برای همکاری...
روزنامه شرق نوشت: تیم ملی فوتبال ایران هنوز سرمربی بعدی‌اش را انتخاب نکرده است. این تیم که در جام جهانی با کارلوس کی‌روش پرتغالی وارد قطر شده و نتایج چندان خوبی نگرفته بود، بعد از جام و با وجود درپیش‌بودن فیفادی فروردین‌ماه هنوز سرمربی بعدی را انتخاب نکرده و آن‌طور که مهدی تاج، رئیس فدراسیون فوتبال ایران، روز گذشته عنوان کرده، ظاهرا عجله‌ای برای انتخاب سرمربی تیم ملی بزرگسالان ایران نیست و «وقت هست».
البته که بعد از اتمام جام جهانی تا همین حالا گمانه‌زنی درباره سرمربی بعدی وجود داشته و همچنان این رویه ادامه دارد. عده‌ای با توجه به نگاه دولت به مقوله به‌کارگیری نیرو‌های داخلی، عنوان کرده‌اند سرمربی بعدی ایرانی است، ولی همچنان عده‌ای اعتقاد دارند این تیم نیاز به یک مربی بزرگ خارجی دارد تا در تورنمنت‌های پیش‌رو خاصه در جام ملت‌های آسیا بتواند به عنوان قهرمانی برسد. در این میان، ولی کارلوس کی‌روش هم هنوز به طور کامل از چرخه خارج نشده و جریانی قویا به دنبال تمدید قرارداد این مرد پرتغالی - موزامبیکی است.
کی‌روش در شرایطی دوباره به ایران برگشت که تیم ملی با هدایت دراگان اسکوچیچ با اقتدار به جام جهانی رسید، ولی از آنجا که دو رقیب سیاسی ایران در دنیا یعنی انگلیس و آمریکا با تیم ملی در گروه دوم جام قطر هم‌گروه شدند، عده‌ای با استناد به این مورد که ممکن است نتایج فاجعه‌آمیزی با اسکوچیچ در جام جهانی رقم بخورد، پای تغییر سرمربی ایستادند. هم‌زمان گروهی از بازیکنان باسابقه تیم ملی هم با اشاره به این مورد که دراگان چندان گزینه مناسبی برای نیمکت تیم ملی در قطر نیست، خواستار بازگشت کی‌روش شدند.
برگشتن این مربی باسابقه به فوتبال ایران، ولی دستاوردی نداشت. ایران به انگلیس و آمریکا باخت و بدترین نتیجه تاریخش در بازی‌های رسمی را هم در همین جام جهانی رقم زد. نتیجه شد آنکه تیم ملی مثل ادوار گذشته از صعود به مرحله حذفی بازماند. این عملکرد در شرایطی رقم خورد که ایران در مقایسه با سایر تیم‌های آسیایی حاضر در جام جهانی گروه ساده‌تری داشت. برخلاف استرالیا، ژاپن و کره که از گروه دشوار خودشان در جام جهانی صعود کردند، ایران با کی‌روش فقط سه امتیاز که حاصل برتری برابر ولز بود، کسب کرد و از دور رقابت‌ها کنار رفت.
قرارداد کی‌روش هم با اتمام بازی‌های جام جهانی به پایان رسید. او با فدراسیون فوتبال ایران توافق کرده بود تا بعد از جام جهانی هدایت تیم را بر عهده بگیرد و در صورت کسب نتایج مناسب، به طور خودکار قراردادش برای حضور در جام ملت‌های آسیا تمدید شود. نتایج کی‌روش، ولی به‌گونه‌ای نبود که فدراسیون را وادار به فعال‌کردن بند تمدید خودکار قرارداد این مرد پرتغالی کند. این‌طور شد که فدراسیون با کی‌روش به طور موقت خداحافظی کرد تا در صورت نیاز باب جدید مذاکره با او گشوده شود.
ایران که از جام جهانی برگشت، فضا حسابی علیه کارلوس کی‌روش شد. او با وجود وعده‌های متعدد برای ارائه عملکردی مناسب به همراه تیم ملی در جام جهانی، حتی از جام جهانی قبلی در روسیه هم امتیاز کمتری گرفت تا بعد از نشستن روی نیمکت تیم ملی در پنج تورنمنت مهم (سه جام جهانی و دو جام ملت‌ها) برای ایران کاری نکرده باشد. از آن گذشته، نگاه سنتی به بازیکنانی محدود و عدم استفاده از جوانان، عدم ارتباط با مربیان داخلی و اعتقادنداشتن به پتانسیل همین دست از مربیان، مشخص کرد که شعار کی‌روشِ جدید بیشتر برای توجیه بازگشت او به ایران به کار رفته است. چنین شد که رفته‌رفته زمزمه تغییر سرمربی به گوش رسید و در این بین از گزینه‌های ایرانی برای هدایت تیم ملی نام برده شد.
