فدراسیون تیراندازی در دور باطل تسلسل
تهران - ایرنا - رشته تیراندازی یکی از معدود رشته هایی است که تقریبا در بیشتر کاروان‌های المپیکی ایران ورزشکار یا ورزشکارانی برای حضور در بزرگترین رویداد ورزشی داشته است.
به گزارش ایرنا، اگر چه در بیشتر موارد حضور تیراندازان با کسب وایلد کارت بوده است، اما این حضور نقش موثر در تعداد کاروانیان المپیکی داشته، ضمن اینکه در 2 المپیک اخیر در لندن و ریو تیراندازان ما راهی فینال نیز شدند و یک عنوان ششمی در کارنامه این رشته وجود دارد.
حالا سوال اینجاست که چرا با این تعداد حضور بویژه طی چند دوره با حضور تیراندازانی که در میادین آسیایی و جهانی کسب سهمیه کرده‌اند، ایران نمی‌تواند مدالی کسب کند و در حالی که انتظار می‌رفت تیراندازی اولین مدال زنان را کسب کند، چرا هنوز سبد المپیک ایران خالی از مدال تیراندازی است.
شاید عوامل متعددی دست به دست هم داده باشند تا دست تیراندازی را از رسیدن به پر افتخارترین مدال‌های تیراندازی کوتاه کنند.
عواملی چون کمبود فشنگ، کمی تمرینات و... حالا هم معضل جهانی کرونا، اما برآیندی از مجموع مشکلات در نظرات کارشناسان و صاحبنظران، مربیان گذشته و حال و ورزشکاران قرار گرفتن فدراسیون و رشته تیراندازی در یک دور باطل تسلسل است.
وقتی با روسای فدراسیون حداقل طی 2 دهه گذشته تاکنون صحبت می‌کنید از کمبود اعتبارات و مشکلات متعدد در تامین فشنگ و تجهیزات مورد نیاز گلایه می‌کنند و وقتی صحبت با مدیران و مسوولان ورزشی می‌شود، معتقدند عملکرد یک فدراسیون و نتایج ورزشکاران موجب افزایش اعتبارات آنان خواهد بود.
از سوی دیگر ورزشکاران و تیراندازان کشورمان با توانی مضاف طی یک دهه اخیر با تمام کمبودها و مشکلات موفق به کسب نزدیک به 15 سهمیه المپیک شده‌اند و همیشه یکی از بزرگترین خواسته‌هایشان شانس حضور در مسابقات بین‌المللی و امکان استفاده از فشنگ‌های تست شده به میزان کافی در تمرینات بوده و هست.
آنان می‌گویند ما نمی‌خواهیم با بیش از 200 فشنگ در یک روز تمرین کنیم یا بطور دایم و پیوسته در اردو باشیم اما امیدواریم بتوانیم زمانی که در اردو حضور داریم روزانه و حداقل با نیمی از فشنگی که رقبای خارجی‌مان با آن تمرین می‌کنند، تمرینات‌مان را پیگیری کنیم.
به باور مربیان و تیرانداز ملی پوش، تمرین با فشنگ‌های با کیفیت و تست شده حتی اگه تعدادش کمتر از نیمی از فشنگ مصرفی تیراندازان خارجی در یک روز باشد، کسب مدال المپیک نه تنها دور از دسترس که کسب آن حتمی است مگر اتفاقی غیرقابل پیش بینی رخ دهد.
حالا با نگاهی به این مثلث متوجه می‌شویم که تیراندازان برای موفقیت در المپیک و کسب مدال به فشنگ و تجهیزات کافی و با کیفیت نیاز دارند، اما مسوولان فدراسیون هم برای تامین فشنگ و اعزام تیراندازان به اردوهای برون مرزی نیاز به تخصیص اعتبار بیشتر و حمایت متفاوت دارند.
از سوی دیگر میران و مسوولان ورزش کشور نیز حمایت و اعتبار بیشتر را منوط به نتایج بهتر می‌دانند. به این ترتیب به نطر می‌رسد تیراندازی و ای بسا بسیاری از رشته‌های ورزشی در دور باطلی از تسلسل گرفتار شده باشند.
آنچه به نظر می‌رسد برای موفقیت رشته تیراندازی ایران در المپیک به عنوان یکی از سه رشته پر مدال المپیکی اهمیت دارد حمایت بی چون و چرا از این رشته در تجهیزات مدرن، سلاح و فشنگ‌های با کیفیت، امکان اعزام تیم‌های ملی به رویدادهای بین‌المللی بویژه اردوهای برون مرزی به منظور استفاده از فشنگ کافی و تست شده و پرداخت حقوق کافی به تیراندازان مستعد است تا آنان با انگیزه و بی هر دغدغه‌ای خود را آماده کرده و سهم ایران از مدال‌های تیراندازی در المپیک و سایر رقابت‌های بین المللی چون بازی‌های آسیایی را صید کنند.
*س_برچسب‌ها_س*