قابلیت تحقق هاب گاز ایران با مشارکت روسیه / همکاری‌ها طرح‌ریزی شده است
شنیده ها حکایت از آن دارد که همکاری ها در بخش گاز میان ایران و روسیه درحال به نتیجه رسیدن است.
سفیر ایران در روسیه اظهار کرده است که 2 کشور ایران و روسیه همکاری های خوبی را در حوزه گاز دارند که امید است به زودی نتیجه دهد.
کاظم جلالی درباره قابلیت تحقق هاب گاز ایران با مشارکت روسیه با توجه به جایگاه‌های برتر ذخایر و تولید گاز این دو کشور در جهان اظهار کرد: در گذشته، همواره القا می‌کردند که تهران و مسکو در حوزه‌های اقتصادی نمی‌توانند همکاری داشته باشند که نادرستی این گزاره در سال‌های اخیر اثبات شد.
وی افزود: زمانی که در حال اعزام به‌عنوان سفیر به مسکو بودم، برخی به من می‌گفتند که اقتصاد ایران و روسیه با توجه به اینکه انرژی، پایه اقتصاد دو کشور است، هیچگاه نمی‌توانند در کنار هم قرار گیرند، زیرا دو کشور در حوزه انرژی رقیب هستند. به نظر من این گزاره غلط است. عرصه همکاری اقتصادی محدود به حوزه انرژی نیست و دو کشور در بسیاری از حوزه‌ها قادر به تبادل هستند.
سفیر ایران در روسیه تصریح کرد: نادرستی این گزاره در عمل هم ثابت شد، زیرا امروز در حوزه‌های گسترده‌ای با روسیه در حال همکاری هستیم. اگر پنج مانع نبود شناخت، مشکلات ترانزیت، لجستیک، پولی و بانکی و گمرکی وجود نداشت، روابط در بسیاری از حوزه‌ها گسترش بیشتری پیدا کرده بود.
جلالی ادامه داد: نه‌تنها نادرستی این گزاره که ایران و روسیه به‌واسطه رقابت در حوزه انرژی، در حوزه‌های دیگر هم نمی‌توانند همکاری کنند اثبات شد، بلکه دو کشور امروز در حوزه انرژی هم در حال همکاری هستند و این همکاری‌ها بین دو کشور طراحی شده است.
وی با اشاره به اعلام وزارت امور اقتصادی و دارایی مبنی بر اینکه روس‌ها بیشترین سرمایه‌گذاری را در سال 2023 میلادی در ایران داشته‌اند، گفت: این سرمایه‌گذاری‌ها بیشتر در حوزه نفت انجام شده است.
سفیر ایران در روسیه اظهار کرد: در حوزه گاز هم همکاری‌ها طرح‌ریزی شده است که به نظر من می‌تواند به نتیجه هم برسد. در مقطع کنونی مذاکراتی در این پیوند با برخی شرکت‌های بزرگ روسیه در حال انجام است که برخی از آنها در حوزه سرمایه‌گذاری، برخی در حوزه تبادل تکنولوژی و برخی نیز حوزه‌های دیگر صنعت گاز را در بر می‌گیرد. افزون بر این، دو کشور در موضوع صادرات گاز روسیه نیز می‌توانند همکاری داشته باشند.
ناترازی انرژی در ایران جدی است؛ غلامحسین حسنتاش، تحلیل‌گر ارشد انرژی در ایران، می‌گوید: با تداوم روند موجود حداکثر در سال 1410 هیچ هیدروکربنی برای صادرات نخواهیم داشت. اما اگر بخواهیم صادرات انرژی داشته باشیم، باید پتروشیمی‌ها، صنایع و تولید را متوقف کنیم. او معتقد است که نباید مسائل را ساده‌سازی کرد؛ ناترازی انرژی در ایران تک‌عاملی نیست و قیمت تنها عامل ناترازی نیست.توجه کنید که در حال حاضر بیش از 97 درصد انرژی اولیه ما از هیدروکربن‌ها یعنی نفت و گاز طبیعی و میعانات گازی تأمین می‌شود که قابل‌جایگزینی با یکدیگر هم هستند مثلاً همین‌که وقتی گاز کم داریم عملاً نفت خام را جایگزین می‌کنیم و فرآورده‌های آن را در نیروگاه‌ها یا در صنایع مصرف می‌کنیم یا اگر به دلیل کمبود گاز مجبور به قطع گاز ایستگاه‌های سی ان جی می‌شوند طبعاً مصرف بنزین بالا خواهد رفت. بر اساس برآوردهای من در یک نگاه کلان اگر همه هیدروکربن‌ها را ازنظر ارزش حرارتی یکسان‌سازی کنیم در حال حاضر حدود 9.3 میلیون بشکه در روز (معادل نفت خام) ظرفیت تولید نفت خام و گاز طبیعی و میعانات گازی داریم که از این مقدار حدود 6.7 میلیون بشکه (معادل نفت خام) به‌صورت گاز و فرآورده‌های نفتی و میعانات مصرف می‌کنیم. در حال حاضر حدود 2.6 میلیون بشکه (معادل نفت خام) پتانسیل صادراتی داریم که شامل صادرات گاز به ترکیه و عراق و صادرات نفت خام و میعانات می‌شود که البته بخشی از این ظرفیت هم به دلیل تحریم‌ها استفاده نمی‌شود.