سراب مهاجرت به گرجستان از رویا تا واقعیت

به گزارش حوزه سیاست خارجی گروه سیاسی باشگاه خبرنگاران جوان، علی اسکندری کارشناس مسائل حوزه قفقاز طی یادداشتی به بررسی آسیب‌ها و معایب مهاجرت به گرجستان نوشت: متاسفانه در چند سال اخیر برخی از افراد و شرکت‌های ایرانی سودجوی مقیم گرجستان به منظور کسب سود بیشتر برای ارائه خدماتی همچون فروش و یا اجاره منزل، اخذ اقامت و یا تاسیس شرکت در معرفی ظرفیت‌های گرجستان به مردم ایران اغراق نموده، تمامی حقایق را بازگو نکرده و تبلیغات دروغین فراوانی را انجام دادند و تحت همین تبلیغات گسترده و در جستجوی بهبود شرایط و زندگی بهتر، بسیاری از هموطنان غافل از سرنوشت مبهم و تلخ در آینده، فقط به امید شرایطی ایده‌آل و غافل از مشکلات بعدی، گرجستان را به عنوان محل اقامت انتخاب نمودند. انتخابی که متاسفانه برای بسیاری از آن‌ها تجربه‌ای تلخ همراه با زیان‌های هنگفت مادی و روحی بود.

با سپری شدن وضعیت اضطراری ناشی از همه گیری کروناویروس و فعالیت مجدد خانه دادگستری گرجستان به عنوان ارگان صادر کننده مجوز اقامت در این کشور بار دیگر شاهد موج جدیدی از عدم تمدید مجوز اقامت بسیاری از هم وطنان هستیم. به طوری که در فضای مجازی شاهد اعلام نظر‌های تلخ و مایوسانه هموطنان مقیم از عدم تمدید اقامت شان و زیان‌های هنگفت مالی و روحی آن‌ها می‌باشیم. این در حالی است که شکایت هم وطنان مقیم به دادگاه برای احیای اقامت در اکثر موارد نتیجه‌ای در بر ندارد. زیرا نهاد‌های دیپلماتیک و مخالفان دولت فعلی گرجستان همگی بر عدم استقلال و شفافیت قوه قضائیه گرجستان تاکید دارند. طبق گزارش بسیاری از هم وطنان، در روند رسیدگی به شکایات، نمایندگان نهاد‌های امنیتی ضمن حضور در دادگاه از ارائه هر گونه دلیلی در مورد رد درخواست اقامت خودداری می‌کنند و اعلام می‌دارند این دلایل قابل ارائه در صحن دادگاه نیست.

این در حالی است که همه می‌دانند فشار بر ایرانیان مقیم بلافاصله پس از تصمیم دونالد ترامپ برای خروج از برجام و اعلام سیاست فشار حداکثری بر ایران با سفر جان بولتون مشاور سابق امنیتی ترامپ به منطقه قفقاز جنوبی و دیدار با مقامات گرجستان آغاز گردید. البته قبل از آن پیرو حضور گسترده گردشگران ایرانی در شهر‌های مختلف گرجستان، به تدریج واکنش‌هایی در سطوح مختلف جامعه و مامورین گرجستان مشاهده می‌گردید.

گرجستان با جمعیتی حدود چهار میلیون نفر در حوزه تمدنی ایران قرار دارد و میان مردم ایران و گرجیان از گذشته‌های دور روابط تاریخی و فرهنگی وجود داشته است. وجود بیش از پنج‌هزار کلمه فارسی در زبان گرجی و همچنین وجود شهروندان ایرانی گرجی تبار در بخش‌های مختلف مرکزی و شمال کشور دال بر این مدعا است. به سبب همین قرابت‌ها ایران جزو اولین کشور‌هایی بود که استقلال گرجستان را به رسمیت شناخت و از تمامیت ارضی این کشور حمایت کرد.

