جهانبخش در گفت‌وگو با سایت فیفا: نباید به حضور در جام جهانی قناعت کنیم
تهران - ایرنا - «علیرضا جهانبخش» در گفت‌وگو با تارنمای فدراسیون بین‌المللی فوتبال (فیفا)، از خاطرات خود از جام جهانی 98 فرانسه، بُرد مقابل آمریکا، حذف تلخ از گروه سخت در جام جهانی 2014 و همچنین مسیر دشوار تیم ملی در جام جهانی 2022 قطر صحبت کرد.
به گزارش ایرنا، پس از پیروزی مشهور تیم ملی ایران برابر آمریکا در جام جهانی 1998، هزاران ایرانی برای جشن گرفتن به خیابان‌ها آمدند؛ «علیرضا جهانبخش» که در آن زمان 4سال بیشتر نداشت، معنا و مفهوم جام جهانی را به درستی درک نمی‌کرد. با این حال، 24 سال بعد، او در موقعیتی مشابه هدایت تیم ملی را برعهده خواهد داشت.
این شادمانی و شعف، همان چیزی بود که جهانبخش برای نخستین بار چند ماه پیش از آن تجربه کرده بود؛ تیمی که با حضور اسطوره‌هایی همچون کریم باقری، مهدی مهدوی‌کیا و علی دایی بعد از 20 سال غیبت به بزرگ‌ترین تورنمنت تک‌ورزشی جهان بازگشته بود. تیم غرب آسیا برای این بازگشت تنها به یک پلی‌آف برابر استرالیا نیاز داشت و گل دقایق پایانی «خداد عزیزی» در ورزشگاه کریکت ملبورن بود که آنها را به لطف تفاضل گل به فرانسه رساند.
ستاره ایرانی باشگاه فاینورد در گفت‌وگو با فیفاپلاس، گفت: اولین خاطره جام جهانی من، در واقع بازی برابر استرالیا و صعود دیوانه‌وار به جام جهانی 98 بود. اما آن دوره‌ای که به اندازه‌ای بزرگ شده بودم که بتوانم جزئیات فوتبال را درک کنم، جام جهانی 2002 بود و همانجا بود که عاشق رونالدو شدم. «پدیده» اولین اسطوره فوتبالی من بود. عاشق دیدن بازی‌های او بودم به‌ویژه در جام جهانی 2002.
خط سیر فوتبالی جهانبخش جوان از زمان تماشای بازی رونالدو از تلویزیون و درست قبل از 20 سالگی او، تغییر مسیر قابل‌توجهی پیدا کرد. او که در آن زمان برای تیم داماش گیلان بازی می‌کرد، در تیم زیر 19 ساله‌های ایران توجهات را به خود جلب کرد و خوش‌شانس بود که در رادار یک استعدادیاب هلندی به نام «کارلوس آلبرس» قرار گرفت و در سال 2013 تیم ان. ای. سی نایمخن او را قاپید.
نایمخن نخستین گام جهانبخش در مسیر شکوفایی در فوتبال هلند بود؛ جایی که به خانه دوم او بدل شد و آلکمار و فاینورد هم مقصدهای بعدی او لقب گرفتند. جهانبخش در آلکمار به نخستین بازیکن آسیایی بدل شد که در یک لیگ اروپایی معتبر آقای گل می‌شود؛ او در فصل 2017-2019 در مجموع 21 گل برای آلکمار به ثمر رساند.
چند ماه پس از انتقال به هلند، جهانبخش برای نخستین بار از سوی «کارلوس کی‌روش» سرمربی وقت تیم ملی فراخوانده شد و به همراه «سردار آزمون» مهاجم آن روزهای روبین کازان، نخستین بازی ملی خود را انجام داد و «مهدی طارمی» سومین جوان آن روزهای تیم ملی چند ماه بعد، افتخار دعوت شدن به تیم ملی را به‌دست آورد. این مثلث در ادامه ستون فقرات خط حمله تیم ملی را تشکیل داده و در 183 بازی در مجموع 80 گل به ثمر رساندند.
