انفجار گسترده محل کشف اجسادی که بررسی تاریخی نشدند

معدن و غارهای طبیعی محل کشف اجساد مومیایی شده لاپلنگ تحت انفجارهای پی در پی قرار دارد هر چند اجساد به موزه منتقل شده ولی هنوز بررسی های دقیقی درباره این محل انجام نگرفته است.

به گزارش خبرنگار مهر، آبان سال گذشته خبر رسید در روستای چاهریسه و معدن لاپلنگ اردستان استان اصفهان دو جسد در عمق حدود 35 متری کوه در اثر برداشت مواد معدنی پیدا شدند.

با هماهنگی‌های انجام شده این اجساد به شهر زواره فرستاده و مشخص شد که این اجساد اهمیت زیادی دارند. چون این اجساد در یک معدن قدیمی پیدا شده بودند که از سال‌ها پی، روی و سرب از آن معدن استخراج می شده است.

مهدی مشهدی رئیس اداره میراث‌فرهنگی، گردشگری و صنایع‌دستی شهرستان اردستان در روایتی که آن را در سایت وزارت میراث فرهنگی نیز انتشار داده نوشته است: پس از تحویل اجساد به عوامل نیروی انتظامی؛ این اجساد با احتیاط کامل توسط کارشناسان اداره میراث‌فرهنگی، گردشگری و صنایع‌دستی شهرستان اردستان به موزه شهر زواره به‌منظور بررسی و نظرات کارشناسی منتقل شد.

حالا بعد از اینکه برای خیلی‌ها مشخص شده این محدوده نیاز به کاوش و بررسی‌های علمی تر زیادی دارد اما همچنان معدن به کار خودش ادامه می‌دهد و حتی در چند روز اخیر انفجار گسترده‌ای نیز در آنجا انجام شد.

انفجارها در حالی انجام شده که داد و اطلاعات پنهان زیادی در این محدوده وجود داشته است و حتی خاک آن محدوده نیز برای بسیاری از باستان شناسان اهمیت دارد. مومیایی‌ها نیز همچنان در موزه زواره گذاشته شده اند و بررسی علمی روی آنها انجام نشده است.

مومیایی‌های طبیعی

بررسی‌های اولیه نشان داده این دو اسکلت مومیایی‌هایی هستند که به صورت طبیعی بوجود آمده اند چون ایرانی‌ها هیچ وقت مردگان خود را مومیایی نمی‌کردند. اما رئیس اداره میراث فرهنگی اردستان گمانه زنی کرده که احتمالاً این اسکلت‌ها به صورت طبیعی مومیایی شده باشند بنابراین می‌تواند نشان از دوره جدیدی در تاریخ و تمدن چند هزارساله این منطقه باشد.

این بررسی‌های اولیه مشخص کرده یکی از این افراد بالغ و دیگری فردی نابالغ و یکی از آنها زن بوده است. اما تعیین دوره زندگی این اسکلت‌ها نیاز به بررسی‌های دقیق‌تری دارد. دوستداران میراث فرهنگی در این شهرستان می‌گویند از آنجا که قدمت محل کشف این اجساد مربوط به دوره صفویه بوده بعید نیست که این اجساد نیز دارای قدمت طولانی بوده باشند.

در این باره ایزدی مدیرکل میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی استان اصفهان گفته بود: معدن مربوط به دوره پهلوی اول بوده و برداشت روی می‌کردند، اما دچار وقفه شده بود. چندسال بعد آن را واگذار کردند، هنگام کار این دو جسد بیرون آمد و به ما خبر دادند.

مدیرکل میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی استان اصفهان با تاکید بر اینکه در آن نقطه شواهد تاریخی نداریم، افزود: اما در پایین دست کوه یک سری شواهد دوره‌های مختلف میانی اسلامی و قاجار در کوره برای برداشت روی وجود دارد و حدس ما این است که این دو نفر بر اثر یک ریزش زیر خاک ماندند. شیوه قرارگیری یکی از آن‌ها به صورتی است که سنگی با لبه تیز روی سینه فرود آمده و به همان صورت مانده چون جنس خاک فرسایش کمی ایجاد کرده است.

ایزدی در ادامه درباره اینکه پژوهشگاه میراث فرهنگی شواهدی از تاریخی بودن یا تمدن در معدن پیدا نکرده گفت: با این وجود دو جسد به زواره منتقل شدند.

حدس قدمت 200 ساله

اینجا یک سوال پیش می‌آید که چطور وقتی شواهدی در معدن پیدا نشده اما دو جسد به موزه انتقال داده شدند آیا این اتفاق همانند اتفاقی نیست که در معدن نمک چهرآباد زنجان افتاد و اجسادی که به صورت طبیعی مومیایی شده بودند، تاریخ منطقه را تغییر دادند؟ آیا نباید در این محل مطالعات بیشتری صورت می‌گرفت حتی اگر در بررسی‌های اولیه شواهدی پیدا نشده باشد؟ وی با بیان اینکه بحث قدمت آن‌ها برای ما سوال برانگیز است عنوان کرد: به دلیل اینکه یک کیف چرمی روی دوش یکی از اجساد است نشان می‌دهد که فوت آن‌ها ناگهانی بوده و ریزش رخ داده و قدمت آنچنانی ندارد؛ حدس ما بین 100 تا 200 سال گذشته است.

مدیرکل میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی استان اصفهان بیان داشت: بخشی که این دو جسد پیدا شده با همکاری معدن ممنوع شده اما همکاران ما هر روزه به آنجا می‌روند و گزارش ارسال می‌کنند.

صحبت‌های ایزدی درحالی است که از آن زمان تا کنون هیچ گزارشی به صورت عمومی از سوی کارشناسانی که هر روز به آن مکان می‌روند دیده نشده است!

طبق گزارش اداره میراث فرهنگی اردستان در این محدوده گونه‌های گیاهی، آثار طبیعی و دیرینه شناسی و بوم شناسی وجود دارد که نشان می‌دهد اگر صدور پروانه‌های پرشمار معدنی و صنعتی همچنان وجود داشته باشد، خطر آسیب به این محدوده زیاد است و می‌توان گفت دیگر هیچ اطلاعاتی باقی نمی‌ماند که پژوهشگران بتوانند روی آن مطالعه کنند. نمونه اخیر نیز انفجارهای پی در پی در معدن است.