ایام‌الله دهه فجر، فرصتی برای بازخوانی تهدیدها / چهل و یک سال مقاومت، عزت ملی و یکتایی جهانی

به گزارش شبکه اطلاع رسانی راه دانا؛ به نقل از بلاغ، در تحلیل 41 سال گذشته انقلاب سه دوره را می‌توان شامل دوران تأسیس، دوران تثبیت و دوران استحکام مورد توجه قرار داد. حضرت امام (ره) در طول یکی دوسال اول انقلاب تمامی بنیان‌ها وساختارهای لازم برای یک نظام سیاسی را ایجاد نمودند به گونه‌ای که در تابستان 1358با تأسیس اولین دوره مجلس شورای اسلامی، عملا تمامی نهادهای نظام اسلامی شکل گرفت واین در حالی بود که نظام اسلامی در همین دوران با تحمل فتنه‌های مختلف نظیر توطئه تجزیه قومی، تروریسم گسترده، وحداقل سه کودتا قابلیت خود را به‌عنوان یک نظام موفق سیاسی به جهانیان نشان داد. این قابلیت‌ها سبب شد که دشمنان در دوران تثبیت با توسل به جنگ نظامی و پس از آن جنگ نرم و تهاجم فرهنگی، همه ظرفیت‌های خود را به میدان بیاورند و اگر نبود ضعف‌ها وکاستی‌های داخلی، انقلاب اسلامی این دوران را باموفقیت و چالش‌های کمتری پشت سر می‌گذاشت. اما نگاه به بیرون برخی از مسؤولین، استحکام درونی قدرت را به چالش کشیده است. تلاش نیروهای انقلاب در تحکیم واستمرار مؤلفه‌های مؤثر در مانایی انقلاب، چشم انداز روشنی را به رغم گذر نسلی پیش روی حرکت انقلاب گشوده است. ** چهار دهه پرتلاطم و تکامل‌بخش انقلاب اسلامی ایران در حالی چهل و یکمین سال عمر خود را تجربه می‌کند که نه تنها دشمنان انقلاب بلکه بسیاری از دوستان نیز باور نداشتند که انقلاب بتواند این‌گونه در برابر فشارها، تهدیدها و تحریم‌های بی‌نظیر دشمنان انقلاب ایستادگی کرده و همچون روزهای آغازین بدون ذره‌ای انحراف از اصول و مبانی خود همچنان محکم واستوار، آرمان‌های بنیانگذار کبیر انقلاب حضرت امام خمینی (ره) را دنبال کند ومهم‌تر آن‌که تلاش اصلی دشمنان انقلاب که این روزها از بیان آشکار دشمنی خود ابایی ندارند مهار حرکت انقلاب اسلامی و براندازی نظام جمهوری اسلامی است‌. فارغ از فراز ونشیب‌های حرکت انقلاب اسلامی در طول 41 سال گذشته که در این مجال فرصت پرداخت به آن نیست، دستاوردهای نظام جمهوری اسلامی در طول سال 1398 برای درک عزت و عظمت انقلاب کافی است، شکست جریان وهابی وتکفیری داعش که توسط نظام سلطه و مرتجعین منطقه برای انحراف در حرکت اسلامی انقلاب ایجاد شده بود، توسط نیروهای جبهه مقاومت با هدایت و فرمانده توانمند نیروی قدس سپاه پاسداران انقلاب اسلامی، شکست استراتژی جنگ نیابتی دشمن در منطقه، تحکیم و تداوم قدرت بازدارندگی ایران، مهار فتنه گسترده داخلی که با دخالت و هدایت مستقیم مثلث شوم آمریکا و رژیم‌های سعودی وصهیونیستی و با سوء استفاده از مشکلات معیشتی مردم قصد براندازی نظام راداشتند به گونه‌ای که ترامپ رئیس جمهور آمریکا، در طول آشوب‌ها از حمایت و هدایت علنی آن هیچ ابایی نداشت، از بین بردن هیمنه سیاسی و نظامی شیطان بزرگ در جریان ترور بزدلانه سردار شهید سپهبد حاج قاسم سلیمانی و موشک‌باران بزرگ‌ترین و مجهزترین پایگاه امریکا در منطقه (عین‌الاسد) و...