اصالت هنر "نخ ریسی" حفظ شود / فعالیت 25 هزار هنرمند صنایع دستی در استان کرمانشاه

به گزارش شبکه اطلاع رسانی راه دانا؛ حسین ویسی در گفتگو با خبرنگار مرصادنیوز، اظهار داشت: از دیرباز و از زمانیکه بشر نیاز به پوشاک، زیرانداز و پوششی برای حفاظت خود در برابر سرما و گرما داشته هنر نخ ریسی خودنمایی کرده است. معاون صنایع دستی سازمان میراث فرهنگی استان کرمانشاه افزود: مردم در گذشته بر اساس تغییراتی که در سبک زندگی آنها بوجود آمد از مواد اولیه بومی و طبیعی که در دسترسشان بود به دانش مورد نیاز برای تهیه مایحتاج دست پیدا کردند. وی گفت: یکی از کالاهایی که مورد نیاز بشر بوده مثل گلیم به عنوان زیرانداز، گیوه برای پاپوش و بافته هایی برای پوشیدن و لباس به عنوان البسه استفاده می شده است. ویسی خاطرنشان کرد: یکی از نیازها در بحث این هنر پشم بوده که در گذشته با توجه به شغل دامداری در دسترس آنها وجود داشته است. وی بیان کرد: آنچه که در حوزه پشم ریسی هست بافته های "داری" و "غیر داری" را شامل می شود که نیاز بشر بوده و به تناسب زمان و با رشد جمعیت این نیازها بیشتر شده و امروز می بینیم به شرکت های بزرگ نخ ریسی و بافندگی و بافت پارچه تبدیل شده است. این مسئول به تولیدات مناطق بومی و محلی اشاره کرد و گفت: در مناطق اورامانات که از پشم نوعی بز به نام "مرخز" یا "مرغز" استفاده می کنند که پشم آن مشکی بوده و نیازی به رنگ ندارد و از این پشم برای تهیه لباسهای محلی استفاده می شود. معاون صنایع دستی سازمان میراث فرهنگی استان کرمانشاه گفت: در حوزه نخ ریسی و سایر هنرهای سنتی ما باید بتوانیم داشته های فرهنگی و اصالت کار را حفظ کنیم. وی تصریح کرد: در گذشته همه عملیات های شستشوی پشم، حلاجی، رنگرزی، ریسندگی و بافت با دستان افراد هنرمند انجام می شد و هیچ گونه آلات ماشینی در آنها دخالت نداشت. ویسی گفت: افرادی که از سر علاقه به این سمت می ایند به صورت سنتی با ابزاری به نام دوک یا "تشی" نخ درست می کنند نه با وسایل ماشینی. چرا که اگر ما بیاییم از دستگاه های ماشینی استفاده کنیم دیگر از حوزه هنرهای دستی خارج شده و وارد چرخه صنعت می شود. این مسئول عنوان کرد: متاسفانه امروز دامنه انتظارات در حوزه نخ ریسی بالا رفته و بیشتر به انگیزه دریافت وام و صرفاً به عنوان شغل به آن نگاه می کنند که این می تواند لطمه بزرگی به این هنر وارد کند. وی افزود: آنچه که مورد پسند جامعه سنتی است و توسط آنها پذیرفته شده، هنر دست است که ماهیت صنایع دستی ایجاب می کند تمام مواد به صورت طبیعی و بخش جزیی آن در حد 10 تا 15 درصد بتواند از ماشین استفاده کند. معاون صنایع دستی سازمان میراث فرهنگی استان کرمانشاه گفت: بحث نخ ریسی در سال گذشته یکباره همزمان با شروع پرداخت تسهیلات به اوج رسید و شکل گرفت. ما با وزارتخانه تماس گرفتیم که با این پدیده نوظهور که خیلی نمی تواند به صنایع دستی و میراث فرهنگی کمک کند روبه رو شدیم که من فکر می کنم بخشی از این با هدف تسهیلات بوده است. وی گفت: الان در منطقه کوزران سنجابی 122 نفر را پس از طی آموزشها و صدور مجوزهای لازم در قالب طرح پشتیبان به اداره کار معرفی کردیم. ویسی افزود: اعتقاد ما این است اگر بخواهیم بخش نخ ریسی را به عنوان یکی از بافته های "داری" و "غیر داری" حفظ کنیم باید شکل سنتی آن را حفظ کرده و مخالف این هستیم که ماشین و مواد شیمیایی نباید وارد عرصه صنایع دستی شود و یا اینکه افراد سودجو قصد داشته باشند به بهانه اشتغال در استان تسهیلاتی بدست آورند. وی اظهار کرد: ما معتقدیم این تسهیلات علاوه بر انحراف در حوزه صنایع دستی در جامعه نیز تورم ایجاد می کند لذا باید مراقب باشیم به بهانه رفع بیکاری و اشتغال به این هنر لطمه نزنیم. چرا که اگر فقط اشتغال مد نظر باشد به این حوزه آسیب جدی وارد می شود. معاون صنایع دستی سازمان میراث فرهنگی استان کرمانشاه گفت: ما باید صنایع دستی را با اصالت حفظ کرده آنها را برندسازی، تجاری سازی و استاندارد سازی کنیم. و همچنین با توجه به نیازهای جامعه ضروری است صنایع دستی بروز رسانی شود. وی گفت: صنایع دستی اگر بخواهد مثل کارخانه تولید انبوه داشته باشد آرام آرام کیفیت خود را از دست می دهد. ویسی تصریح کرد: صنایع دستی با الهام گرفتن از طبیعت در طرح و نقوش شکل گرفته و از محاسن آن این است که به محیط زیست لطمه وارد نمی کند و این یک فرهنگ است که باید آن را پاس بداریم. وی با اشاره به اینکه 25 هزار هنرمند صنایع دستی در 50 رشته در استان کرمانشاه داریم، افزود: جامعه دانشگاهی هم به این سمت آمده و امیدواریم در آینده شاهد نوآوری و خلاقیت بیشتری در زمینه صنایع دستی باشیم.

انتهای پیام /