جهانبخش در این‌باره گفت: ما سه نفر حدو 6 یا هفت سال است که با هم بازی می‌کنیم. بازیکنان خوب زیادی در خط حمله داریم اما عمدتا ما سه نفر بودیم و خداراشکر که تا اینجا کارمان را خوب انجام داده‌ایم.
آزمون و طارمی پا در مسیر جهانبخش گذاشته و به ترتیب عنوان برترین گلزن لیگ روسیه و پرتغال را کسی کرده و مرد 28 ساله تیم ملی ایران بر این باور است که این عملکرد در حس تعهد آنها به همتایان جوانشان ریشه دارد.
علیرضا ادامه داد: ما در اروپا نهایت تلاشمان را می‌کنیم تا کار را برای بازیکنان نسل جدید ایران و حضورشان در اروپا، هموارتر شود زیرا می‌دانیم که این موضوع برای کشور و تیم ملی ما تا چه اندازه اهمیت دارد. این مسئولیت ما است و این بار را روی دوش خودمان حس می‌کنیم. وقتی فوتبال را شروع کردم، هرگز فکر نمی‌کردم که حتی یک بار هم جام جهانی بازی کنم چه برسد که به سه بار؛ با این حال، خوشبختانه تنها من نیستم که سه بار در جام جهانی حضور داشته؛ «احسان حاج‌صفی» و «کریم انصاری‌فرد» هم در جام‌های جهانی 2014 و 2018 با من بودند. انتظار چنین اتفاقی را نداشتم اما برای آن سخت تلاش کردم. پوشیدن لباس تیم ملی همیشه بزرگ‌ترین آرزوی من بوده است.
جهانبخش افزود: پوشیدن پیراهن تیم ملی در جام جهانی موضوع بزرگی است و تجربه این رویداد برای دو بار و صعود برای سومین مرتبه، دستاوردی بزرگ برای من، خانواده، دوستان و تمام کسانی که از من حمایت کرده‌اند، است. هیجان جام جهانی هرگز فروکش نمی‌کند و فرقی ندارد که چند بار آن را تجربه کرده باشید. هنوز هم نسبت به جام جهانی همان حسی را دارم که در 19 سالگی و جام جهانی 2014 داشتم. مشتاقانه منتظر آن هستم و خوشبختانه می‌توانم در بهترین حالت ممکن نماینده کشورم بوده و باعث غرور ملتم باشم.
مسیر غرورآفرینی برای تیم ملی ایران در ورزشگاه خلیفه آغاز می‌شود؛ جایی که جهانبخش قرار است با چندین تن از بازیکنانی روبرو شود که در دوران حضور سه‌ساله‌اش در برایتون، با آنها یا برابر آنها بازی کرده بود؛ دورانی سخت برای جهانبخش که برجسته‌ترین بخش آن کسب عنوان برترین گل ماه به واسطه گل قیچی‌برگردان به چلسی در ژانویه 2020 بود.
کاپیتان تیم ملی ایران گفت: در زمان حضور در برایتون، مقابل بسیاری از بازیکنان تیم ملی انگلیس بازی کردم. یک‌دوجین بازیکن باکیفیت! آنها قادرند برای جام جهانی سه تیم متفاوت داشته باشند. آنها در هر پست سه یا چهار بازیکن کلاس‌جهانی دارند و از این رو یکی از محتمل‌ترین گزینه‌های قهرمانی محسوب شده و همین حرف به‌تنهایی چیزهای زیادی را در مورد آنها بیان می‌کند. می‌خواهیم بهترین خودمان را به نمایش گذاشته و این مهم‌ترین موضوع است. این موضوع در مورد آمریکا و ولز نیز صدق می‌کند؛ آنها بازیکنان خوب زیادی دارند؛ بازیکنانی که می‌آیند تا بهترین عملکرد خود را در جام جهانی به نمایش بگذارند.
تیم ملی ایران چهار سال پیش، خود را در گروهی موسوم به گروه مرگ دید و با اسپانیا و پرتغال و مراکش هم‌قرعه شد. جهانبخش و هم‌تیم‌هایش ثابت کردند که از پیش بازنده نبوده و پرتغال را متوقف کرده و مراکش را هم شکست دادند. موقعیت از دست رفته طارمی برابر «روی پاتریشیو»، فاصله آنها با حذف از مرحله گروهی و صعود به یک هشتم بود و جهانبخش بر این باور است که رسیدن به این نقطه عطف، اجتناب‌ناپذیر و حتمی است.
جهانبخش اضافه کرد: در جام جهانی قبلی خیلی نزدیک به صعود بودیم. پرتغال و اسپانیا با پنج امتیاز صعود کرده و ما تنها با یک امتیاز اختلاف، موفق به صعود نشدیم. هیچکس از ما انتظار نداشت که به این خوبی عمل کنیم ولی ما درست مثل یک تیم متحد هستیم. فکر می‌کنم در هر سه بازی کارمان را خیلی خوب انجام دادیم و بدشانس بودیم که نتوانستیم از گروهی سخت صعود کنیم. امروز هم همان آرزو و بلندپروازی را داریم؛ اینکه مثل یک تیم برای کشورمان سخت تلاش کنیم. می‌دانیم که میلیون‌ها ایرانی در وطن‌مان و در سراسر دنیا مشتاقانه در انتظار دیدن بازی‌های ما و سرافراز کردن آنها هستند. در گروه سختی هستیم اما سخت تلاش می‌کنیم و برای دستیابی به موفقیت‌های بزرگ در قطر نهایت تلاشمان را خواهیم کرد.
دیگر نباید به حضور در جام جهانی اکتفا کنیم
وی تاکید کرد: ما یکی از بهترین نسل‌ها را داریم و بچه‌ها مدت طولانی است که کنار یکدیگر بازی می‌کنند. حقیقت این است که هدفمان حضور در تمام جام‌های جهانی است اما باید هدف خود را تغییر دهیم و صرفا صعود هدف ما نباشد. ما سه بار متوالی صعود کرده‌ایم اما حالا صعود به مرحله بعد هدف ما است.
در این دوره، تنها انگلیس در مسیر صعود ایران قرار نگرفته بلکه تکرار دیدار هیجان‌انگیز سال 1998 در ورزشگاه الثمامه نیز می‌تواند در سرنوشت گروه دوم، تعیین‌کننده باشد و رقابت با بازیکنانی مثل «کریستین پولیسیچ»، «جیوانی رینا» و «وستون می‌کنی» برای جهانبخش چالشی کاملا متفاوت از چالش 24 سال پیش علی دایی خواهد بود.
جهانبخش در این‌خصوص افزود: بازی کردن در جام جهانی برای کشور ما افتخاری بزرگ است اما در این بازی، به هیچ چیز دیگری فکر نخواهیم کرد. تصور می‌کنم بزرگ‌ترین تفاوت با سال 98، تفاوت نسل است. امروز ما یکی از بهترین نسل‌های تاریخ فوتبال ایران را در اختیار داریم و در مورد آمریکا هم همین موضوع صادق است؛ آنها هم بازیکنان باکیفیت زیادی دارند که در لیگ‌های اروپایی بازی کرده و عملکرد خوبی هم دارند. بنابراین معتقدم امروز سطح تیم ملی آمریکا نسبت به 24 سال پیش بسیار متفاوت است و ما هم همینطور. ما هرگز به یک هشتم صعود نکرده‌ایم و در نتیجه این بزرگ‌ترین هدف ما است ولی ما در یکی از گروه‌های سخت قرار داریم. با این حال اگر بخواهم از رویایم بگویم، باید بگویم که اول آرزو دارم بهترین عملکرد را داشته باشیم و دوم اینکه به مرحله بعد صعود کنیم و این رویای همه ما است.