به سبب قرابت‌های تاریخی و فرهنگی دو کشور و استقبال دولت و بخش‌های خصوصی گرجی، پس از برقراری ثبات و امنیت نسبی در دوره ریاست جمهوری میخائیل ساآکاشویلی در گرجستان این کشور به تدریج به عنوان یک مقصد گردشگری برای ایرانیان قرار گرفت. اگر نگاهی به آمار سفر گردشگران ایرانی به گرجستان داشته باشیم می‌بینیم که در سال 2014 پس از وقفه یک ساله در اجرای موافقت‌نامه لغو روادید میان ایران و گرجستان از سوی تفلیس، سفر گردشگران ایرانی به گرجستان به شدت افزایش یافت به طوری که در سال 1396 از مرز 325 هزار نفر فراتر رفت. به تعبیری دیگر، ایرانیان در میان کشور‌های غیر همسایه گرجستان رتبه اول گردشگران خارجی را به خود اختصاص می‌دادند.

اما تغییر سیاست‌های گرجستان در برخورد با مسافران ایرانی و طلب ملزومات جدیدی همچون همراه داشتن پول کافی، بلیط رفت و برگشت و رزرو هتل در مبادی ورودی، موجب کاهش تدریجی سفر ایرانیان به گرجستان گردید. زیرا در موارد مکرر مشاهده گردید که بسیاری از مسافران به رغم داشتن تمامی شرایط یک گردشگر، بازهم بازگردانده شدند. این سیاست در نهایت منجر به کاهش سفر ایرانیان به گرجستان گردید. بطوری که از 325 هزار نفر در سال 1396 به 123 هزار نفر در سال 2019 یعنی حدود سه برابر کاهش یافت.

فراموش نشود که جمعیت گرجستان در پایان سال 2019 با 2 درصد کاهش به 3.7 میلیون نفر رسید. این درحالی است که جمعیت گرجستان تا چند سال قبل 4.3 میلیون نفر بوده است. بدین ترتیب بیش از 500 هزار نفر از اهالی این کشور برای کسب شغل و آینده بهتر، زندگی در خارج را انتخاب و مهاجرت کرده‌اند. به عبارتی دیگر گرجستان کشور مهاجر پذیر نبوده، بلکه مهاجر فرست می‌باشد.

متاسفانه برخی از افراد و شرکت‌های ایرانی سودجوی مقیم گرجستان به منظور کسب سود بیشتر برای ارائه خدماتی همچون فروش و یا اجاره منزل، اخذ اقامت و یا تاسیس شرکت، در معرفی ظرفیت‌های گرجستان به مردم ایران اغراق نموده و تمامی حقایق را بازگو نکردند و تبلیغات دروغین فراوانی را ارائه نمودند. تحت همین تبلیغات گسترده و در جست‌وجوی بهبود شرایط و زندگی بهتر، بسیاری از هم‌وطنان فقط به امید آینده ایده‌آل و غافل از مشکلات بعدی، گرجستان را به عنوان محل اقامت انتخاب نمودند. در صورتی که اگر هم‌وطنان فقط به برخی از این واقعیت‌ها و تذکرات مسئولین رسمی و غیر رسمی مربوطه توجه می‌نمودند، به طور حتم در انتخاب خود تجدید نظر می‌کردند.

از جمله این تذکرات می‌توان به مصاحبه سید جواد قوام شهیدی سفیر کشورمان در گرجستان در فروردین ماه سال 1397 که هنوز موج درخواست اقامت در گرجستان شدت نگرفته بود، اشاره کرد. وی طی مصاحبه در این زمینه اظهار کرد: "خرید ملک در گرجستان لزوما تضمینی برای اخذ اقامت طولانی مدت این کشور نیست. ایرانیانی که اقدام به خرید ملک در گرجستان می‌کنند، ابتدا اقامت (روادید) یک‌ساله به آن‌ها اعطا می‌شود، اما این به معنای تضمین اقامت این افراد در سال‌های بعد نیست... بسیاری از شهروندان ایرانی که در گرجستان اقامت یک ساله گرفته‌اند "موفق به تمدید آن نشده‌اند. "

یوسب چاخواشویلی سفیر گرجستان در ایران نیز در همان سال در همین رابطه هشدار داده بود. وی طی سخنانی در رابطه با سخت‌تر شدن شرایط اخذ اقامت در گرجستان اعلام داشت: «دولت گرجستان دیگر به این سادگی بابت خرید مسکن اقامت نمی‌دهد. به هیچ کسی نمی‌دهند نه فقط به ایرانی‌ها. یعنی چنانچه یک شهروند خارجی فقط یک منزل با قیمت بیش از 35 هزار دلار خریداری نماید و فعالیت اقتصادی دیگری انجام ندهد نمی‌تواند اقامت خود را تمدید کنند.»

