اداره نظام آموزشی کشور به پرداخت شهریه بیشتر برای آموزش بهتر معطوف است / با چه تدبیری قرار است مسئله رفاه معلمان حل شود؟

به گزارش گروه دانشگاه خبرگزاری دانشجو، واحد عقیدتی - فرهنگی انجمن اسلامی دانشجویان دانشگاه صنعتی امیرکبیر در واکنش به صحبت‌های اخیر وزیر آموزش و پرورش بیانیه‌ای به شرح زیر صادر کرد.

متن این بیانیه به شرح زیر است:

بیست و سوم مهر هزار و سیصد و شصت، در حسینیه جماران، حضرت امام ره فرمودند:«مسئله فرهنگ و آموزش و پرورش در رأس مسائل کشور است» لکن اخیرا وزیر آموزش و پرورش صحبتی کردند که به هیچ وجه برای ما دانشجویان انقلابی قابل قبول نیست و اساساً فردی با این سطح از تفکر و با این اعتقادات را فاقد صلاحیت برای جایگاه رفیع معلمی و شغل انبیاء می‌دانیم، چه رسد به وزیر آموزش و پرورش و باتوجه به اینکه پس از سالها معطلی در ماه های اخیر شاهد طرح ها و اقداماتی از جمله تربیت معلم ویژه سمپاد، کنکور ویژه تربیت معلم، شیوه جدید برگزاری کنکور، طرح پذیرش دو مدرکی معلم و پیشرفت خوبی در روند رتبه بندی معلمان بودیم که نشان از دغدغه بودن موضوع آموزش و پرورش برای مسئولین دارد و در جای خود قابل تقدیر است، بر خود لازم می‌دانیم ضمن عرض تشکر نکاتی را در این راستا منعقد کرده و به عنوان دانشجویان انقلابی دغدغه مند رسالتمان را در این مهم انجام دهیم.

جناب آقای صحرایی که پس از مدت ها عدم صلاحیت گزینه های این سمت و وزرا و سرپرستان متعدد، به تازگی به عنوان شانزدهمین وزیر آموزش و پرورش منصوب شدند طی گفتگویی در برنامه صبحانه ایرانی از برخی مدارس غیر دولتی تمجید کرده و در ادامه با استدلالی که به عذر بدتراز گناه شبیه بود فرمودند: «شما اگر بخواهید ماشین مدل بالاتری هم بخرید باید پول بیشتری بدهید»؛ سخنی که حکایت از میزان عدم آشنایی ایشان با فلسفه آموزشی و پرورش اسلامی و عدالت محور و اصول مربوط به آن در قانون اساسی کشور دارد و از طرفی دیگر در کمال تأسف بیانگر این واقعیت است که بر خلاف اهداف نظام مقدس جمهوری اسلامی آموزش و پرورش از ریل اصلی خود فاصله گرفته و در حال حاضر به ابزاری برای کسب منزلت اجتماعی تبدیل شده به گونه ای که علم و دانش، وسیله ای برای ورود به دانشگاه و قبولی در رشته هایی است که معتبر شناخته می‌شوند تا در نهایت بدست آوردن شغلی پر درآمد یا مهاجرت از کشور برای آینده ای بهتر را تضمین کند؛ روشن است که سایر اهداف و کارکردهای نظام تعلیم و تربیت مورد غفلت قرار گرفته وعمل و رفتار آموزش و پرورش و متولیان آن در تمام سطوح تحصیلی در جهت اهداف متعالی مورد تاکید قانون اساسی نبوده و بسیاری از علوم و دانش ها و مهارت ها فراموش و یا به حاشیه رانده شده اند.

