سه‌شنبه 6 آذر 1403

جوابیه شرکت تولید نیروی برق حرارتی مربوط به خبر " نقش معاهده پاریس توسط دولت درخاموشی های اخیر"

خبرگزاری دانا مشاهده در مرجع
جوابیه شرکت تولید نیروی برق حرارتی مربوط به خبر " نقش معاهده پاریس توسط دولت درخاموشی های اخیر"

به دنبال انتشار مطلبی با عنوان «نقش امضا معاهده پاریس توسط دولت در خاموشی‌های اخیر / تعهدات بین‌المللی دولت به ضرر مردم تمام می‌شود» در شبکه اطلاع رسانی راه دانا، جوابیه ای از شرکت تولید نیروی برق حرارتی در اختیار این شبکه اطلاع رسانی قرار گرفت.

به گزارش شبکه اطلاع رسانی راه دانا؛ به دنبال انتشار مطلبی با عنوان «نقش امضا معاهده پاریس توسط دولت در خاموشی‌های اخیر / تعهدات بین‌المللی دولت به ضرر مردم تمام می‌شود» در شبکه اطلاع رسانی راه دانا، جوابیه ای از شرکت تولید نیروی برق حرارتی در اختیار این شبکه اطلاع رسانی قرار گرفت.

جناب آقای ذکی زاده صاحب امتیاز و مدیر مسئول محترم شبکه اطلاع رسانی راه دانا موضوع: توضیح درباره یک خبر با سلام و احترام؛ پیرو درج مطالبی با عنوان " نقش امضا معاهده پاریس توسط دولت در خاموشی‌های اخیر / تعهدات بین‌المللی دولت به ضرر مردم تمام می‌شود"در وب سایت شبکه اطلاع رسانی راه دانا در روز دوشنبه مورخ 3 خرداد 1400 توضیحات زیر جهت استحضار و درج در آن وب سایت ارسال می گردد: جمهوری اسلامی ایران در دهه های اخیر همواره حامی تلاشهای بین المللی برای کاهش انتشار گازهای گلخانه ای وسازگاری با آثار تغییرات آب و هوا، براساس اصل"مسئولیت مشترک اما متفاوت کشورها" بوده و علیرغم موانع مختلفی چون تحریمهای ناعادلانه، در سه دهه اخیر برنامه های مفصلی را در حوزه توسعه پایدار اجرا نموده و در سالهای آتی نیز رشد اقتصادی، توسعه اجتماعی، امحاء فقر و بهبود محیط زیست را به عنوان اولویت اصلی در دستور کار خویش قرار داده است. علیرغم تمایل به حرکت بسوی اقتصاد کم کربن در پیاده سازی و دستیابی به اهداف مربوطه، جمعیت جوان و نیازهای توسعه ای کشور از یکسو و وجود منابع هیدروکربنی از سوی دیگر منجر به تمرکز توسعه کشور بر صنایع انرژی بر شده و در نتیجه روند صعودی انتشارگازهای گلخانه ای در کشور را اجتناب ناپذیر ساخته است. وابستگی اقتصاد کشور به درآمدهای حاصل از تولید و صادرات نفت و فرآورده های نفتی و ساختار پر کربن آن از منظر اقتصاد، رفاه عمومی، منابع و فناوری کشور را نسبت به کاهش انتشار آسیب پذیر نموده و این اثرگذاری از منظر اقدامات مقابله ای با تغییر اقلیم، جمهوری اسلامی ایران را کاندیدایی مناسب جهت توجه کشورهای توسعه یافته وتوانمند در زمینه های تدابیر مناسب مالی، فناوری و ظرفیت سازی (با استناد به مواد 8-4و 9-4 کنوانسیون تغییر آب و هوا) نموده است. بدیهی است به دلیل طولانی مدت بودن زمان اعمال تحریمها و محدودیتهای یاد شده، شکل گیری ظرفیتها و ساختارهای سازمانی مناسب امری زمانبر خواهد بود که این موضوع نیل به اهداف برنامه را حتی در صورت تحقق کمکهای مالی و فنی با کندی و با مشکلاتی مواجه می نماید. جمهوری اسلامی ایران علیرغم این که هیچگونه تعهد الزام آوری در زمینه کاهش انتشار گازهای گلخانه ای تحت کنوانسیون ندارد و با تأکید بر داوطلبانه بودن اقداماتش برنامه مشارکت ملی خویش در بخشهای کلان کاهش انتشار و آسیبپذیری و سازگاری را به شرح ذیل ارائه می نماید. لازم بذکر است این برنامه به هیچ وجه به شکلی الزام آور