قانون هوای پاک بر زمین مانده
مدیر کل حفاظت محیط زیست استان تهران توضیحاتی درباره قانو هوای پاک ارائه داد.
علیرضا مزینانی در این باره اظهار داشت: در اجرای قانون هوای پاک بسیاری از دستگاهها تکالیف اصلی و اجرایی دارند که وضعیت فعلی آلودگی هوا در تهران بیانگر این موضوع است که بسیاری از کارها بر زمین مانده و یا بطور جدی بدان پرداخته نشده است.
وی با بیان اینکه قانون هوای پاک در سال 96 به تصویب رسیده و23 دستگاه در آن دارای تکالیف اجرایی و نظارتی قانونی هستند، بیان کرد: براساس ماده 2 قانون هوای پاک، سازمان محیط زیست ناظر بر حسن انجام این قانون است.
مدیرکل حفاظت محیط زیست استان تهران افزود: بررسیها نشان میدهد علی رقم اقدامات انجام شده، در موضوعاتی مانند خودروهای فرسوده به عنوان یکی از مهمترین منابع در انتشار آلودگی هوا و ساماندهی صنعت خودرو، نوسازی خودروهای فرسوده و توسعه ناوگان حمل و نقل عمومی، موتورسیکلتهای فرسوده و دودزا، همینطور موضوع سوخت کاملاً استاندارد به عنوان یکی دیگر از مهمترین عوامل اصلی آلودگی هوا و متناظر با آن اجرای طرح کهاب و یا مقابله با پدیده گرد و غبار توفیقات چشمگیری نداشته ایم.
مزینانی همچنین اختصاص منابع ویژه برای حل مشکلات مربوط به آلودگی هوا را نوعی سرمایه گذاری برای جلوگیری از هدر رفت منابع بیشتر و ضربه به اقتصاد کشور دانست و تصریح کرد: علاوه بر بایدها و تکالیف قانونی مندرج در قانون هوای پاک و همچنین اختصاص منابع، باید بتوانیم از فناوریهای نوین، بومی سازی شده و دانش بنیان در این حوزه نیز بهره گیری کنیم.
وی با اشاره به اینکه همه ما در قبال سلامت شهروندان مسئول هستیم و در اینخصوص باید به مردم پاسخگو باشیم گفت: البته همواره در فصل سرما و با پدیده وارونگی هوا مشکلات آلودگی هوا چند برابر خود را نشان میدهد اما باید از شهروندان بخاطر ایجاد محدودیتها عذرخواهی و از همراهیشان تشکر کنیم.
مدیرکل حفاظت محیط زیست استان و دبیرکارگروه کاهش آلودگی هوای تهران یادآور شد: در استان تهران نشستهای اصلی و کمیتههای تخصصی کاهش آلودگی هوا بطور متناوب و مستمر برگزار میشود و در این جلسات عملکرد و اقدامات دستگاههای اجرایی و مسئول در چارچوب قانون هوای پاک بررسی و پیگیری لازم به عمل میآید.
مقام مسئول در حوزه محیط زیست استان تهران در پایان اظهار امیدواری کرد دستگاههای مسئول به گونهای تکالیف خود را به انجام برسانند که نیاز به تذکر قانونی و اجرای الزامات وجود نداشته باشد.