انتشار خاطرات جان بولتون در ایران

به گزارش ایسنا، این کتاب ترجمه کامل کتاب «the room where is happened: White House memoir» است که نسخه انگلیسی آن اوایل تابستان سال جاری منتشر شد. اکنون ترجمه فارسی این کتاب به سرپرستی محمد معماریان در 15 فصل و 608 صفحه و با قیمت 75 توسط انتشارات امیرکبیر راهی بازار نشر شده است.

در معرفی ناشر از این کتاب آمده است: مهم‌ترین بخش کتاب برای مخاطب فارسی‌زبان را می‌توان فصل مربوط به ایران دانست. این چهره ضدایرانی کاخ سفید در این بخش به شرح پشت پرده سیاست‌های اتخاذشده کاخ سفید در مورد مسائل مرتبط با ایران می‌پردازد: از جمله خروج ایالات متحده آمریکا از برجام، انهدام پهپاد جاسوسی گلوباهاوک ارتش آمریکا در داخل مرزهای سرزمینی ایران در شرق تنگه هرمز، ماموریت نخست‌وزیر ژاپن به ایران و دیدار با رئیس‌جمهور و رهبر معظم انقلاب و حوادث انفجار نفتکش‌ها در بندر فجیره امارات متحده.

دیدارهای ترامپ با کیم جونگ اون رهبر کره شمالی، حواشی حضور ترامپ در پایگاه نظامیان آمریکایی در عراق (عین‌الاسد)، مسائل مربوط به سوریه و اختلافات آمریکایی‌ها با اتحادیه اروپا و روسیه از دیگر بخش‌های کتاب است.

این کتاب هرچند به نیت افشاگری علیه سیاست‌های ترامپ به نگارش درآمده اما در نهایت نباید از نظر دور داشت که راوی آن جان بولتون است، نماینده جناح تندرو ضدایرانی و جنگ‌طلب سیاستمداران آمریکایی. به همین جهت انتشارات امیرکبیر در عین رعایت امانت در ترجمه اما در قالب پاورقی‌های متعدد جدا از متن به تشریح بعضی ادعاهای خلاف واقع بولتون به‌خصوص در موارد مرتبط با ایران پرداخته است.

در متنی که پشت جلد کتاب آمده است می‌خوانیم: ««شب حدود 9:30 تماس گرفتند و اطلاع دادند ایران یک پهپاد دیگر را هم سرنگون کرده. این یکی پهپاد گلوبال‌هاوک بود و روی تنگه هرمز ساقط شده بود. ژنرال دانفورد رئیس ستاد مشترک نیروهای مسلح می‌گفت زدن گلوبال‌هاوک با موارد سابق تفاوت کیفی دارد. این مورد به نابودی یکی از دارایی‌های امریکا انجامیده بود که 146 میلیون دلار قیمت داشت. دانفورد پیشنهاد داد به سه پایگاه در طول ساحل ایران حمله کنیم. در نهایت بر سر نابود کردن آن سه پایگاه توافق کردیم. دانفورد اعلام کرد که حمله در سیاهی شب انجام خواهد گرفت. ترامپ پرسید حمله کی اتفاق خواهد افتاد. دانفورد گفت 9 شب به وقت واشنگتن و 5 و 30 دقیقه صبح به وقت تهران! تصمیم ما سه ویژگی مهم داشت: هدف‌های فعال نظامی را می‌زدیم نه اهداف نمادین، داخل خاک ایران را مورد حمله قرار می‌دادیم که خط قرمز ایرانی‌ها بود. در نهایت اینکه اهدافی را می‌زدیم که احتمالا تلفات انسانی داشت...»

انتهای پیام