گزینه های روی میز «دیپلماسی اقتدار» / از «ماهواره بر سیمرغ» تا «شبیه سازی حمله به دیمونا»
از آغاز به کار دولت سیزدهم، دیپلماسی اقتدار با بهره مندی از ظرفیت های گوناگون و متنوع کشورمان، به صورت جدی در دستور کار دولت قرار گرفته است.
سرویس سیاست مشرق - تجربه ثابت کرده است که در دنیایی که قانون جنگل بر آن حاکم است، باید با زبان اقتدار در عرصه بین المللی حضور یافت.
از ابتدای پیروزی انقلاب اسلامی تاکنون - فارغ از اینکه کدام دولت روی کار بوده است - همواره «میدان» در خدمت «دیپلماسی» بوده است.
برای نمونه در دولت قبل، سربازان حاج قاسم و دلاورمردان مدافع حرم، با شکستن کمر داعش و نواختن سیلی بر گوش آمریکا، تروئیکای اروپا و حکام مرتجع منطقه، دست تیم مذاکره کننده در مذاکرات هسته ای را پر کرده و از قرارگرفتن ایران در موضع ضعف جلوگیری کردند. در هفته های اخیر نیز رزمایش پیامبر اعظم (ص) 17 دقیقا در همین راستا انجام شد.
نظام سلطه همواره در پی آن است تا با برتری در عرصه های مختلف علمی و نظامی و صنعتی و با تقسیم بندی جهان به «کشورهای سلطه گر - کشورهای سلطه پذیر»، برای دیگر کشورها تعیین تکلیف کرده و رفتار «ارباب - رعیتی» با ملت ها و دولت های دیگر داشته باشد.
با توجه به این مسئله، از آغاز به کار دولت سیزدهم، دیپلماسی اقتدار با بهره مندی از ظرفیت های گوناگون و متنوع کشورمان، به صورت جدی در دستور کار دولت قرار گرفته است.
در همین راستا همزمان با مذاکرات وین، در روزهای گذشته ماهواره بر سیمرغ، 3 محموله تحقیقاتی را به فضا پرتاب کرد. پس از پرتاب موفق ماهواره بر سیمرغ، «عیسی زارع پور» وزیر ارتباطات در صفحه اینستاگرام خود نوشت: دقیقا یک ماه قبل، اولین جلسه شورای عالی فضایی با حضور رییس محترم جمهور بعد از یازده سال برگزار شد. یکی از مصوبات جلسه، تثبیت فناوری تزریق ماهواره در لایه لئو تا پایان سال 1401 بود. مسیر سختی که امروز اولین مرحله آن با دستان پرتوان متخصصان صنعت فضایی کشور رقم خورد.
با اینکه فعالین و رسانه های اصلاح طلب مدعی بودند که در دولت سیزدهم و همزمان با مذاکرات، دیگر خبری از پرتاب موشک و ماهواره نخواهد بود، در روزهای گذشته رزمایش پیامبر اعظم (ص) 17 و پرتاب ماهواره بر سیمرغ با موفقیت انجام شد. این رزمایش و پرتاب ماهواره، بازتاب بسیار گسترده ای در رسانه های جهان داشت.
متاسفانه در دولت قبل به مدت 8 سال همه امور کشور به مذاکره و نشست و برخاست با مقامات غربی گره خورد و همین مسئله، علاوه بر شرطی سازی اقتصاد و کاهش ارزش پول ملی، موجب اخلال و کندشدن حرکت در حوزه های قدرت ساز و از جمله صنعت فضایی شد.
بر همین اساس با آغاز به کار دولت سیزدهم تاکید شد که معیشت مردم و اقتصاد کشور به مذاکرات هسته ای گره نخواهد خورد و در حوزه هایی از جمله صنعت فضایی نیز تغییرات قابل توجهی رخ داد.
مجموعه رفتار ایران در ماههای اخیر در حوزه میدان و دیپلماسی و از میز مذاکره تا پرتاب ماهواره، پالس اقتدار و قدرت به طرف خارجی ارسال کرد. بر همین اساس در روزهای اخیر مقامات صهیونیستی و آمریکایی بیش از پیش بر توانمندی ایران و ناتوانی خود اذعان کرده اند. برای نمونه، «دانیل فریدمن» وزیر پیشین دادگستری اسرائیل در روزهای گذشته گفت «حمله نظامی به ایران مثل کوبیدن سر به دیوار است». در روزهای گذشته ژنرال «کنت مککنزی» فرمانده نیروهای تروریستی سنتکام نیز در اظهارنظری گفت: «ایرانی ها در حمله به عین الاسد، هرجایی را خواستند زدند».
همچنین اخیرا «جک کین» ژنرال بازنشسته آمریکایی در مصاحبه با شبکه «فاکس نیوز» گفت: «دولت آمریکا نسبت به دولت ایران برای حصول توافق مشتاقتر است و این بخشی از مشکل است... ایرانیها قرار نیست نرمش چندانی داشته باشند... ایرانیها این را میخواهند که کل تحریمها لغو شوند و این چیزی است که از سوی آنها روی میز است.»
یکی از فعالین رسانه ای در روزهای گذشته در مطلبی نوشته بود: «معلوم است تمرین نابودی تاسیسات دیمونا با موشکهای نقطهزن، چه ولولهای در تلآویو برپا میکند. اهل دقت میفهمند موشکهای فوقمدرن که کابوسی برای هر دشمن است، در دوران تحریم مطلق ساخته شد وحاشیه امنیت آمریکا و اسرائیل را نابود کرد. این روند تولید و کاربست قدرت، شاخص «عقلانیت انقلابی» در بردار پیشرفت تمدنی است و صهیونیستها، عزم و تدبیر درهم تنیده سرداران ایرانی را میشناسند».
اکنون گزینه های روی میز «دیپلماسی اقتدار»، دشمن را در موضع ضعف و انفعال قرار داده است. این جمهوری اسلامی ایران است که ابتکار عمل را در دست گرفته و دشمن را سردرگم کرده است، دشمن نه قادر است که صنعت هسته ای را متوقف کند و نه قادر به مقابله با صنعت فضایی ایران است. دیپلماسی منطقه ای نیز با شتاب در حال حرکت است و موشک های ایران نیز برای دفاع از مردم عزیز ایران، آماده است و به قول سرلشکر سلامی «فقط کافی است زاویه موشک ها را تغییر دهیم».