اتفاق تأثیرگذار، ولی «سفارش» به تمدید قرارداد با کارلوس کی‌روش از نهاد‌های بالاتر است. در واقع فدراسیون فوتبال که با توجه به انتقادات به خوبی پی برده بود کی‌روش دیگر برای فوتبال ایران پاسخ‌گو نیست، به تنهایی در این زمینه تصمیم‌گیر نبوده و نیست. کی‌روش در جام جهانی به دلخواه دولت در کنفرانس‌های خبری‌اش حرف زد و همین مورد فارغ از نتایجی که او به دست آورده، زمینه‌ساز «توصیه» برای همکاری مجدد با او شده است. در واقع تا همین هفته قبل هم کی‌روش همچنان جدی‌ترین گزینه برای هدایت تیم ملی ایران بود؛ گزینه‌ای که البته چندان باب میل فدراسیون فوتبال ایران نبود.
در هفته‌های گذشته، ولی تغییراتی رخ داده و رفته‌رفته کارلوس کی‌روش از فهرست گزینه‌های احتمالی فاصله گرفته است. آن‌طور که به نظر می‌رسد فدراسیون فوتبال اگر مجبور به پیگیری کار‌های این سرمربی پرتغالی نشود، قید همکاری با او را زده و تمرکزش را بر روی مذاکره با گزینه‌های جدید گذاشته است؛ گزینه‌هایی که البته هنوز درباره آن‌ها شایعاتی وجود دارد. در این بین چندین اسم مختلف هم معرفی شده که به نظر می‌رسد تعدادی از آن‌ها برای ردگم‌کردن است. علی دایی و یحیی گل‌محمدی در این مقوله می‌گنجند. ضمن اینکه همین دیروز هم مدیران گل‌گهر شایعه مذاکره فدراسیون فوتبال با امیر قلعه‌نویی را تکذیب کرده و گفته‌اند این مربی با سیرجانی‌ها قرارداد سفت و سختی دارد و قرار نیست جایی برود.
در کنار این موراد چند گزینه خارجی هم مطرح شده که نمی‌توان آن‌ها را رد یا تأیید کرد. مسئله، ولی خبری است که دو، سه هفته قبل از فدراسیون فوتبال به بیرون درز کرد؛ خبری که عنوان شد فعلا با توجه به تعطیلات ژانویه روند مذاکرات به روز‌های آتی کشیده شده است. از همین یک کد می‌توان پی برد که احتمالا گزینه مدنظر فدراسیون فوتبال یک مربی خارجی دیگر است؛ چون ژانویه در ایران تعطیلاتی در کار نبوده و اصولا گزینه‌های ایرانی را کاری به تعطیلات میلادی نیست.
از سوی دیگر، اسامی نام‌آشنای خارجی که پیش‌تر هم سابقه فعالیت در ایران را داشته‌اند در دسترس بوده و تعطیلات ژانویه به آن معنی نداشته‌اند. پس تا به اینجا می‌توان چنین نتیجه‌گیری کرد که فدراسیون فوتبال کارلوس کی‌روش را از دور خارج کرده و مشغول مذاکره با گزینه‌های جدیدی است؛ گزینه‌هایی که احتمال خارجی‌بودنشان بیش از داخلی‌بودن است. البته این موضوع را هم باید در نظر گرفت وقتی پای مذاکره در میان باشد، همه چیز به مویی بند است و ممکن است در ثانیه‌های آخر، عدم توافق بر سر یک بند، کل توافق را به هم بریزد. آن‌طور که از شواهد امر پیداست، فدراسیون در تلاش است تا یکی از گزینه‌های پیش‌رو را تا آخر همین هفته قطعی کند و شرایط را جدی‌تر پیش ببرد. امری که اگر رخ دهد می‌توان امید داشت که فوتبال ملی وقت بیشتری برای بازسازی و آماده‌سازی داشته باشد.
از میان اخبار