شایان ذکر است در سال‌های گذشته بسیاری از ایرانیان فقط با ثبت شرکت آنهم با هزینه‌ای کمتر از یکصد دلار ضمن ارائه طرح و برنامه اقتصادی خود به اداره مهاجرت گرجستان اقامت شش ماهه و یک ساله دریافت می‌کردند. اما سپس معلوم گردید که از چند هزار شرکت ثبت شده کمتر از یکصد شرکت معتبر فعالیتی قابل قبول داشته و دیگر شرکت‌ها فقط بر روی کاغذ موجودیت داشته اند؛ لذا با افزایش سخت گیری در صدور اقامتها، روند تعطیلی شرکت‌های ایرانی و خروج صاحبان آن‌ها از گرجستان به سبب عدم تمدید اقامت همچنان ادامه دارد.

طبق اظهارات هم وطنان مقیم هر روز بر تعداد کسانی که نمی‌توانند مجوز اقامت خود را تمدید کنند افزوده می‌شود. برخی از هم وطنان نیز مدت‌ها است بدون کسب اقامت در گرجستان زندگی می‌کنند که در نهایت مجبور به ترک این کشور و عدم بازگشت به آن خواهند بود. علاوه بر این، زندگی در گرجستان بدون داشتن مجوز اقامت دشواری‌های خاصی خود را دارد. این افراد از دسترسی به بسیاری از خدمات از جمله افتتاح حساب بانکی محروم هستند.

استرس ناشی از احتمال عدم تمدید مجوز اقامت موجب شده است، جنبه‌های مثبت گرجستان برای مسافرت و یا زندگی همچون امنیت، آزادی‌های اجتماعی، آسانی شروع کسب و کار و نزدیکی به ایران؛ کاملا تحت الشعاع قرار گیرد. کافی است برای درک این موضوع به اظهارات برخی هموطنان مقیم توجه شود:

آش نخورده و دهن سوخته شدیم با این اقامت گرجستان گرفتن. گرجستان برای ایرانیانی که می‌خواهند قانونمند زندگی کنند آینده‌ای ندارد.

گرجستان دیگه تعطیل شد و نمی‌تو اند گردشگر و سرمایه گذاری ایرانی را جذب کند و از این بابت ضرر میکنند. چون پولی که توریست ایرانی خرج میکرد خیلی خوب بود.

گرجستان بابت اجرای سیاست گزاری امریکا بازنده است.

روند خروج سرمایه از گرجستان به کشور‌های مهاجر پذیر همچنان ادامه دارد. کشور‌های اروپای شرقی، ترکیه و اوکراین گزینه به مراتب مناسب تری هستند.

گرجستان بدترین جای دنیاست و همه اونایی که اینجا هستند دنبال فرصتی اند که فرار کنند.

نمی‌رویم، چونکه تو باتلاقیم سرمایمون اینجاست بچمون سه چهارساله درس خونده اینجا فارسی بلد نیست بنویسه برای همین.

اونایی که اقامت رو ملک میخواستن بگیرن و کسب وکار درخور شانی راه بندازن و زندگی کنند مثل یک خانواده قانونی، اینجا سوختن وتباه شدن.

دولت فعلی گرجستان یعنی احزاب حاکم دنبال سرمایه گذاری از خارج بخصوص کشور‌های اروپایی نیستند و بیشتر بطرف روسیه وپوتین یار غار جناب بیدزیناشویلی وکشور‌هایی مانند آن هستند.

بله گرجستان خوبه. کی گفت بده؟ ولی اگر اقامت‌ها را تمدید نکنه چه فایده؟

همه می‌دونیم کسایی که بخوان خونه‌ای بفروشن تو ایران و بیان اینجا به قول خودشون با ملک سرمایه گذاری کنن متاسفانه ضرر می‌کنند.

در گرجستان همچنان فضای مافیایی حکم فرما است. وقتی از رییس جمهور قبلی دلیل عدم مشارکت در انتخابات ریاست جمهوری بعدی را پرسیدند گفت: نمیخواهم وارد باندبازی و مافیا بازی بشوم.