این در حالی است که در یازده شهریور سال 1399 مقام معظم رهبری مدظله العالی فرمودند:«نگاه به آموزش و پرورش باید نگاه به یک دستگاه زیربنایی باشد نه مصرفی و هزینه کردن در آموزش و پرورش همچون سرمایه‌گذاری در مسائل زیربنایی در نظر گرفته شود» اما متاسفانه این نگاه ابزاری به آقای وزیر محدود نمی‌شود و در طول تاریخ بعضا افرادی بر صدارت این وزارتخانه بوده‌اند که پیشینه و تفکرات اقتصادی داشتند و با این نوع نگاه پایه ریزی ساختار وزارتخانه را کاملا سرمایه‌دارانه کرده‌اند به طوری که گویا سیاست اداره نظام آموزشی کشور تنها به آزادی والدین در پرداخت شهریه بیشتر برای آموزش بهتر معطوف است.

با این اوصاف از مسئولین امر، ناظران و نهاد های بالادستی توقع می‌رود که روی اسراف بیشتر از این حرف ها حساس باشند! انگار هر وزیری روی کار می‌آید بدون کمترین هزینه ای، حتی در همین حد که روزنامه وار هم شده سخنان آقا و حضرت امام را در این مورد یک بار بخواند و نگاهی به عملکرد و تجربه ساکنان قبلی این صندلی بیندازد، چرتکه ی تجربه را صفر کرده و شروع به انجام آن چیزی می کند که خواست خودش است؛ واضح است که چنین رویکردی در مهمترین مسئله کشور چنین نتایجی هم به بار می‌آورد و باعث تاسف است که از مسئولین امر در این راستا به اندازه اهمیت مسئله اقدامی دیده نمیشود و در مواردی انگار دست روی دست گذاشته اند تا آقا بیایند و بگویند این وضع عجیب و غریبی است!

در این شرایط ما دانشجویان انقلابی دانشگاه صنعتی امیرکبیر بر حسب تکلیف سوالاتی را ایراد می‌کنیم و خواستار پاسخ شفاف و صریح آنها از مسئولین ذی ربط هستیم.

الف) متولیان محترم دانشگاه های فرهنگیان:

افزایش سطح سواد عموم مردم از دستاوردهای جمهوری اسلامی می‌باشد و در آرمان جمهوری اسلامی حق تحصیل برای همه مردم می‌باشد لکن مدارس دولتی ما از نظر کمی و کیفی دچار مشکل هستند و یک دانش آموز با سطح متوسط از رفاه خانوادگی به سختی می‌تواند در یک مدرسه دولتی ثبت نام کند و اگر ثبت نام هم بکند، در بسیاری از موارد نمی‌شود توقع معلم خوب را داشت و تامین هزینه معلم خوب برای هر مدرسه ای امکان پذیر نیست، این در شرایطی است که فردی با نظرات و اساس فکری جناب صحرایی پیش از جایگاه وزیر، در جایگاه رئیس دانشگاه فرهنگیان و تصمیم گیری برای تربیت معلمان کل کشور بوده است و این سوال مطرح می‌شود که دانشگاه فرهنگیان که از اهداف و وظایفش این موارد است:

1- تأمین و تربیت معلمان و مدیران کارآمد مورد نیاز در طراز جمهوری اسلامی 2- ایجاد تحول و نوآوری در نظام تربیت معلم کشور و چنین رئیسی را هم به خود دیده در چه وضعیتی است؟ چگونه می‌خواهد فاصله واقعیت تا آرمان جمهوری اسلامی در حوزه تعلیم و تربیت را طی کند؟ چه زمانی قرار است ما یک خروجی قابل قبول از آن ببینیم که در یک دوره این همه حاجت به استیضاح وزیر آموزش و پرورش نباشد و از چهل نفر برتر کنکور، حق مدارس دولتی سه نفر نباشد؟!