، همگی بیانگر ظرفیت و توانمندی انقلاب است. در تحلیل 41 سال گذشته انقلاب سه دوره را می‌توان مورد توجه قرار داد. 1- دوران تأسیس 2- دوران تثبیت 3- دوران استحکام دوران تأسیس یکی از مهم‌ترین ویژگی‌های انقلاب اسلامی در مقایسه با دیگر انقلاب‌های جهان این بود که حضرت امام (ره) در طول یکی دوسال اول انقلاب تمامی بنیان‌ها وساختارهای لازم برای یک نظام سیاسی را ایجاد نمودند؛ قبل از پیروزی انقلاب شورای انقلاب را تشکیل و امورات کشور را تا تشکیل دولت و انتخاب رئیس جمهور و مجلس از مسیر شورا پیش می‌بردند. نوع حکومت با رفراندم مردم که بالای 98درصد به آن رأی آری دادند «جمهوری اسلامی» انتخاب شد. قانون اساسی با تشکیل مجلس خبرگان قانون اساسی تدوین و در سال 1358به رفراندوم گذاشته شد و براساس آن شاکله حرکت نظام اسلامی به تأیید مردم رسید و با انتخاب رئیس جمهور و نمایندگان مجلس تا خرداد 1359 عملا همه ارکان نظام اسلام تأسیس شدند و این در حالی است که در انقلاب فرانسه که معمولا به‌عنوان الگوی انقلاب‌ها شناخته می‌شود، قانون اساسی آن بعد از 25 سال به تصویب رسید. تحقق این روند در شرایطی است که انقلاب اسلامی از همان لحظه پیروزی وتشکیل نظام اسلامی با توطئه‌های گوناکونی همراه شد، قدرت‌های استکباری که تمام توان خود را برای جلوگیری از پیروزی انقلاب به کار گرفته و ناکام شدند، ازهمان لحظه اول پس از پیروزی با توطئه‌های گوناگون تلاش کردند که نظام اسلامی را قبل از تثبیت به شکست برسانند. توطئه تجزیه قومی با هدف تبدیل ایران به ایرانستان سبب آشوب در تمامی استان‌های مرزی کشور شد، توطئه خلق کرد با هدف جداسازی کردستان که مهار آن بیش از 11 سال طول کشید، توطئه خلق عرب در خوزستان، خلق بلوچ در سیستان وبلوچستان، خلق ترکمن در گنبد کاووس، خلق ترک در آذربائیجان و این در حالی بود که نهادها و نیروهای سنتی گذشته نظیر ارتش، شهربانی وژاندارمری به‌دلیل تبعات پس از انقلاب آمادگی مقابله با این توطئه‌ها را نداشته و کمیته‌های انقلاب هم مشغول رسیدگی به امورات شهری بودند وسپاه هم که تازه تأسیس شده بود عملا روند شکل‌گیری آن در دل این بحران‌ها بود. همزمان با این توطئه، ترورهای هدفمند دشمنان؛ چهره‌های کلیدی وتأثیرگذار انقلاب را هدف گرفت، ترور شهید سپهبد قرنی نقطه آغاز این فتنه وپس ازآن ترور چهره‌های نظریه پرداز انقلاب نظیر شهید مطهری وشهید مفتح تا ترور مقام معظم رهبری وترور شهدای 7تیر و8شهریور، در این ترورها بیش از 16000نفر از شخصیت‌ها ونیروها اثروحتی مردم عادی به جرم حمایت از