کسانی هم که دنبال طرح تولید در گرجستان (موسوم به طرح یک لاری) بوده و هستند عاقبت زاری خواهند داشت.

گرجستان جایی نیست که تصور کنید بشه توش سرمایه گذاری کرد و پول درآورد. اینجا خودش دستش جلو اروپا و امریکا درازه تولیدی نداره 90% درامدشون توریست باقیش شراب حتی. سرمایه گذاری را باید در کشور‌های در حال توسعه انجام داد و نه اینجا.

این کشور 4 میلیونی قانون درستی نداره. ولی اینم در نظر بگیریم اگه ممانعتی نمیکرد وهمه رو میپذیرفت الان 10 میلیون ایرانی اینجا خونه داشتن و گرجیا رو بیرون میکردند. باید بپزیریم که اینا هم سیاست‌های خودشون رو دارن هرچند از دید ما غلط.

اگر ملک بالای 100 هزار دلار بخرید و ماهی حداقل 1200 دلار درآمد داشته باشید و صد البته اگر اقامت شما تمدید بشه، می‌تونید در گرجستان زندگی معمولی داشته باشید.

1200 دلار تقریبا می‌شه ماهیانه بیست و شش میلیون تومان. آیا بازشسته‌ای داریم که ماهی 1200 دلار حقوق دریافت کنه؟

سرمایه گذاری بکنند، ولی بازهم برای تردد و گرفتن اقامت استرس داشته باشند؟ برخی از دوستان من که بازنشسته هستن و ملک خریدن متاسفانه امسال ریجکت شدن

خوبه دوستان زودتر به نتیجه برسن و رودربایسی با خودشون و اطرافیانشان را کنار گذاشته و تصمیم بهتری بگیرند که همانا خروج از گرجستان و مهاجرت به کشور‌های دیگر و یا بازگشت به ایران باشد.

نکات مغفول مانده در مورد گرجستان:

نکاتی که عدم توجه به آن‌ها موجب زیان‌های هنگفت روحی و مادی هم وطنان عقلاقمند به مهاجرت به گرجستان گردید و از سوی رسانه‌ها و شبکه‌های اجتماعی مورد توجه کافی قرار نگرفتند عبارتند از:

1- گرجستان کشور مهاجرپذیر نیست بلکه سرمایه محور است: در قوانین و سیاست‌های گرجستان بودجه و اولویتی برای مهاجران خارجی در نظر گرفته نشده است. زیرا خود این کشور با مشکلات اقتصادی همچون بیکاری و مهاجرت شهروندان گرجی به خارج مواجه است. از طرفی با توجه به جمعیت 3.7 میلیونی این کشور حضور گسترده مهاجران خارجی می‌تواند بافت فرهنگی و اجتماعی این کشور را تغییر دهد. در حقیقت گرجستان سیاست جذب "مهاجر کمتر" و "سرمایه گذار بیشتر" را دنبال می‌کند و هجوم جمعیت انبوه ایرانیان در سال‌های گذشته در این کشور در تعارض با این سیاست بود.

2- مشکل زبان گرجی: زبان گرجی برای غالب ایرانیان زبانی ناآشنا و سخت برای یادگیری می‌باشد و متاسفانه این عامل مهم برای اکثر هم وطنان طالب اقامت مورد توجه قرار نگرفت و اقدام بر فراگیری آن نکردند. طبیعی بود که به سبب این بی توجهی در ادامه با مشکلات بسیاری روبرو شدند. بسیار مشاهده شد که به دلیل عدم آگاهی نسبت به این زبان و عدم استفاده از مترجم مورد اعتماد، حقوق شهروندان ایرانی مورد سوء استفاده قرار گرفت و زیان‌های هنگفتی را متحمل شدند.

3- پایین بودن سطح آموزش و رتبه آکادمیک: دانشگاه‌ها و مدارس گرجستان دارای سطح کیفی لازم برای تحصیل نمی‌باشند. طبق ارزیابی وزارت علوم، تحقیقات و فناوری ایران، دانشگاه‌های گرجستان در رده ضعیف قرار دارند و فقط مدارک تحصیلی چند دانشگاه دولتی گرجستان قابل ارزشیابی است. وزارت بهداشت درمان و آموزش پزشکی کشورمان نیز هیچ یک از مدارک دانشگاهی گرجستان را ارزشیابی نمی‌کند.