ب) اعضای محترم شورای عالی آموزش و پرورش:

اگر نیم نگاهی به قبل بیندازیم می‌بینیم از سال 1343 با تفکیک وزارت آموزش و پرورش از وزارت علوم در شورای عالی فرهنگ، شورای عالی آموزش و پرورشی به طور مستقل شکل گرفت که تعیین خط مشی آموزشی وزارت آموزش و پرورش جمهوری اسلامی ایران با رعایت قوانین موضوعه کشور از جمله وظایف آن است؛ شورایی متشکل از رییس جمهور، تعدادی از وزرا، مدیران و معاونان و تعدادی از صاحب نظران در این حوزه که افرادی از اعضای مجلس هم به عنوان ناظر در آن حضور دارند و می تواند در صورت لزوم کمیسیون هایی را تشکیل دهد. یکی از آن کمیسیون ها تحت عنوان «مدیریت آموزشی» با پانزده عضو می باشد و بررسی شرایط احراز، انتصاب، ساماندهی و بکارگیری مدیران آموزش و پرورش در سطوح مختلف از جمله وظایف آن است؛

سوال ما از شما است که آیا این تعداد وزیر و سرپرست در این عمری که از انقلاب گذشته یا اصلا وضعیت وزیر آموزش و پرورش در همین مدتی که از ریاست جمهوری جناب آقای رئیسی گذشته کافی نیست برای اینکه شاخص هایی را برای انتخاب یک وزیر آموزش و پرورش مشخص کنید و برنامه ریزی کنید که چگونه قرار است افرادی با این شاخص ها تربیت بشوند؟

پ) نمایندگان محترم مجلس شورای اسلامی:

شما نمایندگان منتخب مردم، گرچه اضافه گویی است پیش شما از مسئولیت هایشان گفتن اما شما در مجلس با رای اعتماد خود وظیفه تعیین وزیر را نیز برعهده دارید و در این راستا وزیر پیشنهادی من جمله وزیر آموزش و پرورش برنامه ای را به مجلس ارائه میکند تا بر مبنای آن رای گیری صورت گیرد و علاوه بر این رای تعیین کننده، تعدادی از شما تحت عنوان کمیسیون آموزش و تحقیقات گرد هم آمدید تا به اهدافی که یکی از آنها ارزیابی و پایش عملکرد حوزه های مرتبط با آموزش و پرورش است رسیدگی کنید؛ حال این سوال مطرح است که با چه شاخص هایی در تایید صلاحیت وزرا رای دادید که خروجی اش این چنین بوده است؟ برادران و خواهران اعضای محترم کمیسیون آموزش مجلس و کمیسیون مدیریت شورا که ارزیابی و پایش این وزارتخانه از وظایفتان است؛ در جواب نسبت به چرایی وضعیت نابسامان تعداد سرپرستان و وزرا که حضرت آقا در دیدار با فرهنگیان مطرح کردند و سطح کیفی وزرای محترم پاسخ شما چیست، آیا این صحبت‌های آقای وزیر برای اینکه عدم صلاحیت شأن احراز شوند برایتان کفایت نمی‌کند؟

ت) مسئولین محترم آموزش و پرورش:

قطع به یقین بیشترین بازدهی در امر آموزش به معلمین عزیز مربوط می‌شود که برای آن مسئولیتی که دارند بتوانند نقششان را به خوبی ایفا کنند؛ رفاه معلمین یکی از مواردی است که تاثیر فراوانی بر این موضوع دارد و در عملکرد معلمی که دغدغه آب و نان دارد با معلمی که خیالش از این بابت راحت است و چه به عنوان پدر خانواده، چه مادر خانواده، وچه فرزند در نسبت با خانواده‌اش و موقعیت شغلی که دارد احساس رضایت می‌کند تفاوت بسیار است. سوال اینجا است که چه زمانی، با چه تدبیری قرار است مسئله رفاه معلمان که از چالش های مطرح در مدارس دولتی است در کنار حقوق آنها و بودجه مدارس حل بشود؟

به عنوان کلام آخر در این روزها که هنوز لباس عزای امام حسین علیه السلام بر تن مردم و خیابان های شهر و است و چند روزی بیشتر به هفته گرامیداشت داشت دفاع مقدس باقی نمانده به مسئولین این نظام مقدس توصیه می‌کنیم یک نگاهی به مقاتل عاشورا و خاطرات جنگ که ممکن است خیلی هایش برایشان خاطره باشد بیندازند که بدانند تعلیم و تربیت در نظام مقدس معنایش چیست و چگونه باید در این سنگر بایستند.