انقلاب به شهادت رسیدند. در این دوران نظام جمهوری اسلامی سه کودتای طراحی شده دشمنان شرق وغرب را نیز خنثی کرد که مهم‌ترین آن کودتایی با هدایت آمریکائیها بود که به گونه‌ای طراحی شده بود که با پرواز هواپیماها توسط عده‌ای از مزدوران وابسته به دشمن از پایگاه شهید نوژه همدان، مراکز حساس کشور نظیر جماران محل زندگی امام ومراکز نهادهای اصلی بمباران و به زعم خود نظام را سرنگون کنند که البته با عنایات الهی خنثی شد. تحریم اقتصادی و نظامی آمریکا علیه ایران راهبرد دیگر این دوران استکبار بود. با پیروزی انقلاب اسلامی تمامی قراردادهای نظامی، حتی آن‌ها که پول آن پرداخت شده بود را نیز آمریکائیها لغو و برخی از طلب‌های ایران راهنوز نداده‌اند. ساخت بسیاری از پروژه‌های مهم صنعتی نظیر نیروگاه اتمی بوشهر را نیز به رغم آن‌، که بیش از نیمی از آن ساخته شده بود، آلمان‌ها رها کرده و حاضر نشدند ادامه دهند. ویژگی مهم این دوران به‌لحاظ نیروهای مؤثر در عرصه سیاسی کشور یکپارچگی نیروهای انقلابی وانسجام میان آن‌ها بود. در آن دوران چپ و راست معنایی نداشت، اگر صف بندی وجود داشت، صف بندی میان انقلابیون با مخالفین انقلاب بود. دوران تثبیت تحمیل جنگ مهم‌ترین راهبرد دشمن در این دوران باهدف براندازی نظام بود که صدام با هدایت دو ابرقدرت شرق وغرب بر ایران تحمیل کرد. این جنگ اگرچه ثمرات زیادی برای انقلاب داشت، اما تثبیت نظام واصلاح عقب ماندگی‌های کشور را که میراث رژیم گذشته بود نه تنها به عقب انداخت، بلکه بسیاری از زیر ساخت‌ها را نیز ویران کرد که برای جبران آن هزینه‌های زیادی صرف شد. آسیب‌های اقتصادی کشور ازهمان دوران آغاز شد که هنوز نیز ادامه دارد. پس از جنگ نیز راهبرد دشمن بر تهاجم فرهنگی وجنگ نرم و نفوذ متمرکز شد. در جنگ نرم، مؤلفه‌های اصلی اقتدار کشور که سبب شکست دشمن در جنگ نظامی شده بود، یعنی وحدت ملی، آرمان‌های انقلاب و ارزش‌های اسلامی و رهبری نظام، هدف گرفته شد. نکته مهم در این دوران اختلاف نیروهای انقلابی در قالب گرایش‌های چپ وراست و بعدا اصول گرا واصلاح طلب بود. هدایت‌های حکیمانه امام خامنه‌ای رهبر معظم انقلاب اسلامی در این دوران سبب شد که ایران ضمن حفظ اصول وآرمان‌ها بتواند قدرتمندانه بربسیاری از چالش‌های این دوران که فتنه 78، وفتنه 88 فائق آمده و با حفظ تمامیت واستقلال ارضی کشور به رغم تشدید تهدیدات مستقیم نظامی علیه ایران که مبتنی بر طرح خاورمیانه بزرگ و دکترین اقدام پیشدستانه آمریکا طراحی و به اجرا درآمده بود، غلبه کرده والبته توفیقات زیادی برای ایران وجبهه مقاومت در جنگ‌های 33روز و22 روزه به دست آمد. تشدید اختلافات جریان‌های داخلی و تأثیر نفوذ دشمن در جریان‌های سیاسی وروند واگرایی که در جریان رسانه‌ای کشور در این دوران ایجاد شد سبب شکل‌گیری دوفتنه بزرگ در کشور در این دوران گردید. رهبر معظم انقلاب اسلامی در همین دوران در ترسیم مراحل پنجگانه برای تحقق اهداف انقلاب اسلامی» این دوران را مرحله تشکیل دولت اسلامی دانستند. مبتنی بر نقشه راه ایشان، مرحله اول، «انقلاب اسلامی» و مرحله دوم نیز «تشکیل نظام اسلامی» است. لذا انقلاب اسلامی، هم‌اکنون از این دو مرحله عبور کرده است. ایشان مرحله سوم تحقق اهداف انقلاب را «تشکیل دولت اسلامی» می‌دانند و انقلاب اسلامی هم اینک در این گام قرار دارد. معظم له، مراحل چهارم و پنجم را «تشکیل کشور اسلامی» و «تشکیل دنیای اسلامی» و بعبارتی " شکل‌گیری تمدن اسلامی" ذکر نموده‌اند که انقلاب باید در روند خود به آن اهداف دست یابد. مقام معظم رهبری در بیان ویژگی‌های دولت اسلامی می‌فرمایند: دولت اسلامی دولتی است که بتواند مقاصدی را که ملت ایران و انقلاب عظیم آن‌ها داشت تأمین کند، دولتی است که در آن رشوه نباشد، فساد اداری نباشد، ویژه‌خواری نباشد، کم‌کاری نباشد، بی‌اعتنایی به مردم نباشد، میل به اشرافی‌گری نباشد، حیف و میل بیت‌المال نباشد. دوران استحکام استحکام و تثبیت نظام اسلامی در عین این‌که خنثی‌کننده همه توطئه‌های گذشته است، تحقق مراحل بعدی انقلاب یعنی، «تشکیل کشور اسلامی» و «تشکیل دنیای اسلامی» را تسهیل می‌کند. اما نکته مهم در این مرحله «نگاه به داخل» و یا «نگاه به بیرون» در استحکام انقلاب است‌. مقام معظم رهبری در این زمینه می‌فرمایند:«در بیرون از مجموعه کشور و نظام جمهوری اسلامی، جبهه‌ی بزرگی وجود دارد که با همه توان از سی و چند سال پیش به این طرف کوشیده نگذارد که این انقلاب ریشه‌دار بشود، نگذارد که این نظام جمهوری اسلامی پایدار بماند، نگذارد که پیشرفت کند، نگذارد که در زمینه‌های گوناگون الگو بشود. نمی‌شود از دشمن و روش‌های خصمانه‌ای که کرده، انتظار دوستی و محبت و صمیمیت داشت. نمی‌گوییم از این‌ها استفاده نکنید، اما می‌گوییم اطمینان نکنید، اعتماد نکنید، چشم به آن‌جا ندوزید، چشم به داخل بدوزید. در داخل کشور خیلی امکانات وجود دارد که اگر چنان‌چه نگاه ما - چه در زمینه‌های اقتصادی، چه در زمینه‌های فرهنگی، چه در زمینه‌های گوناگون دیگر - [به آن‌ها باشد و] اگر بتوانیم از این نیروهای داخلی استفاده کنیم، کلید حل مشکلات اینجا است؛ یعنی در درون کشور و امکانات داخلی کشور است که از این‌ها می‌شود خردمندانه بهره‌برداری کرد. این‌ها باید شناسایی بشوند. و این است که رتبه‌ی ما را در دنیا بالا می‌برد.» دلایل رویکرد به ساخت درونی قدرت برای استحکام انقلاب اتکا به داخل و نیروی‌های خودی برای توسعه و ساخت قدرت درونی از خواسته‌های دینی ماست که به وفور می‌توان برای آن از آیات و روایات استناد کرد. آیاتی نظیر آیه مبارکه نفی هرگونه سبیل و طریقی برای سلطه کفار بر مسلمانان، آیه «واعدولهم