4- ریسک بالای انتقال سرمایه از طرق نامتعارف: دادستانی مالی گرجستان هر لحظه ممکن است دارایی و املاکی که با مبداء نامشخص مالی تهیه شده باشند ضبط کند و صاحبان آن‌ها را تحت پیگرد قانونی قرار دهد. پلیس مبارزه با فساد و جنایات سازمان یافته در سال‌های اخیر بطور مکرر ضمن هجوم به تعدادی از دفاتر صرافی ایرانیان که اقدام به ارسال حواله‌های ارزی می‌کردند، آن‌ها را دستگیر و تمامی دارایی‌های آن‌ها را ضبط و آنان را مورد پیگرد قانونی قرار داد.

5- مشکل بیکاری در گرجستان: گرجستان خود با مشکل بیکاری مواجه است و در سال‌های اخیر نرخ بیکاری نه تنها کاهش نداشته بلکه افزاش یافته است. به همین سبب نیز بسیاری از اتباع این کشور برای یافتن کار و درآمدی مناسب به خارج مهاجرت نموده اند. بنابر این هر نوع فعالیت اقتصادی که فرصت‌های شغلی را اشغال کند نمی‌تواند از سوی نهاد‌های ذیربط گرجی مفید تلقی گردد؛ لذا کار‌های خدماتی کم سرمایه بر و پر اشتغال به هیچ وجه نمی‌توانست مورد حمایت دولت آن کشور قرار گیرد؛ لذا کلیه افرادی که در این حوزه اشتغال داشتند در تمدید اقامت با مشکل مواجه شدند.

6- بالا بودن هزینه‌های زندگی در گرجستان برای ایرانیان مقیم: دولت گرجستان هیچ سوبسیدی برای هیچ نوع کالا و خدماتی ارائه نمی‌دهد. برای مثال هزینه سوخت خودرو در این کشور بر اساس نرخ جهانی حامل‌های انرژی است و هزینه ویزیت پزشک بالغ بر 20 دلار است. برای دارو نیز هیچ سوبسیدی وجود ندارد. اگر امکاناتی نیز در بیمارستان‌های دولتی فراهم باشد فقط برای شهروندان گرجی است.

7- گرجستان عضو اتحادیه اروپا نیست: متاسفانه اشخاصی که در ورود ایرانیان به گرجستان ذینع بودند همیشه تلاش نمودند اینطور وانمود نمایند که گرجستان عضو اتحادیه اروپا است و یا به زودی به عضویت این اتحادیه درخواهد آمد. اولآ گرجستان عضو اتحادیه اروپا نبوده و مشخص نیست که چه زمانی می‌تواند تمامی استاندارد‌های اروپا را داشته باشد و عضو این اتحادیه شود. علاوه بر آن تضمینی نیست که عضویت در این اتحادیه به سود ایرانی‌هایی باشد که اقامت این کشور را دریافت نموده و یا خواهند نمود.

8- دریافت گذرنامه گرجستان بسیار سخت و تقریبا محال است: متاسفانه در تبلیغات سوء در شبکه‌های اجتماعی دریافت اقامت گرجستان را به مثابه دریافت تابعیت این کشور معرفی نمودند. این در حالی است که در گرجستان تابعیت بر اساس خون (نژاد) است. یعنی اقامت و یا تولد در خاک گرجستان موجب دریافت تابعیت گرجی نمی‌شود. علاوه بر این دریافت تابعیت این کشور فقط با معرفی دو تن از مقامات و موافقت شخص رئیس جمهور گرجستان امکان پذیر است.

9- رتبه 135 نیکوکاری میان 139 کشور جهان: طبق تحقیق و گزارش موسسات بین‌المللی، گرجستان به لحاظ شاخص نیکوکاری در ردیف آخرین کشور‌ها قرار دارد و این خصیصه، بیش از همه خود را در چالش‌های اجتماعی و به ویژه در رابطه با اتباع خارجی مقیم نشان می‌دهد. رئیس اتاق بین‌المللی بازرگانی طی مصاحبه خود بیان داشت، موج بیگانه ستیزی در جامعه گرجستان رشد یافته است و بهتر است دولت گرجستان موضع خود را در خصوص حمایت از سرمایه گذاران خارجی مقیم روشن کند. در حالی که برخی سودجویان صرفا برای کسب درآمد عمدتا به شاخص‌های چشمگیر برای جذاب نشان دادن گرجستان استناد می‌کردند.

