زمین در سال 2100 چه شکلی است؟/ حوادثی که در کمتر از 80 سال دیگراتفاق می افتد

خراسان نوشت: پیش‌بینی دقیق وضعیت آینده کره‌زمین برای چند سال آینده از نظر کارشناسان طبیعت و پژوهشگران محیط زیست، بسیار سخت یا حتی غیرممکن است و طبیعتا برای چند دهه آینده، سخت‌تر. با این حال و بر اساس شرایط کنونی و روندی که در پیش داریم، محققان مدعی‌اند می‌توانیم شکلی را که جهان در اواخر قرن بیست‌ویکم خواهد داشت، در ذهن‌مان متصور شویم. در پرونده امروز زندگی‌سلام، با این تغییرات باورنکردنی که تا سال 2100 در انتظار زمین خواهد بود، آشنا خواهید شد. صدها گونه پرنده زیبا منقرض خواهد شد تقریبا همه پرندگان را دوست دارند و از دیدن‌شان در آسمان لذت می‌برند. پرندگان موجوداتی بامزه و رنگارنگ هستند که به طبیعت، رنگ و البته صدای جان‌بخشی هدیه می‌دهند اما با توجه به شرایطی که به دست خودمان رقم زده‌ایم تا چند دهه دیگر تعداد پرندگانی که می‌بینیم، بسیار کمتر خواهد بود. بر اساس مطالعه‌ای که در سال 2019 درباره تغییرات آب و هوایی انجام شده، آب و هوای ناخوشایندی که هر ساله بدتر از سال قبل می‌شود، هم سرد و هم گرم، بدون شک خیلی زود باعث مرگ پرندگان در مقیاس وسیع خواهد شد. بر اساس این مطالعات، اگر دمای متوسط کره زمین 3.5 درجه سانتی گراد افزایش یابد بین 600 تا 900 گونه از پرندگان به طور کامل از بین خواهند رفت. پس از آن بالا رفتن یک درجه‌ای دمای کره زمین باعث انقراض 100 تا 500 گونه دیگر به طور کامل خواهد شد و بیشترین تلفات به پرندگانی وارد می‌شود که سکونتگاه هایشان به ندرت دچار تغییرات شدید دمایی شده است و به این تغییرات ناگهانی عادت ندارند. بدین ترتیب پرندگان قادر نخواهند بود با دماهای متغیر ناگهانی خود را وفق دهند و مرگ تنها گزینه پیش روی آن‌ها خواهد بود. منابع غذایی تمام خواهد شد اگر به عادت‌های غذایی امروزمان ادامه دهیم، دنیا قادر نخواهد بود تا سال 2100 غذای کافی برای‌مان فراهم سازد. در حقیقت و به گفته دانشمندان، حتی اگر همه انسان‌ها تا سال 2100 گیاه خوار شوند بازهم زمین‌های کشاورزی توان تأمین غذای 10 میلیارد نفر را نخواهند داشت. به علاوه، تا سال 2030 هر کسی استطاعت خرید غذا را نخواهد داشت. بعضی مواد غذایی ممکن است 130 تا 180 برابر گران‌تر شوند که طبیعتا برای همه افراد، توان خریدن‌شان مهیا نخواهد بود. حداقل 21 کشور به بیابان تبدیل خواهند شد در آینده حوزه مدیترانه بسیار بیشتر از آن چه ظرف 10 هزار سال گذشته رخ داده، تغییر خواهد کرد مگر آن که راهی پیدا کنیم تا تغییرات دمای هوای کره زمین زیر 2 درجه باقی بماند. این بدان معنی است که جنگل‌ها تبدیل به زمین‌هایی پوشیده از خار و خاشاک و سپس بیابان می شوند. این موضوع نه تنها بر مناطق جنوبی اسپانیا بلکه روی 20 کشور دیگر حوزه مدیترانه هم اثر می گذارد. در خور ذکر است که 21 کشور شامل 14 کشور جنوب اروپا، 5 کشور شمال آفریقا و 2 کشور آسیایی لبنان و سوریه در دریای مدیترانه خط ساحلی دارند و در خطر تبدیل شدن به بیابان تا سال 2100 هستند. ابرها از بین خواهند رفت نوادگان ما ممکن است در سال 2100 نتوانند از سایه خوشایند یک ابر لذت ببرند چون احتمالا ابرها تا آن زمان از میان رفته باشند. از آن جایی که ابرها پرتوهای نور خورشید را انعکاس می دهند و سیاره ما را خنک نگه می دارند، بدون وجود آن‌ها دمای هوای کره‌زمین ممکن است به 100 درجه سانتی گراد برسد. این بدان معنی است که احتمالاً کره زمین حالتی گلخانه ای پیدا می‌کند یعنی اقیانوس‌ها به داغی یک اجاق می‌شوند، خشکسالی و سیلاب‌های ناگهانی افزایش می‌یابد و هوا مملو از گاز دی اکسید کربن می‌شود. درنتیجه، کره‌زمین رفته‌رفته به جای ناخوشایندی برای زندگی کردن بدل می‌شود. لایه ازن کاملا بازسازی خواهد شد در سال‌های اخیر دیگر چیز زیادی درباره لایه ازن شنیده نمی‌شود اما در دهه‌های 70 و 80 قرن بیستم یک سوراخ بسیار بزرگ در اثر آزاد شدن کلر، فلوئوروکربن‌ها که موادی خطرناک بود و با استفاده از اسپری‌ها، سیستم‌های تهویه و یخچال‌ها تولید می‌شد، ایجاد شده بود. این اتفاق چنان سریع رخ داده و باعث آسیب دیدن لایه ازن شد که به نظر می‌رسید به زودی نسل بشر به خطر خواهد افتاد. اگر این سوراخ بزرگ‌تر می‌شد اشعه‌های فرابنفش خورشید بیش از پیش وارد زمین شده و انسان‌ها زنده زنده کباب می‌شدند. اما خوشبختانه به محض این که دانشمندان علت این واقعه را کشف کردند گام‌های مهم و زیادی برای کاهش استفاده از این مواد شیمیایی مضر برداشته شد. از آن زمان تاکنون لایه ازن به کندی اما به صورت مداوم در حال ترمیم خود بوده است. در سال 2014 گروهی از دانشمندان وابسته به سازمان ملل اعلام کردند قطر لایه ازن نسبت به گذشته افزایش محسوسی یافته است و هر چند این فرایند به کندی صورت می‌گیرد اما تا سال 2075 تمام سوراخ ایجاد شده در لایه ازن که روی جنوبگان قرار دارد، ترمیم خواهد شد. قبلا مساحت این سوراخ 30 میلیون کیلومترمربع بود که اکنون به 20 میلیون متر مربع کاهش یافته است. سطح آب دریاها 3 متر بالا می‌آید به نظر می‌رسد سطح آب دریاها در سال‌های آینده تا 250 سانتی متر بالا بیاید. در سال 1993 یک ماهواره شروع به ثبت میزان سطح آب دریاها کرد. از آن زمان سطح آب دریاها 15 تا 20 سانتی متر بالا آمده است. با این سرعت، تخمین زده می‌شود تا سال 2100 سطح آب دریاها به 250 سانتی متر برسد. این بدان معنی است که بسیاری از خطوط ساحلی در سرتاسر دنیا در معرض خطر قرار دارند. با بالا آمدن سطح آب دریاها، چیزهای زیادی در معرض خطر قرار می گیرد، از جمله پل‌ها، جاده‌ها و تأسیسات آبی و...، این فهرست پایانی ندارد. در حقیقت این امر می‌تواند منجر به ایجاد امواج توفانی و همین‌طور جاری شدن سیل شود و حتی منابع آب شیرین به آب شور آلوده شوند، موضوعی که می‌تواند بر اکوسیستم های طبیعی و منابع آبی کشاورزی اثر بگذارد. کمتر از 20 درصد جنگل‌های آمازون باقی خواهد مان یکی از غم‌انگیزترین ضایعاتی که در طول قرن‌ها به زمین وارد شده و در دهه‌های آینده هم با سرعت بیشتری ادامه خواهد داشت، از دست دادن جنگل‌های بارانی است و با شرایط کنونی هم هیچ امیدی به بازگشت آن‌ها نداریم. به عبارت دیگر قبل از به انتها رسیدن قرن بیست و یکم چیز زیادی از این جنگل‌های باارزش باقی نخواهد ماند. بر اساس مطالعات اقلیمی که در سال 2014 در بریتانیا انجام شد مشخص گردید که در سال 2055 دمای متوسط کره زمین 4 درجه بالاتر خواهد رفت. این میزان تنها متوسطی است که محاسبه شده و در برخی از نقاط جهان این افزایش بیش از 16 درجه سانتی گراد خواهد بود که به این معناست زمین به زودی خواهد جوشید. بدین ترتیب در اواخر قرن کنونی دیگر چیز زیادی از جنگل‌های بارانی باقی نخواهد ماند. بر اساس محاسبات یک موسسه آب و هوا شناسی در آلمان در انتهای قرن کنونی دست کم 83 درصد از مساحت جنگل‌های بارانی آمازون از بین خواهد رفت و این عدد بر اساس برخی خوش بینی‌ها محاسبه شده است. یخ‌های قطب شمال محو خواهد شد وقتی به قطب شمال فکر می‌کنید، بدون شک یخ های فراوان اولین چیزی است که به ذهن‌تان خطور خواهد کرد اما باید بدانید این تفکر مدت زیادی دوام نخواهد داشت زیرا قطب شمال به زودی و طی چند دهه آینده از یخ خالی خواهد شد. بر اساس تحقیقاتی که نتایج آن در سال 2019 به چاپ رسیده است، سال‌های 2007 و 2008 یخ‌های قطب شمال بیشترین میزان از بین رفتن را داشته‌اند و با سرعتی که اکنون آب شدن یخ‌های قطبی در پیش گرفته در سال 2037 هیچ یخی در این منطقه باقی نخواهد ماند. بر اساس محاسباتی که در این تحقیقات انجام شده در سال 2009 بیش از 4.6 میلیون کیلومتر مربع یخ در شمالگان وجود داشته که در سال 2037 این مقدار به زیر یک میلیون متر مکعب یا تقریباً صفر خواهد رسید. به کانال عصر ایران در تلگرام بپیوندید نظرات کاربران لینک کوتاه: asriran.com/003Sye