مااستطعتم من قوه و من رباط الخیل» و روایاتی چون عزت مومنی دربی‌نیازی از دیگران است، ملتی که در تأمین مایحتاج اولیه خود وابسته باشد، طعم استقلال و عزت را نخواهد چشید و... در راستای ساخت درونی قدرت و کاهش از وابستگی به بیرون بسیار پرکاربرد هستند. دلیل نگاه به درون در دوران استحکام را به شرح زیرتوان بر شمرد: مغایرت وابستگی با استقلال و عزت ملی‌. وجود نظام سلطه و سلطه جویی و استثمارگری قدرت‌های غربی‌. اعتماد به کفایت و کارایی نیروها و ظرفیت‌های داخلی‌. نگاه به تجربه عواقب وابستگی سایر کشورها به غرب‌. نگاه به تجارب موفق کشورهای متکی به فرهنگ و ظرفیت‌های داخلی‌. ضرورت ایجاد توان کنش و واکنش مقتدرانه در برابر فشارهای دولت‌های قدرت محور. حفظ پرستیژ و توان الهام بخشی به سایر ملت‌ها و دستیابی به هدف بلند تمدن‌سازی به‌ویژه در بین کشورها و ملت‌های برخوردار با سابقه تمدنی.‌ضرورت توازن قوا و تداوم توسعه قدرت به نفع نظام با استفاده از ظرفیت‌های درونی‌. مؤلفه‌های ضرورت استحکام بخشی ساخت درونی قدرت در دهه چهارم انقلاب را به شرح زیر می‌توان بر شمرد: استمرار بخشی و بقای هویت و آرمان‌های انقلاب اسلامی‌. ضرورت دستیابی سند چشم‌انداز ادامه مسیر پیشرفت در شرایط سخت تحریم و فشار. قرارداشتن در دهه چهارم به‌عنوان دهه پیشرفت و عدالت و بسترسازی برای تحقق الگوی ایرانی - اسلامی پیشرفت‌. تجربه ناکامی تئوری‌های برون‌زای توسعه در سه دهه گذشته. افزایش آسیب‌پذیری نظام در حوزه اقتصادی به‌دلیل غفلت‌های داخلی و دشمنی‌های بیرونی‌. حفظ امید و ترسیم آینده روشن مبتنی بر خودباوری. نیاز به قدرت ملی برای مقابله با تهدیدات با اتکا به منابع داخلی‌. شرایطگذار از پیچ تاریخی و سرنوشت ساز و جایابی در معادلات قدرت جهانی‌. دستیابی به آرمان‌ها و اهداف بلند تمدن‌سازی نوین اسلامی - ایرانی‌. حفظ و تداوم دستاوردهای ارزشمند انقلاب در منطقه و جهان (احیای اسلام، خیزش‌های اسلامی برای مبارزه با استبداد و استعمار، استکبارستیزی و روحیه شهادت‌طلبی) الگوسازی انقلاب اسلامی‌. تجربه به بن‌بست رسیدن الگوی غرب و در سراشیبی فروپاشی قرار گرفتن قدرت‌های لیبرالی‌. رمز مانایی انقلاب انقلاب اسلامی ایران که به‌واقع یکی از مصادیق واقعی تحول در تمام ارکان جامعه ایرانی است، رویدادی شگفت‌آور و تاریخ‌ساز در سیر تحولات اجتماعی و سیاسی عصر حاضر به شمار می‌آید. علی‌رغم وجود مشکلات و دشمنی‌های فراوان بر سر راه بالندگی و پیشرفت انقلاب اسلامی، اما اجتماع عظیم و چند ده میلیونی مردم در سالروز پیروزی انقلاب در 22 بهمن امسال، نقش مردم در مهار آشوب‌های اخیر، بیانگر ماهیت درونی انقلاب است. ماهیت و جوهری که با وجود شواهد گوناگون، هنوز برای دشمنان ما ناشناخته باقی مانده و ابعاد آن با وجود بررسی‌های عمیق و طولانی، برایشان