10- سرانه تولید ناخالص داخلی پایین: سرانه تولید ناخالص داخلی یکی از معیار‌های توسعه اقتصادی کشور‌ها است. گرجستان با تولید سرانه ناخالص داخلی سالانه حدود 4400 دلار جایگاه 105 را در میان کشور‌های جهان به خود اختصاص داده است. این جایگاه به مراتب پایین‌تر از جایگاه دیگر همسایگان این کشور از جمله جمهوری آذربایجان، روسیه و ترکیه است.

11 اهالی زیر خط فقر از چالش‌های اصلی گرجستان: بنا به اذعان مقامات گرجی مشکل فقر یکی از چالش‌های مهم این کشور است و به رغم تلاش‌های صورت گرفته این معضل همچنان عاملی بازدارنده برای توسعه پایدار می‌باشد. از طرفی نیز ریسک سقوط طبقه متوسط به طبقه فقیر با بروز بحران‌های اقتصادی همچنان وجود دارد. طبق گزارش اداره آمار، در سال 2019 بیش از 420 هزار نفر یعنی 12 درصد از اهالی کمک‌های اجتماعی دریافت نموده اند. بخش قابل توجهی از اهالی گرجستان برای تامین مواد غذایی خود مجبورند پول قرض کنند. گرجستان در شاخص امنیت غذایی در سال 2017 رتبه 32 و در سال 2019 رتبه 39 را به خود اختصاص داده است؛ لذا در این شاخص نه تنها وضعیت بهبود نیافته، بلکه هفت پله تنزل داشته است.

12 سطح پایین رفاه اجتماعی: بنا بر گزارش موسسه Legatum Institute، گرجستان به لحاظ رفاه اجتماعی در میان 149 کشور، رتبه 84 را به خود اختصاص داده است. به نظر کارشناسان گرجی، 65 درصد اهالی گرجستان جزو طبقه‌ای هستند که باید بیش از 60 درصد از درآمد خود را برای تامین مواد غذایی مصرف کنند؛ لذا اگر به فکر تامین دیگر نیاز‌های خود باشند با مشکل مواجه می‌شوند.

13 بالا بودن نرخ بیکاری: طبق نظرسنجی انجام شده توسط انستیتو ملی دموکراسی آمریکا، شصت درصد از اهالی گرجستان خود را بیکار محسوب می‌کنند. در صورتی که طبق آمار رسمی گرجستان نرخ بیکاری در کشور در کمترین حد خود یعنی 11.6 درصد می‌باشد. کارشناسان گرجی رقم واقعی نرخ بیکاری را بسیار بیشتر از رقم اعلام شده از سوی دستگاه‌های دولتی می‌دانند.

14- عدم احساس بهبود در وضعیت اقتصادی: اگر تا قبل از بحران همه گیری کروناویروس برخی امید به بهبود وضع اقتصادی در آینده‌ای نزدیک را داشتند، با بروز این بحران و پیرو آن پدید آمدن مشکلات عدیده مالی برای بسیاری از اهالی، تحقق این امید‌ها به افق‌هایی بسی دورتر می‌رود. این در حالی است که تا قبل از بروز این بحران نیز بسیاری از اهالی معتقد بودند وضعیت اقتصادی آن‌ها نسبت به سال‌های گذشته بهبود نیافته است.

15- بالا بودن آمار ورشکستگی در گرجستان: طبق گزارشات رسمی آمار کسانی که در گرجستان سرمایه‌های خود را از دست می‌دهند در سال‌های گذشته افزایش یافته است. بطور مثال اگر تا ماه نوامبر 2017 نام 230223 بدهکار در فهرست ورشکسته به ثبت رسیده بود، در ماه ژانویه 2018 این رقم به 234958 نفر رسید. به تعبیری دیگر 6.5 درصد از جمعیت 3.5 میلیون نفری گرجستان اعلام ورشکستگی نمودند که به نظر کارشناسان گرجی این آماری بسیار خطرناک است. البته هنوز دولت آماری در مورد ورشکستگان دوره همه گیری کرونا ویروس اعلام نکرده است. اختصاص بیشترین کمک‌ها به گرجستان از سوی موسسات مالی بین المللی نشان می‌دهد که این کشوری بیش از همه در مقابل این همه گیری آسیب پذیر بوده است.