جمهوری اسلامی ایران را در رابطه با اقداماتی که در بخشهای مختلف اقتصادی و صنعتی اش اجرا خواهد نمود، متعهد نخواهد کرد. براساس توان ملی و سناریوهای انتشار گازهای گلخانه ای، کشور تمایل به مشارکت در کاهش انتشار کل گازهای گلخانه ای در سال 2030به میزان 4درصد نسبت به سناریو پایه (BAU) را دارد. این کاهش انتشار به ویژه با تمرکز به توسعه سیکل ترکیبی نیروگاهی، توسعه برق هسته ای، توسعه استفاده از منابع انرژی تجدیدپذیر، کاهش انتشار گازهای فلر، افزایش کارایی انرژی در بخشهای مختلف مصرف کننده، جایگزینی سوختهای معمول با پایه کربن با گازطبیعی، توسعه راهبردی استفاده از سوختهای کم کربن و مشارکت در مکانیسمهای جدید مبتنی بر بازار در عرصه داخلی و بین المللی حاصل خواهد شد که نتایج آن بخصوص در کاهش آلودگی هوا محسوس خواهد بود. لازم به ذکر است که متناسب با نحوه اجرایی شده برتامه های توسعه کشور و دسترسی به منابع مالی بین المللی و انتقال فناوریهای مورد نیاز تحت کنوانسیون تغییر آب و هوا، سناریو پایه در سالهای آتی بروز رسانی خواهد شد. یادآوری میشود که با رفع تحریمها و محدودیتهای بین المللی روند اقدمات اجرایی در کاهش انتشار غیر مشروط سرعت خواهد گرفت. در حوزه صنعت برق اجرایی نمودن این تعهد بر اساس سناریو پایه این بدین معناست که بر مبنای گزارش 2010 میزان انتشار گازهای گلخانه ای از نیروگاهها در سال 2010 میزان A تن بوده و بدون انجام هیچ اقدام خاص در کاهش انتشار و یا ارتقا راندمان و یا تغییر در سبد سوختی تا 2030 بر اساس افزایش سالانه نیاز مصرف برق به عدد) (A+X افزایش یابد که بر اساس تعهد غیر مشروط 4% توافقنامه پاریس این افزایش برابر (A+0.96X) خواهد بود و به هیچ وجه به معنای کاهش میزان انتشار موجود نمی باشد. این امر درحالی است که راندمان نیروگاه های حرارتی کشور از میزان 37% در سال 2010 به رقم 39 % در سال 2020 افزایش یافته است که به معنای رسیدن تناژ انتشار گازهای گلخانه ای در صنعت برق به میزان (A+0.94X) بوده که همان گونه که مشاهده می شود کاهشی بیش از سهم پیش بینی شده در توافق پاریس می باشد. لازم به توضیح است که طبق مصوبات داخلی کشور از جمله تعیین و ابلاغ سیاستهای کلی اصلاح الگوی مصرف توسط مقام معظم رهبری کشور متعهد بهرکاهش «شاخص شدت انرژی» کشور به حداقل دو سوم میزان کنونی تا پایان برنامه پنجم توسعه و به حداقل یک دوم میزان کنونی تا پایان برنامه ششم توسعه می باشد. در واقع عمل به تعهد نامه کنوانسیون پاریس تعهد بسیار ناچیزی است که بدون انجام هیچ اقدام خاصی تنها با افزایش راندمان نیروگاه های حرارتی کشور که خود باعث کاهش مصرف سوخت و صرفه جویی در منابع مالی شده است‌، محقق شده است. ضمن‌آنکه این تعهد نامه هنوز به تصویب شورای نگهبان نرسیده و اجرایی نگردیده است. انجام تعهدات کنوانسیون پاریس همان گونه که ذکر شد به مفهوم کاهش تولید انرژی، تولیدبرق و یا عدم ساخت نیروگاه های جدید نیست و تنها به مفهوم کاهش گازهای گلخانه ای است که با ارتقای راندمان نیروگاههای جدید قابل تحقق است که خود باعث کاهش مصرف سوخت،‌آب و کاهش آلودگی هوا می گردد. توضیح دانا: این مطلب در مصاحبه با یکی از نمایندگان مجلس منتشر شده و به صورت مصاحبه بوده و پایگاه اطلاع رسانی دانا، تنها منتشر کننده نظرات یکی از نمایندگان مجلس در این زمینه بود که البته به دلایل مختلف مورد قبول این رسانه قرار داد. انتهای پیام /