روشن نشده است واین در حالی است که اگر هر یک از تهدیدات و تهاجمات گسترده‌ای که برای جمهوری اسلامی تاکنون پیش آمده، چنان‌چه برای هر کشور دیگری پیش آمده بود، عملا آن نظام سیاسی را ساقط می‌کرد. امام خمینی بنیانگذار عظیم الشأن نظام جمهوری اسلامی بر این باور بودند که رمز بقاء و تدوام انقلاب همان رمز پیروزی انقلاب است. با الهام از این اندیشه امام راحل عظیم الشأن مؤلفه‌های زیر را به‌عنوان رموز پایایی ومانایی انقلاب می‌توان بر شمرد: اسلامیت انقلاب و باور و عمل به آن، ولایت فقیه و رهبری انقلاب، نقش مردم و پیوستگی و همراهی با نظام و ولایت پذیری آن‌ها، وحدت و انسجام ملی‌، تفکر انقلابی و استمرار این روحیه در میان آحاد مردم و مدیریت عالی نظام و آگاهی و بصیرت مردم؛ خنثی گر تهدیدات داخلی و خارجی در این میان اسلام و باورهای اسلام ناب، نقش رکنی و محوری در پایداری انقلاب اسلامی داشته و سایر عناصر هم با وجود آن نقش آفرینی مؤثر و کارآمدی خواهند داشت. به عبارت دیگر اسلام ناب در حکم ایده حاکمیت و راهنمای خط اصیل انقلاب تلقی شده و ولایت فقیه جایگاه مهندسی نظام و حافظ و استمراز حیات آن محسوب‌شود. چنان‌چه رهبر معظم انقلاب فرمودند: «ولایت فقیه جایگاه مهندسی نظام و حفظ خط و جهت نظام و جلوگیری از انحراف آن است، پاسداری و دیده‌بانی حرکت کلی نظام به سمت هدف‌های آرمانی و عالی‌اش مهم‌ترین و اساسی‌ترین نقش ولایت فقیه است.(14/3/1383) از همین نظر است که به بیان امام راحل باید پشتیبان ولایت فقیه بود تا آسیبی به این مملکت نرسد. در این رهیافت، مردم و وحدت و انسجام ملی رکن انسانی و میدانی در مانایی انقلاب اسلامی به شمار می‌آید. رهبر معظم انقلاب با توجه به این موضوع مردمی بودن انقلاب را استثنایی‌ترین خصوصیات انقلاب دانسته ومی فرمایند: «دو خصوصیت ابتنای انقلاب بر ارزش‌های اخلاقی، دینی و معنوی و نیز مردمی بودن انقلاب، استثنایی‌ترین خصوصیات انقلاب هستند و همین دو خصوصیت، بیشترین تأثیر را در وجهه‌ی این انقلاب در دنیا داشته است؛ همچنان که بیشترین تأثیر را در پیروزی و ماندگاری انقلاب در کشور ما داشته است (2/11/1368) تردیدی نیست که نبود یا ضعف‌انگیزه الهی در میان مسؤولان، نخبگان و توده مردم، نقش آفرینی آن‌ها را در پایایی و مانایی انقلاب اسلامی بی‌اثر خواهد کرد. به همین جهت یکی از دغدغه‌های امام راحل همواره این بود و در وصیت نامه سیاسی الهی شان برای آخرین بار تأکید و تصریح فرمودند: «اینجانب به همه نسل‌های حاضر و آینده وصیت می‌کنم که اگر بخواهید اسلام و حکومت الله برقرار باشد و دست استعمار و استثمارگران خارج و داخل از کشورتان قطع شود [استقلال و اقتدار داشته باشید] این‌انگیزه الهی را که خداوند تعالی در قرآن کریم بر آن سفارش فرموده است از دست ندهید.» انتهای پیام /