16- اطمینان پایین اهالی به سیستم قضایی: دادگاه‌ها، پارلمان و دادستانی به عنوان سه نهاد اصلی حکومتی در گرجستان، کمترین اعتبار را بین دستگاه‌های دولتی در میان مردم دارند. علاوه بر این در مقایسه با سال گذشته؛ انتظار مردم به حل عادلانه مشکلات خود توسط دادگاه‌ها کاهش نیز یافته است. در موارد متعدد مشاهده شده است که ایرانیان از وکلای نصب شده در پرونده‌هایی که طرف شکایت گرجی بوده است، از بی‌تجربگی و سستی وکلای خود گله‌مند بوده و نتوانسته‌اند حقوق پایمال شده خود را اعاده نمایند. گفته می‌شود برخی وکلای فارغ‌التحصیل جوان و بی‌تجربه گرجی به برکت حضور ایرانیان توانسته‌اند بازار پر رونقی را برای خود فراهم کرده و موکلین بی‌دفاع و سرگردان ایرانی را مدت‌ها در یک فرایند بی پایان دادرسی، ناراضی رها سازند. تعدادی از دعاوی ایرانیان نیز با اتکا و یا ادعای یک طرف به دستگاه‌های امنیتی تمایل و پرونده مالی به برخورد امنیتی منجر گردید که در نتیجه آسیب‌های فراوانی به شرایط زندگی افراد وارد شد. شرایطی که نشان داد دستگاه قضایی در این پرونده‌ها توان لازم برای اجرای عدالت را ندارد.

نهاد‌های بین المللی و دیپلمات‌های خارجی مقیم نیز هر از گاهی بر عدم استقلال و شفافیت سیستم قضایی گرجستان تاکید نموده و افزوده اند تا زمانی که سیستم قضایی گرجستان حمایت لازم از سرمایه گذاری خارجی نداشته باشد، عملا به سبب ریسک بالا رشد جذب سرمایه فراهم نخواهد شد.

در پایان تاکید می‌شود چنانچه به رغم توضیحات مستدل ارائه شده از شرایط قبلی، فعلی و سیاست‌های کلی گرجستان، همچنان برخی هم‌وطنان عزیز به فکر مهاجرت به گرجستان هستند، بار دیگر شرایط اخذ اقامت و زندگی در این کشور را به درستی ارزیابی کرده و آن را به طور دقیق با امکانات خویش تطبیق دهند تا پس از چندی همانند برخی دیگر هم وطنان متضرر، ضمن صرف هزینه‌های هنگفت و اتلاف عمر خویش، تجربه‌ی ناموفق و ناخوشایند مهاجرت به گرجستان را با از دست دادن سرمایه و عمر خود تکرار نکنند.

البته گرجستان به لحاظ ظرفیت‌های گردشگری می‌تواند برای بسیاری از گردشگران خارجی جذاب باشد. تجربه یک سفر توریستی به گرجستان با رعایت و احترام به قوانین و مقررات و با توجه به قرابت‌های تاریخی و فرهنگی برای هموطنان ما خالی از لطف نخواهد بود. بازهم تاکید می‌شود که فقط سفر با انگیزه گردشگری، آن هم با داشتن تمامی شرایط یک گردشگر از جمله بلیط رفت و برگشت، بیمه مسافرتی و همراه داشتن وجه کافی و رزرو هتل. البته در دوره همه گیری کرونا ویروس پروتکل‌های شدید بهداشتی را نیز می‌بایست به آن اضافه نمود.

شایان ذکر است که در سال 2019 تعداد موارد عدم اجازه ورود ایرانیان به گرجستان نسبت به سال قبل با رشدی سه برابری به بیش از 10 هزار مورد رسید و این روند همچنان ادامه دارد. موارد عدم اجازه ورود غالبا به بهانه‌های واهی و گا‌ها با بی احترامی و هتک حرمت مسافران همراه بوده است. متاسفانه با توجه به گرایش‌های غالب در گرجستان، فعلا امیدی به بهبود این وضعیت در آینده نزدیک وجود ندارد.

انتهای پیام /